Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

IBRAHIM KADRIU

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

IBRAHIM KADRIU

            Hyrje

          Ibrahium Kadriu  u lind më 8 janar 1945 në Zhegër, fshat i Karadakut të Gjilanit (Kosovë). Shkollën fillore  e kreu në vendlindje, më 1959, e shkollën e mesme (Normalen) në Gjilan në vitin 1964. Studimet universitare i mbaroi në Prishtinë. Dy vjet  ka punuar pedagog në tetëvjeçare. Më 1968 ka filluar punën në të përditshmen “Rilindja”, gazetar në rubrikën e  kulturës dhe reporter i lirë. Që nga viti 1973 ishte redaktor i kulturës në po këtë gazetë. Ndërkaq nga viti 1999  detyrën e redaktorit të kulturës dhe të fejtonistikës e vazhdoi te e përditshmja “Zëri”.

            Gjatë periudhës pesëdhjetëvjeçare në gazetari, Ibrahim Kadriu ka shkruar recensione për film, vështrime, humoreska , reportazhe e shënime udhëtimesh nga vise të ndryshme të botës. Ka shkruar skenarë, radiodrama, romane, vëllime poezie. Gjatë viteve të tetëdhjeta ishte kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, ndërkaq sot është anëtar i PEN-it të shkrimtarëve. Sipas romanit të tij  “Pas kthimit”  qe realizuar seria televizive “Fidani”, kurse sipas të njëjtit roman Radio Tirana (viteve të tetëdhjeta) ka realizuar dhe emetuar radiodramën në vazhdime.

            Me krijimtari letrare merret që nga ditët e hershme të shkollimit fillor, duke vazhduar edhe sot në këtë kohë të pensionimit.                                   

            Libra nga ky autor janë përkthyer e botuar edhe në gjuhën serbokroate ,  vëllimi poetik “Koprena vremena” – (Veli i kohës), romani “Lekovit izvor” – (Kroi i ilaçit), pastaj vëllimi poetik rumanisht “N-a rămas timp pentru sărbători” – (S’mbet kohë për kremte), vëllimi poetik në gjuhën malazeze “Narod je kriv” –(Populli është fajtor), romani në turqisht “Gloria ortada”(Gloria në mes), vëllimi poetik në italisht “ Tempo incenerito nelle pupille” (Kohë e djegur në bebza) dhe novela në norvegjisht  “Dreni og Drenusha” – (Dreni dhe Drenusha). Pjesë nga veprimtaria e Ibrahim Kadriut (poezi e fragmente prozash) janë botuar edhe në frëngjisht, gjermanisht, arabisht, rumanisht, turqisht, italisht e anglisht.

            Deri tash ka botuar mbi gjashtëdhjetë vepra, poezi dhe prozë, romane... për të cilat është nderuar, pos tjerash, edhe me çmimet “Shtjefen Gjeçovi”, “Agim Ramadani”, “Beqir Musliu”, me atë të Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, me çmimin “Azem Shkreli”. Më 2012 iu nda Çmimi “Romancier shqiptar i vitit” nga Qendra PEN e Shqipërisë, e tj.

            Është i pranishëm në mbi njëzet antologji në gjuhë të ndryshme.

BABAI IM

Babai im ka qenë mjeshtër

Arkitekt e skulptor në familje,

Akademinë e kishte kryer në male drurët duke i zgjedhur

Dhe gurët për dëshmim të talentit.

Nuk ka humbur kohë për ekspozita

As për katalogë nuk e ka lodhur kokën,

As ka kërkuar mbështetje në donatorë,

Drurit ia ka dhënë formën sipas përjetimit e ndjesisë

Sipas dimensioneve të formuara në kokë,

Netëve të gjata me shikim në dritare

T’i gëzohej dritës së nesërme të zbritur nga kodra.

Babai im Ferat Kadriu ishte krijues,

Lapsi e pena s’i kanë bërë punë kurrë;

Kishte çekanët e daltat për gurë e dru,

Si  Mikelangjello ëndërronte,

Para lisit e gurit ofronte vullnetin krijues,

Duke e rrëzuar lisin si matadori demin në arenë,

T’ia falte formën trerëve të mbanin çatinë,

Pas themeleve gurësh të kalitur  për jetë

Babai im ka qenë shumë origjinal,

Vetëm ideve të veta u ka besuar dhe u është shtruar.

Kurrë s’ka qenë në Prado e Luvër,

As ka ekspozuar  as ka pasur mendim për mendje  akademikësh,

As është fotografuar ta ruante mjekrën e parruar;

Vetveten e ka latuar bashkë me gurin dhe drurin,

Babai im arkitekti dhe skulptori

Veprat e ka lënë që i qëndruan kohës;

Shiut, breshrit, tërmeteve dhe djegieve të zjarreve serbe,

Oxhaqet e mbetura drejt qiellit iu përshtaten legjendës

Në të tilla shtëpi  oxhaqet do të nxjerrin përherë tym,

Oxhaqet e shtëpive që i ngriti babai im arkitekti e skulptori.

FUSHATA

Në këtë kohë

Ngatërruar rrugësh

Unë kam parë

ti ke parë e dëgjuar

ai ka parë  dëgjuar e festuar

me brohoritje falë premtimeve

te kutia votës

ne kemi besuar

ju keni besuar  dhe fjetur rehat

ata ose ato e kanë quajtur kremte

ditën e obligimit qytetar

për t’u pajtuar

me portretet e mëdha reklamë

brenda natës duke arrirë famë

të dorëzuar para kamerave

me duar të ngritur

për ta kapur edhe Zotin

unë jam mashtruar

ti je mashtruar dhe ke qarë

ai ka sharë dhe ka kërkuar rrugë refugjati

me fëmijën në krah  të shpërthej dika

për ta gjetur Moisiun për rrugën e shpëtimit

dhe lek për ilaçe kundër dëshpërimit

Ne jemi mashtruar

Ju jeni mashtruar dhe humbur besimin

Ata ose ato  bëjnë gjumë

Ëndrrave  u gëzohen i ngritin në ide

Mandatin urojnë të ketë jetë të gjatë

Në pritje

Për zgjedhje të reja  kur do të vazhdojë fushata

Me premtime të gjata të gjata të gjata.

KOMUNISTI

Programi i shkruar i erdhi prej vendit të ftohtë...

Në të nuk kishte asfare ngrohtësi shpirtërore,

Kishte ikur nga vetja  e drejt e n’internacionale

Komunisti luftëtar i mbetur e edukuar në male.

Dashuritë për nënë, baba, për vëlla e motër

Ia fali partisë me grushtin lart revolucionar,

Duke lënë pas shpine krejt çka ishte në votër,

Me shkelje mbi gjurmët e traditës kombëtare.

Në ndërkohë ndodhi ajo që të ndodhte duhej

S’ishte më në atë krah, as bëhej iluzionist;

Ende librezë fshehtas mbante, sepse druhej

T’iu bashkohej dasmorëve me flamur nacionalist.

Mandej mbet pa gojë i vetmuar larg çdo partie,

I thanë të aderojë në parti tjetër, e ai u zbraz:

Partia në të cilën dikur isha – më doli rrospie...

Tash do rri kështu – larg partive se i kam maraz.

DUKE PRITUR GODONË

Në teatrin Kosovë

Beketi do ta humbte torruon

Në pritje të pakufishme do të kërkonte pushim

Në klinikën neurologjike të shtrihej për shërim

Derisa të mësohej si tretje kohe pa kufij;

Do ta ndërronte Godonë me fytyra tjera

Pale me çfarë vlerash do takohej kush e di se kur.

Në teatrin Kosovë

Krejt janë të mençur, heronj, sundimtarë

Regjisorë të shkëlqyeshëm e aktorë

Me shpinë të kthyer njëri-tjetri t, krejt pushtetarë

Të përulur mandatesh rrenave u bëjnë temena

Natë e ditë njësoj qeshin

Në skenën e hapur tek luhen rolet

Në dramën që zgjatë e s’dihet kur bie perdja.

Në teatrin Kosovë

Maskat kanë kuptimin qëndrojnë pranë pasqyrave

Aty ku ndërrohen petkat e grimi gjithsesi

Aty menjëherë pranë vetës së harruar

Para duartrokitjeve

Beketi  do ta varte veten

Se s’mund t’ia gjejë fundin shfaqjes

Për t’i vënë pikë injorancës

Dhe nuk do të dinte kurrë

Momentin e duhur për ta përfunduar dramën

Para se personazhet të ndërronin gardërobën

E dizajnuar nga firma të njohura në botë.

Në teatrin Kosovë

Perdja vazhdon të jetë e ngritur  pa u ditë kohëzgjatja

Repertori  nuk ndryshon mbetur vetëm në një rrëfim

Për të gjitha vitet dhe stinët

Alegorisë i gjendet strehë

Më mirë se në çdo kohë

Teksti i dramës nuk ndryshon anon kah tragjedia

Ijago do ngreh padi për vjedhje të identitetit

Të pandryshuar me shekuj dhe ja tash

Në skenë i sheh kodoshët ia marrin petkat

Druan se nuk do t’ia kthejnë kurrë

Ijago do ngreh padi për ta kthyer identitetin e vjedhur

Vështir se do t’ia arrijë

Njësoj si personazhe të tjerë

Që nga antika të ruajtur  deri më sot

E të shpërngulur

Në teatrin Kosovë.

Do ngreh padi në sistemin e drejtësisë

Nëse arrin të mos hetohet nga elita

Në teatrin Kosovë

Në teatrin Kosovë

Askujt s’i bëhet vonë të bëhet aktor i devotshëm

Gjithë bota  e provoi skenën me talente të zgjedhur

Të ngritur akademive prestigjioze

Për eksperimente aktrimi  me lojën që vazhdon ,vazhdon...

AI RRUGËTIM I GJATË

(Për Mjedën)

Më gjete gatitu pranë kohës sate;

Ma zgjate dorën të më merrje pas,

Të arrija ku forcën e mendjes pate,

Me gjuhën tënde - vetvetes t’i flas...

Të gjeta mes faqeve librash n’vitrinë,

Ishe i tëri, siç dëshirove t’ecje n’ jetë;

Me gjurmë ofshamash në çdo stinë –

Derisa i shtroje rrugët – duke u tretë.

Provova të arrija gjithandej kah ishe.

Largësitë t’i mora të tëra si udhëkryqe,

Me gjithë erupsionin që n’ vete kishe

Për t’i dhënë kuptim asaj kohe qyqe...

Shëtita në shumë vende andej-këndej

Kah frymoje mençur me shkronja e punë,

Rrugët që i kishe ndry - thashë t’i rrëfej-

Duke hyrë e mbetur nën tënden gunë...

Ai rrugëtim i gjatë që të mbajti gjallë,

Në  mbëltim të jetës me vargje e durim,

Duke arritur largësitë që i kishe mall...

I dëshiroje kombit mirëqenie dhe shpëtim.