Njė ndėr krijimtaritė mė tė
lėvruara tė letėrsisė shqiptare, ėshtė edhe POEZIA. Gjini e letėrsisė ku
bota e brendshme, ndjenjat mė sublime, frymėzimi hyjnor... shprehen
pėrmes shkronjave tė cilat krijojnė vargje... vargjet, pastaj, shpalosin
mendime, mendimet krijojnė energji, energjia ndez dritat e dijės, rrezet e
artė tė sė cilės i japin ngrohtėsi zemrės, mendjes dhe shpirtit, e me kėtė,
edhe kuptim dhuratės mė tė shtrenjtė, vetė jetės.
Qė nga Lekė Matrėnga e Pjetėr Budi, kjo energji nuk u ndalė asnjėherė sė
hedhuri farėn e dijės, duke e kultivuar atė me dashurinė mė tė ēiltėr nė
shpirtin e pastėr e fisnik tė popullit shqiptarė. Duke i mposhtur tė gjitha
sfidat e kohės, kjo frymė e shpirtit tė popullit, xixat e saja tė arta, si
njė pishtar i shpresės, u bartėn gojė mė gojė, mendje mė mendje, zemėr mė
zemėr... brez pas brezi... nga kokat mė tė ndritura tė kombit si: Naimi,
Ēajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... pėr tė vazhduar tek Fishta, Konica, Noli,
Migjeni... e deri nė kohėn tonė, duke u kthyer ai pishtarė nė flakadan tė
pėrhershėm qė tashmė nuk ka forcė nė botė qė mund ta shuaj fuqinė e zjarrit
tė tij...
Dua ta falėnderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirėnjohur,
ADEM ZAPLLUZHA,
qė me pėrkushtim tė jashtėzakonshėm, vizitorėve tė kėsaj faqeje, por edhe mė
gjerė, do tua prezantoj disa nga poetėt mė tė njohur tė kohės sonė, e me
kėtė, do e plotėsoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshėm tė letėrsisė
shqiptare.
(www.sa-kra.ch)
Pėrgatiti:
Adem ZAPLLUZHA
ANTOLOGJI E POEZISĖ MODERNE SHQIPE
MEHMET
RREMA
Hyrje
U
lind nė Krujė mė 7 Nėntor 1951.
Ka studiuar mjekėsinė
dhe veterinarinė. Ėshtė diplomuar nė vitin 1975.
Deri nė vitin 1992 ka
punuar veterinar nė Krujė dhe Mirėditė. Mė vonė imigron nė Itali.
Me shkrime merret qė
nga shkolla fillore dhe vlerėsohet me ēmimin e III tė nė Shkodėr.
Boton romanin "DOSJA E
DJEGUR" nė vitin 2013.
Nė dorėshkrim e ka
romanin "BOSNA - 2011", "KĖNGA E FUNDIT" - 2012, "PESHA E GJAKUT" - 2013,
"DIMĖRI I MALLĖKUAR" - 2015. Vėllimi me tregime "KAM VRARĖ SHPIRTIN", dhe
njė roman tė papėrfunduar qė presin nė sirtar tė botohen, si dhe "KĖNGĖT E
PAKĖNDUEME TĖ MIGJENIT".
MBRĖMJE
Dhe mbrėmja erdhi
Duket si ēdo mbrėmje
Por kja ka emėrin e vet
Ka kujtimin e vet
E neve njėlloj na duket
Se ditėt
Janė tė lidhura me njėra tjetrėn
Sa ne
Nuk dallojmė ndryshimin
Dielli iku tė pushojė nė detė
Dhe vendin ja la natės sė zbehtė
TEK TI ERDHA O DET
Erdha tek ti si mik, si shok
Se malli pėr ty ma pat marrė
Nuk tė telefonova, siē bėjnė sot
Por trokita nė portė e hyra
ngadalė
U ula aty nė tėndin tapet gri
Pėrpara teje u pėrkula me nderim
Ti putha valėt qė sillje ti
Prita derisa ti tė nisje atė
kuvendim
Si plak i motshėm, si burrė
bujar
E nise bisedėn siē di veē ti
Po nuk di pse sot tė tuat valė
Seē mu duk se sillnin mėrzi
Nuk e kishin fjalėn kėshtu
Mė the e kokėn tunde lehtė
Unė kėtu kam qenė e jam pėr ju
Por njerėzve pėr mua pak respekt
u ka mbet
Ky ujė, kjo rėrė qė e kam pėr ju
Nuk bėn tė ndotet nga dora e
njeriut
Atė qė e hedhin nė rėrė e ujė
Shpejt do ta marrin bashkė me
kripė
Ngusht u zura e nuk dita ētė
them
Se nė njė mendje me tė jam dhe
unė
Ashtu si ēdo gjė nė kėtė vend
Edhe detin e masakruam
E pa deti se unė ngusht rashė
Njė psherėtim lėshoi thellė
Mos u mėrzit, pėr ty nuk thashė
Pėr miq si ti kam vend pėrherė
Eja prapė, birė, tha plaku det
Dh e vėshtrimin e lėshoi pėrpara
Vėshtroi pulėbardhėn qė era e
treti
Eja se pėr miq, mua nuk mė
shuhet vala
Ja putha valėn e nė gjunjė i
rashė
U largova nga deti me njė pend
nė shpirtė
Ē njerėz jemi, vetes i thashė
Dora jonė prishatare deri kėtu
ka mbrrit
KJO E KA EMĖRIN TRADHTI
Atė natė Teuta nuk vuri gjumė nė
syY
Nuk bėri mbledhjė sipas zakonit
Dritat u ndezėn shpejt nė ēdo
frėngji
Portės sė madhe rojet ja vunė
llozin
Qetėsi Teuta atė natė kėrkonte
Qetėsi, oh vetėm pak qetėsi
Mendimet i shtrydhtėe nė atė
natė tė acartė
Amanet Agroni, i pat lėnė djalin
e tij
Nata zemėrvrarė drejtonte sytė
nga deti
Njė lajm nga fronti ndoshta
dallga tė sjelli
Flota qe nisur heret nė mbrojtje
tė qytetit
Nėpėr shtėpi gratė e fėmijėt,
mprihnin heshtat
Nė zemėr ta shponin tė zezėn
pabesi
Trimat qenė nisur, po kthimin
sua dinte kush
Hėna lozte me tė ėmbėlat vale
Ndėrsa nė fron, ajo priste njė
lajm, njė fjalė
Ndėrsa dallga nė breg sillte
vetėm lajm tė kuq
Lufta e madhe sapo kishte nisur
Nxinte deti nė brigjet e Ilieise
Por mė e zezė ishte ania e
tradhtisė
Nė Korfuz
Flakė nxirrte fari
Nė fronin e tij Dhimitėr
Tradhtari
Me poēe e pinte
Pesėdhjetėvjeēaren tė kuqen verė
Teuta nuk flinte, lajmin priste
me ankth
Deti i thellė dhe i gjerė
Nuk kishte ujė, por merak
Dhe zemėra i villte zjarr e gjak
Amanet tė Agronin ajo pat marrė
Ta rriste luftėtar atė djalė
U skuqėn valėt e u kthyen nė
dallgė
Kėshtjella jetonte natėn e gjatė
Diku njė nėnė e lindėte djalin
me shpatė
Atje tej binin Nutria e Rozani
Deti nė breg sillte dallgė me
gjak vigani
Pabesia kalonte nėpėr tunele tė
errėta
Dhe e shfaqte etjen e saj tė
thellė
Nė breg edhe gurėt ktheheshin nė
heshta
Pėr tė mos dorėzuar Teutėn
mbretėreshė
I porsalinduri atė natė fjeti me
shpatė nė dorė
Djepi i tij u kthye nė anie ė
dallgėt e stuhisė
Shiu nga qielli u kthye nė gurra
gjaku
Tradhėtia kishte hyrė nė zemėr
tė mbretėrisė.
|