Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Nga: L. Murtishi, Sh. Muqa & B. Berisha, N. Basha

       Në përkujtim të profesorit Bajram Kurti, që u nda nga ne fizikisht më 14 shkurt 2011 - intelektualit mendjendritur, veprimtarit të devotshëm për çështje kombëtare, aktivistit të paepur të pajtimit të gjaqeve, autorit të shumë shkrimeve, e në veçanti të 20 veprave voluminoze për dëshmorët e kombit "Gjaku i Lirisë", i cili i motivuar nga qëllimet më fisnike, më sublime, për asnjë çaste nuk pushoi se vepruari me gjithë qenien e tij, në shërbim të dijës, në shërbim të atdheut, në shërbim të bashkimit kombëtar.

            Lebit MURTISHI

NË VEND TË NEKROLOGUT…

(Të ndjerit, Prof. Bajram Kurti –Veprimtarit të shquar të çështjes Kombëtare)

            …Ti ike, Profesor!.. Të mori helmi i zhgënjimit, siç mori njëherë Sokratin…

            …Ike pas hire Martirësh, pa ndjerë erë Pranverash…

            …Të dogji malli i Dheut, që kurrë nga gjiri s`të shqiti, as nën zjarrmure të ferrtë, as nën stuhi të acarta…

            …Të presin Odat e Besës, të pret balli oxhakut, ku fjalë Dheu ligjërove, ku burrat të falën gjakun, ku nënat të dhanë uratën…

            …Të presin, Profesor, të presin Odat Strugane, tek vije si Gjok Mokrari me thasë librash ngarkuar…

            …Të priste dhe ime ëmë; ime ëmë që të thosh bir, e mbushi me lot shaminë… Ti ike, Profesor, u bëre vet këngë Dheu…

            …Nuk do shkojshë më Odë më Odë të gjejsh vargje për Martirët, nuk do gdhihesh gju më gju me Loken e përmalluar që ia fali sytë Atdheut; nuk do mbajshë jetimë në prehër, nuk do t`ua puthësh lotët…

            Një ditë Epik` e Lirisë, në sheshet e gurtë prizrenas, do mbjellë tufa zambakësh për emrin tënd të pavdekshëm. Më fal Profesor, më fal që s`gjejë fjalën e duhur, që ndjehem përhershëm nxënës, dhe i tillë do të mbetem karshi teje gjer në varr. Më ktheve ca vite prapa, m`u kujtuan, orët, ditët, javët, muajt, vitet, kur në sytë tanë të magjepsur mbillje dritë, guxim, moral… E kam të vështirë të gjejë fjalë shpirti e të mbështjellë përmasën tënde. Pak është të them Gjigant i Dijes, pak është të them Gjigant i Nderit, ti që iu fale veç Atdheut, more me vete një copë Atdheu. Ndonëse edhe do të vuaj, i lumtur jam gjer në vdekje, se pata nderin të të njohë, dhe gju më gju me ty të rri.

            Ti ike, Profesor, të mori helmi i zhgënjimit, siç mori njëherë Sokratin…

            Me mall shpirti, nxënësi yt,

             Lebit Murtishi

Bern, 02.03.2011

            Prof. Shefki MUQA & Begjet BERISHA

PËRSHËNDETJET E FUNDIT ME TË MADHIN BAJRAM KURTI, SHKRUAR NGA KOLEGET E TIJ TË SHKOLLËN E MESME „JETA E RE“ NË THERANDË

            Sot, në ditën lamtumirëse, ne po ndahemi nga miku ynë i dashur Bajram Kurti, veprimtarin për çështje kombëtare i cili nuk reshti së punuari në shumë fusha për t’i ndihmuar Kosovës në ditët më të vështira.

            Bajram Kurti, biri i Ukës dhe nënës Zizë, u lind në Smolicë më 10.02.1942. Pasi kreu shkollën e mesme regjistrohet në fakultetin e Sarajevës, dega e gjeografisë. Pas kryerjes së fakultetit ushtron detyrën e profesorit të gjeografisë në disa shkolla të mesme, por më së shumti punoi në gjimnazin “Jeta e re“ në Therandë.

            Në kohën e diferencimit famëkeq, ideo politik, nëpër të gjitha shkollat e Kosovës, ra në sy veprimtaria e tij edukativo-arsimore për ngjalljen e ndjenjave patriotike duke folur me admirim për gjeografinë e të gjitha trojeve Shqiptare, e me dashuri të veçantë, për gjeografinë e Shqipërisë. Organet e Komitetit Komunal të atyre viteve e trajtuan këtë atdhedashuri si indoktrinim, prandaj profesori Bajram ishte ndër të parët që u largua nga puna. Që atëherë nuk pati rastin t’i rikthehet arsimit dhe i rriti tre fëmijët e vet me vështirësi të mëdha ekonomike. Megjithatë, aktivitetin e vet e drejtoi në të mirë të Atdheut duke iu përgjigjur rrethanave dhe nevojave që kishte Kosova. Ishte në ballë të aksionit për pajtimin e gjaqeve për komunën e Prizrenit e më gjerë dhe kontributi i tij në këtë drejtim ishte tejet i madh. Gjatë luftës së viteve 1998-1999 ranë shumë viktima dhe dëshmorë për lirinë e Kosovës. Kjo ngjarje preku thellë dellin patriotik të profesorit Bajram dhe iu përvesh punës për të mbledhur shënime, shtëpi për shtëpi, nga të gjitha trojet e Kosovës e më gjerë. Veprimtarin e tyre deri në flijimin e jetës e çmoi mbi gjithçka dhe, nuk i la vetëm në kujtesën e popullit, por i skaliti si gur xhevahiri në përmendoren e njëzet vëllimeve me titull “Gjaku i lirisë“. Nga brenga se mos e ka lënë ndonjë rast të papërfshirë ai vazhdoi në mbledhjen e të dhënave dhe përgatitej për botimin e librit të radhës. Edhe ditën e fundit të jetës së tij ishte në shtypshkronjë me orë të tëra... dhe në kthim për në banesë iu ndërpre jeta dhe puna për popullin të cilit i përkiste e që aq shumë e deshi.

            Profesorit Bajram nuk i shpëtoi përjetësimit të një figure tjetër të madhe të kombit siç ishte profesor Qazim Berisha, të cilin, ish nxënësit i tij të gjimnazit të Prizrenit ku punoi rreth 30 vjet, e kujtojnë si personalitet me shumë vlera universale. Profesor Bajrami e respektonte shumë profesorin Qazim me të cilin ka pas takime të shpeshta dhe këtë thesar nuk e la në heshtje dhe harresë, por e ringjalli me nxjerrjen e librit me titull “Ylli i pashuar në plejadën e heronjëve të arsimit dhe edukimit“(ky libër gjendët për shkarkim falas në faqen e internetit: www.sa-kra.ch).

Shkarko librin

            Veprimtaria kaq e gjerë e profesorit Bajram mund të kuptohet vetëm kur ta marrim parasysh se shpirti i tij ishte i pajisur me shumë virtyte. Në radhë të parë  ishte atdhedashës i flakët dhe e donte shumë jetën. Ajo që i jepte gjallëri dhe kuptim jetës së tij ishte përkrahja e madhe për të vërtetën dhe lirinë. Nuk ka njeri që të mos e dojë lirinë, por profesori Bajram e kërkonte lirin për të gjithë, jo vetëm për vete, dhe të vërtetën e donte më shumë se miqësinë. Veçanti tjetër e tij ishte se, si dëgjonte për një lajm të kobshëm që i shkaktonte regjimi shfarosës i Serbisë familjeve shqiptare, ai menjëherë lëvizte tek këto familje dhe qëndronte aty për t`iu dhënë kurajo dhe forcë në përballimin sa më të lehtë të zisë.

            Ai nuk është i vdekur për ne, sepse nuk jetoi dhe punoi vetëm për vete. Janë talenti dhe guximi që marrin duartrokitje, dhe profesori Bajram i kishte të dyja.

I qoftë i lehtë dheu i nënës Shqipëri që e deshi aq shumë!

Therand,  Shkurt 2011

            Nijazi BASHA

KUJTIMET E MIA ME PROFESORIN E PAHARRUAR BAJRAM KURTI

            Ishte një kohë dhe moment që me tradhtoi shpresa ime! Ishte dita e 14 shkurtit 2011 kur e ndjeva vetin të humbur... Atë që humbi familja e tij, e humba edhe unë, atë që e humbi kombi, e gjithë shqiptaria, e humba edhe unë...

            Rruga e profesorit qe e pathyeshme... Sa herë që kamë qenë në shërbim të tij, jam befasuar me punën e palodhur, më dukej se ishte më vital se sa unë, më energjik, më i guximshëm, më i disponuar, më trim, më i vendosur, më i lumtur  dhe më i sinqertë se çdo kush tjetër në këtë botë. Më ka ndodhur që të jam dy ditë e dy net, së bashku me profesor Bajram Kurtin, dhe në asnjë mënyrë nuk kam mundur të vërej tek ai lodhje ose shenja bezdie a mërzie. Kudo, që kamë qenë me të, ka krijuar atmosferë gjallërie... shumëkush m'u ka falënderuar që ua kamë sjellë profesorin në shtëpitë e tyre... ishte personalitet që nuk njihte lodhje dhe, po qe nevoja, punonte 24 orë pa pushuar.

            Kam pasur kontakte të shpeshta me profesorin, e në veçanti vitin e fundit të jetës së tij. Për mua qe një nder i madh të jem afër profesorit. Njëherë, nga kureshtje, e pata pyetur profesorin si ka mundësi që gjatë kësaj periudhe kohore të ketë punuar kaq shumë vepra, me aq shumë përkushtim e sukses, në ato kushte teje te dobëta materiale që ndodhej (minimum financiar)! Profesori tha: "Unë nuk i qesë vetës pengesa, përgjegjësin time e vazhdoj deri në fund."

            Profesor Bajram Kurti për mua ishte akademi në vete: akademi kombëtare, akademi shkencore, akademi morale. Për mua ishte simbol i patriotizmit, i punës së palodhur, i suksesit, i qëndrueshmërisë, i pathyeshmërisë, i guximit, i trimërisë... simbol i vetëbesimit dhe vetëflijimit. Synimet e veta i vazhdonte me vendosmëri dhe i realizonte deri ne fund, pavarësisht përkrahjes apo ndihmës së tjerëve. Profesori nuk dinte të ankohet për asnjë problem të vetin personal, por as familjar, problem i vetëm për të ishte vuajtja e popullit, çështjet e pazgjidhura kombëtare, realizimi i synimit shekullor - bashkimit natyral të trojeve shqiptare.

            Profesor Bajram Kurtin e njohë që prej vitit 80-të, dhe nuk mbaj mend që kjo mendje e ndritur, të jetë ndalur për ndonjë çaste së punuari për çështjen mbarëkombëtare. Dashuria dhe vullneti për atdhe e bëri  shumë më të fuqishëm. Unë e pata fatin që të jem afër profesorit... unë humba një mësues gjenial, kurse populli ynë humbi shumë më shumë! Për mua Bajram Kurti ishte pjesë e fuqishme e shpirtit të Adem Jasharit dhe gjithë dëshmore të tjerë. Jam shumë i sigurt se profesor Bajram Kurti është një prej figurave më të mëdha të kombit shqiptarë, njeriu i cili tërë jetën e tij e shkriu për çështjen kombëtare, sakrifikoi veten, familjen dhe nuk ndaloi së vepruari deri në rrahjen e fundit të zemrës. Profesorit të madh dhe të paharruar, familjarisht i jemi falënderues përjetësisht për dashurinë dhe respektin që na ka dhënë, për diturinë,  vullnetin e guximin me të cilat na ka ushqyer vazhdimisht... Do të mbetet figurë e paharruar dhe e ndritur përherë në mendjet dhe zemrat tona!

Nänikon ZH, shkurt 2011