Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

NUHI SADIKU

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

NUHI SADIKU

            Hyrje

        U lind më 21 korrik 1998, në Pjetërshticë të Shtimes. Shkollën fillore e ka kryer në vendlindje. Aktualisht është nxënës i klasës së dymbëdhjetë në Gjimnazin „Naim Frashëri“ të Shtimes, drejtimi shkencat e natyrës.  

            Poezi shkruan që nga shkolla fillore. Është fitues i disa garave në nivel komunal. Ka botuar poezi në revistën kulturore-letrare „AGMIA“si dhe është pjesëmarrës i disa  manifestimeve poetike që janë organizuar në Kosovë. Shquhet dhe si organizator i shumë veprimtarive rinore në Shtime.

            Është kryetar i Parlamentit të Nxënësve në këtë komunë, si dhe anëtar i Këshillit drejtues të Gjimnazit „Naim Frashëri“. Ka botuar librin me poezi “ Si t’ia fal vetmisë pritjen për ty” (shtator 2015, Shtëpia botuese “Beqir Musliu” Gjilan, fq.109)

FRONI I ZOTIT

Në prapavijën e të sotmes endet historia me barkun plot
E nesërmja zjarr do ndizet nga kandilat e luhatshëm
në Këmbët e Karriges

..ka kohë që Hija e Zezë pushtetin vendosur ka

Ligjet e shpirtërores thyer e nyjëz lidhur janë
Ligje heretike po thonë i bëjmë dëm vetes
duam hyjnoren përjetësinë pa brengën e shuarjes

Shija e Fronit të Zotit mbetet ëndërr e përnatshme
lëpijmë rrugën e shtruar me jargët tona dhe atyre para nesh

Kush këtë rrugë suksesshëm kalon me dorbi të arit sytë mbuluar ka
nuk dallon ngjyra tjera edhe sytë kur i terrohen artë sheh

Nuk është çudi vajtimi shekullor Për këtë Fron
gjuhët janë të lira të thonë çfarëdo që duan
nga secila largësi mund të hidhen gurë akuze
kushdo prej nesh mund t’i qaset luftës për fitore
pak shijojnë mjaltin fshehur brenda qelbit

Luftë e fëlliqur në moçale historie
falë të qoftë jeta jonë
një minutë të jemi Zot në fron të vet

zotin para nesh
mes bulevardit e fytyrave të pafajshme
në vertikale ta vendosim

Nuk durohet dot zoti me fytyrë prej Djalli


MOTIVE TË HUMBURA

Në litani për tjetrin peng ka mbetur jeta
apoteozat etshëm frymën zënë i kanë
Zjarret tona në horizonte relative ndizen
për fjalët që në shpejtësi drite tonat s`janë

Poezinë ka kohë që kanë shpallur art “anti-trend”
vargjet në sirtarët e kohës jo të tashme vargëzuar janë
Ecim trojeve me erë tymi pa brengën për revolucion
katarzën si mjet helmues jashtë përdorimi e kanë lënë

Kush ka dëshirë për jetesën përbrenda simbiozës
një “vafsh në djall” si shpërblim ka
Profecitë janë redaktuar në epokën post-moderne
Si shkrim hyjnor mbahet heretikja

Në dishepuj shprese shndërruar jemi
apostuj të pavetëdijes në mos më zi

Rrugëtimi ynë motiv humbur ka
 

MUROSJA E DASHURISË

Para Krishtit dashurinë tonë belbëzuam
Oqeaneve tona të mallit i thurëm psalme magjie
Kur shtati yt me timin u bashkua në një hije
Sa etshëm puthjen mjaltore shijuam

Sakaq, qielli ngryset e err ngjyrën
Krishtit gozhda duar e këmbë i dhanë
Ty që në pëllëmbët e mia të qara mbështet fytyrën
urdhër tjetër, mbi ty do ta murosin kalanë

Rrebesh shiu mbi ty derdhej
t`i qullos rrobat e vë në pah marrinë
të murosën për atë dreq kalaje
e nuk e dinë që rrëzuan kalanë më të fortë, dashurinë..

Për ty në kohë endem por koha dot s`rrugëton
Akordet elegjiake në mendje mbaj
Zëri yt nga përjetësia vallë po tingëllon ?
I dashur, dashurinë madhështoje, mos e qaj...

NËN LËKURËN E SHEFIT

1.
Bulevardi „X“ pikëtakimi ynë që presim pak jetë
fytyrat tona me shpresë për të ardhmen synojnë mirësi
Do ta keni thonë
S`ka furtunë që mund të na ndajë
Tani më jemi mish e thua
Sa duhemi
Po dashuri s`bëjmë

2.
Në tryezën e bukës cakërrojmë gotat me babain tim
Gjersa TV jepte dokumentar për vrasjen e Kenedisë

Luftë e re me im atë
Unë që besoja Kenedinë e pafajshëm
Ai që vriste mendjen ç`bëri Kenedi

Im atë
që çdoherë me thoshte rri larg syresh

Ndjesë, baba !

3.
Kush ka të drejtë

Miku im që tërë ditën vrapon duke varur fotografi mureve
Vëllai im që me herezi thotë unë s`njoh Zot
Babai im që çdoherë pyet përse
A unë që ndihmoj Mikun tim

Kush ka faj

4.
Bulevardi “X” përsëri pikëtakimi ynë
janë ndryshuar rolet

Im vëlla falet 5 herë në ditë
Im atë asnjëherë s`pyet përse
Unë  zëvendësoj Kenedinë
 
Miku im ende var fotografi rrugëve
me shpresën se një ditë
do të më vrasë përfundimisht mua
 

KOSOVA, GJAKU IM PODRIMJAN

A e keni parë miq Kosovën time
si bulëzon hapat e parë, cacitjet e para si i bën
si flet, si qëndron ballëlartë 

Kosova ime që kurrë s`u shua
dallga ime e zjarrtë
asht i malësorit tregimi im migjenian
Kosova ime

Miq
Kosova në cicërimën e zogut bënë folenë
mbi të jemi ne bijtë e saj
atë e kemi të lidhur në bebëzat tona të syrit
s`mund ta lejojmë t`na prekë kush
se verbohemi e s`na duhet jeta

A e keni parë ndonjëherë duke buzëqeshur
duke na dhënë jetë duke na mbushur frymë atdheu

Ah
sa bukur i rri buzëqeshja

A po ia shihni thonjtë e ngulur në fyt
si e kanë mbështetur për muri
por Kosova ime mbetet heroinë e s`dorëzohet dot

Kosova ime
fjala ime e mbrëmë e jetës
gjaku podrimjan që nuk falet