Mehmet BISLIMI
GJITHMONĖ
gjithmonė kam pas dėshirė
me i prekė me dorė
retė e bardha
tė kaltėrtin qiell
me i taku burrat e dheut
ditėn me diell
me e prekė me dorė
tokėn e madhe
me ndi si rrah fort
njė zemėr nėne plagosur
e mbetur peng
nė gjirin e atdheut
amaneti i birit tė saj
sosur
gjithmonė kam pas dėshirė
me i prekė me dorė njerėzit e mėdhenj
qė heshtėn ngėrthyer nga modestia
veēuar tutje gjithandej
si tė shituar nga lia
pėr tė mos i vra legjendat
se na vret zoti i dashurisė
pėr burrat e dheut
pėr tokėn tonė tė shenjtė
ku betoheshim
pėr mos me tradhtua
pėr mos me rrejt
kur atdheu tė jetė nė rrezik
duarkryq mos me ndej
atdheun mos me e vjedhė
tė liga punė mos me pjellė
shpresat pėr tė ardhmen
mos me i stėrkeq e tredhė
dheun tonė tė djegur mos me e mohua
ujin e burimit mos me e shterė
se ky vend ka etje
pėr shtet
pėr ligj
pėr moral e drejtėsi
pėr punė e nder
pėr liri
eh
sa shumė etja mė ka marrė
pėr burrat e mėdhenj
qė kokėn dhėnė
e fjalėt e veta nuk i hanė
as para litarit
as para altarit
tė atdheut
jo
kurrė nuk kam besua e pritė
qė vjen kjo ditė
kaq e ligė
plagėt e atdheut me i prekė me dorė
sa rėndė po mė vjen
plagė tė shkaktuara edhe nga buka ime
qė tė pabesėve ua dhashė
he buka jonė ju vraftė ...
Janar, 2016
TA SHPĖTOJMĖ DASHURINĖ
urrejtjen ta shtypim me gurė
dashurinė ta shpėtojmė
mė pastaj do mblidhemi
pėr tė kėrkuar
rrėnjėn e atėsisė
kush ishte babai i urrejtjes
dhe
kush i dashurisė
luteni
mos i hyni nė hak njeriut
as perėndisė
dashuri falni botės
jetė
rini
ēiltėrsi
VITE
zili tė kam
mes shoqeve nė garė
bukuri
qė ndiqni njėra- tjetrėn
njė jetė nė radhė
e reja ndoqi tė vjetrėn
e rėndė
edhe nė vitet e mia
zemra smė bėnė
tė heq dorė
nga rinia
Mimoza AGALLIU
KUR DIELLI NGROH VALĖN
Shkėputem nga zhurma,
tė kuvendoj me valėn,
nė hapėsirėn e kaltėr,
tė gjėrė, shoh sytė e tu,
nė shpatet e kodrave
marr tėndin pėrqafim.
Nėse dielli i nxehtė,
mė djeg pak shpinėn
shtėpia e shpirtit tim,
mbetet midis jetės vdekjes,
nė kėtė jubile tė njė ditė plot rreze,
ashtu si, sytė e tu plot gjallesė.
Ndaj, tė lutem,
merre nė kėngėn tėnde, puthjen time,
vishja atij lisi tė fortė,
ta mbajė gjithnjė ngrohtė,
nė natyrėn e qetė tė jetėve tona,
zbukuruar nė dekore puthje - pėrkėdhelje,
derisa tė rrahin kėto dy zemra tė brishta,
por tė forta,
si vetė trungu i tyre,
rrėnjosur thellė viteve,
sepse dielli do tė vazhdojė
tė ngrohė valėn, ende,
Mes puthjesh malli tėrėsisht shkrirė
Biskojmė nė mall heshtjeje,
pritės puthje tė kristaltė,
Ēdo ēast prek njė jetė,
Jeta puthka ēdo ēast!
Valė pulsesh rendin kohės,
Ah, ky dimension dashurie,
rritet prej pėrqafimesh,
Shpirtit nė pėrulje i bie
Ky shpirt mes krahėsh
udhėton kryqėzuar frymės larė,
Shndėrim sysh nė pikturė :
dy shpirtra nė tejmbushur nė damarė.
Lumenj, rendin rrjedhės, plot prurje,
ndonjeherė nė rast dhe ēmendurie,
Arkitekturė: forma zemre udhės,
me zhurmė ritmi ndjenje, dėlirėsie
Puthjet qėndisin ditė
me pėrulėsi presin natėn,
Dashuri me emėr Dritė,
Jetėngjyra etje ēel jargavanėt
Kapilarė tkurrur ftohtėsisė,
rrėke shiu lėshuar mbi qerpikė,
Shqetėsuar buza nė pėrpėlitje,
pėrgjėrimi lutės yje ndezur
pikė.
Dashuri plus Jetė
celebrojnė madhėshtinė
Jeta, kur fle ndėr puthje,
Ėndrra shndėrrohet vetvetiu nė dritė,
mes puthjesh malli tėrėsisht shkrirė
PIKTURA PUTHJE NDEZI QIELLIN
Pranvera ēelnuar
nė shpėrthim brumb lulesh
Stolit tė njohur tė parkut
e pėrhumbur,
Papritur, fare papritur, mbi sup ,
nga flatrimi mu stacionua
njė zog ėndėrrimtar
Ma rrėmbeu puthjen,
prapė papritur
,
sa hap e mbyll sytė,
pas puthjes,
iku fluturimthi.
Ma zgjoi ėndrrėn zogu,
ndaj vrapova ti ndal fluturimin
Oh, sa shumė i thirra tė ndalej!
Por ai kokėfortė
flatroi mbi hapėsirė tė kaltėr qiellore
Puthjen time tė vjedhur,
ēuditėrisht, filloi tė pikturojė i etur
Dielli i vėmendshėm
u step nga kėnaqėsia,
i shkeli shkeli syrin
Ēuditėrisht dhe tė paktat re
u larguan nga qielli
Ndodhi ēudia :
Piktura Puthje ndezi qiellin,
Piktura dhe puthja shfaqnin konturet.
Galaktika mbeti e shtangur ,
lėshoi tinguj
E kėnaqur nga kundrime syri,
lutėsia ime zbuti zogun;
puthja duke flatruar
mbi cicėrimė zogu
po vinte ėngjėllore drejt meje
me valėzim deti
Nė qiell dueti : Pikturė puthje
jepte koncert ėngjėjsh
E kėnaqur nga kundrime syri,
lutėsia ime zbuti zogun;
puthja duke flatruar
mbi cicėrimė zogu
po vinte ėngjėllore drejt meje
me valėzim deti
Nė qiell dueti : Pikturė puthje
jepte koncert ėngjėjsh
Qazim D. SHEHU
SHTĖPIA
Shtėpia shkrihet nė aromėn e pritjes,
Guri lėviz.
Rruzuj malli mbi prag nanuritės,
Shkėlqejnė.
Nė shkulm tė etur tė dėshirės
Hapet njė derė,
Por vetėm muret, pasqyra pėrpirėse
Heshtin pa poterė.
Kaloj nėpėr dyer, tė tjetra dhe hapen
Nga dorė e fantazmės sė pritjes,
Tė duket se gjithēka ėshtė zbrazur
Prej ikjes,
Ku ėshtė nėna ,ku babai,
Mos nė oborr ka dalė,
Apo tek porta ku aromon maji,
Pret njė tė largėt
Qė s`ka pėr t`i ardhė?
Po fėmijėria ime ku mbetet,
Ato muzgje si shtėllungė,
Tetori qė rrėzonte gjethet
Mbi rrugė?
Nė heshtje e pėrcjell ēdo kujtim,
Nė dhomat bosh, tė zbrazura,
Shtėpia ngjan me njė anije,
Pėrmbi dallgė tė mardhura
BALADAT SHILERIANE DRIDHEN
Baladat shileriane dridhen
Para ikjes sė vonuar,
Kur aq kujtime hidhen
Pėr t`i pėrqafuar.
T`i ngushėllosh tė gjitha, e pamundur,
Vetėm njė po pėrqafoj,
Kujtimin e dashurisė mė tė bukur
Qė s`munda ta jetoj
PARA BARBARISĖ
I mbyll qepallat mos shikoj
Barbarinė e kohrave moderne
Mbushurme hipokrizinė tjetėrsoj,
Qė vjen nė valė eterne.
Sa energji derdhet qė nga,
Ministri, kryeministri,presidenti,
pėr tė na mbajtur moralin lart
se lulėzon vendi.
Kur shohim si poshtė zhgėrryhet
Jeta e vlefshme sa njė lugė
Qė futet nė pjatė e dridhet
Nga boshėsia pėr nė buzė
RETĖ
Thėrrimet e mendimeve ua vura reve
Si migrenė,
Ato nga zjarrmia u dehėn
Dhe s`dinė ku venė.
Mė falėn lehtėsinė e tyre
Freskinė e horizonteve tė njoma,
Thėrrimet e mendimeve mė zbritėn
Si kokrra.
Desha t`i thyej nė prag tė dėshpėrimit
Nga kokrrat mos dilte ndonjė thelb,
Po ēfarė pret prej zbrazėtive tė reve
Pėrderisa pėr kėto mendime nuk gjej
Tjetėr djep..
Valentina GJONI
BASHKĖ ME ZJARRIN E DASHURISĖ
Fjalё
Dhe vetёm fjalё
Tё kota,
Qё krijojnё rrёmujё
Janё si pellgjet nё dimёr
Qё nuk dinё tё ndalen mbi urё
Sos-in nuk e njohin
As sot, as kurrё.
Era,
Mbase i pёrplas nё retinёn e qiejve
Nё sqepet e shqipeve
Mbase i pёrplas,
Pa kurrfarё motivi
Veē pёr tё bёrё bujё
Fjalёt e hedhura nё ujё.
Premtimet e tua
Fjalё nё erё
Eshtra tё mbetura nё skeletin e varfёrisё
Vjetrohen deri nё shkёrmoqje
Bashkё me zjarrin e dashurisё.
TINGUJ NDJENJASH
U njohёm
Kur ditёt tona ishin tё kthiellta
Si qelqe tё ekspozuara nё njё fluks drite!
Si pёr ēudi tё botёs
Kokёn mbёshteta nё jastekun e supit tёnd
Ku natyrshёm mё the mos u tremb!
ЁNDRRAT
Patёn tinguj me britma guvash
Ku ndjenjat bёnё paqe e shёnuan me gisht
Altarin e shenjtё nё skaj
Ku mё shoqёroi babai
E ku nёna pёrlotet se nuk jam mё e saj.
UNĖ DHE TI
Mё lёr tё fluturoj pёrsёri nё krahёt e tu!
Dua tё besoj si fёmijё
se edhe dielli e hёna na e kishin zili!
Mё lёr tё dehem me fjalёt dhe ёndёrrat,
qё kurorёzuan dashurinё tonё!
E gjithё bota le ta dijё
se do tё dua sa frymё tё kem.
Nuk e mbaj mё tё fshehur
edhe zogjve nё fluturim,
qiellit e tokёs do tja them!
Drita ĒOMO
"DASHURI SIBERIANE"-
Po bie shi...dhe ti je kaq larg
Po ndoshta dhe s'dua te jem me ty
Ky qiell gri... Ne shpirt- kaq akull
Kaq ftohte ne shpirt. Si ne Siberi.
E megjithate, une te dua
Dhe te dua shume , cuditerisht
Po qe se te urresh eshte njesoj si te duash
Te urrej dhe te dua njekohesisht.
Te urrej per ate , qe me prishe qetesine
Te urrej, pse erdhe tek une
Per cdo gje te vertete dhe cdo gje te dyshimte
Te urrej dhe te dua kaq shume.
dhe ne shpirt kam dimer, gjithnje dimer
Nje ftohtesi pa fund dhe pa ane
Ne sa grade nen zero paske lindur
Dashuria ime siberiane.
Ne te tere qenien time bie shi
Dhe ti nuk je. Dhe ti je kaq larg
Kam deshire per ty, kam nevoje per ty
Dhe prape s'dua te jemi bashke.
PA TITULL
Pėr ditėt qė ikin dhe nuk kthehen mė
Ditėt qė bartin gėzimin dhe dhimbjen
Pėr pritjet e gjata dhe pėr ēdo gjė
Qė akoma ka mbetur ėndėrr
Pėr dashuritė e botes dhe pėr ata
qė kėrkuan diēka nė jetė
Pėr zhgėnjimet e vogla dhe tė mėdha
Dhe per veten
Pėr ndonjė fyerje tė vogėl dhe heshtje tė madhe
Pėr durimin e dhimbshėm pa fund
Pėr fėmijėt me botė tė bardhė
Qė pastaj bardhėsinė e humb
Pėr ēdo gjė qė ėshtė e zakonshme
Dhe qė ne na duket e bukur
Pėr njerėz me fytyra joshėse
Dhe me shpirtin qė nuk duket.
SHI
Shiu pėrplasi mbi xhama trishtimin
Shiu pėrplasi nė xhama mėrzinė
Shiu i lagu tė gjitha mendimet
Pėr ditėt qė ikėn dhe ato qė do vijnė
Mendime tė lagura
si tė jetosh
Nė ketė qullje tė pėrgjithshme idesh
Kur nuk gjen asgjė te askush qė ta ēmosh
Kur nga brenda qan dhe gjithkujt i qesh
Ēmund tė bėsh tjetėr veē tė qeshėsh me zor
Nė ketė turp tė dhimbshėm dhe pa fund
Tė gjithė fjalė tė bukura tė thonė
Po askush nuk ngurron tė bėjė ētė mundė
Fjalė tė bukura
Sa hipokritė,
Njerėzit dhe vetes i flasin bukur
Njėsoj nė dashuri, nė politikė
Tė gjitha i mbėshtjellin me llustėr.
Teodor KEKO
HIJA IME
Me hijen time ik nė rrugė,
Ajo e sheshtė gjith aq e zezė.
E di saktėsisht se ēmendoj unė,
Pjerrtas mė sheh si njė tė mjerė.
Unė hijen time nuk e njoh,
Sia di mirėsitė e as tradhėtitė,
Nuk di as kur do mė lėshojė,
Kur do tė mė ngarkojė nė shpinė.
Njė Zot i madh hija mė duket
Tek pret me shpirtin tim tė ngjallet,
Por pritja ėshtė e pafundme,
Me kohė ma morėn shpirtin hallet.
Dhe lanė nė zgavrėn e kraharorit,
Veē mosbesimin dhe egėrsinė.
Nga hija ime pėr fat tė keq,
Sot diktatori mund tė lindė.
TĖ DASHURUAR
Atėherė ditėt qenė tė bukura
dhe mbanin erė jargavan.
Nė muzg ti shfaqeshe e brishtė
me hėnėn flokėve -karficė e bardhė.
Dhe parqeve tė qetė gjer vonė
ne putheshim. Dhe prapė.
Nė gjoksin tim kokė e verdhė
nė rrugė ėndrash galop kish marrė.
Tani janė larg parqet e blertė,
tė heshtur pimė kafe nė klub.
Po mbrėmjet prapė jargavan janė
dhe kokėn tėnde e ndjej nė sup.
Mos u trishto, e shtrenjta ime!
Ne prapė duhemi dhe heshtja sot
qė ne jemi tė pavdekshėm
dhe pėrjetsisht tė bukur thotė.
Atėhere mbrėmjet qenė tė bukura
dhe mbanin erė jargavan.
Po shih! pėrmbi tryezė tu ul
nė flokė hėna-karficė e bardhė.
PERQAFIMI
Po fryn nje ere e ngrohte nga jugu,
ne park, ngadale perkulen pemet,
si krahe te dridhshem te dashuruarish
ne perqafim nderthurren deget.
Dhe mua me kujtohesh ti
e ngrohte, e bukur si kjo ere,
me krahet lidhur pas trupit tim
per puthje etur dhe pamje mjere.
Cfare mrekullie do ish te vije
ne sup symbyllur te rrije prane,
dhe puthja jote, si dore artisti
ta kthente gjoksin tim ne kitare.
Por ti, svjen me! Mjerisht svjen!
Vec motin ngroh e dergon ere,
qe une te qaj me nje lot
qe une te perqafoj nje peme.
|