Nė traditėn e rrėfimeve popullore dhe nė
historinė shqiptare njihen personazhet e rrėfimeve popullore Muji e
Halili, Halili e Musliu dhe Halili e Musa i Vogėl.
Muji dhe Halili janė personazhet e njohura tė
kėngėve, tė emėrtuara nė traditėn folklorike, si Kėngė tė Kreshnikėve.
Ende nuk dihet se kur janė krijuar kėto kėngė, tė cilat janė analoge me
kėngėt omonime, qė kėndohen edhe te boshnjakėt, mirėpo dihet tashmė se
kėngėt i pėrkasin periudhės sė konvertimit fetar, meqė personazhet dalin me
emra islamė dhe pėrgjithėsisht pėrfaqėsuese tė botės islame, qė lufton
kundėr kaurėve, tė krishterė tė Ballkanit dhe tė Evropės. Kėngėt janė tė
ngjyrosura ideologjikisht, me motive aventuriere-kalorėsiake. Janė ndoshta
kėngė tipike kalorėsiake, nė tė cilat dominon hiperbola, elementet
fantastike, madje edhe format naive tė groteskės dhe njė mori elementesh, jo
aq karakteristike pėr kėngėt shqipe nė pėrgjithėsi, apo pėr ciklet e tjera
tė kėngėve tona legjendare.
Cikli i kėngėve pėr Halilin dhe Mujin, ėshtė i
pranishėm edhe te boshnjakėt myslimanė, ndėrsa vendet ku zhvillohen ngjarjet
pėrputhen me rajonin e Bosnjės e Hercegovinės, Malit tė Zi, Hungarisė,
ndonjėherė edhe Stambollit, por krejt pak nė toponiminė shqiptare, sikur
janė emėrtimet Lugjet e verdha Mrizi i Zanave, qė nuk ngrehin ndonjė
peshė.
Pa qėllim pėr tė minimizuar karakterin autentik,
shqiptar, tė kėtij cikli, duhet pranuar faktin se nė kėto kėngė megjithatė
fshihen dy emra, tė cilėt e hasim edhe nė kėngė tė tjera e veēmas, nė
historinė krenare e tė dhembshme tė Halil Patronės dhe tė Musli Bashės.
Halil Patrona dhe Musli Basha, i pari komandant
i Regjimentit tė Pestė tė jeniēerėve nė Stamboll nė vitin 1730 dhe i dyti
veterani i njohur i jeniēerėve, mė 28 shtator tė vitit 1730, organizuan
kryengritjen mė tė madhe sociale e morale, nė Stamboll dhe ndėrruan nga
posti Sulltan Ahmedin e Tretė. Nė shenjė hakmarrjeje pėr kėtė kryengritje
dhe realizimin e kėrkesave sociale e morale, Sulltan Mustafa i Parė, nėn
presion tė kreut shtetėror e qeveritar, merr vendim dhe pabesisht i pret
kokėn Halil Patronės, Musli Bashės dhe 24 bashkėluftėtarėve tė tyre, mė 25
nėntor tė vitit 1730.
Tė shumta janė dokumentet historike turke,
angleze, gjermane, austriake, arabe, sllave, nė tė cilat janė shėnuar disa
nga bėmat e Jeniēerit Halil Patrona dhe veteranit Musli Basha nė Budin,
Beograd, Nish dhe vende tė tjera, ku ata kanė bėrė akte tė larta tė
trimėrisė, si dy jeniēerė tė fuqishėm, qė kishin tronditur Perandorinė
Osmane dhe e kishin mbajtur peng pėr tre muaj me radhė. Pėr bėmat e Halil
Patronės, njė jeniēer shqiptar nga Hurpishti i Manastirit, nė Maqedoni janė
shkruar romane, drama, novela, tregime, ndėrsa nė Historinė e Perandorisė
Osmane dhe nė tė gjitha enciklopeditė botėrore, ekzistojnė mijėra fakte
relevante historike, por fare pak nė historinė e shkruar tė popullit
shqiptar.
Janė disa elemente qė megjithatė lidhin njė
relevantė mes Halil Patronės e Muli Bashės, me Mujin e Halilin e legjendave.
Halili i kėngėve kreshnike paraqitet si aventurier dhe njeri tė cilin nuk e
bėn zap askush, ndėrsa Muji paraqitet si luftėtar mė serioz dhe shpeshherė
futet nė rrezik, pėr ta shpėtuar Halilin mendjelehtė, por edhe kėmbėshpejtė
si Akili i Homerit dhe dashnor romantik, ashtu si kalorėsit evropianė tė
kohės. Njė element tjetėr, i cili e sforcon deri diku kėtė tezė ėshtė edhe
prania e Halilit dhe Musliut nė Budin, ku mbahen nė robėri dhe nga ku ikin,
pastaj nė Beograd, ku luftojnė dhe nė vitin 1720, nė Nish ku nxisin njė
kryengritje tė madhe me pasoja tė rėnda. Edhe Musli Basha, shoku i ngushtė
dhe sivėllam i Halilit paraqitet mė i matur nė qėndrimet e tij, por e pason
Halilin edhe atje ku e di se ai do ta humb kokėn.
Njė element tjetėr ėshtė edhe dashuria romantike
e Halilit me Gjylbejazėn, vajzėn 17-vjeēare tė haremit tė Sulltan Ahmedit tė
tretė, e cila ishte dėbuar nga Haremi, ndėrsa Halili e kishte blerė nė
tregun e robėreshave, me paratė qė ia kishte falur tregtari grek Janaēi, i
cili mė vonė zbulohet se kishte qenė babai i skllaves Irenė, e njohur si
Gjylbejazja, nė romanin e shkrimtarit mė tė madh hungarez, Jokai Mor,
titulluar Trėndafili i bardhė.
Ekziston edhe njė fakt tjetėr, qė hedh dritė mbi
kėtė histori tragjike, ashtu sikur ėshtė shumė tragjike tėrė historia
shqiptare.
Pas prerjes sė kokės sė Halil Patronės, Musli
Bashės, Emir Aliut, Ahmet Ēinarit, Mehmet Onduēit, Mustafė Lazit, Ismail
Tursuēit, Ali Gavurit, Ramazan Ēigerxhiu e tė tjerė, kishte filluar fushata
e pėrgjakshme e vrasjes sė kryengritėsve, shumica e tė cilėve ishin jeniēerė
nga Regjimenti i Pestė i Stambollit. Gjatė tri ditėve tė kryengritjes, mė
26. 27 dhe 28 nėntor 1730, forcat perandorake kishin vrarė 7.000 jeniēerė,
ndėrsa 5.000 tė tjerė kishin arritur tė iknin nga Stambolli dhe kishin
depėrtuar nė malet e larta tė Maqedonisė, Shqipėrisė e Kosovės. Me qėllim tė
shtypjes pėrfundimtare tė kryengritjes, e cila kishte marrė pėrmasa edhe nė
njė- vjetorin e saj mė 28 shtator tė vitit 1731, nė krye me shokun dhe mikun
e Halilit, grekun e pasur, Janaqi, kreu perandorak kishte caktuar Osman
Topall Pashėn nga Moreja, nė cilėsinė e njė inkuizitorit tė lartė, tė cilit
iu kishin dhėnė detyra, qė tė shfaroste tė gjithė kryengritėsit shqiptarė tė
Halil Patronės, kudo ku ata tė ndodhnin, nė Stamboll, nė Maqedoni e nė
Shqipėri, apo edhe nė Serbi e deri nė Srem, ku shumė prej tyre kishin ikur
me qėllim qė tė shpėtonin kokat, meqė e dinin se ishin shpallur fermanli.
Anatema pushtetare, qė iu kishte bėrė pasueseve
tė Halil Patronės ishte aq e madhe, sa askush nuk kishte guxuar tė pėrmendte
as edhe emrin e tij. Mbase, pikėrisht pėr shkak tė kėtij presioni, kėngėtari
popullor, me qėllim pėr tė pėrjetėsuar bėmat e Halilit dhe Mustės nė
Stamboll, kishte krijuar, jo kėngė tė mirėfillta historike, por parodi
kalorėsiake, ku trimėria e tyre shpeshherė qesėndisej dhe stėrmadhohej aq
shumė, sa dukej edhe naive e groteske. Mbase edhe mund tė mos jetė kėshtu,
por emrat e personazheve: Halili dhe Muji apo Halili dhe Musliu do tė
dukeshin si dy rastėsi, po tė mos kishim edhe shembullin e tretė, tė motivit
gjithnjė tragjik, po me tė njėjtit emra dhe me njė pėrmbajtje tė pėrafėrt.
Halili dhe Musta janė dy personazhe tė kėngėve
tė trimėrisė, qė kanė pėr motiv pasojat e tradhtisė sė interesave kombėtare.
Ngjarja tragjike, qė rrėfehet nė kėtė kėngė duket se ka ndodhur nė pallatin
Bushaltinjve nė Shkodėr, ndoshta kah fundi i shekullit tė 18-tė, apo fillimi
i shekullit tė 19-tė, qė pėrafėrsisht korrespondon edhe me kujtesėn e
popullit, pėr prerjen e kokave tė Halil Patronės dhe Musli Bashės.
Veziri i Shkodrės kishte shpallur fermanli
Halilin dhe Mustėn, me prejardhje nga Kosova, konkretisht nga viset
Gallapit, sikur identifikohen nga shumė variante kėngėsh, tė cilėt kishin
njė motėr tė martuar nė Shkodėr, pėr Bejtash aganė, qė i shėrbente Vezirit.
Ndodh qė Halili dhe Musta shkojnė pėr ta vizituar motrėn, duke mos dyshuar
se do t i tradhtonte dhėndri. Ndėrkohė, Bejtash agai, gjatė natės, u fsheh
armėt miqve, lajmėron forcat e Vezirit, tė cilėt arrijnė tė futėn tinėzisht
dhe i kapin gjallė dy vėllezėrit e shpallur fermanli. Tė nesėrmen, nė mes
tė qytetit, xhalatxhia, me urdhrin e Vezirit u prenė kokat dy vėllezėrve,
ndėrsa motra e tyre, Hajria betohet se do t ua marrė hakun, tradhtarėve,
qenve tė Shkodrės. Pėr mė tepėr, Hajria, nga frika se edhe djali i saj, i
biri i Bejtash agait mund tė trashėgonte veset e babait, e vret edhe tė
birin.
Lidhja e kėtij motivi me historinė tragjike tė
Halil Patronės ka ngjashmėri tė theksuar, sepse edhe Halili e Musliu ishin
vrarė pabesisht. Ata ishin ftuar nė pallat, ku Sulltani Mustafa i Parė, iu
kishte premtuar se nė shenjė pajtimi dhe nderimi, do t iu jepte rrobat prej
lėkure, qė ishte nderi mė i madh qė u bėhej jeniēerėve. Nė kohėn Kur Halili
e Musliu po bėheshin gati tė merrnin rrobat, ndėrsa nė radhė, jashtė
Pallatit, po prisnin pėr tė marrė rrobat e gradat edhe 24 bashkėluftėtarė tė
tyre, jeniēerė, forcat e Halil Pelivanit sulmojnė pas shpine dhe u presin
kokat Halil Patronės dhe Musli Bashės, nė prani tė Sulltanit dhe suitės sė
tij. Ndėrkohė, ftojnė njė nga njė jeniēerėt e tjerė, tė cilėt mendonin se po
prisnin nė radhė pėr rroba, ndėrkohė qė brenda pallatit por grumbulloheshin
kokat e tyre tė prera.
(Kampi i Halil Patronės gjatė kryengritjes ishte
vendosur ne Yskydar, tė Stambollit. Nė gjuhėn turke, emri i Shkodrės
shqiptohet si Yskydar).
Ngado qė tė studiohet ky fenomen i tre Halilėve,
arrijmė nė pėrfundim se kemi tė bėjmė me njė Halil dhe njė Musli, pėr tė
cilėt kujtesa popullore shqiptare, ėshtė treguar shumė e rezervuar nga frika
pėr pasojat, ndėrsa historishkruesit e Historisė sė Shqipėrisė e kanė
abortuar kėtė histori, ashtu sikur kanė abortuar edhe historinė e Milush
Nikollė Kopiliqit.
Halili e Muji, Halili e Musliu dhe Halili e
Musta, janė emra qė kanė hyrė nė kujtesėn e
popullit shqiptar dhe nė historinė botėrore, por bėmat e tyre ende nuk janė
ndriēuar sa duhet, ata janė lėnė nė harresė nga harrestarėt dhe historianėt
e ideologjizuar, nga shumė historianė tanė, tė cilėt sillen me prepotencė
ashtu si dikur pashallarėt e Sulltan Ahmedit tė tretė, apo Bejtash agallarėt
e Vezirit tė Shkodrės, ashtu sikur pėr shembull njė Ben Bllush, nė romanin e
tij skandaloz, Tė jetosh nė ishull ku fyen, ironizon, pėrdhos historinė
e Halil Patronės dhe tė gjitha personaliteteve shqiptare tė besimit islam,
prej Skėnderbeut, Ali Pasha Tepelenės e deri te ismail Qemali.
Sa tė mjerė duken disa historianė shqiptarė, kur
i pyet pėr Halil Patronėn, ndėrsa ata rrudhin krahėt dhe tė thonė: Pėr herė
tė parė po e dėgjoj kėtė emėr. Pėr ju lexues tė nderuar kemi njė porosi.
Nėse doni tė dini mė shumė pėr Halil Patronėn, pėr tre Halilėt, shtypni nė
google emrin e tij dhe do tė gjeni tėrė njė botė tė panjohur, apo pak tė
njohur, varet nga secili.
|