Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

AFORIZMA

Lutfi COKA

AFORIZMA LIRIKE

(Vëllimi i dytë)

Njeriu është si kometa

Tërhiqet nga e vërteta.

Njeriu maniak

Si qeni allçak.

gjithë ditën lehin

e s’bëhen merak!

Një fjalë na la i pari

Budallait i hap rrugë gomari!

Një i pasur kish rënë në merak

Të hante pak si varfanjak!

Njëherë provoi njeriu i zi

Të fuste gjarprin në gji!

E gjarpri i tha

Ti qenke një budalla!

Njeriu i vërtetë mrekullinë

e mban në kurriz

Deri në ditët e pafundësisë!

O djall me brirë

E paske shpirtin këllirë

Nuk paske të dytë

Të zëntë buka sytë!

O sylesh!

Kur një mendje të kesh

Kur do ta krehin trurin

Ndahet byku nga gruri!

Pesë shokë për bukuri

Në një sofër hanë tok!

Dy qen në një çanak

Nuk afrohen dot!

Pse nuk bëj shumë punë

Më bluan inati!

Lopata han sa është takati!

Pa lexuar syri ndryshket

Pa mësuar mendja vyshket!

Po të mos ishte Dielli

Në tokë nuk do kishte jetë

Dielli është zot i vërtetë.

Kur t’i thuash jetës të dua!

Vegimi kurrë s’u shua!

Raftet bosh, koka shoshë!

Respekti për njerinë

Si kujdesi për fëmijën!

Rrezet e hënës mbi djep

I palos e i fut në djep

Jo për të fshehur diçka

Por ato të më bëhen tra!

Skllavëria nuk është mal me borë

Por pesha e vdekjes në kraharor!

-Skllavi i ideologjisë

Si miu i shtëpisë!

S’lihet koka pa kapele

Si nuk lihet ujku bari me dele!

Smira si shëllira

Njera djathin ruan

Tjetra të zotin e bluan!?

Syri që sheh larg

Sheh dhe zorret në bark

Ai që nuk sheh dot atë që ka pranë

Nuk njeh as nënë as babanë!

Syrin pushka kurrë s’ma plakën

Që kjo tokë të mos ketë erë gjaku!

Tregtari se donë tregtari

Se i duket se prish pazarin!

Shpatullat e trimit

Nuk bien kurrë

në krahët e pikëllimit!

Shtëpia me shkallë të ngurta

Si mendja me fjalë të urta!

Shpirti pa vrer

Si trëndafili pa ere!

Shpirti i ngrohtë, syri pa lot!

Dhurata më e bukur në botë!

Të katër gjymtyrët m’i shkul

Veç në zemër mos mu ngul!

Tek të diturit koka bije në dhe

Dhe qielli me dritë tek yjet e ngre,

Të mirin vlerat e kanë pushtuar

Të ligun të mirat e kanë gëzuar!

Të falënderoj o mik

Të vlerësoj si çiflig

Se këto janë fjalë të urta

Me lehtësi ngjis shkallët e ngurta!

Të falësh hajdutin shumë gabon

Se vjedhjen ai kurrë se harron!

Të ligun luftoje si trim

Shokun ruaje

Prej tij s’ke shqetësim!

Të ndaj pasurinë i takon Babait

Që të mos i vërsulet vëlla-vëllait!

Të përqeshësh shokun je budalla

Se nesër me ty do bëj Ha ha ha!

Ti lodhesh se fle në dyshek

Unë i etur shkoi në bibliotekë!

Tani plak, dje i ri

Jetova për të qenë i ri!

Të keqes i dil açik

Vetëm shpirti heroik!

Uji lag fytin

Edukimi ngul virtytin!

Varrin e babait kishte vite pa e parë

Mbi varr kish ndyrë një zagar

Kishte mbirë një bostan në atë vend

Djali erdhi nder mend kur e pa ai tha:

-Për mua e rrite or Baba!?..

Vëlla-fjala që të bën pasha

Dritë dielli dritë hane

Gjak e mish i një nane!?..

Vonë po shkove në pazar

Nuk do gjesh as mall as kandar!

Vuajtja fundi i një humnere

Gëzimi çelja e një dere!

Zemërimi dhe zhgënjimi

thyen zemrën e një trimi!

Zemra valë prushi

Lotët kokrra rrushi

Mirësia e përligjur

Largon bimën e fëlliqur!

Zgjuarsia njeriun e bën madhështor

Siç bën lartësia malin Tomor!

Zoti krijoi njerinë

Apo njeriu krijoi perëndinë!