Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

AISHE QORRAJ - BERISHA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

AISHE QORRAJ - BERISHA

            Hyrje

            Aishe Qorraj - Berisha me shkrime merret  që nga bankat e shkollës fillore. Herë pas here ka botuar në gazeta dhe revistat e ndryshme. Në vitin 2002 ka botuar librin me poezi me titull ''Kantatë për lirinë''. Që nga viti 2003 është anëtare e LSH të Kosovës e nga viti 2010 edhe anëtare e LSH Shqiptar në botë me seli në Selanik ''Drita''. Ka zënë vendin e parë me poezinë ''Një natë me Naimin''. Në vitin 2006 ka botuar romanin me titull ''Plaga e mallit''. Tani ka në dorëshkrim një vëllim me poezi si dhe një roman me titull'' Një natë në qiell''. Ka dhe një mori shpërblimesh të tjera.

IDHULLI IM

Digjen mendimet,

fjalët, ëndrrat.

Idhulli im,

shenjtor i përjetshëm...

E vërteta,

frikë për të çmendurit.

Fëmijët lindin

diell-dite.

Ç’ dhembshuri të ka zemra?

Të varrosa me të kaluarën,

mbështjell në mister.

Rrugës së jetës

kam gdhendur nëpër lis

një emër që nuk e thirra.

Pluhuri, rënë fytyrës,

deti e mori në gji.

E preka.

As fund as gjurmë.

A lind tjetër Njeri?!

NËNA  E  DASHURISË

E shtrenjtë si emër,

E shenjtë si njeri,

E madhe si vepër,

Idhull i jetës, udhërrëfyese, dritë e pa fikur.

Me Ty gjeta, sekretin e rinisë,

Me Ty gjeta, çmimin e suksesit,

Me Ty gjeta, çelësin e parajsës,

Me Ty gjeta, privilegjin e zotit.

Nga Ju dëgjova veprat e paqes,

Nga Ju  lexova për dashurinë ndaj njerëzimit,

Nga Ju mësova për lumturinë,

Në vargjet tua, nuk gjeta,  vaje e trishtim,

Gjeta, Paqen,  Gëzimin,  Këngën,  Jetën,   Vlerësimin

E Shenjtë dhe të  shtrenjtë   të faktorit  Njeri.

Më ndje o Atë dhembjen time,

Ti që mëshiron njerëzinë,

Mëshirë  për zemrat e thyera e të pushtuara nga djalli,

Se Nëna ime  ka qenë, është,  do të mbetet,

NËNA  E DASHURISË!!!!

KUFOMAT NE PRANGA                                              

Mes engjëjve ishte ëndërr e fundit,

Lebetitje tmerri gjoksi mbuluar me gjak

Në pështjellim zërash gra, pleq e fëmijë,

Një i ri verbërisë i përgjërohej në gjunjë.

Kush thotë se na kanë gjetur,

Të burgosur jemi, ndoshta edhe të vdekur,

Ato e dinë, pyesni nënat,

Kush thotë se na kanë gjetur.

Një vejan e qante hëna,

As këmishë s’na lanë vrastarët.

Me këtë gji u mëkuan heronjtë,

Edhe kur pëshpëritnin fantazmat,

Një jetë të tërë mall,

Vetëm të prehen në tokën nënë.

Vallë, ç’ plane bën vdekja

Kur djalë dëshirin nuk e lë në gji 

Përgjumet mendja nga kurorë lulesh,

Ku ta lë kur nuk ka as varr.

As heshtja nuk ka mëshirë

Lotët i ngrinë dhe dielli

Ç’ gjuhë flasin bashkë djaj dhe engjëj,

As parajsë as ferr, thotë fati, për heronj.

Më tha një herë një i shenjtë,

Trupi që tretet nuk ka vlerë.

Nuk humb gjaku, as me tradhti,

Kjo zezonë s’e ka emrin liri. 

Beronjat fshihen gur e dru,

Virgjërinë e merr në gji vdekja.

Ç’ peshë varri ka vetë jeta,

Dashuri e pafund, dritë amshimi.

Ata që bën flamur

Përjetësia i merr në gji.

NATË DIMRI, TRUP I PAMBULUAR

Natë dimri,

trup i pambuluar...

Të pranoj ashtu siç ishe,

pa e kuptuar zhgënjimin e zemrës sime.

Ritmi i rinisë  nisi të  mplakej,

tani, kur zgjodha një tjetër kraharor,

ironia e jetës më  bëri për vete,

zemra, dritaret nuk i hap më dot.

Mbete i mbyllur i mbuluar me lot...

Më gënje tani,

jam akoma pa zgjuar...

Përtej  botëve, përtej zotave, më hedh,

pagan fajtorëve për botën e mirazheve,

më prek se shpirti nuk më  fle...

Në kockat e mbështjella me damarë plot afsh,

malli i fjetur dënesë...

Nga kënaqësia i thashë vetes, vdis,

e pambuluar isha deri në  mëngjes!...

Të admiroj për botën  e pamëshirë,

zemra nuk di të mësojë, ajo ndjen...

I pambuluar i tëri trup,

i shkrirë  si ndëshkim.

Zëri e trupi im kanë mbuluar vetminë time,

e magjepsur nga dhimbja, pres agoninë e të vdekurve,

në  botën  e urrejtjes dhe së  keqes,  gjeta dashurinë,

Vitet janë bërë me mijëra orë,

rri e zgjuar, pres hënën të fshihet

dhe bashkë  me të Piramidë  ngre trupin.

Kur vret bukuria sërish trup i pambuluar

mall i shfrenuar  i djajve u bëra

e kurrë përjetësim

i dashurisë!..

DREJTËSIA

Sa më shumë që po njihem

Me ligjet,

Aq më shumë po e urrej

Drejtësinë.

A duhet të mbrohet

Krimi?

Të lejohet

Diskriminimi?

Kur veproj kundërligjshëm,

Atëherë  vlerësohem

Me drejtësi.

Formula për të jetuar

Në shtetin tim:

A duhet të hesht

Edhe kur s’ka heshtje

Më ndihmo të mbyllem në mendime

E drejtësinë  e vonuar

Ta kërkoj

Për Ty

Linde i pasur

Për tu varfërua,  në shpirt!

SIMFONI E TRISHTUAR

As për AND – në s’ka më gjak,

Digjen fjalët, mendimet, ëndrrat,

Simfoni e fundit se duron mjerimin.

Idhulli im, shenjtor i dhembjeve.

Të zbresin meteorët, e vërteta,

Trupi në dhe të huaj, frikë na ka mendja.

Për të gdhendur një emër

Në lisin e vjetër, kurrë nuk është vonë.

Fëmijët lindin diell dite.

Sytë plot mall për simfoninë

Me tinguj paqe

Të lënë përgjysmë.

Në ritualin e fundit

Varrosën të kaluarën

Dhe një emër që nuk e thirra.

Sytë e qiellit deti i mori në gji.

Të mos i verbojë qetësia

Eshtrat vijnë e fshihen yjeve

Që  t’i presin agimet

Rrugëve të jetës

Mbi varr

Një grusht dhe

Këngë e fundit

Simfoni e thënë për ta,

Me gjuhë dielli!