Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

ALBERT HABAZAJ

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

ALBERT HABAZAJ

            Hyrje

          Albert HABAZAJ është lindur më 20 Mars 1960 në Tërbaç të Vlorës. Është studiues, bibliograf, poet dhe shkrimtar shqiptar; autor i disa librave me poezi, me prozë e publicistikë letrare. Është gjithashtu autor i disa monografive historiko - kulturore dhe i shumë studimeve etnologjike dhe antropologjike.

            Ka botuar Bibliografinë e botimeve libra të pedagogëve të Universitetit “Ismail Qemali”, Vlorë. Ka gradën “Master i Shkencave” për Etnologji e Folklor, Instituti i Antropologjisë Kulturore dhe i Studimeve të Artit, Qendra Ndëruniversitare e Studimeve Albanologjike, Tiranë.

            Është përfshirë në Antologjinë e Tregimit të Zgjedhur të Autorëve Vlonjatë, në Antologjinë e Poezisë së Zgjedhur Vlonjate (shqip - italisht), në Antologjitë për Vlorën, për Detin, për Naimin, për Nënë Terezën, për Dritëroin, në antologjitë e poezisë shqipe me tematikë të “Muzgut”, në Antologjinë me Poezi Shqipe “Lotët e virgjër” (“Virgin Tears”), 2012, Londër, etj.

            Shumë krijime e poezi të tij, sidomos portrete, përkushtime, këngë gëzimi apo këngë të përvajshme, janë përfshirë në libra të autorëve të ndryshëm vlonjatë dhe të vendit.

            Është veprimtar shoqëror, aktualisht kryetar i Shoqatës së Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve “Petro Marko”, Vlorë. Ka në proces botimi librin “Shkrimtarët vlonjatë dhe roli i tyre në letërsinë shqiptare: profile letrare të autorëve të shek. XX, pjesa 1”, etj.

            Punon në Universitetin “Ismail Qemali”, Vlorë si katalogues e bibliograf. Është përgjegjës i Sektorit të Shërbimeve të Librit (Shtypshkronjë dhe E/book), drejtor i Bibliotekës Qendrore “Nermin Vlora Falaschi të këtij institucioni. Historia, letërsia, folkori dhe bibliotekonomia janë kuarteti i profilit të këtij veprimtari të palodhur dhe specialisti serioz.

            Në një nga studimet e tij monografik “Lufta e Vlorës - Historia në Epikën historike”, (2016) në 204 faqe trajton krahasimtarisht raportet e historisë me epikën historike për këtë ngjarje të rëndësishme kombëtare për fatet e vendit, siç ishte Lufta e Njëzetës.

            Qysh herët është marrë me foklor, si bartës, vëzhgues në terren, studiues i folkoristikës dhe etnologjisë shqiptare. Shkrimet e tij për polifoninë labe, këngën dhe vallen e rëndë të Tërbaçit me emër dhe të krahinës, sidomos për polifoninë femërore të Tërbaçit kanë shfaqur interes nga studiuesit dhe bartësit e folkorit. Për kontribute të spikatura shoqërore është vlerësuar “Personalitet i Shquar i Labërisë” (2014).

            Lidhja Ndërkombëtare e Poetëve, Shkrimtarëve dhe Artistëve “Pegasi”, Albania i jep titullin e lartë pegasian “Poeti më kreativ i vitit 2016”, me nr. prot. 52/108, Tiranë, 31 dhjetor 2016. Është drejtues artistik i Grupit të Vajzave të Tërbaçit “10 Shqiponjat e Tërbaçit” dhe autor i teksteve të këngës së këtij grupi, repertori i të cilit plotësohet edhe nga krijuesit pararendës Xhebro Gjika, Petro Marko, Kujtim Mici, Lefter Çipa, Pelivan Bajrami dhe Llambro Hysi.

Ka botuar:

Libra me poezi:

1.  “Stina e vajzave”, 1994,

2. “Nata me hënë”, 1996,

3. “Buzëqeshje të grisura”, [1999],

4. “Penët krehin dallgët” (b. a), 2005,

5. “Mërgata e Luleve”, 2006,

6. “Trëndafili s’pritet me një stinë hëne”, (b. a), 2007,

7. “Ujku i marsit në internet”, 2008, (ribotim, 2010, 2012),

8. “Dhembin degët e shqyera”, 2015.

Monografi:

1. “Hysni Lepenica”, 1996,

2. “Pëllumbi i Çikës”, 2002,

3. “Antologji trimërie”, 2003,

4. “Një burrë i bardhë”, 2004,

5. “Tokë e spërkatur me gjak”, (b. a), 2005,

6. “Shkëlqim i trishtuar”, 2005,

7. “Psherëtimat e Jonit” (b. a), 2007,

8. “Kujtim Peçi, intelektual i shquar erudit”, 2010,

9. “Përkëdhelim një ëndërr” (b. a), 2011,

10. “Tahir Hoxha i Tërbaçit”, 2013,

11. “Çinojt në rrjedhat e kohës”, 2014

12. “Ëndrrat e Artit”, 2015

13. “Njeriu me respekt te malet”, 2016

Film dokumentar:

1. “Ruzhdiu ynë, shoferi i bardhë i Lumit të Vlorës” - skenari dhe regjia, 37:40’, gusht 2012

Monografi shkencore:

1. “Botime të pedagogëve të Universitetit “I. Qemali” të Vlorës: Bibliografi”, [Pj. 1], 2006

2. “Lufta e Vlorës - Historia në Epikën historike”, studim monografik [2013], 2016 etj.

3. [Në proces botimi] “Shkrimtarët vlonjatë dhe roli i tyre në letërsinë shqiptare: profile letrare të autorëve të shek. XX, pjesa 1”,

KЁNGЁ PЁR FLAMUR

Përshëndetje Pavarësisë së Kosovës

Oj, Kosovë, o krah’Shqiponje

Krah’ rrebeshesh i plagosur,

Siç kam ty ti në tonat troje

Kam Çamërinë sakatosur.

Vjen me frymë Perëndie

Përreth Sheshit të Flamurit

Yjësia e Lavdive,

Ku zihet Besa e Burrit!

Tok me Ismail Qemalin

Qëndron baca Boletin -

Emblema jonë krenare

Dhe kur ndrin a bubullin.

Prishtina ime është Vlorë

Edhe Vlora ësht’ Prishtinë.

Për FLAMUR po thur kurorë,

Këngë yjesh për SHQIPTARINË.

Sheshi i Flamurit, Vlorë, 17 Shkurt 2008

MIRËMËNGJESI, KOSOVË!

Mirëmëngjesi, Kosovë, moj e bukura ime,

Si dritë e bukurive më je veshur fisnikërisht,

Si shqiponjë dardane merr fluturime,

Me dritë të do Labëria, me spektër, sinqerisht!

Me dritë të do Vlora e Shqipëria,

Me dritë dhe Çamëria, krahu i plagosur.

Feniksi Dardan merr frymë nga Iliria,

Me klithmat e diellit ende brengosur.

O dhembje krenare, E Bukura e Dheut,

17 Shkurti yt është edhe imi,

Herë si zanë mitologjike, herë si Prometeu,

Ma shkëlqen emrin me rreze besimi.

Dhe kur vdekja këndon shqip në këto vise,

Dhe kur, vetvetiu, dasma qan shqip me lot lavdie,

Kur globi, me njerëz i populluar, merr ndonjë krisje

Çuditërisht, Kosova i fal mimoza mirësie…

GËZUAR, KOSOVË E PAVARUR!

Kosovë e dashur mijëravjeçare

Nëntë vjetorin e Pavarësisë tënde

Ta gëzojmë, moj shqiponjë krenare!

Kuçedra serbe në tërbim të çmendet.

Moj fisnikja ime e bukur dardane,

Mallëngjimi i festës me lot diellor

Plot ma mbush zemrën, moj kapedane.

Sot unë kam zënë qiellin me dorë!

Motër martire e lirisë, e nderit,

Jam kryelartë me ty e këndoj me gaz.

Shpirti im me shtatë ngjyrat e ylberit

Zbukururohet sa lugati serb të pëlcasë!

Plastë nga ligësia, derri i derrit,

O moj luanesha ime e fortë!

Shkjau - në fund të rrathëve të ferrit,

Ne - Flamurin Kombëtar kemi kryezot.

Ty, Kosovë e pavarur në ballë

Të vargut, të këngës, të lavdisë të kam.

Is’ Boletinët, Adem Jasharët gjallë

I mbaj në gjakun tim, se gjak i tyre jam!

BALADË E RE PËR NJË LEGJENDË TË RE

nderim heroit kosovar Adem Jashari

Kjo tokë filloi të mësohet me dhembjen,

Me ëndrrat mbështetur në murin e pushkatimit:

Hiena zgërdhihet kur shuan një familje,

Zogjtë e bjeshkëve e ndalën fluturimin.

Ende plagët e lirisë kullojnë gjak,

Dhembjen nuk e nxen dot pentagrami epik,

Një det me lot rreh të thinjurat dallgë

Për Adem Jasharin si Muji kreshnik.

Për Adem Jasharin, që si Mic Sokoli

U ngrit për Drenicën sipër, mbi legjendë,

Për atë që fjalën dardane e foli

Si bajraktar mbi hark dielli të prerë.

RRËNJËN E KËRKON DHEU

Pa e takuar as dhe një herë titanin,

Pa hapur as dhe të filmave manuale,

I kam pirë dollinë me adhurim pagani,

As ngaqë u shfaq me Claudia Cardinale.

As yjet botërorë, me të cilët lozi

S’patën autoritet tek unë, sinqerisht jo.

Arti i Tij drithërues keq më marrosi,

Ai detin e Kulturës e çau si Hero!

As dhe seriali “Përgjithmonë Xhulia”,

As “Odiseja”, ku Ai qe vetë Ulisi,

Nuk më tunduan dot për të më prishur mendjen

Sa dinjiteti i pashkulur i Atij lisi.

Dhe kur e ngjeshi nën këmbë sojin sharlatan

U bë rrënjë e zgjimit në zemër të dheut.

Dhe nga Lumbardha Prizreni hirin i shpërndan

Të sjellë bekim për ujërat e Mesdheut.

Fregata kosovare në dallg’, tym e stuhi,

Bëhet shqiponjë mali e shqiponjë deti

Dhe fluturon qiejve të botës si verì

T’i përmbushet Bekim Fehmiut amaneti.

Iku një njeri i bukur e burrë i bukur,

Iku një artist i bukur globit fluturim,

Eshtrën e Kombit me palcë për të mbushur

E vetë për t’u mbushur me shkëlqim e trishtim...

RAPSODI TRIMËRORE PËR HERONJTË E KAÇANIKUT

Dëshmorëve të Lirisë së Kosovës: Agim Bajrami, Besnik Begunca, Xheladin Kurtaj me trima

Çdo ditë jave, muaj’, viti,

Çdo dit’ të jetës që kemi,

Me dhembje e plagë shpirti

Tek dëshmorët tanë vemi.

Dhe jo vetëm çdo dhjetë gusht,

Jo vetëm për t’i kujtuar,

Shkojmë e mblidhemi një grusht,

Na vjen turp për t’i takuar…

Kemi gabuar me ta,

Me ata që u bënë fli,

Ëndrrabukurit sa s’ka,

Sakrificat për liri.

Apo jo, komandant Zefi,

Agim Bajrami i qeshur,

Ti s’e dhe jetën nga qejfi,

Re dëshmor për të mos vdekur.

Se të deshi Nënë Kosova

Ty, Besnikun, Xheladinin,

Po kaq shpejt nuk e mendova

Gjethet e lavdisë të binin…

S’ bien gjethet e lavdisë,

Le të zvarriten zuzarët,

Si bishtok’ të neverisë,

Ju për ne jeni krenarët.

O Agim Bajram me trimat

E Ushtrisë Çlirimtare,

Me kërrab’ zut’ vetëtimat

Për Kosovën legjendare.

Rroba ngrin e shkrin në trup,

Ju - përleshje me rrufetë,

Një cifël u zë në sup,

Klithma qielli derdhën retë.

Dimër të mos kish’ Kosova

U bëtë legjendë lirie,

Fluturim për shqipet tona

Përmbi kreshta shqiptarie.

Ngrohtësi qe ideali

Historia përsëritet,

Kur lindin shqiponja mali

Perandoria tronditet:

Legjenda Idriz Seferi

Mbi osmanë bëri kërdi,

Ti, Agim Bajram si dreri -

Mbi barbarin serb të zi.

Fryma jote në tri jetë,

O yll i bukur i botës!

Njërën e gëzove vetë

Dhe dy ja fale Kosovës!...

Vetëm 36 vite

Bëre komandant Agimi,

Sot ndriçon me rreze drite

Në monument përjetësimi.

Komandant Zefi, lavdia

Të ka marr’ në krah’ të saj,

Përcjell trimin pavdekësia

Stafetë nderi skaj më skaj.

Eshtër e Adem Jasharit,

Ti i mposhte mbret e krajle,

Dhe për fisin e shqiptarit

Mbete spaletë morale.

Nga Kosova, Çamëria,

Shfaqesh ëndërr e lirisë,

Nga Dibra, Plava, Gucia -

Majave të historisë,

Nga Kaçaniku në Vlorë

Nderi yt i larë me diell,

O trim i zgjedhur me dorë,

Emri yt flamur në qiell.

TUNGJATJETA, ILIR SHQIPTARI!

(Kur isha mërgimtar në Itali, duke dëgjuar kasetën “Shkëlqimi i plisit”)

Në malësitë xheloze akuilane,

Mes një gjelbërimi të ftohtë e të errët,

Dëgjoj këngën shqipe të Ilir Shaqirit;

Kraharori më hapet si qiell i çelur.

Dhe mendoj, në vend të huaj, se Shqipëria

Lindi pishtarët që u tretën si qiriri,

Sot, kur në hall ësht’ e ka nevojë NËNA,

Një rilindas i ri bëhet Ilir Shaqiri.

Kosovë e Çamëri, Ulqin e Dibër ngrysur,

Jemi tanët që këndojmë e qajmë shqip;

Gjurma e pëllumbit në paqe të hidhur,

Këngën dhe ëndrrës në grykë ia lidh…

Të faleminderit, Ilir Shaqiri!

Tungjatjeta, o i miri Ilir Shqiptari,

Plis i vure si kup’ shpirtit të qiellit,

Të bardhë si bora, të shtrenjtë si ari.

Të faleminderit, që më mbushe me besim,

Ma freskove krenarinë, s’ma le të thahej.

Shtatë kontinente larg mendimin loti ma lag:

Shqipëria të bëhet, në këmbë të mbahet!