Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

ALI R BERISHA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

ALI R BERISHA

            Hyrje

          Ali R Berisha u  lind me 20. 7. 1942. Shkollën fillore ka krye në Baran dhe në Deçan, Gjimnazin në Pejë, studimet në Fakultetin Filozofik - Dega Gjuhë dhe Letërsi Shqipe, në Universitetin e Prishtinës.

            Vendësisht ka punuar në Baran, Prishtinë, Mitrovicë e kohëve të fundit në Gjimnazin “Luigj Gurakuqi” në Klinë, prej ku edhe ka dalë në pension. Në fushën e aktiviteteve kulturore dendurisht e më se gjati është marrë me krijime letrare, gjuhësore, kritike, publicistike, si aktivist i lirë dhe si gazetar etj.

            Me krijime letrare ka filluar që nga bankat e shkollës fillore dhe vazhdon edhe sot e kësaj dite. Ka qenë dhe vazhdon të jetë bashkëpunëtor i të gjitha revistave dhe gazetave që janë botuar në Prishtinë dhe Shkup, kurse kohëve të fundit edhe me disa që botohen në Tiranë. Përshtypje më të mbresëshme i ka lënë aktiviteti si aktor me studentët e Prishtinës në fillim të viteve të ’70-ta, kur është përgatitur dhe shfaqur nga grupi amator i studentëve e në regjinë e Kristë Berishës, drama "Trimi i mirë me shokë shumë",  e Sulejman Pitarkës, që është shfaqur anembanë Kosovës, në Maqedoni, në Mal të Zi, madje edhe në Hvar të Kroacisë, duke zënë atje, vendin e dytë në Festivalin e grupeve amatore  në nivel të Jugosllavisë. Në atë dramë ka luajtur rolin e Engjëllit, truprojes së Skënderbeut.

            Në fushën e krijimtarisë botuese shfaqet sheshazi pas ndryshimeve politike  në Kosovë, kur edhe angazhohet në përkthimin nga gjuha kroate të disa veprave nga fusha e historisë dhe aktiviteteve mirëbërëse. Duke qene bashkëpunëtor aktiv i revistës letrare “Jeta e re”, në vitin 1997, redaksia e kësaj reviste ia boton veprën e parë poetike “Poezi me titull në fund” dhe që nga ajo kohë shfaqet më dendur me botimin e veprave (edhe tri vëllime me poezi dhe një me tregime dhe monografi), veçse jo vetëm letrare por edhe të zhanreve të tjera.

            Në fushën e gjuhësisë boton  veprën  Fjalorit i fjalëve të reja, në fushën e aforistikës: Aforizma nga autorë shqiptarë, vëllimet I, II, III, dhe IV . Këto dy të fundit kanë zgjuar kureshtjen e madhe në botën shkencore dhe leximore. Meritojnë një vëmendje të veçantë edhe dhjetëra e dhjetëra artikuj: kronika, analiza nga fusha e drejtshkrimit në gjuhësi, e botimit të librave, nga sfera pedagogjike, analiza kritike,  për fjalëformimin e autorëve shqiptarë, polemika, e të tjera.

            Ka drejtuar revista e publikime revista të nxënësve dhe studentëve, revistën lokale “Jehona e Dukagjinit” në Klinë, ka organizuar dhe shfaqur me sukses drama e recitale me anëtarët e SHKA –ve në Mitrovicë dhe Klinë.

            Me rastin e 100 vjetorit të  pavarësisë së Shqipërisë dhe të 70 vjetorit të lindjes, më 24. Nëntor 2012  ka botuar njëherish 4 vepra.

            Është anëtar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës i Shoqatës së Gjuhëtarëve të Kosovës dhe i PEGASI Albania.

            Ka botuar:

            1. Poezi me titull në fund – “Jeta e re”, Pri. 1997, redaktor Din Mehmeti,

            2. S’ka më po e zi – Klubi Letrar “Vorea Ujko”, Klinë 2005, red. Prend Buzhala,

            3. Poezi e lashtore, - Klubi Letrar “Vorea Ujko”, Klinë 2008, red. Prend Buzhala,

            4. Agu e hap dritaren vetë, “Bindi”, Pri. 2012, red. Sylë Osmanaj, Ragip Sylaj

            5. Hijet e flladitshme të diellit, “Dukagjini”,  Pejë, 2012,  red. Prend Buzhala,

            6. Fjalor i fjalëve të reja, “Dukagj.”, Pe. 2006, red. Dr. Qemal Murati, Mr. Bajram Qerimi,

            7. Në bashkëautorësi me Luz Përnokajn: Aforizma nga autorë Shqiptarë në katër vëllime – “Faik Konica” Pri. ; vëllimi I - 2007, vëllimi II, - 2008, vëllimi III – 2011,  dhe vëllimi IV – 2012., red. Nazmi Rrahmani, recensent   Dr. Sabahajdin Cena,

            8. Në bashkautorësi me Sylë Osmanajn: Monografi për dramën “Trimi i mirë me shokë shumë”, “Bindi” Pri.  2012.

            (Vetështojca)

            E njoh si fat të mirë përcaktimin tim për t’u marrë me neologji dhe aforistikë, pasi që kjo punë imja më fut në kontakte të dendura me intelektualë të shumtë, të cilët më ndihmojnë pamasë. Pa ‘ta as veprat e mia e as adhurimi për këto fusha intelektualo-shkencore nuk do të lindnin.

            Dy janë projektet e mia afatgjate: Ribotimi i Fjalorit të fjalëve të reja (i plotësuar – tani është shënuar materiali per rreth 20.000 fjalë) dhe vazhdimi i botimit të vëllimeve  të rinjë me aforizma. E të mos i përmend edhe veprat e tjera ne dorëshkrim.

JAVËS SË FLAMURIT

I bëra vizitën Kryekështjellës në Krujë

Kur Rrezejeta e Diellit më shoqëronte

Kur Kryetrimi shekujbubullues

Kumbimzërin tutje trojeve lëshonte

Atmadhi nisi të sogjonte Shqipërinë

Dhe Bekimin e Nadjes anekënd ta lëshonte

Kalaja Mëmë mori ta ajroste Historinë

E ngjyrën e Flamurit nga Gjiri ta mëkonte

I shenjti Atynë Fjalën e Madhe foli:

“Ruajeni çdo grusht Shqipësie të mirë

Hiquni tjerësh që djalli t’mirat ua voli

S’u duhen ata që s’dinë as donë më mirë!”

NIPASHI (NIPI) NDËR DAJË

(Ernesto Sabato-s, që nga Argjentina erdhi ta

vizitonte Kosovën në vitin 1995)

Na erdhi nipashi nga Argjentina,

Njëri nga shumë nipa tanë nëpër botë

Dhe tha:

“Njeriu nuk është krejt qenie logjike,

Njeriu është qenie që vrapon –

vrapon si i pavetëdijshëm.

Njeriu vrapon nga një ekstrem në tjetrin”.

Nipin e kemi shkrimtar.

Nipi është vërbuar nga poezia.

Nëna e tij ka qenë bi Shqipërie.

Paskësh ardhur një herë në gjini

Me të birin e vogël përdore.

Në të kthyer qenka ndalur të pushonte

Te një lis në Shën Marino

Përtej detit.

Dhe nipashi poet tha:

“Unë nuk shkruaj …

Nuk shkruaj që të pëlqehem.

Ai që më lexon

Do të detyrohet

Të shkundet dhe të zgjohet.

Oh, sa vuaj te përfundimi i veprës!”

Nipashi i larglindur

Me shpirt dhe fytyrë shenjtori

Na porositi:

TË SHKUNDEMI!

LAPIDARËT FLASIN BUBULLUESHËM

Vijmë te varret e heronjve

Te varret e viktimave

Te varret e të rënëve

Lapidarë të rrumbullakët si diell

Gurvarreza me shikim nga qielli

Si dygishti i nxënësit

Që don ta pyes diçka mësuesen histori

Atë që na qëllon afër

E pyesim me shikime

Vallë, mos kemi gabuar diçka!?

Pyetja që na bën të gjallë kur jemi

Për të gjalluar kur s’jemi

E kur shtrihemi në varrin tonë kur s’jemi

“Vallë, a do të na pranojnë varret

Kur t’u bashkohemi atyre!”

O Zot, mos i trego kujt

Nëse kemi bërë ndonjë gabim!

Kur i vizitojmë varrezat

Të rënët lëvizin brenda nesh

Na i gërryejnë zemrat

Me dhembje e krenari

Na bie ndër mend -

Duhet të ecim ngadalë

Të mos i zgjojmë të rënët

Gabova! Ata qenkan  të gjallë

Nuk flasim, nuk mendojmë, nuk qajmë

Heqim kapelën, përulemi, ngrihemi krenar

Qesim hapa e respektit mbrapa

Shikojmë atë tokë  rreth këmbëve

Kryelapidari na jap mësimkëshillën e shekujve:

“Mbajeni shikimin të drejtë!”

NGJYRA

E pyetën zogun

- Ç’ngjyrë dëshiron të ketë liria?

-Të kaltër! – tha ai

E pyetën vashën

- Ç’ngjyrë dëshiron të ketë dashuria?

- Ngjyrën e djalit! – tha ajo

E pyetën lulen

-Cila ngjyrë është më e mirë për lulet”?

-Ngjyra e aromës, - tha lulja

E pyetën këngëtarin

- Ç’ngjyrë duhet të ketë liria?

-Liria, tha, duhet ta ketë ngjyrën e lirisë!

PIKAT NË SHI

Pikat në shi

Shfletim fletësh të një qershie

Hijesorja e oborrit

A thua do të mund të shkruaj një varg

Nga ajo që po shoh

Në gjethin e rënë kaq herët

Asnjë fjalë

Asnjë zë

Qershia tash do të mbesë këtu

Nëse kam nevojë

Mund të lëviz vetëm unë

Shihen pikla në shi vese

Fryrë nga një erë

As e shoh pikën e shiut si filxhani

as e shikoj gjethin të gjallë as të rënë

as e shikoj  erën kur fryn

Ja: m’u bë, s’di se çka,

T’u shes mend njerëzve

Që u takoj

MOS LUANI ME EMRA

Ju lutem, mos luani me emra!

Se emri, më bëhet, ka fuqi magjie.

Mos kërkoni gjë prej emrave

Faluni nga diçka

Bile nga një gur themeli.

Në botë ka më shumë njerëz se emra

Edhe pse vetëm njerëzit vdesin.

Çdo gjë vdes pos emrit –

Kurrkush nuk vdes me emrin e huaj

Dikujt më së gjati i jetojnë eshtrat-

Dikujt emri u jeton në mishtë –

Dikujt emri i jeton në gjak.

Ca eshtra – emrin e lënë pas

Ca eshtra emrin e marrin me vete.

Dikë e bren vdekja e vet

Dikë e bren vdekja e emrit.

Ka njerëz që lindin për ta bartur emrin!