|
LUTJE
Këngën e këngëve të mia
Do t`ia kushtoj
Baltës në fund të shpirtit
Shpirtit në baltë
Që kutërbon një botë të tërë
NË BARRIKADA
Na la
Barrikadave
Me pagjumësinë e Makondasve
Mbështetur ëndrrat në njëri-tjetrin si lumë
Sedra e postit e rëndoi
E dogji malli për gjumë qengji
Në kolltuk kundrejt televizorit
Mbështjellë me batanijen e fajit
Me rruazat e gruas si tespihe ne dorë
Dhe sy të varur-Sypërmbys
Në barrikada posta vjen me vonesë
Pijet nuk servohen në gota gjegjëse kristali
Shtyp të ilustruar s'ka as esspreso
Lajmet i bie era të censuruara
Si reporter lufte në TV
Na la
Me sëmundjen e pritjes në barrikada
Kishte shpirt të lehtë romantik
Lidhte kravata të mëndafshta rreth qafe
Epshi për gruan nimfomane e mbuloi
E thirrte shtrati e përvëlonte shtati i saj
Fisnike e kish s'ka fjalë
Besnike me fjalë
Na la të përgjumur e të përhumbur
Për erën e kafesë së mëngjesit
Në barrikada s'ka festival
Mbi gjak të ngjizur rrëshqitet atje
Shtëpinë e sheh fatamorganë
Mallin e fëmijëve e ruan në xhep në kuletë
E vdekja të flenë nën helmetë
Na la
Të nxirë në fytyrë nga tymi i shpresës
Që digjej si gomë kamioni në rrugë
Dëshironte në det të merrte ngjyrë bakri
Pa u skuqur e rrezitur lumenjve më parë
Syçelë shikonte ëndrra kashmiri
Se ish i sëmurë i operuar disa herë
Dru i transplantuar me mjeshtëri
Në kryet e strucit kishte sytë e deles
Zemrën e kish të lepurit
Bishtin e hardhucës
Tamam shëmti mitologjike
KUSH FLET ATJE
matet me hijen e mëngjesit
sypalari
krenaria i rri varur
si cigarja në buzët e hemfri bogartit
kur të gjithë mblidhen në shesh
të përshkojnë gishtat me mllef kah qielli
aq sa gjaku t'iu rrjedhë
ai mbledh shokët në aheng
iu shet mend me licencë
gjithkund gand e gjen
si engjëllin e kaltër sklebavec
më parë plot bujë i vjen firma
pastaj ai vet i trembëdhjeti
atë ditë që me cigare në gojë më përshëndet
shpinën në shtrat gruas ia kthej
në kohën e artë të Xhaxhait që u bënte lajka
plot flamuj në dorë mbanin
më tepër për inat të Babait
që i ngjizej gjaku për një zog
prilleve të përgjakshme me djemtë e Xhaxhait
me rroba jeshile shkonin në gjueti
kur pushonin nën lis
hanin mish viçi që ende tëmbël pi
me gjethe fshinin gjakun e çizmeve
sot
kafeneve e thërrasin
në krye i bëjnë vend
e qerasin
t'iu flasë me gjuhë të zjarrtë
në atë tryezë për mua s'ka vend
për gotën dhe gjuhën time të akullt
kristal
me filxhanin me lara në dorë
u tregon ç'kanë ngrënë mbrëmë
të nesërmen s'di t'ua lexoj
as në të njomat pëllëmbë
shkova të dëgjoj Eurithmics
When tomorrow comes
ETËR E BIJ
(monolog etërish)
përngjajnë në pamje me ne ngapak
pasqyrë i kemi që na kënaq
shohim veten si mplakemi ngadalë
kur nisin e flasin mbrapshtë
toka nën këmbë na dridhet sakaq
herët ëndrrave u shkojnë brisk
fjalë këngësh nuk mbajnë në mend
andaj shkruajnë fasadave me sprej
s`para bëjnë art në pëlhurë
gjithë vrerin e derdhin në mur
sa pa ndjenja që janë
s`kanë dell as për romantikë
flenë si arusha deri në drekë
nuk e kanë parë diellin si lind
muzika e tyre i ka ca tinguj çeshit
merren vesh edhe me irlandezë
s`u mjafton një tel
pak i kanë edhe dymbëdhjetë
flamurit që valëvitet
s`i turren si ne
si dema të harlisur në arenë
kur një ditë të vdesim
krenarë pas kortezhit do të na vijnë
lot s`lëshojnë as për dashuri
kanë filozofinë e tyre s`ka rëndësi
kur nisen
rrugës kah u kthyem ne
në xhepa s`mbajnë fytyrat e të dashurve
edhe palltot tona të vjetra kur i veshin
në trup u rrinë shik
se ndjekin modën si më teket
dyshimin si shenjë Kaini e kanë në ballë
fjalëve të gishtave tanë s`u besojnë
shenjat e rrugës thonë na i ngatërruat
tërë farën ua derdhin grave në bark
asnjë pikë s`duan t`iu bjerë në Dhe
HEROI I HESHTUR FËRSHËLLEN NJË KABA NË E-DUR(IM)
T'u desh kohë e peshuar me shumë ofshamë
Të ndërrosh aq vagonë të përhimë
Përplot njerëz që flisnin bjer e ngrehu
O zot
Ata thoshin citate gazetash
Nga frika mos gabonin e dëgjonin
Ç'u thoshte mendja
Nga frika mos gjuhën e Prijësit e harronin
Korridoreve çave rrugën me bërryla
Vagonëve përplot shurdhmemecë me syze dielli
Të gjithë në xhepa kishin një libër
Zot
Të gjithë shikonin e s'shihnin
Si s'ndërrohej karrigia por vëllezërit
Me sytë e mjegulluar nga fytyra e Prijësit
Këndonin e pinin me të në gojë
Ti heshtje
Heshtja kryeneçe t'u ngul në tru
Ta zuri vendin e fjalës së zjarrtë
Trupit të vet për t'i dhënë trajtë
Nga metaforat e reja
Gjuha e Prijësit t'u duk pa gjini
Se ti kishe gjuhën ku fjala Dhe
Kish edhe Mëmë edhe Atë
Në bufenë e trenit dëgjoheshin marshe
Ti fërshëlleje një kaba në E-Dur(im)
Nga dritarja hodhe si një letër frikën
Dhe fjalorin e heshtjes e bëre copë
Pjesë nga libri me poezi "Dalje nga safari"
Postuar nga "Fryma"
|
