Kur shikojmė nė tė
bukurėn, diēka ndodh nė ne. Aha... sikur njė energji jetėsore qė ishte e
bllokuar fillon tė lirohet. Ėshtė diēka e njėjtė sikur nga ama me vrull
gufon uji. Gėzimi, kėnaqėsia! Mė konkretisht, e vėrejmė njė femėr tė bukur,
ose edhe mashkull, joshemi nga pamja e saj/e tij. Menjėherė diēka na trazon.
Mrekulli! Ndihemi aq mirė! E mė pas ēfarė ndodh? Ne dėshirojmė ta posedojmė
atė dashuri...
Nė momentin kur do ta
posedojmė njė bukuri, ne do ta bėjmė atė tė shėmtuar. Sa i madh ėshtė numri
i grave me burra tė bukur dhe ato sėrish kėrkojnė burra tjerė. Njėjtė ėshtė
edhe me meshkujt. Sa e sa meshkuj kanė gratė e bukura dhe pandėrprerė
kėrkojnė femra tė bukura! Pse ėshtė pėrherė kėshtu? Thjesht! Shkaku qėndron
nė posedim. Nė momentin kur ta posedojmė njė bukuri, ajo pėr ne bėhet e
shėmtuar. Nuk ėshtė tėrheqėse si mė parė. S'ka mė vlerė.
Mė pas shkojmė mė tej.
Gjithnjė kėshtu dhe jeta na shndėrrohet nė kėrkim tė pėrhershėm. Nė kėrkim
tė diēkaje qė nuk e gjejmė dot si pėrderėsi.
Ēfarė duhet bėrė qė tė
tejkalohet kjo gjendje?
E thjeshtė! Kur ta
shikojmė bukurinė, duhet ta adhurojmė atė. T'i dorėzohemi asaj. Sepse, nėse
nuk i dorėzohemi bukurisė, ne do ta dėshirojmė tė kundėrtėn - qė ta
pėrvetėsojmė. Bukuria ėshtė diēka e madhe, madhėshtore. Si mund tė posedohet
doēka qė ėshtė mė e madhe, mė e lartėsuar se ne vetė?
Si paraqitet dashuria?
Zoti ėshtė bukuria mė
e madhe. Zoti ėshtė vetė bukuri. Si mund tė posedohet Zoti? Ne, gjithnjė
brengosemi pėr diēka qė nuk e kemi. Pse? Mendojmė se atė qė nuk e kemi ėshtė
e bukur. Duhet ta pastrojmė atė moskuptim nga bindja se ēdo gjė qė ėshtė e
bukur duhet edhe tė posedohet. Thjesht, duhet ta pranojmė se ajo ekziston,
ėshtė ashtu ēfarė ėshtė. ėshtė e bukur.
Ku ėshtė qėllimi i kėsaj urtėsie?
Ta njohim bukurinė, ta
duan bukurinė dhe t'i dorėzohemi asaj - dhe tek atėherė jeta nuk ėshtė e
mėrzitshme. E bukura e vėrtetė, e natyrshmja, ngritja dhe zhvillimi kah e
vėrteta, nė tė bukurėn e vėrtetė qė gjendet nė ne, nė qetėsinė tonė tė
brendshme, kjo quhet Hyjnore.
Pėrjetimi i qenėsishėm i sė bukurės ėshtė rruga qė duhet tė na shpie kah
Zoti, kah falėnderimi. Nėse me kėto bindje e takojmė bukurinė dhe
falėnderimi pėr kėtė rritet, atėherė na ngjan dorėzimi. Paraqitet DASHURIA.
Pra, dashuria e
vėrtetė ėshtė pėrjetimi i bukurisė dhe dorėzimi ndaj saj. Duhet ta dimė se
nė jetė mund tė ekzistojnė dy paradokse emocionale: indiferentizmi dhe
dashuria. Ju vetėm mund ta doni ose tė jeni indiferent ndaj dikujt. Diēka
tjetėr s'ka. ēdo gjė tjetėr ėshtė vetėm shije, sepse dashuria mund tė ketė
ēfarėdo shije. Ta zėmė, ju mund tė jeni tė hidhėruar nė dike dhe sėrish ta
doni. A mund tė hidhėroheni nė njeriun qė rastėsisht e takoni nė rrugė?
Jo! Assesi!
Vetėm kur keni diēka
me dike, dhe kur njėfarė dore jeni tė lidhur sė bashku, tek atėherė mund tė
hidhėroheni nė tė. A ėshtė e vėrtetė kjo?
Nga ana tjetėr,
indiferentizmi ėshtė topitje emocionale. Kur ajo tė vdes nė ne, tek atėherė
do tė vėrejmė se jemi tė lidhur me njėri-tjetrin. Vetėm atėherė mund tė na
shpaloset ana tjetėr e paradoksit- DASHURIA.
Dashuria e vėrtetė nuk
mund tė shprehet, ajo vetėm pėrjetohet, ndjehet. Sa herė dikush na ka shpreh
dashurinė nė stilin: "Oh, sa tė dua!", "Unė nuk mund tė jetoj pa ty!"... por
njė zė nga brendia sikur na ka kundėrshtuar "Gėnjen!", "Nuk ėshtė e
vėrtetė!", "Nuk besoj se ai (ajo) mė do!" ndėrsa, nė anėn tjetėr, sa herė
dikush na ka qortuar, shpesh edhe nėnēmuar, dhe mua ai zė nė veten tonė na
ka folur: "Dyshoj!", "Shpesh e tepron, por e di se mė do!
Ne kėnaqemi kur me
fjalė na shprehin dashurinė. A nuk ėshtė kjo hipokrizi? Si mund tė shprehet
dashuria me fjalė?
Dashuria e vėrtetė nuk
duron fjalė, andaj edhe askush deri mė sot nuk e ka definuar saktė. Pėr tė
gjatė historisė kanė thėnė plot dokrra dhe doktrina, menēuri dhe menēurina,
por jo tė sakta, andaj, mu pėr kėtė ne kemi shumė definicione "tė bukura"
pėr dashurinė...
Dikush qė, vėrtetė na
do, kurrė nuk do tė thotė: "Oh sa tė dua!". Sė paku nuk do tė teproj me kėtė
shprehje. Sepse, ne, atė dashuri do ta ndjejmė, nė frymėn, nė shikimin, nė
lėvizjen...nė vetė prezencėn e tij. Prandaj, ai, nuk duhet tė na flas fare,
ose,... edhe letė na flas, le tė na kundėrshtoj, tė mos pajtohet me ne,
dhe...ne...sėrish, nga ai do ta ndjejmė dashurinė ēdo fjalė e thėnė nga ai
do tė reflektoj dashuri.
Pse ėshtė kėshtu?
Sepse, kush tė do
vėrtetė, tė do nė heshtje, nė qetėsi. Me atė ndjenjė tė fshehur nė brendi
dhe pa etiketime. Mė pas, kjo farė e mbledhur diku nė thellėsi, fillon tė
gufoj nė aksion, nė vepra. Shpėrthen nė atė ēfarė ndjehet e jo thuhet.
Kjo ėshtė dashuria e
vėrtetė.
Ju lutem mos e
shėmtoni atė me fjalė dhe fraza!
|