Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Begzat RRAHMANI

DITARI I NJË TË HUMBURI

Librin e autorit Begzat Rrahmani "Ditari i një të humburi" mund ta shkarkoni falas në sektorin

„Literaturë“

            29. 06. 1964

            Zhubrinë

            Kjo s’është në rregull. Prej klasës ku mësoja konkurruam shtatë nxënës krejt me nota të shkëlqyera,kurse në listën e atyre që e kemi dhënë provimin kalues ndodhem vetëm unë. Nuk besoj se shokët e mi si kanë ditur detyrat nga lënda e matematikës, por dyshoj edhe te ato të maqedonishtes. Nëse si kanë ditur shokët e mi të klasës, ku janë ata të Zajazit, Garanës, Tuhinit apo të Jagollit?! Unë vet e di se disa prej shokëve të klasës kanë qenë ndoshta më të mirë se unë, por edhe prej shkollave të tjera, nëse nuk ka pasur më të mirë kanë qenë të rangut tim. Ndoshta profesorët maqedonë duan me një lule të shijohet aroma e “VËLLAZËRIM -BASHKIMIT” në këtë Jugosllavi Titoiste.

            Unë do të jem rehat gjatë pushimeve të verës dhe do të pres shtatorin, por brenga e shokëve të mi edhe mua do të më mundojë sa herë që të më kujtohet lista e varur në korridorin e gjimnazit të qytetit. Do të më dhimbsen shokët se gjatë pushimeve do të duhej të bëjnë dy punë; ato të fushës dhe të përgatiten për provimin pranues për njërën nga shkollat e mesme të republikës apo edhe të ndonjë republike tjetër...

            10 .09.1964

            Zhubrinë

            Tash jam edhe më i humbur se ditën e provimit pranues. Në klasë s’kam asnjë shok të tetëvjeçares ku kam mësuar, por as të tetëvjeçareve të tjera. Në klasë jam unë i vetmi shqiptar. Ndihem si dhia ndër dhen. Kujdestare të klasës kemi profesoreshën e gjeografisë, një grua të një eprori ushtarak dhe janë nga dy kombe të ndryshëm, kurse kujt feje i takojnë dinë ata vetë. Në pamje dhe në veshje është shik dhe shumë e bukur, elegante por në sjellje dhe shpirt shumë e shëmtuar dhe katile dhe krejt atë shëmti dhe katilëllëk e tregon vetëm ndaj meje, se me të tjerët sillet shumë mirë. Unë nuk mërzitem shumë, as që ia vë veshin, pasi shumë shpejt do të humbëm edhe unë si shokët e mi. Si prej kësaj shkolle ashtu edhe prej këtij vendi të nëmur. Edhe atje do të jetë gjuha e huaj bile edhe më huaj, më e egër dhe më e zezë se kjo e profesoreshës së gjeografisë, por kjo dhe të tjerët s’do të munden të kënaqen me vuajtjet dhe maltretimet e mija...

            Pjesë nga libri "Ditari i një të humburi"