Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

NACIONALE

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

http://revistapsikologji.com

EUDAIMONIA OSE ÇELËSI I LUMTURISË SIPAS CARL JUNG

Carl Jung shpjegon se daimon qëndron në pavetëdijen tonë. Ai udhëzon shumë nga veprimet tona, na stimulon, na pëshpërit ide, na frymëzon dhe forcon intuitën tonë. Në shoqërinë e sotme, me ritmin tonë të jetës, është e zakonshme të mos e dëgjojmë këtë zë të brendshëm.

Eudaimonia do të thotë të kesh fat të mirë, pasuri ose lumturi. Është një lulëzim i brendshëm që sipas Carl Jung-ut, ne të gjithë duhet ta promovojmë duke kontaktuar fillimisht daimonin tonë. Është një gjeni i brendshëm, një arketip që drejton pasionet dhe motivimet tona të pavetëdijshme, ai që përcakton thelbin tonë dhe të cilin duhet ta dëgjojmë më shpesh.

Nëse ka diçka që e tepron pothuajse kudo (librari, rrjete sociale, mesazhe të printuara në rrobat tona) është nevoja për të qenë të lumtur. Nuk ka asnjë reklamë televizive ku të mos sugjerohet që duke pirë atë pije freskuese ose duke pasur atë celular, do të përjetojmë ndjesi të reja dhe të mrekullueshme. Ekziston një vizion i lumturisë aktuale që merr një ton pothuajse imperativ.

“Karakteri i njeriut është gjeniu i tij”. -Eraclito-

Ne jetojmë në një botë postmoderne ku ky detyrim për të qenë të lumtur shpesh na çon në pakënaqësinë tonë. Le të kujtojmë, për shembull, atë që na thotë matematikani dhe filozofi Nassim Nicholas Taleb në librin e tij “Mjellma e zezë”: njerëzit ende besojnë se e gjithë bota është plot me mjellma të bardha, se mjafton të përpiqesh për të marrë atë që dëshiron, se premtimet që na janë bërë si fëmijë një ditë do të realizohen. Megjithatë, sipas Taleb, bota jonë është jashtëzakonisht komplekse. Aq sa kur shohim një mjellmë të zezë nuk dimë si të reagojmë, bëhemi të pambrojtur sepse nuk dimë të menaxhojmë ngjarjet e paparashikuara dhe pasigurinë. Prandaj, lumturia nuk mund të gjendet kurrë nëse shikojmë jashtë. Ne duhet të forcojmë karakterin tonë, daimonin tonë, siç do të thoshte vetë Carl Jung.

Eudaimonia dhe rëndësia e njohjes së vetvetes

Një nga trashëgimtarët e trashëgimisë së Carl Jung ishte James Hillman. Ky analist Jungian ishte një nga eksponentët që u zhyt më thellë në konceptin e arketipeve, dhe më konkretisht, në idealin e daimonit. Në librin e tij “Kodi i Shpirtrave” ai na kujton rëndësinë e kontaktit me atë gjeni ose “demon” të brendshëm për të ndërtuar një jetë të plotë, lumturi të vërtetë. Për të kuptuar më mirë këtë teori interesante, le të analizojmë me kujdes atë që na zbulon profesor Hillman në librin e tij.

Çfarë është një daimon?

-Daimon në gjuhën greke do të thotë demon. Larg nga të paturit e një kuptimi negativ apo malinj, ai simbolizon thelbin më të lartë të qenies njerëzore. Në etikën e Aristotelit, daimoni është virtyt dhe mençuri në aspektin më praktik.

-Carl Jung shpjegon se daimon qëndron në pavetëdijen tonë. Ai udhëzon shumë nga veprimet tona, na stimulon, na pëshpërit ide, na frymëzon dhe forcon intuitën tonë. Në shoqërinë e sotme, me ritmin tonë të jetës, është e zakonshme të mos e dëgjojmë këtë zë të brendshëm.

-Një edukim i orientuar drejt formimit të individëve të barabartë dhe një botë pune që nuk e rrit origjinalitetin në mënyrë drastike zvogëlon mundësinë e nxjerrjes së dritës nga ky kukudh i brendshëm. Ai, nga ana tjetër, shpërthen me vitalitet, ka potencial të madh dhe dëshiron ta lirojë impulsin e tij krijues. Ne gjithmonë nuk kemi guximin t’i japim hapësirë të mjaftueshme.

Daimoni dhe eudaimonia: një çështje guximi

Dr. James Hillman sugjeron se pak gjëra janë aq vendimtare sa të mësosh të dëgjosh atë frymë, atë entitet magjik dhe plot ngjyra që banon në të gjitha motivimet tona. Prandaj, asgjë nuk mund të na frymëzojë më shumë sesa ajo frazë që ishte gdhendur në pronaos të tempullit të Apollonit në Delphi: “njihe veten”. Kushdo që ndalon së kërkuari nga jashtë, atë që duan të tjerët dhe më në fund fillon udhëtimin e njohjes së vetvetes, do të jetë në gjendje të arrijë daimonin e tij.

Tani, përqafimi i eudaimonia nuk është gjithmonë i lehtë. Sepse ndonjëherë, daimoni dëshiron gjëra që mjedisi ynë nuk i kupton. Ndoshta avokati nuk dëshiron të ushtrojë profesionin e avokatit, ndoshta dëshiron të jetë artist. Nga ana tjetër, artisti i famshëm dhe i pasur mund të mos dëshirojë më të krijojë; daimoni i tij mund t’i kërkojë atij të kryejë punë humanitare. Daimoni ynë mund të na thërrasë edhe për pavarësi më të madhe, hapësirat tona dhe liritë që ne nuk guxojmë t’i kërkojmë tani. Eudaimonia kërkon padyshim doza të larta guximi. Aq më tepër, nëse guxojmë të dëgjojmë atë zë të brendshëm, atë daimon të shqetësuar të uritur për të bërë gjëra, ai do të na nënshtrojë ndëshkime të ndryshme. Siç na kujton Carl Jung, nëse nuk jemi në gjendje të dëgjojmë nevojat e daimonit , shpirti ynë do të sëmuret. Sepse të shkosh kundër dëshirave dhe motivimeve tona sjell pakënaqësi.

Si të kultivohet eudaimonia?

1. Ne e dimë se asgjë nuk mund të jetë aq e rëndësishme sa kultivimi i vetëdijes. Vënia e kontaktit me dëshirat tona, esencën tonë, identitetin dhe vlerat personale është padyshim një mënyrë për të njohur dhe përqafuar daimin tonë. Megjithatë, nuk është e mjaftueshme për të thënë “Unë e di që je atje”. Ne duhet t’i japim atij liri, kreativitet dhe shprehje.

2. Kultivimi i eudaimonisë së vërtetë kërkon ndryshim, nënkupton braktisjen e modeleve të imponuara nga shoqëria, duke qenë në gjendje të krijojnë një realitet personal. Prandaj, ne duhet të jemi plotësisht të vetëdijshëm për kompleksitetin e mjedisit tonë, në të cilin pasiguria dhe vështirësitë e papritura janë rregulli. Daimon dëshiron gjëra, por për të arritur eudaimonin duhet të përballemi edhe me skenarë në të cilat nuk do të jetë e lehtë të shprehim veten, të realizojmë veten.

3. Vlen të kujtohet një fjali nga Immanuel Kanti: “Të jemi të lumtur, duhet të mësojmë të jemi të mençur”. Kjo do të thotë, se ne duhet të jemi në gjendje të zgjedhim mjetet e duhura për të fituar sasinë më të madhe të mirëqenies. Është e qartë se një qëllim i tillë, nuk është i lehtë.

Megjithatë, ne gjithmonë kemi në dispozicion terapi jungiane. Kjo qasje terapeutike është e orientuar për këtë qëllim: vendosja e eudaimonisë brenda mundësive tona; na ndihmon të identifikojmë siguritë dhe potencialet tona për të arritur lumturinë e dëshiruar, atë që është bërë për ne.

Burimi / lamenteemeravigliosa.it