|
Njė ndėr krijimtaritė mė tė
lėvruara tė letėrsisė shqiptare, ėshtė edhe POEZIA. Gjini e letėrsisė ku
bota e brendshme, ndjenjat mė sublime, frymėzimi hyjnor... shprehen
pėrmes shkronjave tė cilat krijojnė vargje... vargjet, pastaj, shpalosin
mendime, mendimet krijojnė energji, energjia ndez dritat e dijės, rrezet e
artė tė sė cilės i japin ngrohtėsi zemrės, mendjes dhe shpirtit, e me kėtė,
edhe kuptim dhuratės mė tė shtrenjtė, vetė jetės.
Qė nga Lekė Matrėnga e Pjetėr Budi, kjo energji nuk u ndalė asnjėherė sė
hedhuri farėn e dijės, duke e kultivuar atė me dashurinė mė tė ēiltėr nė
shpirtin e pastėr e fisnik tė popullit shqiptarė. Duke i mposhtur tė gjitha
sfidat e kohės, kjo frymė e shpirtit tė popullit, xixat e saja tė arta, si
njė pishtar i shpresės, u bartėn gojė mė gojė, mendje mė mendje, zemėr mė
zemėr... brez pas brezi... nga kokat mė tė ndritura tė kombit si: Naimi,
Ēajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... pėr tė vazhduar tek Fishta, Konica, Noli,
Migjeni... e deri nė kohėn tonė, duke u kthyer ai pishtarė nė flakadan tė
pėrhershėm qė tashmė nuk ka forcė nė botė qė mund ta shuaj fuqinė e zjarrit
tė tij...
Dua ta falėnderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirėnjohur,
ADEM ZAPLLUZHA,
qė me pėrkushtim tė jashtėzakonshėm, vizitorėve tė kėsaj faqeje, por edhe mė
gjerė, do tua prezantoj disa nga poetėt mė tė njohur tė kohės sonė, e me
kėtė, do e plotėsoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshėm tė letėrsisė
shqiptare.
(www.sa-kra.ch)
Pėrgatiti:
Adem ZAPLLUZHA
ANTOLOGJI E POEZISĖ MODERNE SHQIPE
FERIZ
UKSHINI
Hyrje
Feriz Ukshini ka lindur ne Kumanove me 29 gusht te vitit 1968. Disa vite ka
jetuar ne Presheve dhe me vone ėshtė shpėrngulur ne SHBA ku sot punon dhe
jeton me familje.
Me profesion ėshtė biokimist, por ka ushtruar edhe profesionin e
gazetarit.
Disa vite punoi nė televizion e mė pastaj edhe si gazetar i sė
pėrditshmes "Bota sot".
Me krijimtari poetike u mor qysh nė rininė e hershme kur
krijimet e para i botoi nė shtypin e pėrditshėm dhe periodikun kohorė. Libri
Larg Diellit ishte libri i tij i parė me poezi ndėrsa me vone dolėn ne
drite edhe dy libra te tjerė Valixhe malli dhe Gardhi i fjalėve pa asht
UJĖVARĖT E SHPIRTIT
Diell me shi saldohet harmonia,
gurė tė farkuar nga shkuma e ujit tė kristal
natyra flet me gjuhėn memece tė mrekullisė
fjalėt si kurorė dashurie lėpihen nė gėrsheta
sekondat e pakohė gumėthinė me zbrazėtinė e ikjes
njė lirikė dashurisė thur romancėn e blertė tė rinisė,
dallgėve tė kėnaqėsisė fresktohet shpirti
kėndellet nė gjallėri ujėvara e zemrės me trėndafila
APETOEZA E PARASĖ
Njeriu dikur vlerėn materiale e quajti monedhė
sot ajo dinakёrisht e vё nё sprovė autorin e saj
pykė ekzistence mbėrthehet nė ashtin e tij intim.
Bredh dyerve tё botės dhe mbyll dritaret e vlerės
nxit transferin e ēuditshėm tė luksit global
ēel
shtigje edhe aty ku besimi bie nė depresion.
Paraja tė hapё sytё si me gisht dhe flak perēen
e mёrzisё
brengave ua shprish gёrshetat dhe plas cipėn e turpit.
Ku ėshtė paraja aty ėshtė sevdaja
Paraja e blen belanё dhe i heq lakun qafės,
drejton bisedat dhe ndrydh kuptimin nga prizmi i sajё
nėnshtron botėn dhe ligjin e vё nё teh shpate.
Paraja po bёnё zap sot njerёzimin.
GARDH I THURRUR ME ĖNDĖRRA
Malli i largėsisė ua pjek ēerpiqt shtėpive
Kujtimet pikturojnė njė sokak me kalldrėm
Pėrgėdheli ndjenjash pranė prushit me vite mbuluar
Nė dollapin e ėndrrave struket nostalgjia pėr aromėn e ftojve
Pėr lojrat symbyllas qė ruhen prapa derės.
Atje ku mėngjesi qesh me zėrin e fėmijėve,
rrugėve me gurė ku kėmbėt ecin vet dhe gropat nuk vrasin,
ku tiktaku i orės nė mur ruan ritmin nga ftohtėsi vitesh,
gardh i thurur me ėndrrat pėr pragun e shtėpisė
atje ku ēdo natė largėsia sfidohet nė heshtje symbyllur.
TAKIM ME MALLIN
Sot i bėra konak mėrzisė,
mė erdhi te cepi i shpirtit tim,
aty ku mallin e strehoj tash e sa vite
Me ēelėsin e dhembjes mė mbėrtheu e mori para vetes,
mė pėruli mi dridhi buzėt dhe turbulloi sytė,
e unė e sfidoj nė ėndėrr pėr ҫdo natė.
Sot, unė e malli notuam dhe u kripėm nė detin e kujtimeve !
GJUHA SHQIPE
Me pak fjalė thuhet shumė,aty ndjenjat shprehen lirė,
sikur shkruhet lehtė shqiptohet, gjuha shqipe gjuhė e dėlirė.
Kėtė gjuhė shpirti e pėlqen,veshi kėnaqet ta dėgjojė,
Zogjtė shikojnė plot xhelozi, po tė munden shqip cicėrojnė.
Si dritare e diturisė qė hapė portėn e botės mbarė,
fjalėt bekohen nė harmoni, shqipja mendjes dritė i falė.
Nė kėtė gjuhė shpirti ngushėllohet, aty prehet nė rehati,
fytyra qesh, pushton ngazėllimi , shqip flet zemra nė dashuri
|
