|
PESHA E FJALĖS NĖ POEZINĖ E ADEM ZAPLLUZHĖS
Pėrsėri, njė prurje sa origjinale aq dhe e
suksesshme nė poezinė e Adem Zaplluzhės, me njė peshė tė ēmuar fjale, ku
mesazhi ėshtė i qartė dhe tepėr i thjeshtė, Jetoni jetėn, duajeni atė dhe
bėheni tė bukur me dashuri, dritė nė shpirt dhe guxim Natyrisht, nuk ka
si tė ishte ndryshe edhe nė librin e tij mė tė ri Fluturimi I
gjinkallės Adem Zaplluzha vjen I sigurt nė vargun e tij, plot mendim,
trajtesė filozofike dhe mesazh tė kthjellėta. ka njė ligjėrim tė ėmbėl dhe
imponues, ku shpaloset jeta me tė gjithė pėrmasat dhe problemet e saj, me
dashurinė dhe ėndrrat, me pasionin dhe shpresėn , me dhimbjen dhe
trishtimin, me mallin dhe kurajon pėr tė jetuar dhe mbi tė gjitha me vlerat
e rralla tė jetės sė shqiptarėve kudo qė janė. Ai paraqitet me ketė libėr
dinjitoz si poet dhe magjik si ligjėrues i njė vargu lirik, plot dritė dhe
emocion, ku natyrshėm zgjohen mendime, qė e kanė burimin tek poezia e
veēantė, origjinale dhe me patos e Adem Zaplluzhės. Sepse kėtij poeti vėrtet
unikal i duhen pak shumė pak pėr tė shkruar njė poezi, sepse atij poezia i
buron nga brendia e shpirtit.
Shumė pak fjalė
Mė duhen pėr njė poezi
Pakėz diell nė syrin e pemėve
Edhe mė pak shi
Nė ashtin e pathyeshėm tė tokės
Nga poezia Shumė pak mė duhet pėr tė shkruar
njė poezi
E kam theksuar edhe nė njė trajtesė tjetėr pėr
poetin Adem Zaplluzha, ka vetėm njė univers dhe ky univers ėshtė poezia.
Autori ndėrton situata dhe dimensione tė reja nė ēdo krijim, ndaj edhe nė
kėtė libėr gjejmė njė seri prurjesh tė reja poetike si nė konceptimin
artistik, ashtu dhe nė mesazhet qė autori pėrcjell. Ai ndėrton kohėn dhe
realitetin pėrballė nesh me njė mjeshtėri tė dukshme dhe magjike. Adem
Zaplluzha duket si njė organizėm i lindur pėr poezinė, njė krijues i
pashtershėm dhe plotė vlera artistike tė rralla. Kėtė e dėshmon mė sė miri
edhe libri qė autori paraqet pėr botim Fluturimi i gjinkallės. Njė libėr
qė mendoj se do tė jetė edhe njė kontribut mė tepėr pėr poezinė bashkėkohore
i Adem Zaplluzhės. natyrisht, autori ėshtė i ndėrgjegjshėm pėr peshėn e
fjalė sė vet poetike, njėherėsh ėshtė edhe entuziast se e di, gjithēka e
poezisė sė tij i pėrket vlerave, i pėrket Kosovės, i pėrket Shqipėrisė dhe
gjithė hapėsirave ku jetojnė e punojnė shqiptarė. Adem Zaplluzha ndėrton me
mjaft elegancė, me finesė dhe me dashuri, njė figuracion tė shkėlqyer qė
ngėrthen vlerat e vėrteta tė poezisė sė tij tė bukur, befasuese dhe mbi tė
gjitha me mesazhe tė qarta dhe tepėr domethėnėse...
Poezi nga libri i autorit Adem Zaplluzha "Fluturimi i
gjinakllės"
FLUTURUAN PĖRTEJ FJALĖVE TĖ ERĖS
Po bien si zėrat e shirave
Po bien gjethet vjeshtės
Bashkė me gjethe po bie edhe vjeshta
Kjo kohė e ngrysur paska mbetur
Jashtė hapėsirės dhe mendjes
Nė tė gjitha lagjet
Mbrėmė nuk pushuan ulėrimat
Si ujqėrve nė kope
I dėgjuam britmat e drurėve
Rrėnjėt prej mishi kėndonin njė serenatė
Mė duket se ishte koha e dyndjeve
Asnjė lejlek
Nuk kishte mbetur nėpėr ēati
Vetėm lehjet e ullukėve
Dėgjoheshin nė stėrkalat e imta tė shiut
Mė duket se mbrėmė vdiq vjeshta
Vdiqėn edhe meteorėt
Disa zogj klandestinė
Fluturuan pėrtej fjalėve tė erės
Njė shi i myktė binte mbi flokėt e drurėve
DJE ISHTE NJĖ TJETĖR DITĖ
Tani veē po ecin drurėt
Gjethet e zverdhura
Kanė zėnė vend nėpėr skutat e rrugėve
Kjo stinė e dyshimtė
Po zbret si urithi nė parzmėn e tokės
Dimri sivjet shumė mė herėt
I tregoi dhėmbėt
Asnjė qen mė nuk i leh hėnės
Nė stanet e ēobanėve
Vetėm njė heshtje e tunxhtė
Llamburit monopateve
Dje ishte njė tjetėr ditė
Buzėqeshnin gjethet dhe drurėt
Po ashtu edhe shirat sdukeshin askund
Njė heshtje para stuhisė
I mprehte dhėmballėt e thyera
Lėvoret e drurėve shikonin me nostalgji
Shikonin tė trishtuar
Ikjen tinėzare tė vjeshtės
Pemėt kokulur nėpėr pemishte
Pėr herė tė parė pėrjetonin
Zverdhimin e gjetheve duke rėnė nė tokė
MBASE QANTE FATIN DHE MJERIMIN E JUDĖS
Pėr ēudi
Dėgjohej vetėm zėzėllima e erės
Nga duart e kėputura tė pemėve
Pikonin frytet e pėrflakura
Dielli kishte ikur pas bjeshkėve
Nėpėr aletė e qytetit
Spushonin tė lehurat e kalimtarėve
Spushonin as krakėllimat e korbave
Mė duket se ishte nata e fundit
Nė sofrėn e shtruar mungonte fjala
Ose vetė sofra
Mungonte nė brendinė e secilės fjalė
Ishte ose nuk ishte aty njeriu
Njė aromė fluide
Ngjitej mureve tė lagshta
Ngjitej si kėrmijtė e sėmurė nėpėr kujtesė
Askush nuk qėlloi brenda fjalėve
Njė hije tinėzare zvarritej pranė sofrės
Lotonte njeriu me sy tė kaltėr
Mbase qante fatin dhe mjerimin e Judės
PĖRQAFONTE PĖRMENDOREN E BRONZTĖ
Mbrėmė tmerrėsisht kollitej mali
Nė pijetore
Sndalej gogėsima e dehur
Tavolinat vallėzonin vallen e mortit
Njė nėnė e moshuar
Pėrqafonte pėrmendoren e bronztė
Dielli disi shikonte me xhelozi
Kalimtarėt e vonuar
Edhe kajsishtat nė kopsht
Vuanin nga njė sėmundje e panjohur
E tėrė lagjja e evgjitėve
I binte daulleve prej letre
Atė ditė nuk pata kohė pėr asgjė
Kollitjet e pandėrprera
Skishin tė pushuar
Mbase kollitej e tėrė bota
Nė lotin e njė nėne tė moshuar
Pėrmallshėm dėneste njė erė e akullt
MALĖSORĒE KĖNDONTE NJĖ KĖNGĖ MAJE KRAHU
Tė vdekurit nuk shkuan nė varre
Kolona ecte mes kolonadave
Njė hije e trishtė
Mbase mbante nė duar
Kufomėn e njė nate tė vrarė
Asnjė njeri nuk mbeti te pemėt
Selvitė e pėrkulura deri nė tokė
Preknin shijen e dhembjes
Preknin duart e thyera
Nėpėr istikamet e kujtimeve
Thashė se tė vdekurit nuk shkuan nė varre
Ama as tė gjallėt
Nuk iu pėrkulėn trishtimit
Vetėm njė nėnė malėsore
Malėsorēe kėndonte njė kėngė maje krahu
Spushonte as zėri i korit tė lisave
Si nė ndonjė enigmė tundej i tėrė mali
Njė iso fantazmagorike
Pėr herė tė parė u dėgjua
U dėgjuan cicėrimat e rrėnjėve
Dhe kėngėt e sirenave nė fund tė Adriatikut
|
