Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan:Norman V. PEALE

FUQIA E MENDIMIT POZITIV

(pjesa e dytë)

       Sugjerimi i koncepteve të vetëbesimit në mendjen tuaj është shumë efikase gjatë krijimit të ndjenjës së vetëbesimit. Nëse mendja juaj është e ngarkuar nga mendimet për pasiguri dhe paaftësi, natyrisht kjo është për shkak të faktit se ato mendime shumë gjatë mbizotërojnë në mendjen tuaj. Mendjes duhet ofruar mënyrë të re pozitive, e kjo arrihet nëse vazhdimisht përsëritet mendimi për vetëbesim.

            Arritja e besimit dinamik arrihet me lutje, lutje me këmbëngulje, lexim dhe thellim në Shkrimin e shenjt, si dhe zbatimi i veprimeve të besimit. Në kapitullin e dytë do t'i shqyrtoj formulat e lutjeve të posaçme, por këtu do të dëshiroja të theksoj se lutja që jep besim me vlerë, që është i nevojshëm për të mënjanuar ndjenjën e inferioritetit, duhet të jetë i natyrës së veçantë. Lutja me pëshpëritje të zakonshme, formale dhe sipërfaqësore, s'është e mjaftueshme. Një zezake e mrekullueshme, gjellëbërëse në shtëpi të një shokut tim, e kishin pyetur, se si kishte sukses t'i mposhte plotësisht vështirësitë e veta. Është përgjigjur se vështirësive të rëndomta mund t'u kundërshtohesh me lutje të rëndomta, ndërsa »kur ju qëllon vështirësia e thellë, duhet të bëni lutje të thella«.

            Në mesin e shokëve të mi që më së tepërmi më kanë inspiruar, prej atyre që i kam njohur, ka qenë edhe i ndjeri Harlowe B. Andrews nga Syracusea i shtetit të New York-ut, njëri nga afaristët më të mirë dhe më të autorizuar si ekspertë i mendimeve. Ka thënë se ka shumë lutje që nuk zgjasin shumë - Q të arrini kudo qoftë, me ndihmën e besimit - ka thënë ai - mësohuni të bëni lutje të lutjeve të gjata. - S'ka dyshim se kishte të drejtë, sepse Shkrimi shenjt thotë: »U bëftë sipas besimit tuaj« (Ungjilli sipas Mateut 9,29). Pra, për problemin tuaj të madh, le të jetë edhe lutja juaj më e madhe.

            Këngëtari Roland Hayes e ka cituar gjyshin e tij, njeri më pak i arsimuar se nipi i tij, por me depërtim të lindur, me mençuri konstante. Ai ka thënë: - Halli nga shumë lutjet është në atë se nuk shkon thellë. - Me lutje, frikën dhe ndjenjat e inferioritetit, i zhytni thellë në dyshimet tuaja. Bëni lutje të thella, të gjata, të cilat depërtojnë në thelb, dhe do të arrini besim të fortë jetësor. Vizitoni këshilltarin kompetent shpirtëror dhe lejoni që t ju mësojë si të arrihet besimi. Aftësia e zotërimit dhe e përdorimit të besimit si dhe lirimi i fuqisë që besimi i arrin, është shkathtësi si çdo shkathtësi tjetër dhe mund të hulumtohet dhe të përdoret që të arrihet përsosmëria.

            Në fund të këtij kapitulli i kam cekur dhjetë propozime për ta mposhtur mendimin e inferioritetit dhe për zhvillim të besimit. Me vullnet zbatoni këto rregulla dhe ato do t’ju ndihmojnë në arritje të vetëbesimit në vete ashtu që do t'i shpërndajë ndjenjat e inferioritetit, pa marrë parasysh sa thellë janë rrënjosur.

            Por këtu dua të theksoj, se sugjerimi i koncepteve të vetëbesimit në mendjen tuaj është shumë efikase gjatë krijimit të ndjenjës së vetëbesimit. Nëse mendja juaj është e ngarkuar nga mendimet për pasiguri dhe paaftësi, natyrisht kjo është për shkak të faktit se ato mendime shumë gjatë mbizotërojnë në mendjen tuaj. Mendjes duhet ofruar mënyrë të re pozitive, e kjo arrihet nëse vazhdimisht përsëritet mendimi për vetëbesim. Në punët e përditshme kërkohet disiplinim i mendimeve, nëse dëshironi që mendjen tuaj ta formoni përsëri dhe ta shndërroni në fabrikë për prodhimin e fuqisë. Madje edhe gjatë punëve të përditshme, është e mundur të depërtohet me vetëbesim të mendimeve. Do t’ju tregoj një rrëfim për një njeri që këtë e ka bërë duke e përdorur një mënyrë të veçantë.

            Një mëngjes të ftohët dimri, në Perëndimin e mesëm, në hotel të qytetit, një njeri më vizitoi që të më shpjer në një qytet tjetër, i cili ishte larg mëse nëntëdhjetë kilometra, për të mbajtur ligjërata. Mua më dukej se veturën e ngiste më shpejt se që ishte e arsyeshme, prandaj dhe ia përkujtova që kemi mjaft kohë, duke i propozuar që veturën ta ngiste më ngadalë.

            - Mos t’ju brengos ngasja ime e veturës - është përgjigjur ai. - Edhe unë kam qenë me shumë ndjenja pasigurie të lloj-lloj, por i kam mposhtur. Kisha frikë nga udhëtimi me automjet dhe fluturimit me aeroplan; nëse dikush prej anëtarëve të familjes sime do të udhëtonte, brengosesha gjer në kthimin e tij. Pa ndërprerë kam lëvizur për shkak të përshtypjes se do të ndodhte diçka dhe kjo ma ka vështirësuar jetën. Kam qenë i përshkuar me ndjenja të inferioritetit dhe më ka munguar vetëbesimi. Kjo gjendje është shfaqur edhe në punën time dhe nuk më shkonte mirë. Por, kam hasur në plan të mrekullueshëm, i cili të gjitha ato ndjenja pasigurie i ka nxjerrë nga mendja ime dhe tani jetoj me ndjenjë besimi, jo vetëm në vete, por edhe përgjithësisht në jetë.

            Ky ishte »plan i mrekullueshëm« i tij. I tregoi dy kapëse të përforcuara në disk sinjalesh të automjetit, pranë erëmbrojtësit, e shtriu dorën në ndarje për dorëza, nga e cila nxori pakon me kartela. E zgjodhi një kartelë dhe e vuri nën kapëse. Në të shkruante: »Nëse keni besim... asgjë s'do t ju jetë e pamundshme.« (Ungjilli sipas Mateut 17,20). E largoi me një dorë, me shkathtësi e ktheu në pako, gjersa e ngiste automjetin, pastaj e zgjodhi tjetrin dhe e vendosi nën kapëse. Në të shkruante: »Nëse zoti na përkrah, kush do të jetë kundër nesh?« (Letra drejtuar Romakëve 8,31).

            - Unë jam agjent tregtar - sqaroi ai - dhe tërë ditën ngas veturën përqark, duke i vizituar klientët. Kam zbuluar se njeriu gjatë ngasjes jepet pas gjithfarë mendimesh. Nëse mënyra e mendimit të tij është negativ, gjatë ditës do të jepet pas shumë mendime negative, e kjo me të vërtetë është keq për të; edhe unë kam qenë i tillë. Ngisja automjetin tërë ditën, me mendime plot frikë dhe humbje, dhe kjo ka qenë njëra ndër arsyet e shitjes së dobët. Por, që kur i përdori këto kartela gjatë ngasjes dhe i mësoj përmendësh, kam mësuar të mendoj ndryshe. Pasiguritë e vjetra që më kanë ndjekur, thuajse të gjitha janë zhdukur, dhe në vend që të mendoj për frikë dhe jo efikasitet, mendoj për besim dhe guxim. Me të vërtet është për mrekulli se si kjo metodë më ka ndryshuar. Më ka ndihmuar edhe në punë, sepse si mund të pritni që diçka do të shitni, nëse i qepeni klientit, duke menduar se asgjë s'do t'i shitni?

            Ky plan i shokut tim është shumë i mençur. Duke e përshkuar vetëdijen tuaj me thënie për prani të Zotit, përkrahje dhe ndihmë, me të vërtet keni ndryshuar mënyrat e mendimit. E ka përfunduar sundimin e gjatë të ndjesës së tij për pasiguri. I ka liruar fuqitë e veta potenciale.

            Me mënyrën e mendimit, krijojmë ndjenjë për pasiguri. Nëse në mendimet tona, pa ndërprerë, përqendrohemi në pritje të keqe të ngjarjeve të vështira që mund të ndodhin, rezultat i kësaj do të ishte ndjenja e përhershme e pasigurisë. Përpos kësaj, me fuqinë e mendimit tonë, prirja është edhe më serioze për të krijuar vetëm rrethana që u frikësohemi. Ai shitës me të vërtetë, me vendosjen e kartelave para vetit, në automjet, me mendime gjallëruese  për guxim dhe vetëbesim, ka krijuar rezultate pozitive. Fuqitë e tij, që kanë qenë të penguara nga psikologjia humbëse, janë lulëzuar në personalitet, në të cilin stimulohen prirjet e tij krijuese.

            Mungesa e vetëbesimit, pa dyshim, është një nga problemet më të mëdha që në ditët e sotme i mundon njerëzit. Në një universitet janë anketuar gjashtëqind studentë të psikologjisë. Studentët do të duhej të thonë problemin më të madh personal të tyre. Shtatëdhjetë e pesë për qind - kanë thënë për mungesë të vetëbesimit. Mund të supozojmë me arsyetim se kjo përqindje e lartë, njëjtë vlen edhe për tërë popullatën. Gjithkund hasim njerëz që në brendi frikohen, që tërhiqen nga jeta, që vuajnë nga ndjenja e thelluar për paaftësi dhe pasiguri, që dyshojnë në fuqi personale. Ata, thellë në vetvete, nuk besojnë në aftësi personale për t'i pranuar përgjegjësitë dhe për t'i shfrytëzuar rastet. Gjithnjë i ngarkon frika e ligë e paqartë, se diçka s'do të bëhet mirë. Nuk besojnë në vete se kanë mundësi të bëhen ashtu siç dëshirojnë dhe për këtë shkak mundohen të jenë të kënaqur me më pakë nga ajo që janë të aftë. Me mijëra njerëz gjatë jetës zvarriten në duar dhe gjunjë, të shkatërruar dhe të frikësuar. Në të shumtën e rasteve, pengimi i tillë i fuqisë, plotësisht është i panevojshëm.

            Goditjet jetësore, grumbullimi i vështirësive dhe rritja e problemeve, e shteron fuqinë, ju bën të lodhur dhe të demoralizuar. Në gjendje të tillë, vlera e vërtetë e fuqisë tuaj shpesh është e turbulluar dhe do të anoni të demoralizoheni, edhe pse, me fakte, kjo s'është e arsyeshme. Është me rëndësi që përsëri t'i vlerësoni mjetet tuaja personale. Kur këtë vlerësim e bëni nga pikëpamja e kuptueshme, ajo do t’ju bindë se nuk jeni aq shumë të mposhtur, siç mendoni.

            Për shembull, m'u pat drejtuar një njeri me moshë pesëdhjetedyvjeçar. Ka qenë në gjendje shumë të dëshpëruar. Më tha, se të gjitha që i ka krijuar tërë jetën janë zhdukur.

            - Të gjitha? - e pyeta.

            - Të gjitha - u përgjigj ai. Vazhdoi dhe më tutje, se me atë ka marrë fund. - Asgjë nuk më ka mbetur. Asgjë tjetër nuk kam. Nuk ka shpresa, ndërsa unë jam shumë i vjetër për të fi1luar përsëri. E kam humbur tërë besimin.

            Natyrisht, kisha mëshirë ndaj tij, por ishte evidente se halli i tij kryesor ishte që hijet e errëta të dëshpërimit ia kishin vërshuar mendjen, madje edhe ia kishin devijuar qëndrimin atij. Mbrapa këtij mendimi të devijuar, fuqitë e vërteta të tij janë larguar dhe e kanë bërë të pafuqishëm.

            - Pra - i thashë - të supozojmë se e marrim një copë letër dhe i shënojmë vlerat që ju kanë mbetur.

            - Nuk ka dobi - psherëtiu ai. - Asgjë nuk më ka mbetur. A nuk ju thashë këtë?

            - Megjithatë ta shohim - i jam përgjigjur dhe pastaj e kam pyetur: - Bashkëshortja juaj a është ende me ju?

            - Po, natyrisht. Ajo është e mrekullueshme. Në martesë jemi tanimë tridhjetë vjet. Kurrë s'do të më linte, pa marrë parasysh sa keq do të na bëhet.

            - Mirë, këtë do të shënojmë: bashkëshortja juaj ende është me ju dhe pa marrë parasysh kurrë nuk do t'ju braktisë. E fëmijët tuaj? A keni fëmijë?

            - Kam - u përgjigj. - Kam tre fëmijë, po ashtu edhe ata janë të mrekullueshëm. Jam prekur kur kanë ardhur dhe më kanë thënë: »Baba, të duam dhe pranë teje do të jemi«.

            - Mirë, pra - i thashë - kjo është numër dy: tre fëmijë që ju duan dhe do të jenë pranë jush. A keni shokë? - e pyeta.

            - Kam - u përgjigj. - Me të vërtetë kam shokë të mirë. Duhet të pranoj se kanë qenë shumë të sjellshëm Kanë qenë dhe më kanë thënë se dëshirojnë të më ndihmojnë, por ata çfarë mund të bëjnë? Nuk mund asgjë të bëjnë.

            - Kjo është numër tre: keni shokë që dëshirojnë t ‘ju ndihmojnë dhe që ju respektojnë. E çfarë është me nderin tuaj? A keni gabuar diçka?

            - Me nderim tim krejt është në rregull - u përgjigj ai. - Gjithnjë kam tentuar të bëj gjëra të mira dhe ndërgjegjen e kam të pastër.

            - Mirë - thashë - këtë do të shënojmë si numër katër: nderi. Si jeni me shëndet?

            - Me shëndet jam mirë - është përgjigjur ai. - Rrallë kam qenë i sëmurë dhe mendoj se fizikisht jam në gjendje shumë të mirë.

            - Pra, të shënojmë këtë si numër pesë: shëndeti fizik i mirë. E çfarë është me Shtetet e Bashkuara të Amerikës? A mendoni se edhe më tutje u shkon mirë dhe se ky vend është me mundësi të pa kufizuar?

            - Po - tha ai. - Ky vend është i vetmi në botë në të cilin kam dëshirë të jetoj.

            - Ky është numër gjashtë: jetoni në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, vend me mundësi të pakufizuara, dhe jeni të kënaqur që gjendeni këtu. - Pastaj i kam bërë pyetje: E çfarë është me besimin tuaj në Zot? A besoni në Zot dhe në atë se Zoti do t ju ndihmojë?

            - Besoj - është përgjigjur ai. - Mendoj se nuk do të kisha mund t'u përballoja të gjitha këtyre pa pasur pak ndihmë të Zotit.

            Vazhdon....