Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

GËZIM AJGERAJ

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

GËZIM AJGERAJ

             Hyrje

        Gëzim Ajgeraj, u lind më 6 gusht 1967, në Malësi të Vërrinit, Prizren. Shkollimin dhe studimet i kreu në Prizren, dhe në Zvicër. Ka botuar mbi pesëdhjetë vepra të ndryshme letrare. Editon dy revista: Metafora, (që prej dhjetë vitesh), dhe revistën regjionale: Vërrini (viti i parë). Prej afro tri dekadash, jeton dhe vepron në Zvicër.

            Veprat e botuara:

            ”Klithmë malli”, poezi, „Rilindja“, Prishtinë,1997;

            ”Ëndrra për parajsë”, poezi, “Rilindja“, Prishtinë, 1998;

            ”Qiellit po digjem”, poezi, „Rilindja“, Prishtinë, 1998;

            ”Flakë në plagë”, poezi, „Rilindja“, Prishtinë, 1998;

            ”Kënga e babait”, poezi për fëmijë, „Apolonia“, Prishtinë, 1998;

            “Urti popullore të Vërrinit 1”, (bashkautorësi), „Apolonia“, Prishtinë,1998;              “Mallëngjimi”, poezi, „Rilindja“,2000;

            “Balada e Vërrinit”, (Poemë), K.L. „F. S. Noli“, Prizren, 2001;

            “Rruga e lirisë”, dramë,  „Meshari“, Prishtinë, 2001;

            “Rruga e lirisë” (intervistë) me Zafir Berishën, botoi Asociacioni i Veteranëve të ish- UÇK-së – Prizren, 2002;

             “Pëllumbat e lirisë”, novelë për fëmijë, Edicioni i revistës “Fidani”, Prizren, 2004;

            “Ditët e bardha”, novelë për fëmijë, Edicioni i revistës “Fidani”, Prizren 2004;

            “Lulëkuqet e Vërrinit”, Edicioni “Metafora”, poezi, Zvicër 2005;

            “Zana në mërgim” (poezi për fëmijë), ”Metafora”, Prizren,2007;

            “Huqet e Benit”, (poezi për fëmijë), ”Metafora”, Zvicër, 2007;

            “Bosi lepurushi”,  fabula, ”Metafora”, Zvicër, 2006;

            “Gjëegjëza”, ”Metafora”, Zvicër, 2006;

            “Dita me Tonin” (poemë), ”Metafora”, Zvicër, 2006;

            “Muajt e vitit me Ardin” (Poemë), ”Metafora”, Zvicër, 2006;

            “Dallëndyshja në Vërri” (poezi për fëmijë), ”Metafora”, Prizren, 2007;

            “Kroi i qytetit tim”, (poezi për fëmijë), ”Metafora”, Prizren, 2007;

            “Masakra e Tuzsuzit”, Monografi, (bashkautorësi me Ilam Berishën), „Metafora“, Prizren, 2007;

            “Degë e thyer”, poezi, “Metafora”, Prizren, 2007;

            “Misioni i kriminelit”, Roman, Prizren, 2009;

            “Serboarmatosja”, Roman, Prizren, 2012;

            “Etje në fjalë”, poezi, Prizren, 2013;

            “Kthimit furtunat m`i bëjnë prita”, poezi, Prizren, 2013;

            “Nxitoj të kthehem me dritë”, poezi, Prizren, 2013;

            “Xhevat Berisha – Legjenda e Vërrinit”, Monografi, Prizren, 2013.

            “Bashkimi bën fuqinë”, (poezi për fëmijë), Edicioni i revistës “Fidani”, Prizren, 2013;

            "Studentët", roman, Metafora, Prizren, 2014

            "Arti poetik i Ibrahim Skenderit nën optikën e rivlerësimit", Kritikë letrare, Metafora, Prizren, 2014

            "Shtigjet e bardha", Novelë letrare,(Ribotim), Metafora, Prizren, 2014

            "Të jesh shkrimtar...!1", Ese letrare, Metafora, Prizren, 2014

            "Ah, ky art i shkrimit... 2", Ese letrare, Metafora, Prizren, 2014

            "Arti e metafora 3", Ese letrare, Metafora, Prizren, 2014

            "Antologji:„Një kafe me miqtë e metaforës“, Metafora, Prizren, 2014

            "Antologji: „Në rrjedhën e Drinit“, Metafora, Prizren, 2014

            "Çaste alpike", poezi, Metafora, Prizren, 2014

            "Piktura në mur", poezi për fëmijë e të rinj, Metafora, Prizren, 2014

            "Duhemi sikur...", lirika dashurie, Metafora, Prizren, 2014

            "Art Metafora", poezi 460 faqe, Metafora, Prizren, 2014

            "Helmimi“, Roman, Metafora, Prizren, 2014

            "Metafora e lirisë“, Vështrim rreth krijimtarisë së Bedri Halimit Shoqata Kulturore Ymer Prizreni, 2014

            “Periodiku i kohës për luftën në Vërri e Prizren – 1”, Publicistikë, botoi; Metafora, Prizren, 2014

            “Larg pikon malli”, Poezi, botoi: Metafora, Prizren, 2015

            Antologji;

            Cikël me poezi, “Atdheu në trastë”, e botoi  revista letrare "Jeta e re" nr. 4, korrik-gusht 2002, viti LIV, Prishtinë

            Cikël me poezi, “Atdheu i copëtuar”,  në librin “Pikoi molla gjak”  (Lirikë me motive arvanitase), botoi MKRSÇJR-Departamenti i Çështjeve Jorezidente, Prishtinë, 2004

            Cikël me poezi, “Udhë e zjarrmi”, në librin “Muzat i bien lyrës”, Edicioni i revistës “Fidani”, Prizren, 2005

            Antologji (Grup autorësh nga Letërsia botrore në Gjermanishtë);  “MOMENTE”, (Augenblicke), Zvicër, 2007.

            Grup autorësh; “SHKREPTIMË NË HORIZONT”, (Krijime artistike kushtuar 100 vjetorit të pavarësisë), botoi; Bibloteka ndërkomunale e Prizrenit, dhjetor, 2012, Prizren

            Antologji (Grup autorësh);  „ NJË SHEKULL DRITË“,  botoi; "Lidhjen e Shkrimtarë, Artistëve dhe Krijuesve Shqiptar në Gjermani", nëntor, 2012, për nder të 100 - vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë.

            Antologji (Grup autorësh); “Çamëri zemra ime”, Përgatitur nga; Fatime Kulli / Kolec Traboini, Pantheon Books, 220 fq. Tiranë-Prishtinë, 2014

            Vlerësime kritike për veprën e Gëzim Ajgeraj;

            1. Kritikë letrare nga Ilam Berisha;  Gëzim Ajgeraj – “POET I MALLIT DHE I KRENARISË KOMBËTARE” - 1, botoi;  “Metafora”, Prizren, 2012

            2. Kritikë letrare nga Ilam Berisha; Gëzim Ajgeraj -  “NJË ZË ORIGJINAL I VLERAVE TË ARTIT LETRAR”  - 2, botoi; “Metafora”, Prizren, 2012

            Çmimin: Shkrimtari më mirë i vitit 2014, nga drejtoria e kulturës, e rinisë dhe sportit, Komuna e Prizrenit, 2014.

ETJE NË FJALË
 
Thatësi në fjalë, në shpirt në mungesën tuaj
Silueta të trazuara në kolonën e mallit dhe orën e prishur
I huaj mes të huajve dhe damkën e përbuzjes prapa shpine
Me se ta zbukuroj fjalën, ç`t’i jap vargut, në këtë thatësi alpesh
Ku fjala shkrumbohet buzëve nga zjarrmi e mungesës suaj
Ku kënga digjet thatësisë së mallit, ende pa i vënë notat në
pentagramin e udhëve e shkrihen në lot, e dita bëhet pelin
Mungesës vizatojmë portretin e mallit etjes ledhatojmë ngjyrat
Me tingujt e dhimbjes i i ngushëllojmë vargjet që të mos na i zërë
Harrimi i mallkimit të udhëve në kolonat e ikjes pa arbitër
Himnit të largësive ngrij flamurin e ylbereve të fjalës
Largësitë tek i lidh nëpër jehonën dhe krismën e saj
Që na nxjerr nga harrimi e më kthen atje ndër lisa
Mes dashurisë tuaj mes ëndrrave mes kullave të shkreta
Ku përhyjnojmë ecjet tona e ditës i vëmë një emër
Me netët e vona gëzojmë edhe kupën e qiellit e atdheun
Ku breznive u vëmë ebra burimesh lumenjsh e malesh
E na shtohet kënga  jonë nëpër ecjen plot dritë për të nesërmet
Që do të vijnë të bardha si rrezja mbi Sharr
Për Vërrinin ku ruaj këngët e pakënduara të moteve barbare
Dashurinë për lirinë të bërë shkrumb nëpër kulla
Qëndresën nëpër mote dhe besimin për dritën e së nesërmes
Rritën time në kulla e porosinë e plisbardhit pranë oxhaku
Për besën e ruajt ndër shekuj traditën kullës
Ç`t’i jap më shumë vargut në këtë udhëtim alpesh
Kur ikja mbytet zjarrmisë e kolona e mallit më lë vetëm
Pos ngushëllimit se një ditë do mbathim mbathcat e do nisemi

MOTET E ETJES SË MADHE
 
Na mbyti etja e fjalës e u thamë në mall
Për pak burim vendlindje e këngë atdheu
Ikjes po i zbardhet mendimi koha po i plaket
Udhët kryq e tërthor dhe gjeografi e ikjes
Metropolet Evropa dhe ëndrrat shpresat e vrara
Që s`na u fikën, dhe daullja e harrimit që na ndjek këtë udhëtim
Mik i mirë ti atje mes mallit, m’i këndo bukur mungesës
Ikjes, largësisë, kullave të shkreta, gurit të vetmuar para derës,
Oborreve të gjelbëruara e barishteve lëvjerë teposhtë strehëve
Folmju shqip kullave me gjuhën e fjalës së përmalltë
Ndiz njëherë oxhaqet të na e djegësh mallin
E merr një këngë ndër oda të na e shuajë etjen
Të paktën mungesën time mos ta mbytë bar i harrimit
Mik, ç`mallkim na ka zënë me këtë anatemë mallit
Me se t’i shuajmë etjet kur gurrat shterojnë atdheut
Me se t’i mbushullojmë këngët kur fjala digjet largësive
Kujt t’i flasim shqip a t’ ia themi njëherë vargut
Kur gjithçka e huaj ma zë frymën përreth
E çfarë ujë t’i jap fjalës kur flaka e mallit m’i ka zhuritur  muzat
mik i dashur, vaj halli për vargun dhe ne
 

JU, FRESKIA E VARGUT TIM
 
Nëpër etjen e mungesës suaj i kam shtjerrë krojet e mallit
Gjithçka u kam falur me fjalën, dashurinë dhe këngët e dritës
Pa çka se mua  më vodhën udhët e më tret gjeografive
Frymoj mes jush mes rrjedhës së gjakut tuaj në damarë
Me ju përhyjnojë ditët motet dekadat arratisë sime harrimit
Me këngët tuaja i zbukuroj ditët e dhimbjeve të zjarrmishme
Me fjalën tuaj e freskoj vargun e shkrumbuar nga zhurinë e Alpeve
Edhe kur digjem zjarrmisë mes jush ndër lisa ia freskoj ballin mallit
E me këngën e bilbilit i shëroj kohët e dhimbjeve të mëdha
Në burimet tuaja etjes i jap freski krojeve të Vërrinit në Sharr
S`ju ndaj në varg ju përhyjnoj në fjalë në këngë
Nëpër alikimin e mendimit ju përherë mbeteni rrezja e frymëzimit
Në lutjet e mia për të nesërmet e bardha për dritën diellin
Që dua t`ju ngroh çdo ditë o ju fisi im plotë plagë
Dhe ju më, kujtoni se më mbyti harrimi nëpër kolonën e udhëve
Jo, o jo, ju lartësoj në këngët e mia ju lartësoj në fjalë
Me shkrumbin e kandilit tim dritë dua t’ju fal
Të nesërmeve tua të bardha dritën e fjalës ua fal
Ju dua o ju të uruar ju dua ndaj këngën s’e ndal
Mes jush frymoj çdo ditë në çdo muzë të mendimit
Ju përhyjnoj në këngë ju përhyjnoj në fjalë
Ju më jeni burimi freskia e këngës sime në mall
 

 

ZGJOHU ZOGYNË
 
Kob Zogynë kob korbat po kërkojnë të t’i hanë zogjtë
Skajit të arës t’i kanë ngritur shatorret dhe mbi copat e zaptuara
Kërkojnë varre të reja ende pa i mbyllur të parat
Mbi kokën tënde mbi trupin tënd mbi vrragët e pashëruara
Mbi kullat tua ende të pa rindërtuara erë flake po frynë
Duhmë e veriut të zi ka aromën e shkrumbit
Uri e tij për zogjtë e tu për tokat s`ka të ngopur
As për arën në veri të oborrit as për luginën e zanave
Pa çka se trupit tënd plot me njolla të zeza rëndon
Vetëm unë ta njoh klithmën zogynë ta njoh dhimbjen si ther në shtat
Dhe rrjedhën e plagëve nëpër shekuj dhe kullat e shkreta
Djepat e rrapëlluar me sungi në mes e nënat që s`lindën kurrë
Motrat që s’e panë ditën e nusërisë e djemtë që t’u bënë lule për ditën e bardhë
Pleqtë e plakat që tu dogjën kullave duke j bërë roje lashtësisë
Oborret të mbushura shkrumb e hi e oxhaqet që s`u rrëzuan kurrë
Si statuja u rrinë përballë gjurmëve të barbarisë
Vetëm unë ta njoh plagën zogynë ta njoh rritën
Që s`ta lanë të shumëzohet nëpër shekuj
Ah ky veriu i zi zogynë ky veriu i zi karpatik
ç`kërkon mbi qiellin tënd mbi trupin tënd mbi arën tënde
Zgjohu njëherë o shqiptarë, trego grushtin, shtypja kokën njëherë e përgjithmonë
Këtij gjarpri me etjen e pangopshme nëpër shekuj
 

ÇAST
 
Në prehrin e vetmisë sime dimri ka zënë strofull
Stalakmiteve të pritjes është lëvjerë largësia
T’i djeg diku mallit nëpër shkrumbin pritjes
 
Me lëvozhgat e mallit a kam mbështjellë mungesën
Që të mos e mërdhijnë dimrat e acartë alpin
Me pushin e pritjes e ngroh shpresën e kthimeve
 
Udhëve u kam lëvjerrë në qafë kalaveshët e shpresës së kthimeve
Që t’i mbëltoj çasteve të hidhura alpine nëpër vetmi
 
Nëpër vonesat e kthimeve mosharrimeve i shkruajmë kronika
Dhe me këngët e mallit zbukurojmë ditët e arratisë nëpër gjeografi

Dhe me këngët e së nesërmeve të bardha
Brezave ia vizatojmë udhët e ikjeve tona
Harrimit i ndezim kandilin e dritës

 

                  
QË UDHËT MOS TË MA SHUAJNË FJALËN

Ngarkuar e kam fjalën me strajcën e mallit

Me gjuhën e dheut tim çdo ditë i flas

Që zjarrmisë së udhëve të mos harrohet

Gurrave të vendlindjes ia shuaj etjen

Që ikja mos ta shkrumboi

Zjarrit përvëlues të udhëve alpike

Në sofrën e kullave ushqyer e kam

Që uri e ikjeve mos ta gjunjëzojë

Ecjes së saj gjeografive të botës

Me baltën e dheut tim rrënjët ushqyer ia kam

Që bima e mendimit të mbijë lule atdheu

Etjen e saj plot mall, ta zbukuroj