Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

HALIL HAXHOSAJ

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

HALIL HAXHOSAJ

            Hyrje

         Halil Haxhosaj lindi në Prekolluk (Preklukaj) të Vokshit, më 1946. Mësimet fillestare, shkollën Normale dhe SHLP – Dega Gjuhë dhe letërsi shqipe i kreu në Gjakovë, ndërsa Fakultetin në Universitetin e Kosovës në Prishtinë. Një kohë punoi mësues dhe arsimtar në Cërmjan të Dushkajës, profesor i Gjuhës dhe letërsisë shqipe në QAMO, në Gjimnazin “Hajdar Dushi” dhe Shkollën e mesme të mjekësisë “Hysni Zajmi” në Gjakovë. Është edhe anëtar i Lidhjes të Shkrimtarëve të Kosovës, W.P.S (Shoqata e poetëve të botës) dhe Kryesisë së Klubit letrar “Gjon Nikollë Kazazi” në Gjakovë.

            Me shkrime letrare ka filluar të merret që kur ishte nxënës i shkollës fillore. Me shkrimet e veta është fitues i disa shpërblimeve letrare.

            Në vitin 2006 ka fituar çmimin e tretë për kritikë letrare në konkursin e shpallur nga Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë dhe gazeta “Drita” në 75 vjetorin e lindjes së Dritëro Agollit. Po ashtu në Mitingun e 50-të të Poezisë, mbajtur në Gjakovë 2014 fitoi Çmimin e pare “Din Mehmeti” me veprën poetike “Ekspozitë në stinën e re” si vepra më e mire e botuar në mes dy mitingjeve.

            Poezia e tij është e përkthyer në rumanisht, gjermanisht, anglisht, italisht, polonisht, serbisht si dhe në disa gjuhë të tjera.

            Halil Haxhosaj shkruan poezi për të rritur dhe për fëmijë, prozë, kritikë letrare, shkrime për teatër, romane, drama, skenar për film e televizion dhe shkrime publicistike.

            Deri tash ka botuar këto vepra:

             1 - “Damarë të ringjallur”, poezi, Klubi letrar “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë, 1992,

             2 - “Në kafaz me pantera”, poezi, “Rilindja”, Prishtinë, 1993.

             3 - “Këngë të ngrira”, poezi, “Jeta e re”, Prishtinë, 1996.

             4 - “Zëra të grisur”, poezi, “Rilindja”, Prishtinë, 1998.

             5 - “Hija e orëligës”, poezi, “Rilindja”, Prishtinë, 2000,

             6 - “Pastaj bëhu relikt”, poezi “Rozafa”, Prishtinë, 2003,

             7 - “Umbra viselor – Hija e ëndrrave”, Bukuresht, 2004

             8 - “Pakohësi”, tregime, “Buzuku”, Prishtinë, 2005.

             9 - “Përimtime letrare”, kritika letrare, KL “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë,  2006

            10 - “Fjalë e plagë”, poezi, KL “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë, 2007.

            11 - “Histori në natën e vranët”, roman, “Ombra GVG”, Tiranë, 2008.

            12 - “Puhizë zemre”, Haiku shqip-anglisht, “Egnatia”, Elbasan, 2009.

            13 - “Përkushtime”, poezi, Klubi letrar “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë, 2009.

            14 - “Puhizë shpirti”, Haiku, NSH “Jeta e re”, Prishtinë, 2010,

            15 - “Vështrime në prozën romanore të Petrit Palushit”, kritika, “Ombra GVG”, Tiranë, 2011.

            16 - “Kur u mësova me dritën”, poezi, botoi LULU, SHBA, 2011.

            17 - “Shi pa vranësira”, tregime, botoi NSH “Jeta e re”, Prishtinë, 2011,

            18 - “Pavdekësia e poetit”, poezi e shkrime për D. Mehmetin, botoi KL “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë, 2011,

            19 - “Klubi letrar “Gjon Nikollë Kazazi”, Monografi”, botoi, Klubi letrar “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë, 2012,

            20 - “Lot e lakmi”, drama, NSH “Jeta e re“, Prishtinë, 2012.

            21 - “Lexime të poezisë”, kritika letrare, NSH “Jeta e re”, Prishtinë, 2013.

            22 - “Pasi ngrihet perdja”, shkrime për teatër, NSH “Jeta e re”, Prishtinë, 2013.

            23 - “Nyjëtime letrare”, vështrime kritike, botoi “Albanezul”, Bukuresht, 2014,

            24 - “Ekspozitë në stinën e re”, poezi, Klubi letrar “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë, 2014

            25 - “Puhizë përjetësie”, haiku, “Klubi letrar “Gjon N. Kazazi”, Gjakovë, 2015.

            Ky është libri i tij i njëzet e gjashtë. Në dorëshkrim ka edhe disa libra të tjerë.

            Halil Haxhosaj jeton dhe krijon në Gjakovë.

QIELLI MBI MOLLË TË KUQE

Nata është afër

Gjethet që bien mbi jetë

Stinën e luleve të vyshkura sjellin

Bukuri e marrë

Me fustan nate veshur

Rri zgjuar në dritare

Edhe tani si dikur

Rri e lodhur duke ëndërruar

Kur hante bukën e shpresës

Që në qiell shndriste dielli

Nga dritë e bardhë verbuar

Edhe dielli mbi Mollë të Kuqe

Që dikur qeshte nga gji qielli

Zbret nëpër damarë të mallit

Qielli mbi Mollë të Kuqe

Lule të vyshkura stine

Ende sjell në lot

NË DËRRASË TË SHKALLËS

Në dërrasë të shkallëve

Pika lotësh rrokullisen

Pa pra nga sytë e syzezës

Blen i flokut

Mbi shpinë i derdhet

Me shikimin e tretur

Kah varrezat

Dërrasat ia kapërdijnë

Fytin e tharë

Toka e zezë

Ia përpin fjalën

Askund nuk ka gjurmë

E dashurisë mbetur peng

Sivjet as vera

Nuk u këndell

Nga vajtimet e syzezës

Së dashuruar

Në dërrasë të shkallëve

Të thara

Pika lotësh

Derdhen rrëke

QILIMI I KUQ
(Azem Shkrelit)

Kur aeroplani ateroi
Në Aeroportin e Prishtinës
Shkela mbi qilimin e kuq

Tokës ia fala trup e mish
Shpirtin ma rrëmbeu qielli
Në gjirin e vet e strehoi

Mos më qani më zë burrash
As me vajtore të Rugovës
Se ju hanë shtatëqind dreqen

Asnjë ofshamë mos e gjëmoni
Se unë jam poet e kam vdekur
Për çdo fjalë për çdo rrokje
Pasha Besën edhe për çdo varg

Vetëm njëherë në jetën time qava
Kur për Shqipërinë s’bëra asgjë

Asnjë lot nuk dua të derdhet
Në Rugovë Shkrel Pejë Prishtinë

Asnjë lot s’e dua 
Asnjë lot

AKUJT E ÇATISË

Shtrëngatë në frymëmarrje

Akujt e çatisë zgjasin kokën

Deri te pragu i dritës

Në sofrën e begatisë

Lëngu i djersës derdhet

Pikë-pikë pikon

Akujt e çatisë zgërdhihen

Në sy e zemër kanë acarin

Atmosfera rri gati

Asnjë lëvizje nuk bën

Para ka hijen e vet

Pas hijen e territ të moshës

Në dhomë kacafytjet

Shpërthejnë deri te drita

Akujt e dimrit rriten e rriten

Derisa t’u skadojë afati

Pastaj edhe çatisë

I çlirohet frymëmarrja

ËNDËRRIMI I FJALËS

Ëndërrimi i fjalës doli nga miti

Braktisi mbretërinë e ujishtes

U shtri në logun e tribunës

Rrokjet me hapa të menduar

Po vijnë me jehonën e kaltër

Me huqe të mbingarkuara

Hapin derën e hekurt të shekujve

Duke jehuar klithjet e natyrës

Që humbi shkëlqimin e vet

Bardhësive të dallgëve të robëruara

Të degdisura nëpër visare rrugësh

Ëndërrimi i fjalës po vjen

E bashkuar me heshtjen

E shtrënguar me pranga

Në historinë tonë të lashtë

Para dhe pas dy jehonave

Epokës së Vjetër dhe të Re

Paqësor është ëndërrimi i saj

Në tryezën e bisedave troç

Në atë dhe këtë kohë tonën

Që po i dalin rrudhat e rritës

Besës së dhënë pellazge e ilire

Ëndërrimi i fjalës ngadhënjen

Kur e mbëltojnë bijtë e vet

NË KAFENENË E JETËS

(Din Mehmetit)

Në kafenenë e jetës
Në tavolinën përballë dritës
Rri e shikoj kah hyrja

Para meje mbi tavolinë
Veprat me vargje frymojnë
Vaje të shiut rënkojnë

Jashtë fryn erë e rreptë
Qielli derdh lot rrëke
Natyra qulloset
Deri në palcë

Vajet e shiut dënesin e vajtojnë
Në kafenenë e jetës
Bashkë me mua e mysafirët

PIKTURA

Ngjyrë mbi ngjyrë

Deri në thellësi

Kapërdije pa tollovi

Rrugë mbi vija bashkuar

Në kërthizën e lotit

Që pikon nga tëmbli

Ngjyrë gjaku në brendësi

Ngjyrë gjaku në format

E zeza zezonë motesh

Kalendar i historisë

Në ballë të krenarisë

Varë në pikë dhimbjesh

Pikturon frymëzimin

Piktura ngjyrë mbi ngjyrime

Pasqyrë e historisë jetësore

NËN TASTIERË

Disa herë më shtanget dora

Gishtat rrinë të ngurtësuar

Mbi tastierën e shkronjave

Të jetës së stinës time

As gek as mek nuk bëjnë

Lëpihen e zgërdhihen

Duke shikuar këndin e vet

Dikur fryn erë e re

E shpalos atmosferën

E ngroh këndin tjetër

Titulli i shkrimit buzëqesh

Shkronjat dalin të nusëruara

Radhët mbushin faqet e veta

LOT MBI VARR 
(Ali Podrimjes)

Enigmën e bëre mike në Lodeve
Gjëma dënesje ofshama çudira
Në Prishtinë Gjakovë e shqiptari

Në vargje figura e jetës

U shndërrove në aromë e poezi
Me enigmën mike u dashurove

Edhe retë e Alpeve zbritën poshtë
Mbi kokat e vajtoreve lotojnë
Shndërruar në figura e metafora

Shumë rrokullisje dhimbjesh dëgjohen
Rreth e rrotull fishkëllimë e acartë
Lumit ia solle diagnozën 
Në Francë e në Paris

Diku nga palët e qiellit atje lartë
Sytë shikojnë turmën e mendohen
Ali Podrimja nga Ura e Fshejtë kërceu

Nga eshtrat e varrezave të mbushura me lot
Dëgjohen nga larg klithje të mallshme 
Poeti me Lum Lumin gjithmonë është gjallë

Festat krenohen përmallshëm mbi tokë

SYRI  PËSHPËRIT

Para se të pikojë loti

Syri pëshpërit me ofshamë

Tym i zi del nga balada

Heshtas përhapet në dhomë

Dritares i ndihet gulçima

Derës krrokamë zërash

Korridori del në tarracë

Shi i shigjetuar bie

Në llërën e dorës shihet

Nishani i autoktonisë

Harku i Urës së Drinit të Bardhë

Pikon pandarë bardh si bora

I njomë faqet e vjetërsisë

Rozafës i hapen qerpikët

Syri nuk pëshpërit më

Rri hapur dhe rrëfen

Të bëmat që zymtonin

Historinë e Vjetër

Historinë e Re

SYRI  PËSHPËRIT

Para se të pikojë loti

Syri pëshpërit me ofshamë

Tym i zi del nga balada

Heshtas përhapet në dhomë

Dritares i ndihet gulçima

Derës krrokamë zërash

Korridori del në tarracë

Shi i shigjetuar bie

Në llërën e dorës shihet

Nishani i autoktonisë

Harku i Urës së Drinit të Bardhë

Pikon pandarë bardh si bora

I njomë faqet e vjetërsisë

Rozafës i hapen qerpikët

Syri nuk pëshpërit më

Rri hapur dhe rrëfen

Të bëmat që zymtonin

Historinë e Vjetër

Historinë e Re