henaxhc

Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

Vegëza

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Meditime 2 - Hëna

Shkruan: Xhevahir CIRONGU

Esse

HËNA

E bukura hënë çdo mbrëmje rrezaton dritën e saj mbi tokën tonë. Ajo zbret ngadalë nga kupa qiellore rrezet drejt nesh të ngarkuara me ngjyrën e argjend dhe na "puthë" ëmbëlsisht ëndrrat tona të përgjumura. Hedh shikimin tim buzëmbrëmjeve atje ku hëna mban në gjirin e saj miliona yje, dhe u buzëqesh atyre si mbretëreshë e qiellit tonë. Edhe unë, ti, ajo, të gjithë ne frymorët e tokës e prekim atë qenie të bukur që e cila na dhuron mbarësi e fat. Ajo është udhërrëfyesja e jetës sonë. Tek "mbretëresha" e qiellit tonë vallëzojnë s’bashku me hënën yjet e ëndrrat tona. Vrapoj pas dritës së argjend të hënës për ta kapur edhe unë, sepse aty është fati im, atje jam unë me ëndrrat e jetës sime!... Pa hënën e dritën e saj, bota jonë do të ishte e zbraztë dhe kaotike. Hëna ka mbi vete shumë mistere të fshehta. Nga gjiri i saj, valëzojnë për te toka jonë ëndrrat e dashurisë së jetës.!

Po, kjo është e vërtet, sepse shumë legjenda janë thënë e shkruar që nga lashtësia e gjer sot për "nënën e qiellit tonë" hënën! Sa bukur do të ishte që në dorën time të kisha një buqetë me lule të arta nga drita e hënës sonë!? Vrapoj "fushës" së globit tonë për të mbledhur një tufë rrezesh të arta nga hëna jonë që ato t’i vendos tek pragu i shtëpisë e t’u them "Tunjatjeta" edhe gjatë ditës....! E lash gjumin e natës dhe vrapova nëpër kontinente për t’u thënë rrezeve të argjendta të hënës se jam me ju, sepse jeni juve të parat që flini çdo natë me mua!.

-E ku ka më bukur, që sapo bie mbrëmja, toka jonë vesh kostumin e argjend të hënës!

Bie të fle gjumë...! Qepallat e syve mbyllen ngadalë si dy kanata porte të drunjtë të lodhura nga pesha e kohës, apo nga lodhja e ditës; e mbulojnë dy "oqeanet" e qelqta për të pushuar në valën e dritës së syve. Si një anije me vela shpalosen në lundrim e sipër edhe ëndrrat e mija të përgjumura! Unë fle gjumë aty në shtratin tim... bashkë me mua bien të flenë edhe ëndrrat ...! Marr frymë në qetësinë e natës, ku yjet rrinë roje për mua. E ndjej veten të lehtë, si një gjethe vjeshte që ka humbur klorofilin e saj, e cila shkëputet nga dega e pemës pas një flladi ere të natës, e merr udhën drejt ëndrrave të jetës. Ja, edhe ajo ëndrra ime, atje te bregu i detit kaltërosh është ulur e bisedon me dritën e hënës. Ajo e përqafon rrezen e argjend të zbritur nga hëna Mbretëreshë, e bashkë me valët e bardha të detit buzëqeshin gëzueshëm e marrin fluturim drejt kupës së qiellit me pulëbardhat për te Hëna!

-Sa bukur, - them me veten!

...Eci drejt gjurmëve që lë pas drita e hënës! Zgjas njërën dorë për ta kapur dritën e saj. Ajo herë më afrohet e herë më largohet duke më buzëqeshur ëmbëlsisht. Provoj edhe një herë duke zgjatur duart drejt rrezeve të argjendta, por më kot. Ato vetëm më buzëqeshin, e ashtu me butësinë e tyre më përkëdhelin trupin tim duke lënë ngrohtësinë e dashurisë në "Oqeanin" e syve të mi. Miliona petale të bardha mirësie bien nga kupa qiellore mbi tokën tonë, nga rrezet e argjendta të hënës! Mbi këllëfin e bardhë të jastëkut ku fle gjumë; s’bashku me mua flenë edhe rrezet e hënës të cilat kanë hyrë nga dritarja e dhomës e bisedojnë çdo natë me ëndrrat e mija. Me hënën bisedojmë çdo natë të gjithë ne, duke filluar nga njerëzit e gjithë gjallesat e tjera të globit tonë. Te hëna Mbretëreshë, ngrihen e thyhen baticat e zbaticat e oqeaneve... por edhe ëndrrat tona jetëdhënëse aty kanë zanafillën e tyre! Jemi dashuruar me dritën e hënës të gjithë ne, sepse drita e saj që depërton netëve të errëta mbi rruzullin tokësor, ndikon fuqishëm me valët zanore drejtpërdrejt në qenien tonë të jetës, duke lartësuar vetëdijen dhe forcën mendore me thurjen e gërshetit të ëndrrave në hapësirën kozmike.

E dua hënën, sepse ajo më zgjon nga gjumi të bukurat ëndrra! Si mos ta duash e të shkruash qoftë edhe një fjalë të vetme për këtë dritëjetëdhënëse që i jep gjallesave të globit, nga ku jemi edhe ne pjesëtarë të saj!?

Zgjohem nga gjumi me ëndrrën e falur nga drita e hënës. Sa bukur më shfaqet para syve bota e ëndrrave! Aty është gjithë qenia ime...!? Pse jo, udhërrëfyesja e jetës sime, por edhe e jotja, merr krahët e shqiponjës e fluturon me dritën e hënës së argjend duke thithur vesën e mëngjesit e oksigjenin drejt hapësirës qiellore për te hëna! Atje gjen qetësinë trupi im, aty në gjirin e hënës së argjend flenë ëndrrat tona. Thërrmijat e trupit tim janë gatuar edhe me dritëargjendtën e hënës Mbretëreshë që na bën roje atje në qiell. Ah, hëna jonë, që veç puthjes tënde nga rrezet që hedh si vello nusërie mbi tokën tonë, edhe unë preka me ëndrrën time trupin tënd me plot mistere jete që na dhuron këtu në tokë! Të erdha një ditë aty me ëndrrën time pas kaq shekujsh, e u ula në "gjirin" tënd ku piva sisën e argjend të jetës sonë. Ashtu në heshtje, edhe ti më përqafove fortë nga malli i thellësive të shekujve duke më thënë "Eja o njeri i mirë të kuvendojmë këtu të dy sepse je shëmbëlltyra e imja dritëjete që dole nga drita e argjend e imja!"

-Me hënën u përqafova dhe ëndrrat morën udhën e jetës.

Në parmakun e dritares sime, prapë do vijë nesër drita e hënës, do të ulet e do bisedojë me mua, pastaj qetësisht do flemë në livadhin e bukur të ëndrrave, ...do kuvendojmë gjatë ku hëna me dritëzat e saja përcjell fat, lumturi për të gjithë ne. Prandaj e adhurojmë Hënën!

Durrës, 06 shtator 2015