PĖRKUSHTIM
Kėtė libėr, ua kushtoj tė
gjithė atyre si: (dėshmorėve, luftėtarėve, tė burgosurve politikė,
punėtorėve, intelektualėve.....) qė, nė njė formė apo tjetėr, e dhanė jetėn
dhe mundin e vet, me pėrkushtim, pėr: lirinė e atdheut, kulturėn dhe
pėrparimin e popullit tim !
Autori
DRITA E YLLIT
Drita e Yllit hapėsirėn e ēanė
Rrugėtimit shqip dhe muret
pėrmbysė
Sojeve pėrēarėse qė ndėrtuar i
kanė
Errėsirėn sterrė, mėdyshė ua grisė
ATJE TE DODONA
Zenafillen e kam
I ngjizur nga vetja ime
Rrojtur me zulme e nam
TEMIRET e fares sime
Qe kur thane e thona
Atje ku ishte DODONA
Ku qe vendosur Froni
I Atit Perendi
Te vjeter e te ri
Sot e lashtesi
Nga Zojsi i Joni
Qe e lindi Kroni
E mbronte Froni
I bekuar nga i pari
Deri tek shqiptari
Per jete e mot
Mos ti ndalet karvani
Sa e ngrohe Ati Diell
Sepse e tij eshte pjelle.
JAM AI QE ISHA
Une jam i njejti!
Po ai qe isha
Perkunder kohes
Perplot me tufane
Si atehere kur kisha-isha?!
Edhe tani kur skam-jam?!
Dhe vazhdoj te jem
Ai qe sot jam
Per disa melhem
I shpirtit, qetesues.
Sa here t me kerkojne
Me gjejne dhurues.
Ca tjereve nu behem
Ferre ne sy
Shqetesues une jam,
Madje pengese per zemra
Te zeza sterre
Dimer e vere,
Perballe rrebesheve
Qendroj e sperkulem
Rri kemben permbi kembe,
Une jam boem dhe poet!
Qe hap vet shtegun tim
Dhe shkel rruges se vet
Nte rendin rrugetim?!
Nuk pyes per sfida
E as per ngritje, a
Kukurekje gjelash?
Qe koha i tret, e
Si le per jete!
MALLI PER ATDHEUN
(M e r g i m t a r i t)
Sa here qe une shkoj
Atje, drejt perendimit
Apo lindjes te udhetoj
Qofte te rri atje kohesisht
Ose te shperngulem per krejt
Si i thuan ndryshe ne jete
Larg e larg te migroje
Une s`jam i qete,
Trupi sme dhemb
Por i teri lengoj
Eshte vete trolli
Qe mua me polli
Dhe s`me mbeshtolli
Nder vete te me mbaje
Nga tjeret mos t`me ndaje
Porse me la te vuaj
Ketu ne dhe te huaj
Ah! vec ky truall
Endrat mi ben lemsh
Dhe un ketu, n`perbuzje
Jam ne percmime
Rri gjithnje ne ankth
Sa s`me plas ky temth
Kudo qe prek e shkel
Ne shpirt jam rebel, e
Zemra forte me rreh
Per timin Atdhe
Dashuri qe me deh
Rehati dot nuk gjej
Syri nuk mu mshel
As edhe kur flej
Nga prapa me ndjek
Si hija ne shteg
Unin po ma vjel
Ai Malli me djeg
Dhe me pervelon
Mendjen ma turbullon
Vuajtjet mi shton
E me mban pezull
Ne flake tndezur,
Qiri per se gjalli
Ah, i Atdheut malli...
...... Vullkan Tetova
SI ERDHI ZAMANI
Lume ne te lumet
Si erdhi zamani1
Po te vazhdoje keshtu
Do tna humbe nishani
Shume kukulla bostani
Shetiten bulevardit
Qofte pike e zhegut
Apo ere e marsit
Veshur me xhybe
Leshuar gjer tek thembra
Sdallohen nga prapa
Jane meshkuj apo femra
Nderron meselja prore
Kur i shikon nga para
meshkujt mjekrosha n done
femrat, kacubet lara-lara
lidhur me do callma
per fyti dhe pas qafe
nuk cajne koken dollamat
as ne pike vape
sikur bythe majmuni
leshrat per fytyre
ukubet katundi
po duket npasqyre
u shite kombesia
nuk vlen me njerezia
per ca para-dollare
peshqesh nga Azia
sa nje grusht leblebia
Si shume te perdale
Dhe ca mysibete
Pasurine kombetare
Na e bene kurbet !?
..
Uk Sharri
Poezi nga libri "Kėngė tė
vonuara"
|