Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Argjira (ARI) UKIMERI

KËSHTJELLAT (KALATË)

IDENTIFIKIMI DHE KOMUNIKIMI HISTORIK I POPULLIT TONË NDËR SHEKUJ

Historia jonë shumëshekullore, na tregon dhe njëherë krijimin e trashëgimisë tonë kulturore, si një vlerë e patjetërsueshme të historisë sonë. Gjurmimet e bëra në lokaitete të ndryshme nëpër Kosovë, tregojnë një pasqyrë reale të jetës sonë kulturore, fetare, sociale dhe ekonomike në vend.

KALAJA E DARDANËS – (ISH KAMENICA)

KULINA APO GARDISHA

Historia jonë shumëshekullore, na tregon dhe njëherë krijimin e trashëgimisë tonë kulturore, si një vlerë e patjetërsueshme të historisë sonë. Gjurmimet e bëra në lokalitete të ndryshme nëpër Kosovë, tregojnë një pasqyrë reale të jetës sonë kulturore, fetare, sociale dhe ekonomike në vend. Ndër vendet që lënë gjurmë në historinë tonë është dhe Dardana (ish Kamenica). E vendosur në pjesën lindore të Kosovës, qyteti i Dardanës është një histori në vete.

Në një kodër të qytetit, përmes së cilës kalon edhe lumi i këtij qyteti, gjendet dhe KËSHTJELLA E DARDANËS – KULINA APO GRADISHA. Kjo kala mendohet që është zbuluar në afërsi të Bujanocit dhe Vranjës, gjegjësisht në fshatin Busavatë. Përmes materialeve dhe gjetjeve arkeologjike që u bënë në këtë pjesë, fshati Busavatë daton që nga koha e Paleolitit. Duke u mbështetur në faktet (gjetjet) shkencore, Kalaja e Dardanës u ndërtua në shekullin e dytë pas Krishtit. Po në këtë kohë u zbulua dhe pllaka STELLA – pllakë guri mbi varrë.

Në disa hulumtime të tjera, që u bënë kohëve të fundit, thuhet që Kalaja e Dardanës ka një histori mbi 1400 vjeçare. Përveç kalasë, në këtë fshat është zbuluar dhe një shpellë që mendohet të jetë e vjetër mbi 1400 vjeçare. Kjo dëshmon dhe njëherë historinë multikulturore të vendit tonë.

KALAJA E PRIZRENIT

Kalaja e Prizrenit është një monument i trashëgimisë kulturore në Prizren. Ky monument konsiderohet të jetë simboli i qytetit dhe një element me rëndësi në identitetin kulturor të Kosovës.

Kalaja e Prizrenit, është e ndërtuar në një kodër të lartë, në një ambient piktoresk dhe në një pozitë jashtëzakonisht strategjike. Ngrihet mbi qytet sikurse edhe mbi luginën e thellë të Lumëbardhit dhe Rrafshin e Dukagjinit. Fillet e saj (kalasë), i gjejmë në periudhën e parë të qytetërimit të këtij rajoni, në parahistori, me një zhvillim të vazhdueshëm në periudhën bizantine dhe osmane. Në periudhën e pushtimit osman, kalaja zgjerohet për të përforcuar dhe ndërtuar muret e saj, dhe të pasurohet me objekte të tjera të fushave të ndryshme si hamame dhe xhami. Po ashtu, ky objekt ka shërbyer edhe për nevoja ushtarake.

Në aspektin ndërtimor, kalaja është ndarë në 3 komplekse:

1. Qyteti i Epërm – Akropoli.

2. Qyteti i poshtëm dhe

3. Qyteti Jugor.

Në fillim, ky objekt është përdorur ekskluzivisht si kala deri më 1912.

Kalaja e Prizrenit, në vete ngërthen një pjesë të rëndësishme të historisë tonë në përgjithësi. Pozita e saj gjeografike, pozicioni i saj dominues mbi qytetin, peizazhi natyror shumë tërheqës, dhe konfigurimi arkitektonik i menduar mjaftë mirë, e bëjnë këtë objekt shumë voluminoz dhe me vlera të padiskutueshme historike, turistike dhe arkeologjike.

Si përfundim mund të themi se Kalaja e Prizrenit është ndër pikat më interesante për hulumtime historike dhe kulturore në vend. Në vitin 2008, është bërë restaurimi dhe konservimi i Kalasë, me ç ‘rast i ka hapur dyert e saj për promovimin e vlerave historike, turizmit kulturor, vlerave ndërfetare dhe arkitekturale në territorin e Kosovës.

KALAJA E MITROVICËS

Historia jonë shumë shekullore ka nxjerr në pah edhe trashëgiminë tonë multikulturore. Si e tillë, trashëgimia jonë ka dhënë ngjyrime kulturore dhe historike në jetën tonë. Ndër to është edhe Kështjella e Mitrovicës.

Kështjella në fjalë, sipas fakteve historike, është ndërtuar rreth vitit 1009-1007. Sipas gojëdhënave, Kështjella e Mitrovicës është ndërtuar nga fisi i dardanëve. Sipas kësaj gojëdhënë, këtu ishte një pemë e vjetër magjike. Mendohet që fisi i dardanëve, para se të nisej në luftë, vinte këtu dhe lutej tek kjo pemë (Faltore). Po ashtu, gojëdhëna tregon se kjo pemë do të tregonte nëse lufta do të humbej apo do të fitohej. Pranë kësaj peme shtëpinë e kishte një grua e vjetër që kishte dëmtime të rënda në fytyrë, dhe asnjëri nuk kishte mundur të shikonte drejtë në sy. Sipas të gjitha gjasave mendohej që shtëpia, bashkë me pemën që gjendeshin aty, ishte në pronësi të kësaj gruaje. Por kjo pemë e vjetër konsiderohet të jetë ndonjë Orakull Dardan.

Në vitin 1200, në Kështjellën e Mitrovicës, nga Perandoria Bizantine, ka pas luftëra të tmerrshme që kanë përfunduar me fatalitet. Mirëpo, në vitet 1500, Mitrovica është kthyer në një qendër të rëndësishme për Perandorinë Osmane, duke u llogaritur si pjesë kyçe e Ballkanit. Në këtë pjesë të Kosovës, shihej Serbia, Mali i Zi dhe Sanxhaku i Kosovës.

Që nga antikiteti e deri në ditët e sotme, Mitrovica është urë lidhëse jo vetëm kulturore dhe sociale, por edhe ekonomike dhe religjioze. Deri në përfundimit e luftës së fundit në Kosovë, të gjitha objektet kulturore në përgjithësi dhe kalatë në veçanti, ishin nën mbikëqyrjen e institucioneve krahinore të Kosovës. Nën okupimin serb dhe përfundimit të luftës në Kosovë, Kalaja e Mitrovicës u përvetësua nga serbët, duke u thirrur në mitin e tyre gënjeshtarë. Nga kjo kohë, kala e mori emrin Kalaja e Zveçanit.

Arkeologë të shumtë serb që e vizitojnë këtë monument kulturë e historik, i përkthejnë të gjithë materialet (që kanë të bëjnë me trashëgiminë e Mitrovicës dhe objektet përreth) në gjuhën serbe, grumbullojnë fakte të rreme, bëjnë financime të shumta etj. në mënyrë që ta përvetësojnë këtë trashëgimi për vete.

KALAJA E ARTANËS

E ndërtuar në mes të shekujve XIII dhe XIV, Kalaja e Artanës (ish Novobërda), gjendet në një mal ndërmjet vendbanimeve të Përlepnicës dhe Krivajekës. Është objekt (monument) kulture në Kosovë. Duke u bazuar në burimet historike dhe statistikave kulturore, Artana (ish Novobërda), është përmendur në dekadën e parë të shekullit XIV, me emërtimin Nuvo-Monte, ndërsa më vonë mori dhe emërtimin si Mbeturinat e Kalasë Mesjetare.

Artana, si vendbanim, gjendet 35 km në perëndim të qytetit të Gjilanit dhe 39 km në jug-lindje të Prishtinës. Ky monument kulture ka pas një funksion mbrojtës gjatë periudhave të ndryshme të pushtuesve.

Ndërtimi i Kalasë së Artanës, i takon tipit fortifikatë.  Kalaja përbëhet nga dy pjesë të ashtuquajtura Kalaja e sipërme dhe Kalaja e poshtme. Kalaja e sipërme ka gjashtë kulla; kulla lindore dhe ajo perëndimore kanë bazë drejtkëndëshe, kurse të tjerat bazë katrore, dhe ka një sipërfaqe rreth 0.05 hektarë. Kalaja e sipërme, ka qasje vetëm në pjesën lindore. Në pjesët tjera të kalasë, pjerrtësia e kodrës është e shtrirë dhe e rrëpirë në drejtim të luginës. Po ashtu, në pjesën lindore, terreni ngrihet gradualisht duke kaluar në një kodër tjetër më të vogël në platenë e sipërme. Në këtë plate gjenden rrënojat e një kishe të madhe. Supozohet që kjo kishë i përket tipit të katedraleve dhe sipas shpjegimeve historike, daton nga koha e antikitetit. Pas përfundimit të luftës në Kosovë, Kalaja e Artanës është restauruar, dhe është nën mbrojtjen e UNESCO-S

KALAJA E KORISHËS

Zhvillimet arkeologjike që u bënë në lokalitetet e fshatit Korishë (5km larg Prizrenit), zbuluan dhe kalanë e këtij fshati. Mendohet që Kalaja e Korishës është ndërtuar në shekujt V – VI. Megjithatë, këto zhvillime arkeologjike lidhen edhe me lokalitetin e kishës paleokristiane Shën Pjetri që njihet ndryshe si EPOKA E BRONZIT TË MESËM. Në lokalitetin e Kalasë së Korishës janë gjetur fragmente si: enë të ndryshme, amfora pitosam, vorba. Të gjitha këto gjetje datojnë nga koha e antikitetit. Gërmadhat e Kalasë së Korishës luajnë një rol të rëndësishëm në historinë tonë kombëtare. Hulumtimet që u bënë mbi Kalanë e Korishës, tregojnë këto të dhëna: lartësia mbidetare është 728 dhe kalaja gjendet në anën jugore të fshatit. Mendohet dhe besohet, se në periudhën kur është ndërtuar kalaja e fshatit, është ndërtuar dhe kisha katolike paleokristine, Shën Pjetri.

KALAJA E POGRAGJËS

Gjilani është qytetet me rëndësi në Kosovë. Vlerat kulturore dhe historike janë të gërshetuara në këtë vend. Një rol të rëndësishëm e luan edhe Kalaja e Pogragjës që është një ndër objektet kulturore në këtë qytet. Kalaja e Pogragjës gjendet 10 km në juglindje të Gjilanit.

Kalaja e Pogragjës, ka një rëndësi të veçantë historike dhe shkencore. U ndërtua në vitet 300-400. Mendohet që në këtë objekt u gjetën edhe monedha si ajo e Otacila Severa (246-249). Pas luftërave dhe tërmeteve të ndryshme në vitin 518. Kalaja e Pogragjës u rindërtuar nga Perandori Justinian në vitet 527-565.

Kalaja e Pogragjës i takon tipit të ndërtimit qytet – kështjellë, prandaj shumë historian e quajnë këtë objekt “kala romake/bizantine e hershme”. Objekti në fjalë, është i tipit kodrinor. Ndërtimi i Kalasë së Pogragjës ka këto parametra arkitekturore: pirgu kryesor arrin lartësinë 13 m ndërsa muret (disa kulla vrojtuese) janë të ndërtuara me një lartësi deri në 44 m.

Aktualisht po punohet në zhveshjen e mureve të këtij objekti kulturor nga bimësia. Në kohën kur u zhvilluan punime arkeologjike, në këtë lokacion u gjendën monedha ari, shigjeta e pjesë të ndryshme arkeologjike.

Kalaja e Pogragjës përbëhet nga disa komponentë siç janë: muri i parë dhe muri i dytë rrethues, tri kullat katërkëndëshe, vrojtuese dhe njëkohësisht të vendosura në murin e dytë rrethues dhe kulla qendrore. Muret kanë një lartësi prej 11.40 m, dhe një lartësi prej 1.80 m. Vlen të përmendet që kulla qendrore është objekti më i ruajtur dhe që ka rezistuar ndër shekuj. Për dallim nga pjesët tjera, pjesërisht të shkatërruara, vetëm pjesa perëndimore e Kalasë së Pogragjës është ende e pa shkatërrua. Muret jugore të kullës qendrore, njëkohësisht janë pjesë e mureve të kalasë. Kulla kryesore, gjendet brenda murit të dytë rrethues. Së bashku me tri kullat tjera të kapura njëra pas tjetrës, arrijnë një sipërfaqe prej 12.70 ari.

Tri kullat e dukshme në murin e fundit rrethues, zakonisht shërbenin për forcimin e citadelës, në rast kulmesh nga armiku. Ato njëkohësisht shërbenin edhe si kulla vëzhguese. Kullat janë të vendosura në tri pozicione - kënde : Jugperëndim , Veriperëndim dhe Verilindje, ndërsa në këndin juglindor ndodhet një kanal që shërben për mbrojtje, para të cilit qëndron një shkëmb natyror. Tri kullat e murit të dytë rrethues kanë një bazë planimetrike në formë të katërkëndëshit. Kjo është si pasojë e rezultatit të konfiguracionit të terrenit, për dallim nga Kulla qendrore që ka pazë katrore.

KALAJA E VUSHTRRISË

Kalaja e Vushtrrisë është ndërtuar në shekullin XIII. Kalaja në fjalë ndodhet në qendër të qytetit të Vushtrrisë, kjo tregon që objekti në fjalë është vërtetë i lashtë. Për historikun e Kalasë së Vushtrrisë flitet edhe në shumë dokumente historike. Ndër të tjerash, gjeografi Evlija Çelebiu në shekullin XVII, sqaron se me ardhjen e Perandorisë Osmane në Kosovë, Sulltan Murati I, pas pushtimit të Kosovës, e shkatërroi Kalanë. Mirëpo, Kalaja është rindërtuar dhe ka arritur që të mbijetoi deri në kohën moderne.

Për ndërtimin e kësaj kalaje, janë dhënë mendime dhe ide se kur është ndërtuar ajo. Sipas historianëve shqiptar, Kalaja e Vushtrrisë është ndërtuar gjatë periudhës Ilro – Dardane. Disa mendimtarë të tjerë theksojnë që, Kalaja e Vushtrrisë u ndërtua në shekullin e VII, nga perandori bizantin Justiniani. Të gjitha këto konkludime u mbështetën në themelet, që u zbuluan në vitet 1980-1981.

Në fillim Kalaja ka shërbyer si depo e armatimit, si burg, dhe më vonë është përdorur edhe për qëllime të tjera. Me depërtimin e ushtrisë Osmane në trojet tona, në vitin 1455, Kalaja e Vushtrrisë kalon në duart e Fatih Sulltan Mehmetit. Në kohën kur sundoi Perandoria Osmane në Kosovë, veçanërisht në Vushtrri, kalaja pësoi dëmtime të mëdha mirëpo, për nevojat e ushtrisë Osmane, kalaja u rindërtua përsëri.

Pozita gjeografike e Kalasë së Vushtrrisë, në kohën kur është ndërtuar, kishte një rol shumë të madh ekonomik dhe religjioz. Në vitet 1918-1922, Kalaja u përdor si burg, ndërsa gjatë viteve 1935-1944, ky objekt u përdorë si torishtë nga Shaban Mulla Gërguri. Me ardhjen e partizanëve, dhe pas ikjes së tyre, kalaja është përdorur si depo për mbeturinat e luftës. Ndërkaq, në vitet 1955-1958, Kalaja e Vushtrrisë është përdorur për stërvitje. Në vitin 1960, ky objekt shërbente si Kinema. Ana jugore e kalasë, ku ishte edhe kabina për kino-projektor, ka qenë e mbuluar me çati.

Sistemi fortifikues i kalasë ka planimetri drejtkëndëshi. Përbehet nga dy pjesë, kullës dykatëshe në lindje dhe mureve rrethuese ne perëndim. Përbërja ndërtimore e Kalasë është kjo: Kalaja është ndërtuar nga gurë ranor dhe lumorë, të lidhur me llaq gëlqeror. Përveç rrënojave të bedenave mbrojtëse që janë në gjendje të mjerueshme, këtu gjendet edhe kulla 2 katesh.

Kalaja përfshinë një sipërfaqe prej 1100 metra katrorë. Lartësia e mureve arrin deri në 8 metra, ndërsa gjerësia deri në 2 metra. Po ashtu, Kalaja kishte edhe gypat e kanalizimit, që shërbenin për përcjelljen e mbeturinave dhe ujit. Vlen të përmendet se gjatë gjurmimeve arkeologjikë, janë gjetur edhe gypa me trashësi prej 40 cm që kanë përcjellë ujin nga Çezma e Kalasë, apo edhe nga vet kalaja. Për Kalanë e Vushtrrisë ekzistojnë dhe disa gojëdhëna. Njëra prej tyre tregon që brenda kalasë gjendej një zgafelle që shërbente në rast të rrezikut kur lumi Sitnica dilte nga shtrati.

Në shumë mure të kalasë, gjenden nga dy gurë çift të vendosura mbi një pllakë guri, për të cilat ende nuk kanë dhënë ndonjë informacion arkeologët se çfarë paraqesin këta gurë. Në muret e jashtme të kalasë, shihen ende pjesët metalike, ku ishin të vendosura perdet për shfaqjen e filmave verore.

Deri në vitin 1962, Kalaja e Vushtrrisë u përdorë nga qytetarët për aktivitete të ndryshme. ndërsa në kohën e komunizmit, në vitet e 70-ta, është bërë një intervenim urgjent në këtë kala. Intervenimet u bënë në murin jugorë të kalasë (Pamja kah çarshia), dhe muret që janë me pamje nga rruga kryesore, me qëllim që të mbrohen qytetarët nga shembja e gurëve. Aktualisht, Kalaja e Vushtrrisë shërben për shumë vizitorë vendorë dhe të huaj.

Prizren, nëntor 2020