Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Adem ZAPLLUZHA

KRAKËLLIMAT E NATËS

Librin me poezi të autorit Adem Zaplluzha, "Krakëllimat e natës" mund ta shkarkoni falas në sektorin

„Literaturë“

ISHTE KOHA E NJË PASHAI

Mes rreshtave të një poeme

Teatri i njohur antikë

I ka shtrirë krahët

Dhe zgërdheshet

Si macet e zgjebosura

Këtu nata këlthit

Jo nga vaji

Por nga krakëllima e një korbi

shpirt sterrë

Mbi ballin e rrudhosur të liqenit

Si pulëbardhat e egra

Fluturuan do zogj nate

Dhe kurrë më nuk u kthyen

T’i njomin sqepat

E kafshuara të fjalëve

2.

Pa përfunduar akti i parë

Në gjymtyrët e skenës së baladave

Filluan krakëllimat

Tani më të njohura

Të erës

Thanë se është fundi i mjegullave

Por njerëzit s’ndaleshin të mendojnë

Piskamat lindnin trishtime

Britmat piskama

Edhe më të tërbuara

Dallgët e liqenit

Nuk fjetën atë natë

S’i zuri gjumi as zogjtë e ujit

Te shkallët e një gjëme

Po përgatitej preja e një mali

Që nuk shembej me asgjë

Në basamakun e tretë

Në këmbë qëndronte

Një shkëmb prej mishi

I cili asnjëherë

Dhe askurrë nuk u gjunjëzua

3.

Nga murishtat e kalasë

Një siluetë

Mbase paska filluar

Me çelë si lulja e kripës

Një tragjedi të re

Në ballkonin e sipërm

Një fllad dilte

Nga xhepat e çallmave

Dhe frynte me një trishtim të paparë

Gishti tregues i mbretit antik

Drejtohet kah toka

Një jetë njeriu

Tani më rrëshqet në harresë

4.

Britmat me gjasa ende dëgjohen

Nëpër kthinat e kujtesës

Një luan i tërbuar nga era e gjakut

Shikon habitshëm

Se si ulërinë njerëzit

Jashtë mureve veç ka filluar

Të bie një shi imcak

Qanin edhe gjethet

Nuk pushonte as xhadeja

Diku pas maleve

Hungëronin deri në tërbim

Një derr i egër

Dhe një varr i hapur

5.

Pelerina e bardhë

Mbase ajo bardhësi dallohej

Shumë pak

Nga ngjyra e qershisë

Një hije e kuqërremtë

Fshihej si fantazma pas mureve

Në anën e kundërt të sarkofagut

Dallohej një kryq prej gjaku e mishi

Ngulur në shpirtin e tokës

Ose në kokën e një njeriu

Po kalben arkivolet

Një kryq

I gozhduar në zemrën e mjegullave

Qante si kërthi te korijet

Fatin e një tragjedie

Që asnjëherë nuk e luajtën

Aktorët e një kohe të leckosur

6.

Qeshnin edhe zambakët

Me fustanin e erës

Joni i lustronte këpucët për festë

Nga gjëma e shekullit

Dolën ca zëra

Që i përngjanin atyre të cirqeve

Teuta si kurrë më parë

E mprehte shpatën e dallgëve

Dhe aq bukur i dukej

Fustani i kaltër prej algave

Sa që ja merrte bukurin detit

7.

Peshqit nuk pushuan gjatë tërë natës

Edhe një tjetër valle lozej

Ajo e mortit

Në maja shpatash

Gurgullonte qeshja e Ali Pashait

E Janina

Askujt nuk i tregoi ëndrrën

E një bese të thyer

Ëndrrën

E një kali të egër

I cili vraponte drejtë skëterrës

Me dizgjin prej shevari

8.

Thonë se atë natë

Liqeni nuk vuri gjumë në sy

Tërë kohën gjëmoi

Për një trishtim që e prite

Dhe erdhi mëngjesi

Dy palë sy

Si dy liqene qanin

Fatin e një rrapi të prerë

Nuk dihej më

Se nga cila anë frynte liqenza

E pjelljes së tradhtisë

    Poezi nga libri "Krakëllimat e natës"