Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

LIÇO GRABOVA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

LIÇO GRABOVA

             Hyrje

           Liço Grabova u lind më 22 korrik të vitit 1956 në qytetin e Vlorës. Duke u rritur së bashku me valët e detit Jon, brenda shpirtit të tij, ashtu me ato valë të bardha të gatuar me kaltërsinë e detit, shpërthen si petalet e luleve të pranverës edhe poezia në shumë plane letrare. Kështu, ai udhëton së bashku me vargun e poezisë për të sjellë te lexuesi kristalet e shpirtit të tij në librin me poezi të titulluar "Agoni Stinësh", shtypur në "Medaur" në vitin 2014.

            Një libër me fabula e boton në vitin 1995. Më parë s’mund të botonte për shkak të biografisë jo të mirë dhe të censurës të asaj kohe. Mbaron arsimin e mesëm gjimnazin "Halim Xhelo" në Vlorë, dhe më pas e mbaron atë në Durrës. Vazhdon studimet  filologjinë Universiteti privat në Gjermani dhe zotëron disa gjuhë të huaja. Ka botuar edhe tregime në disa gazeta nëpër faqet letrare të tyre.

            Liço Grabova është anëtar i Klubit të Shkrimtarëve e Artistëve  të Durrësit.

ELEGJI

FTOHTË!   

Akusisht e errët.

Heshtja jote     

Aty poshtë             

 Ti dhe më parë s’më shihje  

Dëgjoje vetëm hapa    

Mes skërmitjesh   

 Krimbat të kishin ngrënë dhe dritën.  

 Të tutë që të deshën    

Aq shumë të larguan prej meje…!    

 Në këtë pllakë mermeri.           

T’i vriste zgarvat dielli        

 A më të lehtë ta kish Cerberi!?    

 T’i solla lulet, janë ende të ngrohta , 

 Dhe lot zgërfyej të errët aortash.     

 Ftohtë!    

Dielllësisht ftohtë.    

Këtu lartë    

E rënda,    

Akullsisht e rëndë     

Për dy vetë  kjo pllakë!

KRISHTLINDJE

E vuri çorapin mbas derës vogëlushja,     

natë – Krishtlindje!    

Ëndërroj në gjumin e bërë copa- copa    

nën gjëmime topash 

 E llamburitjen e qirinjve.    

Babbo Natalen në oborrin e shtëpizës   

Të hynte mbi slitën e drerëve

 E tringëllimën e zilkave gazmore.   

Në vilën përballë, Një politikan babaxhan,   

 Në ballkon me krisma tapa shampanje  

E gjëmime fishekzjarrësh e gdhinte.   

Vrapoj në mëngjes gjithë nxitim të vogëlushes  

E nga shkallët gati ra,       

Kur në çorape s’ gjen    

Veç një grusht hi.     

Nga lotët        

Në dëborë nxinë plagë.      

Por, papritur kërceu gjithë gëzim  

Ku asnjë gjurmë dreri në të s’pa;   

‘’E dija Babagjyshin  ,   

dikush e trembi këtë natë,     

Ai sot në mbrëmje patjetër do vij!’’.

MIRAZH

Të egzamnoja miopinë time; 

Hapa ekrani e vogël,  

Të shihja buzëqeshjen tënde të madhe.   

Për të matur kohën e humbur mbas teje    

Shihja kandilin që mekej në dritare     

Lirshëm në gryka topash,     

si për ç’do përvjetorin tëndin   

Vajisurme dhjamin e ditëve të mija të majme.

Të zëvëndësoja aplaudimetrin.

U përpoqa t’i fërkoja    

Kallot ende digjeshin, Nga mitingjet ku vetëm zëri  yt   psalte.

Unë s’ të besova, mirazhi I Saharës;        

Ishin buzët e mija të përthara Që shihnin bulëza uji në kovën         

që dilte nga pusi.

Por jo dorën e fshehtë , 

Që para etjes sonë të zgjaste.

Unë të besova ty   

E kova me rërë s’mbushte vetëm sytë e mij,     

Mijëra zemra fisnike Jud, 

Që ende për ty falen?!

SHKËMBI

LIBRI BLU

Që pareshtur drejt bregut vijnë,   

Si kreshta delfinësh të heshtur   

Ah, t’i shkëpusja një fjalë!   

Teksa mëndja ime    

E një koriozi të sëmurë    

Pjell këtë ide.    

Ndjesi veshin mes lëmyshqesh futur ,  

Nga ‘’de profundis’’(1) e të sjell një zë.

Mistrali, (2) kosneci misterioz i largësisë    

Të nxira prej kohës,     

Prej erës e lotëve     

Në orgji të shfrenuara grish.

Kryelartë i qëndronte valës shkëmbi  

Ky plak mjekër gjelbër pa një thinjë,       

Dhe zbrapsej vala e kthehej më me furibi   

Mbi atë , në stërkala e shkumbi e mbulonte     

E më pas jepet e për tjetër s’do të dijë,         

Ajo  ëmbëlsisht në djepe suvalësh e përkund.

Ndarja vjen më pas mes lotësh të kripur,        

Rigojnë prej ballit,     

Prej mjekre, nën sqetull;      

Si lot’ të një Amuri të mitur,      

Që kohë mes dy valëve       

I duket një shekull..!

Durrës, 26 mars 2015.