Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

LIGOR SHYTI

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

LIGOR SHYTI

             Hyrje

         Ligor Shyti u lind në Përmet me 29/12/1957. Pas përfundimit të shkollës së mesme dhe shërbimit ushtarak, iu përkushtua karierës ushtarake, prej së cilës u shkëput prej një aksidenti të rëndë automobilistik, që e bëri të jetojë mbi një karrige me rrota. Pas korrikut të vitit 1991 i është kushtuar artit dhe letërsisë.

            Në pranverën e vitit 2000 doli në qarkullim libri i tij i parë i titulluar: “Çmimi i Faljes”, roman dhe më pas, në vitin 2003, doli libri i dytë “Letër nga Ferri”, roman;  “Françi, mbesa e kapitenit”, roman (2007); “Në aerodromin e ëndrrave të mia”, lirika, 2009; “Ishte Eliana”, roman, 2012.

            Ka marrë pjesë në konkurse të ndryshme lokale, kombëtare të poezisë dhe fabulës dhe është vlerësuar me çmime të ndryshme si brenda vendit dhe në Itali e Greqi. Romani “Letër nga Ferri” është shpallur nga Lidhja ndërkombëtare e krijuesve “Pegasi”, me qendër ne Gjirokastër, si vepra më e arrirë e vitit 2005. Pjesë nga krijimtaria e tij janë botuar në shtypin e përditshëm lokal dhe atë kombëtar, si dhe në Kosovë, Sh.B.A. dhe Italinë e jugut. Kohët e fundit është paraqitur në shtyp edhe si përkthyes i gjuhës italiane. Tregime: “Detektivi”,tetor, 2006; “Kuqoja”, qershor, 2008; “Ledia”, maj 2009, “Shkruar për Rozën” qershor 2013.

            Publicistikë:

            “Në qendër të të gjitha gjërave qëndron Mirësia”, maj, 2000

             “Kosina dhe kosinaret në vite”, shkurt, 2007.

            “Bastioni” i socialistëve në Përmet, u shkërmoq”, janar, 2007.

            Botime në gjuhë të huaja:

            Romani “Françi, mbesa e kapitenit”, përkthyer dhe botuar në Greqisht, italisht.

            Cikël me poezi, botuar ne revistën italiane “Artisti a Confronto”në qytetin e Motolas (TA). “Në qendër të të gjithave qëndron mirësia”, botuar në anglisht, revista “Mirësia”(2000).

            Rolin e tij në letrat shqipe dhe vlerësimin kombëtar për të;

            Është një zë i njohur në letërsinë shqipe dhe më tej. Prezantimi i krijimtarisë së tij në shtypin mbarëshqiptar me veprat e tij në prozë: “Çmimi i Faljes”, “Letër nga Ferri”, “Françi, mbesa e kapitenit” dhe “Ishte Eliana”, poezi: “Në aerodromin e ëndrrave të mia”, si dhe publikimi i vazhdueshëm në tregun mediativ të cikleve me poezi dhe tregimeve ne shtypin letrar shqiptar si: Tregime:

            “Detektivi”,tetor, 2006.

             “Kuqoja”, qershor, 2008.

            “Ledia”, maj 2009,

            “Shkruar për Rozën” qershor 2013

NJËQIND VJET PA GJUMË            

Tani, mund të fle gjumë pafund

Nën flladin e erës shqiptare

që shpirtin më përkund.

Vitet që ikën…

ma prishën ëndrrën.

Njëqind vjet luftëra, vrasje,

copëtime dhimbjesh të kota.

Dhe krahu i prerë që s’e harrova kurrë.

Tani, krahët i kam njëlloj, si dikur,

Fluturoj si një shqiponjë e re,

edhe pse jam tepër e vjetër,

sa vetë bota.

Njëqind vjet dashuri pa dashuri.

Njëqind vjet liri pa liri.

Njëqind vjet ëndrra pa gjumë.

Tani, do të fle,

do të shoh ëndrra më shumë.

Ëndrra, liri, dashuri, kudo anembanë,

nga Shkupi, në Prishtinë, gjer në Tiranë.

Tani, do të fle gjumë si dikur,

shqiponja ime dykrenare

do të fluturojë kudo… lart, larg,

me të sajin flamur.

DUKE PRITUR AGIMIN            

Kisha kohë pa e pritur agimin në prill

Dhe zërin e bilbilit s’e dëgjoja

Një qyqe më zuri papritmas gafil

Më ftoi të dilja… me të të lodroja

Një hënëz e vetmuar mes yjesh që ndrijnë,

yjet…

dashuria ime e parë,

e dinë, që çmendem pas saj,

me njeri-tjetrin pëshpërijnë:

Ky qenka i marrë!

Prej kohësh… as shiu rrobat s’mi lag

që rrezes së diellit t’i nder për t’u tharë

se fati, s’më deshi as mua, as hënën,                                             

prandaj në prill na gjen duke qarë.

Me lotët që rrjedhin si pika e vesës

Agimeve të mia mëngjesesh prilli

Do shkruaj një këngë pa vargje, pa rreshta,

Kënduar në maj duke pritur agimin.

KËRKOJ NJË EMËR…!          

Një emër dua t’i vë qenies sime,

por nuk mundem.

Kërkoj rreth meje, jashtë meje,

brenda meje,

por… përsëri s’e gjej dot.

Jam një trup pa emër, pa qenie.

Të paktën kohën dua ta di,

epokën time,

por… s’mundem.

Jam një qenie pa kohë,

që kërkon të dijë kur lind dhe perëndon Dielli im?

Por… nuk mundem.

Nuk ka Diell.

Ka vetëm errësirë

me pak dritë hëne që s’të ngroh.

Jam një trup me pamje të ashpër

dhe shpirt të brishtë,

që thyhem atëherë kur s’duhet,

dhe qëndroj stoik kur betejën e kam humbur.

I tillë jam unë,

që kërkoj një emër të ri,

për një kohë tjetër,

për një Botë tjetër.

ME SYTË E TU                              

Me sytë e tu,

Mund të pikturoj qiellin pa re

Me sytë e tu,

mund të pikturoj detin  pa valë

Me sytë e tu,

mund të rri orë, ditë, muaj,

pa thënë asnjë fjalë.

VETËM PËR TY                           

Vetëm për ty do këndoja si bilbili,

Do udhëtoja gjatë për tek ti,

Por, nëse për ty do të bëja gjithçka,

Mos më kërko, që vetëm për ty të shkruaj poezi.

Më kërko, për ty të shkoj dhe në Hënë,

Me not do të kaloja edhe detin,

Por, nëse për ty, do të rrotulloja edhe Globin,

Mos më kërko, që për ty të nis kurbetin.

Më kërko të të fal dashuri

Dhe dhimbje të marr prej dhimbjes tënde,

Por, nëse do që vetëm për ty të flas,

Mos më dërgo n’ato kuvende.

Poet i mirë, apo i keq

Ti mund të thuash çfarë të duash

Por, nëse për ty un veç do shkruaj

Për poezinë, jam i huaj.

Të shkojmë një ditë të festojmë,

Në fushë, në det, apo në mal

Një shishe verë, një laps dhe letër

Vetëm për ty, nuk shkruaj tjetër.

Vetëm për ty pranë një burimi

Në një lëndinë me lule shumë

Ditlindjen tënde do festojmë

Vetëm për ty do shkruaj unë.

NË KALTËRSINË E DETIT TËND      

Në kaltërsinë e detit tënd
seç shoh një ngjyrë bluergjënt
një hënë e bukur,
ca sy të shkruar,
një formë zemre me gurë të çmuar.
Në kaltërsinë e detit tënd,
një zë,
një emër,
bluergjënd.
Në kaltërsinë e detit tënd
një lulerozë, gonxhe e vaditur,
ku vijnë ca zogj për ta soditur.
Në kaltërsinë e detit tënd,
nuk kam më fjalë,
…ngelem pa mend.