Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

LINDITA KOPLIKU

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

LINDITA KOPLIKU

            Hyrje

           U lind më 21 shkurt, 1952 në Tirane. Ka përfunduar gjimnazin “Ismail Qemqli” në qytetin e Laçit, pastaj vijoi studimet në Institutin Pedagogjik të Shkodrës, në fakultetin Bio-kimi (me korrespodencë). Në  vitin 1963 familja e saj transferohet nga Durrësi në qytetin e Laçit.

            Punoi si laborante në ndërmarrjen e superfosfatit.

            Në moshë të vogël është shquar si deklamuese dhe valltare. Më vonë shquhet në interpretimin skenik si aktore në drama e komedi. Aktivizohet në ansamblin dhe trupën e estradës së ndërmarrjes, qytetit, rrethit dhe shpërblyer me shumë çmime. Është dekoruar me medalje punë në moshën 18 vjeçare.

            Ne vitin 1985 u kthye sërish në qytetin e Shkodrës, ku punoi si laborante në fabrikën e bukës.

            Ka të botuar librin “Agmia e ditës”- skica dhe tregime, poezi etj...

            Lindita, pas proceseve demokratike, ka jetuar pesë vite në Angli dhe tani jeton në Itali.  

            E dashuruar gjithmonë pas librit, poezisë.

ZEMRA DASHURIVE
 

U rrita si grua si nënë motër dhe ti bije.
Portreti femëror që kërkon diell dhe dashuri.
Aty zemrën zbuloj dhe mbyll në mirësi drite.
Sytë ju kushtoj.....
Zemrën si një dhunti hyjnore,mbi të vërtetat e bots 
se zaptuar....Inteligjencën
Si yjet ju uroj të vezulloni plot shkëlqime !
Planetin e zjarrte te shikoj,si jeta femërore triumfit.
Jetë bukuri me dhe o Ti !
Grua Nënë ?
Krijese e jetës e buzëqeshjes e ngrohte qe zbut !
Shpirtin dhe dhimbjet mi transformon mbi dhimbjet.
Nuk i qëndroj dhimbjes por forcën prej teje Nënë.
Me prek me ngroh. ...,mbi keqtrajtimet,ma zbut shpirtin
O Ti.
E bukura femër dhe Nënë !
Hyjnore në përkushtim jete !....
Me jep kuptim
Dhe ju gra ,sakrifikuar si mes mërgimit të lodhjes,
O te palodhurit e viteve !
Aty më rritet, u rrita dhe u rritem tek ndamë gëzimin !
Për ju......?
Një grua i fali jetën mashtrimit ?
Urim të zbehtë na afrojnë për një gëzuar 
JETE

STOLI VJETER
 

Tek stoli vjetër  takoheshin.
Në çdo mbrëmje të netëve të nxehta.
Fluturonin,behar e në acar....,si engjëj të dashuruar.
Tkurreshin pranë njëri – tjetrit puthitur
Puthjet rrëmbenin në fshehtësi nga bota e zhurmshme...

Ashtu të lumturuar dehur ne dashurinë e tyre,
Mbuluar mbas ombrellës së kuqe,.....
Ah sa shume bota u përmbys
Oh jo ......Nuk pati me behare.
E habitur priti vashëza me lot......tek stoli vjetër e i thare!....
Jo ,jo i tha vetes, mos stolin kam ngatërruar ?!
Ankthi i mallkuar.......
Te një stol i ri më poshtë,
Puthjen ai kish ngatërruar.
U dogj,në flakë e zjarr gjithë qenia e saj.
Iku rrugëve pa kthim me shpirt të vrarë.
Për dashurinë e saj të parë......braktisur stolin e vjetër kish.


 PA FAT

E përhumbur në mendime
Përmes kujtesës mjegulloj ,
Të bukur ditë të jetës.
Shumë...,tërmete kaluan
Yjet e natës
Në murrin ballkon,ndriçon erret.
Dhe hëna turi varur në mbarim të dritës,
Zbehur shpirtin tim.
Ne ikje erdh pranvera,
Ditë të bukura me mbushje hëna.
Nga yjet e dhëna me shkëlqime
Nga vesa e mëngjeseve
Të zymta e të trishtuar  
Ishte ngrysur dita tërë pikëllim
Ah i pa fat kush lind,
Në balle e ka të shkruar trishtimin
 

NUK I TREMBEM VITEVE TE MIJA

Nuk i trembem viteve të mia,
As rrudhave qe kam në ballë....,

Ndër vite formuar....,dashuri
Dhimbje,stres por dhe halle.
Vdekjes nuk i trembem,

Kurrsesi
Udhës e gjejmë çdo moment. 
ZOTIT i lutem
Ne privilegj vite pa dhimbje,
Pleqërinë të ma flake 
në këtë moshë të trishtuar.
S’kam zemërim.....

Jeta ndër njerëz mbjell dhe gëzimin.
Çaste qetësie i duam pa pleqëri

GJURMË TE GJAKOSURA

Jelekun me gjak nga gjoksi
Të ja lanin donin të rejat Shkodrane
Në heshtje,plaku fisnik qau
Qau dhe me lot e lau !
 

I thyer i përkulur cigaren thithte në heshtje.
Nga dora asnjë minutë se lëshonte
Në gji shtrëngon mbesa dhe nipër
Nën kraharor dhimbjen i gufoi
 

Shpërthen loti i një burrit
Të thinjur, të zbardhur si bora ndër male
"Pashë qiell e tokë",bija të Shkodrës!
Xhamadanin mos ma lani.......
 

Mos ma lani bre.......
Është gjaku i gjakut tim
Askush s'guxon ta preke...
Në humnerë u flijua nusja..shqim
 

Ne bark mbante fëmijën e saj
Aty në arë, në fund një honi,
Shpirti tim në këto qaste .
ju lutem shumë mos e trazoni
 

Pasha besën a çfarë kini
Mos ma prekni këtë jelek
Holli sytë mbi luginë
E qan burri si nusja në gjerdek
 

Kam qenë i ri trim me fletë
Se kam dit se çfarë është tuta
Oh kuku nusja dhe gruaja!
Sa keq u trembën nga disa hajdut
 

Serbi bese s'ka o fëmijë.
Të pa besët na vranë pa kujë
Të gjithë,ishin tapë të dehur
Daltë fare kjo racë e huaj.

LIRIA
 

Kjo ndjenje ngadhënjimi.
Jeton shpirti,në trup të vdekur.
Vuan e merr jetë brenda vetes.
Mbërthyer me frikë te drejtën mohuar,
Këtë ndjesi të lumtur e të gëzuar.
 

A e dini ju o të mjerë,
Çfarë kuptimi ka fjala LIRI ?
Pra,je një ngërç i mbërthyer,
Pa ajër e frymëmarrje mbi dhe
Dhimbje që shumë ka ndjerë.......!
Jam unë ,je ti ,një komb një ATDHE.