Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

K. G. JUNG

Shqipëroi: Valdet FETAHU

NJOHJA E KUPTIMIT

Nga libri i K.G. Jungut “MBI TË KUPTIMTËN DHE TË PAKUPTIMTËN”, të cilin mund ta shkarkoni falas në sektorinë:

„Literaturë“

E falënderojmë përzemërsisht përkthyesin V. Fetahu, për këtë libër të mrekullueshëm

 Më e vogëla me kuptim, gjithmonë është me vlerëshm se e madhja pa kuptim.

            K.G.Jung

            Sikur trupit që i nevoitet ushqimi, dhe atë jo cilido por vetëm ai i cili i pëlqen, ashtu edhe shpirtit i nevoitet kuptimi i qenies së tij, dhe atë jo cilado por vetëm ato imazhe dhe mendime të cilat natyrshëm i përshtatën, gjegjësisht ato të cilat janë inicuar nga nënvetëdija.

            Përvojat psikike nuk janë të rrënjosura vetëm në përmbajtjen e jashtme dhe atë shpirtërore, dhe nuk bazohen vetëm në vrojtimin e kuptimit. Ekziston edhe jeta e brendshme iracionale psikike në të cilën, me përjashtim të një pakice “mistikësh”, thuajse askush nuk di asgjë apo dëshiron të di. “Bota e brendshme”, kryesisht kuptohet si e pakuptimët dhe duhet, nëse disi ka mundësi, të përjashtohet. Për çudi, sot kjo vlenë si në Lindje ashtu edhe në Perëndim. Ne kemi frikë ekzistencës t’i japim jetë të brendshme. Kjo madje mund të bëhet “patologjike”…Mendimet na janë më të rëndësishme se jeta reale…Sa herë deri më tash kam dëgjuar sesi pacienti vajton: “E sikur të kisha pasur dëshmi se jeta ime ka pasur çfarëdo kuptimi dhe caku, atëherë nuk do të më ishte nevoitur i gjithë ky tensionim nervor”. Personin në fjalë nuk e shpëton as ajo se a është i pasur apo i varfër, e as se a ka familje apo pozitë në shoqëri, pasi që këto fakte nuk i mjaftojnë si kuptim të jetës. Përkundrazi, bëhet fjalë për detyrimin iracional të ashtuquajtur, jetë shpirtërore, por e cila nuk i intereson as universitetit, as biblotekës, as kishës. Sepse këto nuk mund të mësojnë- se këto prekin vetëm kokën e e tij – por jo edhe shpirtin e tij. Vërtetësinë e vërtetë mund ta plotësoj arsya por kjo kurrë nuk shpjegon kuptimin e jetës njerëzore, të cilën shpirti e përfshinë dhe e shprehë. Por forcat e shpirtit shpesh janë faktorë të cilët, në fund të fundit, vendosin për të mirën si dhe për të keqen…A mos ndoshta arsya dhe qëllimi i mirë na kanë ruajtur nga lufta botërore apo nga cilado katastrofë tjetër e pakuptimët?

            Arsya e thjeshtë, arsye me të cilën kupton njeriu, shkenca si common sense e koncentruar mund ta pasuron këndvështrimin e njeriut, por kurrë më largë se shtylla kufizuese e realitetit më banal dhe mesatarës së normales njerëzore. Për këto nuk japin përgjigje në pyetjet e vuajtjes shpirtërore dhe kuptimin më të thellë të tyre. Psikoneuroza, në rastin më ekstrem, është sëmundje e shpirtit e cila nuk e ka gjetur kuptimin e vet. Por nga kjo sëmundje e shpirtit krijohen llojlloj krijmtarish shpirtërore dhe llojlloj përparimesh të njerëzve spirituoz dhe arsya e sëmundjes është regresimi shpirtëror, jofrytëdhënja shpirtërore.

            Me këtë njohuri mjeku ndonjëherë hynë në fushën të cilës me shtrëngim i afrohet. Këtu, në të vërtetë, në të ndikojnë detyrimet të shërimit fiksues e cila porositë domethënje shpirtërore, sepse kjo është ajo për të cilën sëmundja lakmon, jasht të gjitha atyre të cilat do të kishin mundur t’ia ofrojnë arsya dhe shkenca.

            Pacienti prekë atë e cila e mundon dhe e modelon pshtjellimin kaotik të shpirtit të vet neurotik. A është mjeku mjaft i pjekur për këtë detyrë? Ai së pari pacientin e tij do ta udhëzojë tek teologu apo filozofi, apo të paktën do t’ia le pandihmesës së pamëshirshme të kohës. Si mjek ndërgjegja profesionale e tij nuk e obligon të ketë pikëpamje ndaj botës(Weltanschauung).

            Por çfarë ai mund të bëj kur zbulon se nga cila sëmundje pacienti i tij vuan, respektivisht se në të nuk ka dashuri por vetëm seksualitet, e as fe pasi që verbërimi ia mjegullon shikimin, e as shpresë pasi që bota dhe jeta ia kanë thyer iluzionin, e as dijeni pasi që nuk e ka mësuar kuptimin e vet personal?

            Shumë pacientë të shkolluar refuzojnë në mënyrë kategorike ta vizitojnë teologun; për filozofin nuk donë as të dëgjojnë, sepse historia e filozofisë i le indiferent a intelektualizmi iu duket më i thatë se shkretëtira. E ku ekzistojnë mënyrat e mëdha të jetës dhe botës të cilat nuk flasin jo vetëm për kuptimin por edhe e posedojnë?

            Kush në frikë gjithmonë jeton ka arsye për këtë. Nuk është numër i vogël pacientësh të cilve frika duhet t’iu imponohet, pasi që është humbur instikti i atrofisë; njeriu i cili nuk ka frikë qëndron buzë greminës.. Nëse pacienti im e kupton gjuhën e religjionit unë i them: “Mos provoni që frikën e dhënë nga Zoti ta luftoni, por përpiquni që deri në fund ta duroni”…

Pjesë nga libri “Mbi të kuptimtën dhe të pakuptimtën”