Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Përgatiti: Sabir KRASNIQI

KONTROLLI MENTAL

Përmbledhje e shkurtër e librit “Metoda Silva”, të autorit Jose Silva.

            “Kontrolli mental” është sistem i krijuar (dhe i përpunuar gjatë kohës) i elektricistit dhe parapsikologut Amerikën, Jose Silva (1914 - 1999). Me këtë formë ushtrimesh psikike është menduar një ide e re, një program përmes të cilit thellohesh në nivele meditative, nivele në të cilat ke mundësi ta ushtrosh trurin që mendimet të marrin drejtimin e dëshiruar duke përdorur (shfrytëzuar) “gjuhën” e brendshme vizuale (fotografike), të përforcuar përmes fjalëve përkatëse (sugjestioneve). Duke u trajnuar rregullisht me këtë metodë, mund të arrihen suksese të dëshirueshme në procesin e përgjithshëm të zhvillimit mental.

            Meditimi në bisedat e përditshme, ka kuptimin e mendimit në diçka, pra të mendosh çfarëdo qoftë. P.sh. nëse një libër për një çast e lëmë anash dhe fillojmë të mendojmë se çfarë do të bëjmë për darkë ne, në fakt, veç kemi kaluar në meditim. Në disiplinat e ndryshme meditative, nocioni “meditim”, ka kuptim më të precizuar, varësisht nga niveli i caktuar mental. Në disa disiplina arritja e nivelit të caktuar, rezulton me lirimin e trurit nga të gjitha mendimet e vetëdijshme. Kjo gjendje, natyrisht që krijon edhe  qetësi të këndshme, harmoni shpirtërore, dhe me ushtrime të gjata arrihet një gjendje e lartë mentale që në rrafshin fizik frenon shqetësimet e provokuar nga tensionet e ndryshme, që sot nuk janë të pakta në përditshmërinë tonë, dhe kështu parandalon edhe pamundëson edhe zhvillimin e shumë sëmundjeve, gjë që e kanë vërtetuar edhe shumë studime shkencore. Megjithatë, Jose mendon, se ky është meditim pasiv. Kontrolli mental shkon më larg pasi i mëson, sidomos fillestarët, ta përdorin këtë nivel për zgjidhjen e shumë problemeve jetësore. Ky është meditim dinamik, prandaj forca e tij është me të vërtet spektakulare.

            Meditimi është hap (ose s’paku konsiderohet si hap) i parë në procesin e kontrollit mental. Ky proces vetvetiu, me trajnime të rregullta, do të shkoj gjithnjë e me shumë  kah lirimi i forcave vetëshëruese, duke e kthyer atë energji, e cila është harxhuar më parë nën presionin e streseve të ndryshme ditore.

            Meditimi, sipas Joses, është një gjë shumë e bukur dhe shumë e dobishme për baraspeshën trupi-shpirt, por duhet të kemi, gjithashtu, kujdes që meditimi të mos na përvetësoj tej mase, duke na absorbuar të gjithë energjinë. Nëse ne nuk arrijmë ta kontrollojmë gjendjen tonë mentale gjatë ushtrimeve meditative, atëherë kontrolli kalon diku tjetër, dhe kjo mund të reflektohet me tërheqjen tonë graduale nga bota reale, dhe me kohë, krijimin e një  varësie jo të shëndosh duke u mbyllur në botën e brendshme, pra në vetvete.

            Jose, këtë metodë (“Metodën Silva”), së pari e aplikoi tek fëmijët  e vetë, të cilët mahnitën me rezultate pozitive në shkollë. Kjo bëri që të shtohet edhe interesimi i fëmijëve të tjerë. Ai për t’i realizuar mendimet dhe jetësuar qëllimte e fëmijëve të tij, përdori hipnozën tek ata dhe zbuloi diç që shumëkujt iu duk paradoksale. Me këtë ai vërtetoi se truri është energjetikisht më i fortë kur është më pak aktiv. Në frekuenca të ulëta, truri, pranon dhe deponon më shumë informacione. Për këtë Jose është më se i bindur, por problemi qëndron në atë, se si të arrijmë që trurin ta mbajmë të zgjuar, pra aktiv, në këto valë frekuencash? Këto valë frekuencash janë më shumë të lidhura me botën e brendshme, me ëndërrimet, se sa me botën e zgjuar,  me aktivitetet e përditshme praktike. Se bota e ëndrrave është shumë kreative, kjo nuk do koment. S. Frojdi, që u mor shumë me botën e ëndrrave, thotë se ëndrrat krijoj kushte tejet të volitshme për qasje telepatike. Si shembull konkret për këtë, Jose  e cek edhe Elias Howe-n, shpikësin e makinës qepëse, të cilën ai e zbuloi falë ëndrrave. Atij në ëndërr i ishte paraqitur një njeri nga Afrika (xhungla), i rrethuar nga një grumbull njerëzish të tjerë, të cilët i afroheshin duke ngritur dhe ulur shtizat. Kur  u zgjua e kuptoi se ëndrra ishte një mesazh, një përgjigje për problemin që e mundonte. Ai arriti që gjilpërën ta vë në lëvizje, duke e ulur dhe ngritur, por jo edhe ta zgjidh problemin e qepjes, derisa, prapë, nuk iu paraqit në ëndërr, se shigjetat kishin nga një vrimë në maje.

            “Në qoftë se imagjinatën tonë arrijmë ta krijoj me besim të fuqishëm, me dëshirë dhe vullnet, dhe në qoftë se mësohemi (trajnohemi) që caqet tona t’i vizualizojmë në atë mënyrë që ato t’i shohim, dëgjojmë, ndjejmë, shijojmë, prekim, pra t’i përjetojmë me të gjitha shqisat tona si reale, do të arrijmë, padyshim atë që dëshirojmë. Mendimet e koncentruara fuqishëm, bëhen realitet, sepse truri ynë gjenial, ato mendime, i transformon në aksione dhe kështu krijon realitetin” - thotë Jose.

            Por që të arrihen këto rezultate, natyrisht që, si në çdo fushë tjetër të jetës, edhe këtu, duhet t’u përmbahemi disa rregullave (ligjeve). Për Josen këto janë tri pikat parimore të suksesit:

            1 -duhet të dëshirojmë me bindje dhe vullnet që dëshira e caktuar të realizohet;

            2 -duhet të besojmë fuqishëm që realizimi i asaj dëshire është i mundur;

            3 -duhet t’i lëmë kohë dëshirës që ajo të kaloj nëpër proceset mentale, derisa të realizohet në botën reale (fizike).

            Është vërtetuar kohët e fundit se deri te informacionet arrihet edhe në mënyra të tjera, e jo  vetëm me anë të pesë shqisave që ne i njohim. Ato mund të jenë informacione nga e kaluara, e tashmja ose e ardhmja. “As koha, as hapësira si dhe as “kafazi i Faradeit”, nuk janë pengesa për cilëndo aftësi jashtë-shqisore e cila funksionon në rastet e “vërejtjeve jashtë-shqisore” (VJSH). Por ky term mund edhe të mos jetë i përshtatshëm” - mendon Jose! “Jashtë-shqisor do të thotë - jashtë, i ndarë nga shqisat e aparatit tonë. Kjo sikur potencon ekzistim tjetër të aparatit shqisor - jashtë këtyre pesë shqisave tona ekzistuese, por në fakt ai aparat funksionon, sepse ne pranojmë informata edhe pa përdorimin e këtyre pesë shqisave. Termi jashtë-shqisorë, në të vërtet nuk ka asgjë jashtë-shqisore, ai ekziston në brendinë tonë (trurin tonë), është një lloj energjie që funksionon në mënyrë të panjohur, s’paku deri më tani, për ne”.

            Duke bërë veprime, ndoshta në dukej paksa primitive, kur thyejmë një kërcell kashte, kur e shohim një yll duke “rënë” ose, kur i fryjmë qirinjve mbi tortën e ditëlindjesh etj. kemi vërejtje që të mos e zbulojmë (bëjmë publike) dëshirën e menduar. Kjo fshehtësi është më shumë se një lojë fëmijësh!  Konsiderohet se m’u aty fshehët një mençuri. “Kur dëshirën tonë e mbajmë sekret, me atë i ikim ose parandalojmë shpërndarjen e energjisë, e cila është e domosdoshme si për shërim, si për realizimin e dëshirave dhe qëllimeve të përcaktuar. Ndoshta edhe e rrisim atë energji. Për këtë arsye edhe shumë ligjërues na preferojnë që njohuritë tona, gjatë shërimit, t’i mbajmë sekret” - thotë Jose.

            Sot dihet shumë mirë se gjithçka që vepron është energji. Dallimi mes ngjyrës dhe zërit, rrezeve kozmike dhe fotografisë televizive është vetëm në frekuenca. Edhe materia, në fakt, është energji. Siç e dimë, në bazë të formulë së njohur të gjeniut A. Ajnshtajn, E=m x c2, që nënkupton se, energjia e materies është e barabartë me masën, nëse ajo shumëzohet me shpejtësinë e dritës në katror, pra është një energji e cila vepron, qoftë edhe në ndonjë formë tjetër. Për energjinë nuk ekziston ana e kundërt, p.sh.  lartë - poshtë, zi - bardhë, shpejtë - ngadalë etj. Kjo ndodhë për atë shkak se nuk ekziston asgjë që nuk është energji, duke u kyçur edhe ne e dhe mendimet tona. Mendimi, është e vërtet se harxhon energji, por edhe akumulon, krijon  energji.

            “Dhe kjo energjia psikike të cilën njerëzit e rrezatojnë (emetojnë), është më e fortë kur ekzistenca e kësaj qenie rrezikohet, pra kur është në pyetje jeta e saj” - konsideron Jose dhe vazhdon: “Për këtë shumë raste spontane të projektimit krijues të shqisave, ndodhin në raste fatkeqësish dhe vdekjeve të papritura”.

            Kur njerëzit janë fizikisht afër, fushat e tyre energjetike përputhen. Forma e tyre, intensiteti, vibracionet etj.  pësojnë ndryshime. Kjo ndodh në meset me njerëz. Sa më i gjatë të jetë kontakti me ta, aq më të gjata do të jenë edhe ndryshimet në aurë. Kur është në pyetje afërsia (kontakti) mes bashkëshortëve, ndryshimet janë të dëshirueshme, sepse aura e tyre bëhet komplementare (plotësuese). Largimi, ndarjet e gjata fizike e kthejnë procesin në drejtim të kundërt dhe, duhet të thuhet, se nuk është e mirë për kompaktësinë bashkëshortore. Afërsia fizike është më se e rëndësishme në përditshmëri, jo vetëm në raport të ngushtë mes dy gjinish, por në përgjithësi mes qenieve të gjalla.

            Në rastet e shërimit, përmes “Metodës Silva”, duhet të janë te dy palët, edhe pacienti edhe shëruesi (terapeuti) shpirtërisht aktiv dhe të relaksuar. Këto janë dy kushte shumë të rëndësishme që ndihmojnë kurimin. Ajo që duhet të bisedohet, duhet të jetë në lidhej të ngushtë me format e shërimit alternativ (parapsikologjik). Besimi duhet të jetë faktor themelor, sikurse tek feja (religjioni). Ne, ndërkohë, duhet të vizualizojmë pacientin në gjendje më të mirë fizike, dhe që është tejet e rëndësishme, ne duhet të shprehim ndjenja dashurie ndaj tij. Dashuria është forcë shumë e madhe që arrin të krijoj mrekullira.

            Mungesa e besimit, gjendja e zymtë shpirtërore dhe fotografia e deformuar mbi veten është ajo që personin e bie deri te izolimi vetjak, mbyllja në vetvete (burg shpirtëror) dhe e bënë, në të shumtën e rasteve, agresiv, brutal, deri sa noton në ato valë të turbullta. Dihet se personi që mbetet pa punë, përjeton ramje, trauma, nënçmime ndaj vetënderimit, vetëbesimit, personalitetit të tij, me një fjalë, një lloj depresioni. Edhe më tepër e thellon këtë gjendje, vetëm mendimi për punë, prosperitet etj. Njeriu i papunë e ndien veten të boshatisur, të vetmuar, të nënçmuar... e sidomos kjo situatë rëndohet kur ai, pas kërkimeve të para, nuk arrin sukses në gjetje e një vendi pune ose hasë në pengesa të ndryshme. Është gjendja shpirtërore ajo që personin, ose e mbanë të mbyllur, të izoluar, pra të “(vet)prangosur” nga gjendja depresive, ose e i ofron lirin atij, duke e bënë të lirë dhe të lumtur.

            “Gjenetikisht jemi të programuar që të mësohemi të ecim - kjo është vepër e Perëndisë. Tani kur jemi mësuar të ecim, hapat rutinor varen nga ne” - përfundon Jose Silva.

Mos harroni - çelësi i suksese është besimi.