Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Poezi të zgjedhura

POEZI TË ZGJEDHURA

Nga:

Kadrije  MENIQI

Mehmet  BISLIMI

Nazmi  JUNIKU

Jusuf  ZENUNAJ

Sokol  DEMAKU

Gentiana  ZAGORIDHA

Ilmi  QAZIMI

Alisa  VELAJ

Kadrije Meniqi

DASHURI  ENGJËLLORE

Dua të prek ëmbëlsinë e buzëqeshjes tënde

ta kem në shtrat në mendimet e natës së vonë

A e di që çelësin e lumturisë time

pafajësish, i dashur e mban ty në dorë?!

Me flladin vjeshtor të përcjell dashurinë

më e kthjellët se ujërat e oqeanit të qetë

aty, mes mendimesh trazuar me kaltërsinë

në ujërat e tua fundosem më lehtë.

Mes germa fjalësh pikturoj dashurinë

ankth malli nëpër vargje lexoj

fshehur mes kujtimesh të pajetuara

në shtratin e ëndrrave të tua ëndërroj.

Ah... të dëgjoje zërin e hijes time

që dashurinë tënde thërret si e marrë

je shumë afër edhe pse larg...

trembem... kam frike mos të humbas!

SONTE SHPRESË NUK KA

Sonte dikush në qetësi më flet

nga largësia si çdoherë

mundohet t`më ndjek

por si duket këtë herë

shpresë nuk ka

është shuar një yll

dhe nuk ndriçon më.

Sonte mundohem të shkruaj

por ritmin nuk mund ta zë

si duket edhe poezia ime

është hidhëruar me mua...

Sonte loti rrjedh

dhe s`ka te ndalur

dëgjoj heshtjen nga larg

por ngrohtësi më s`ka...

Sonte sytë e shkruar

kanë humbur shkëlqimin

nuk ka kush t`i prek

magjinë t`ua kthej...

Deti është tërbuar

dhe dallgët janë ngritur

unë jam aty diku por tash e venitur...

Vështirë të pajtohem

me këtë vendim

por zemra kupton

edhe këtë gabim...

Një pëllumb të bardhë

zgjodha këtë radhë

ngadalë i diktova

vargun e fillova

lamtumire shpresë

tash më lejo të vdes!!!

Mehmet Bislimi

PËR PAK ÇASTE

flakë e verdhë kandili në venitje

nën hijen tënde

pak çaste kalova

strukur

fshehur

prehur

dehur

me ndjenjën e fshehjes

ai duket e nuk fiton asgjë

me ndjenjën e dukjes

ai humb

shumëçka nga qenësia e vet

në kapërcim të ylberit

jo

ai nuk humbi burrërinë

atë që nuk e kishte

nuk e humbi

për pasojë

mashkull mbeti

çaste trishtimi

vite pritjeje

të ardhjes në ikje

të hutuar

fjetur

e zgjuar

si në lojë

pak çaste ia fala ëndrrës tënde

ani pse sot nuk është ditë feste

festojmë

nuk është ditë ashuresh

ashurojmë

nuk është ditë çlirimi

marshojmë

nuk është kohë monarkësh

monarkët imitojmë

nuk është ditë martesash

dasmojmë

nuk është ditë trishtimi

vajtojmë

nuk është ditë morti

varre hapim

nuk është ditë ngushëllimi

ngushëllohemi

për pak çaste

nën dritën e kandilit të venitur

që dikujt po i rri te koka

edhe për pak

çaste

ECJE

me vështrimin e tretur larg

meditim në ecje

në rrugën e madhe të kësaj bote

me hapin tim të vendosur

shkeli me kujdes

mbi buzët e çara të tokës së plasaritur

dhembjet nuk dua t’ia rëndoj

ecje përpara

në plasaritjet e tokës së etur

atje thellë

ku ka zënë fill fara

me gjithë krenarinë e ecjeve

në rrugët vjeshtake

nën prizmin e syzeve të mbylltë

më i moshuar se dje

një jetë na vëzhguan

përmes syzeve të errëta

ata

që me hije mbuloheshin

mbuloheshin dikur

e tinëzisht

na përcillnin ne

në çdo frymëmarrje

vrulli ynë djaloshar vendosmërisht

me zemrën e madhe

ngjyrën e frikës ka vrarë

sakrificë që nuk shpaguhet kurrë

ecje që vrau hijet

me rrezet e diellit të parë

ecje me ballin lartë

e krenar

mbi buzët e tokës së plasaritur

copë qiell

për një copë tokë

për një copë liri

ku do rrojmë së bashku

edhe unë e ti

Nazmi Juniku

LOTI PËR ZOTIN

Loti për Zotin është margaritar

I takon vetëm ashikut besimtar!

Loti i besimtarit është shumë me vlerë

Nëse derdhet për Zotin vetëm një herë!

Ky lot është margaritar hyjnor

Shndrit në tërë rruzullin tokësor!

Ashiku është i dashuri i Zotit

Gjithëkrijuesit, Lavdiplotit!

I tilli kur qiejt i vështron

Për fuqinë e Zotit mediton!

Hasan Basriu e tha saktësisht

Këtë porosi të shumëfishtë:

“Kush derdh lot për Zotin në vetmi

Tërë popullit të tij i sjell mirësi!”

Loti i përcjellë me psherëtimë

Është vetëtimë dhe murmurim!

Konsiderohet vlerë madhështore,

Dhuratë e çmuar hyjnore!

Andaj  ju dashamirë të dashur

Respekt ndaj besimtarit duhet pasur!

Atij i rrjedhin lotët pa hetuar

Kur mediton për Zotin e Madhëruar!

Ai e sheh Gjithëkrijuesin në çdo krijim

Në çdo formë, veprim dhe manifestim!

Ushqim shpirtëror i tij është fikri

Ilaç i zemrës, përmendja e Zotit - dhikri!

Ka arritur shkallë ndriçuese të lartë

Fuqinë e Zotit e sheh tepër qartë !

Atij vazhdimisht i pikon loti

Pasi që në zemër iu ka futur Zoti!

Ti je i orientuar me dritat e udhëzimit

Ndërsa ashiku me ato të ballafaqimit!

Ai e përjeton ndjenjën e pranisë me Allahun

Udhërrëfyes shpirtëror e ka Resulullahun!

Zoti atij ia zbulon manifestimet e Veta

Ndërsa me dritën tjetër veçoritë e Veta!

Me sytë e zemrës e vështron Gjithësinë

Krejtësisht qartë e sheh Vërtetësinë!

Ashiku i cili Krijuesin e dashuron

Loti i rrjedh, nga syri i pikon!

Ai lot në oqean shndërrohet

Margaritar hyjnor konsiderohet!

I përulet në sexhde Gjithëkrijuesit

Shpreh madhërim ndaj Mëshiruesit!

Ai thotë: “Ti je shpirt i shpirtit tim

Pa Ty o Zot, nuk kam ekzistim!

Këtë Gjithësi s`e krijove kot

Dëshmoj se vetëm Ti je Një Zot!

Në zjarr të ashkut unë rashë

U dogja dhe asgjë veç Teje nuk pashë!”

Jusuf Zenunaj

KONKURSI ATHISARIAN
 
Që kur na erdhi athisaria
i njohur na u bë vendi
na u shtua miqësia,
sikur sytë e ballit
na duan e na nderojnë
ma shumë se çdo gjë
bukurinë na vlerësojnë,
në maje të gjuhës
kanë" Kosovën shumë etnike"
e në mendje, femrat simpatike,
për ta s'ka rëndësi
në janë të pamartuara,
o nëna  të fëmijëve,
kryesorja t'jenë të bukura
-"atraktive"
"Miqtë" tanë  janë emocionues
për bukurinë e pëlqyeshme
flasin edhe në konukrs,
"atraktiviteti" i femrave shqiptare
parësore t'bëhen
asistente personal,
"me njohje fillestare
gjermanisht, apo anglisht"
i tillë qe konkursi
në një gazetë këto ditë.
 

 

T’ISHTE ADEM JASHARI GJALLË

Unë Hanko Halla me moshë t’thyer,

ëndêrroja në  ditët me diell,

Pas çlirmit të atdheut,

Gjyqi i Hagës djemtë m’i rrëmbeu.

Ata qê luftuan me nder

në biruc i fusin si kriminelë.

Sa vjen e shtohet moti,

me vrap Donkishoti,

Sa kapin një ushtar , sa tjetrin

dje kishim Unmikun sot Eulexin .

Në pike të natës e në mes të ditês,

qejfin ia bëjnë  Serbi shtrigës.

E mjera  Hanko Halla , haj me dert !

Si qengjat na I theren fëmijët n’djep,

Prej toke në qiell ndihej kukama,

kur na  i dhunonin vajzat e  gratë  shtatzana,

Edhe pleqtë n’frymën e fundit të ditëve t’veta,

i peshuan në hanxhare e në  bajoneta.

T’ishte Adem Jashari  gjallë

veç prej burgu

diellin e kish parë.

Sokol Demaku

TEK URA E VJETÊR

Eh sa kohë kanë kalu,

Në sa stuhi ke qëndru,

Karvane kalorsishë,

Te ftuar e paftuar,

Mbi ty kanë kalu.

Karvane barbaresh,

Furtuna pa nda,

Por madhështore ke mbetur,

Je si një kala.

Nga të katër anët,

Mësymje pa nda,

Kalonin hordhitë e egra,

Si tufani pa nda.

Qëndrove krenare,

Madhështore gjithëmonë,

E fortë si shkëmbi,

E truallit Arbëror.

ARTI I ZEMRËS

Kur ju mund të merrni atë

të buzëqeshni pa folur

ju keni mësuar diçka

të paçmuar,

art,

fjalë zemre,

ndjenjë kënaqësie,

dashuri, ndjenjë miqësie,

ky është art zemre,

që shumë kujt i mungon,

por kultivonje,

se koha e do.

mos u mundoni

ta ndaloni,

lejonje të shprehet,

dhe le të flasë,

zemra

se ajo ka art.

ATJE

Atje në shkrepat e thata,

Atje ku jeta është jetë,

Atje ku dita e nata,

Janë mafishet në jetë.

Sa bukur ndjehet njeriu,

Në kodrën e thatë,

E ndjen aromën,

Nga blinaja e lashtë.

Atje në ato shkrepa,

Në logun e gjërë,

Qiellin e kaltër,

Ku jeta bleron.

Mos harro vendin,

Mos largo mendjen,

Qendro krenar,

Nga e ke prejardhjen.

Gentiana Zagoridha

NE

Të dy dhe vetëm

Të vetëm dhe të dy

Të dy dhe asgjë

Të vetëm nga të gjithë

LOJË MES NESH

Kur unë e qeshur e “llafazane”

Ndodh të jem

Ti me heshtje gjithnjë më gënjen.

Tani që heshtjen

Unë dua ta provoj.

Më duket se gazi hareja jote

Më thonë:

Ti prapë po gabon!

NË ËNDRRËN TËNDE

Ndoshta në këtë orë të vonë të natës

Ne jemi duke shëtitur të dy.

Sa lumturi!

Ndoshta në këtë orë të natës

Ti ndjen se çdo të thotë dashuri.

Ndoshta tani dhe vetëm tani.

Ti nuk do që të ndahesh nga unë

Ku ndjesinë e qenies sate

E shpërthen si lumë.

Ndoshta tani dhe vetëm tani

Ty,unë do të mund të të premtoja

Sa shumë,... ... ... sa shumë!

Ilmi Qazimi

ÇILTËRSISHT

Puth fotografinë tënde

Se malli më ka marrë shumë;

Vazoja me lule,

Broka dhe gota e ujit që më shohin

Heshturazi më qortojnë.

E unë i ledhatoj ato

Me vështrim fëminor

Se marrin pjesë çiltërsisht

Në mallin tim të pashuar

Për TY.

ASAJ QË DUA

Te fytyra jote seç e tret vështrimin

Aty gjej veç lule, s’e fsheh dot hutimin.

Buza jot’e qeshur, syri yt i qarë,

Lul’e porsa çelur, gonxhe e patharë.

Syri yt jeshil, nuri yt i bardhë,

Hape sythin, çel, karafil i rrallë!

Hunda jot’e bukur, floku yt i artë

Ëmbëlsia jote, s’shkruhet dot në kartë.

Kur ti urdhëron, lule pistilngritur,

Dhe kur urdhërohesh, petalet mban ngjitur.

Kur të kap mejtimi, gjethet gjelbërojnë,

Flladet përmbi lule, si valët lodrojnë.

HËNË...

Hënë pse na përgjon në dritare

Mos në qiell ke humbur udhën tënde?

Ti e di , edhe kur të plakemi fare

Dashurinë e ngjizim vetë në mëndje...

Alisa Velaj

PASQYRIME ALTEREGOSH

Përherë i pakuptueshëm për mua mbete,

Si një gjurmë dëbore

Në lartësitë ku s’shkeli kush.

E unë si hëna

Zbardhur prej mendimeve

Qëndroj pezull në hapësirat e dritë-hijes sate,

Pa mundur të pushtoj asnjërën kullë.

Gjurmë e dëborës mbeti gjer në fund

Shëmbëlltyra ime në pasqyrën e hëntë.

LAMTUMIRË MBI NJË GJETHE

Po të lë me vetminë e drurëve

E të bredhave që s’njohën tjetër stinë

Veç gjelbërimit.

Po largohem nën një qiell të hapur, të hapur

Me idenë se kjo stinë nuk ishte utopi.

Ty, po të lë ngrehinës së lulëzimit...

JERMI

Ra shi me gjyma

e u derdh qielli në tokë.

Lule-mëllaga s’di më kujt t’i lutet!

PA KOHË

Perëndimet përhumbin në përflakje kryqesh.

Nën tjegulla rri përgjumur

Ngrohtësia e rrezeve.