Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Bhagwan Shree Rajneesh - OSHO

Përktheu: Valdet FETAHU

Nga libri "Psikologjia e ezoterisë"

SHTATË NIVELET QË NDËRTOJNË QENINE TONË (2)

       Ku të çon kjo pasqyrë e ardhur nga? Ajo vjen përmes kultivimit të konceptit: “Unë jam shpirti. I amshuar, i pavdekshëm. Përtej vdekjes, përtej lindjes.” Ta konceptosh veten si shpirt pa e ditur, kjo është krijim i një pasqyre.

            -Një person i cili beson se shpirti është i pavdekshëm dhe vazhdon të përsëritë e të përsëritë këtë, duke bindur vetën, nuk do të jetë në gjendje të dinë dallimin midis asaj që është e vërtetë në trup astral dhe çfarë është një ëndërr astrale. Njeriu nuk duhet të besojë në pavdekësi, ai duhet të dini këtë. Por, para se ta mësojë këtë, ai duket të ketë dyshime, pasiguri në lidhje me këtë. Vetëm atëherë ju do të dini se a e dini me të vërtetë, apo mos ndoshta vetëm keni projektuar atë. Nëse ky është besimi juaj se shpirti është i pavdekshëm, besimi mund ta përshkojë mendjen tuaj astrale. Pastaj ju do të filloni të ëndërroni, por kjo do të jetë vetëm një ëndërr. Por, nëse ju nuk keni besim, vetëm një etje për të ditur – për të gjurmuar – pa ditur se çfarë ka për të gjurmuar apo kërkuar, pa e ditur se çfarë mund të gjendet, pa asnjë prejudikim ose paragjykim – nëse ju gjurmoni vetëm në një vakum, atëherë ju do ta mësoni dallimin. Kështu që njerëzit që besojnë në pavdeksinë e shpirtit, në jetën e kaluar, ata që këtë e pranojnë si besim, vetëm mund të ëndërrojnë në planin astral dhe të mos e njohin realitetin.

            -Në trupin e katërt, mendor, ëndrra dhe realiteti bëhen fqinjë. Fytyrat e tyre janë aq të ngjashme sa që ekziston mundësia që njëri të gjykohet se është tjetri. Trupi mendor mund të ketë ëndrra që janë aq realiste sa edhe reale. dhe ka disa metoda për të krijuar ëndrra të tilla – jogiste, tantriste dhe metoda tjera. Një person që praktikon agjërimin, vetminë, errësirën, do të krijojë llojin e katërt të ëndrrave, ëndrra mendore. Ato do të jenë aq reale, shumë më reale sesa realiteti që na rrethon.

            -Në trupin e katërt, mendja është plotësisht kreative, e papenguar nga asnjë objekt, e papenguar nga kufijtë material. Tani ajo është plotësisht e lirë për të krijuar. Poetë, pikëtor, të gjithë jetojnë në llojin e katërt të ëndërrimit, i gjithë arti është krijuar nga lloji i katërt i ëndërrimit. Një person i cili mund të ëndërrojë në sferën e katërt mund të bëhet një artist i madh. Por ai nuk e di këtë.

            -Në trupin e katërt, njeriu duhet të jetë i vetëdijshëm për çdo lloj të krijimit mendor. Ai nuk duhet të projektojë diçka. Ai nuk duhet të dëshirojë diçka; përndryshe aty ka mundësi që çdo dëshirë të jetë e plotësuar. Jo vetëm për Brenda, por edhe nga jashtë dëshira mund të jetë e plotësuar. Në trupin e katërt mendja është aq e fuqishme, aq kristalisht e qartë, sepse trupi i katërt për mendjen është shtëpia e fundit. Përtej kësaj, jo-mendja fillon.

            -Trupi i katërt është burim origjinal i mendjes, kështu që ju mund të krijoni çdo gjë. Një gjëje ju vazhdimisht duhet të jeni të vetëdijshëm se aty nuk ka dëshira, nuk ka imagjinatë, nuk ka imazhe, nuk ka Zot, nuk ka guru. Përndryshe, të gjitha këto duhet ditur se janë krijuar nga ju. Ju do të jeni creator, Kjo është aq e hareshme për të pare ata që dëshirojnë aq shumë për t’i krijuar ato. Kjo është pengesa e fundit e “sadhaka” – gjurmuesit, Nëse ju jeni të vetëdijshëm, nëse ju jeni vetëm një dëshmitar në trupin e katërt, atëherë ju e mësoni realitetin, Përndryshe, ju vazhdoni me ëndërrimin. Dhe nuk ka realitet që krahasohet më këto ëndrra. Ato do të jenë ekstatike, dhe nuk ka ekstazë krahasuese. Kështu që njeriu duhet të jetë i vetëdjshëm ekstazisë, lumturisë, hareshmës, dhe ai duhet të jetë vazhdimisht i vetëdijshëm për çdo lloj imazhi. Në momentin kur një imazh, mendja e katërt fillon të rrjedhë në një ëndërr. Një imazh të çon tek tjetri, dhe ju shkoni në ëndërrim.

            -Lloji i katërt i ëndërrimit mund të parandalohet vetëm në qoftë se ju jeni një dëshmitar. Dëshmitari bën dallimin, sepse nëse ëndërrimi është aty ju do të identifikoheni me të. Identifikimi është ëndërrimi derisa trupi i katërt është i shqetësuar. Në trupin e katërt, vetëdija dhe mendja dëshmuese janë rrugë drejtë reales.

            -Në trupin e pestë ëndrra dhe realiteti bëhen një. Çdo lloj dualiteti është i larguar. Këtu tani nuk bëhet fjalë për asnjë lloj vetëdijeje. Madje edhe nëse ju jeni të vetëdijshëm, ju do të jeni të vetëdijshëm vetëdijes suaj. Tani ëndërrimi bëhet vetëm një reflektim i realitetit. Ka një dallim por jo ndryshim. Nëse unë e shoh veten time në pasqyrë, nuk ka dallim mes meje dhe reflektimit, por është një ndryshim, unë jam real dhe reflektimi nuk është real.

            -Mendjen e pestë, nëse ajo ka kultivuar konceptin e ndryshimit, mund të ketë iluzionin e njohjes së vetes së saj sepse ajo e ka parë reflektimin e vetes në pasqyrë. Kjo do të jetë njohje e vetes, por jo ashtu siç është, por vetëm si reflektim. Ky është i vetmi ndryshim. Por në një mënyrë, kjo është e rrezikshme. Rreziku është se ju mund të jeni të kënaqur me reflektimin, dhe imazhi i reflektuar në pasqyrë do të merret si real.

            -Sa i përketë vetë trupit të pestë ai mund të jetë i shqetësuar, nuk ka asnjë rrezik nëse kjo ndodhë, por do të jetë rrezik nëse trupi i gjashtë është i shqetësuar. Nëse ju veten tuaj e keni pare vetëm në pasqyrë, atëherë nuk mund ta kaloni kufirin e të pestës dhe të dilni në të gjashtën. Nuk mund ta kaloni asnjë kufi nëpër pasqyrë. Kështu që ka pasë persona që kanë mbetur në mendjen e pestë. Ata që thonë se ka shpirta pa kufijë dhe se çdo shpirt ka individualitetin e vet – këta persona kanë mbetur në mendjen e pestë. Ata kanë njohur veten e tyre, por jo në mënyrë imediate, jo në mënyë direkte  - por vetëm përmes pasqyrës.

            -Ku të çon kjo pasqyrë e ardhur nga? Ajo vjen përmes kultivimit të konceptit: “Unë jam shpirti. I amshuar, i pavdekshëm. Përtej vdekjes, përtej lindjes.” Ta konceptosh veten si shpirt pa e ditur, kjo është krijim i një pasqyre. Atëherë ju nuk do ta njihni veten me të vërtetë se kush jeni, por vetëm pasqyrimin e vetes suaj përmes konceptit tuaj. I vetmi ndryshim do të jetë ky: nëse njohja vjen përmes pasqyrës ajo është një ëndërr dhe nëse është direkte, imediate, pa asnjë pasqyrë, atëherë ajo është reale. Ky është i vetmi ndryshim, por ky është ndryshim i madh – jo në raport me trupat që ju i keni kaluar, por në relacion me trupat që presin të përshkohen.

            -Si mund të jetë dikush i vetëdijshëm se a ëndërron në të shtatën apo përjeton realitetin? Ka vetëm një mënyrë, të largohet çdo shkrim i shenjët, të braktiset çdo lloj i filozofisë. Tani më nuk duhet të ketë më guru, përndryshe guru mund të bëhet pasqyrë. Nga këtu e tutje, ju jeni krejtësisht të vetëm. Askush nuk mund të merret si udhëzues apo udhërrëfyes sepse bëhet pasqyrë.

            -Nga tani e tutje, vetmitaria është totale dhe e plotë. Jo vetmia por vetmitaria. Vetmia gjithmonë ka të bëj me të tjerët; vetmitaria ka të bëj me vetveten. Unë ndihem i vetmuar kur nuk ka asnjë lidhje mes meje dhe të tjerët, por ndihem i vetëm kur Unë jam.

            -Tani personi duhet të jetë i vetëm në çdo aspekt: fjalë, koncepte, toeria, filozofi, doktrina, guruve, shkrimeve të shenjëta; krishtrimit, hinduizmit, Buda, Krishti, Krishna, Mahaviri…Njeriu duhet të jetë i vetëm tani, përndryshe çdo gjë që është prezente do të bëhet një pasqyrë. Buda do të bëhet një pasqyrë tani. Shumë

i dashur, por shumë i rrezikshëm.

            -Nëse jeni absolutisht vetëm, nuk ka asgjë në të cilën ju do të mund të reflektoheni. Pra, meditimi është fjalë për trupin e pestë. Kjo do të thotë me qenë plotësisht vetëm, i lirë nga çdo lloj procesi i të menduarit. Kjo do të thotë me qenë pa mendje. Nëse aty është çfarëdo lloji i mendjes ajo do të bëhet një pasqyrë dhe ju do të reflektoheni në atë. Njeriu tani duhet të jetë një jo-mendje, pa procesin e të menduarit, pa shqyrtime.

            -Në trupin e gjashtë nuk ka pasqyrë. Tani vetëm universi është. Ju keni qenë të humbur. Ju më nuk jeni, ëndërrimtari nuk është më. Por ëndrra akoma mund të ekzistojë pa ëndërrimtarin. E kur atje është një ëndërr pa ëndërrimtarin, ajo duket si realitet autentik. Aty s’ka mendje, asnjë njeri për të menduar, kështu që ]farëdo që është njohur – është njohur. Kjo bëhet njohja juaj. Mitet e krijimit vijnë, ato rrjedhin, ju nuk jeni, gjërat vetëm rrjedhin. Nuk ka askush aty për të gjykuar; askush nuk është aty për të ëndërruar.

            -Por një mendje që nuk është, akoma ekziston. Një mendje që është asgjësuar akoma jeton – jo si e veçant, por si një tërësi kozmike. Ju nuk jeni, por Brahma është. Kjo është arsyeja pse ata thonë se e tërë bota është një ëndërr e Brahmës. E tërë kjo botë është një ëndërr, maya. Jo një ëndërr e çdo individi, por një ëndërr e

totales, e tërësisë. Ju jo, por e gjithë tërësia ëndërron.

            -Tani i vetmi ndryshim është nëse endrra është positive. Nëse ajo është positive, ajo është iluzore, ajo është një ëndërr, sepse në njëfarë kuptimi përfundimtar vetëm negativja ekziston. Kur çdo gjë bëhet pjesë e pa-formës, kur çdo gjë është kthyer mbrapa në burimin original, atëherë çdo gjë është dhe në të njëjtën kohë nuk është. Pozitivja është i vetmi faktor i mbetur. Ajo duhet të jetë a kapërcyer.

            -Kështu që nëse, në trupin e gjashtë, pozitivja është humbur, ju depërtoni në trupin e shtatë. Realja e trupit të gjashtë është derë për në trupin e shtatë. Nëse aty nuk ka asgjë positive – s’ka mit, s’ka imazh – atëherë ëndrra ka pushuar. Atëherë aty është vetëm ajo çfarë është: tillësi.  Tani asgjë nuk ekziston përpos ekzistencës. Gjërat nuk janë, por burimi është. Pema nuk është, por fara është.

            -Ata që kanë arritur ta njohin këtë e kanë quajtur ‘samad’hi’ mendje me fare ose ‘sabixh’. Çdo gjë ka qenë e humbur; çdo gjë është kthyer në burimin origjinal, farën kozmik. Pema nuk është, por fara është. Por nga burimi, ëndërrimi akoma ëstë i mundur, kështu që edhe fara duhet të jetë e shkatërruar.

            -Në trupin e shtatë, nuk ka as ëndërr e as realitet. Ju mund të shihni vetëm diçka reale mbi pikën ku ëndërrimi është i mundur. Nëse aty nuk ka mundësi të shfaqen ëndrrat, atëherë as realj ae as iluzionet nuk ekzistojnë. Kështu që në qendrën e trupit të shtatë. Tani, ëndrra dhe realiteti janë bërë një. Nuk ka ndryshime. Ose keni ëndrrën e hiçësisë ose ju e dini hiçësinë, por hiçësia mbetet e njëjtë.

            -Nëse ju ëndërroj juve, ky është një iluzion. Nëse ju shoh unë juve, ky është realitet. Por nëse unë ju ëndërroj në mungesën tuaj apo ju shoh në mungesën tuaj, nuk ka asnjë ndryshim. Nëse ju ëndërroni në munges të çdo gjëje, ëndrra do të jetë e njëjtë si vetë mungesa. Vetëm në aspektin e diçkaje positive është një ndryshim real. Pra, mbi trupin e gjashtë është një ndryshim. Në trupin e shtatë mbetet vetëm hiçësia. Aty është një mungesë edhe e farës. Kjo është ‘nirbixh samad’hi’ samad’hi pa farë. Tani nuk ka asnjë mundësi ëndërrimi.

            -Pra, ka shtatë lloje të ëndrrave dhe shtatë lloje të realiteteve. Ato depërtojnë njëra në tjetrën. Për shkak të kësaj, ka kaq shumë konfuzion. Por nëse ju bëni një dallim në mes të states, nëse ju jeni të qartë në lidhje me këtë, kjo do të ndihmojë shumë. Psikologjia ende është shumë larg nga njohuria mbi ëndrrat. Atë çfarë di ajo ka të bëj me ëndërrimin fiziologjik, nganjëherë edhe atë eterik. Por edhe ato eterike gjithashtu interpretohen si ato fiziologjike.

            -Jung ka depërtuar pak më thellë se Frojdi, por analiza e tij e mendjes njerëzore trajtohet si mitologjike, religjioze, Megjithatë, ai ka farën. Nëse psikologjia perëndimoare do të zhvillohet, kjo do të bëhet përmes Jungut e jo Frojdit. Frojdi ka qenë një pioner, por çdo pioner bëhet një pengesë për përparimin e tutjeshëm nëse dashuria për favorizimin e tij bëhet një obsesion. Edhe pse Frojdi tani është dal nga moda, psikologët perëndimor ende janë të preokupuar me fillimet e tij Frojdiane. Frojdi duhet të bëhet pjesë e historisë tani. Psikologjia duhet të vazhdojë edhe më tej.

            -Në Amerikë, ata janë duke u përpjekur për të mësuar rreth ëndërrimit përmes metodave laboratorike. Ka shumë laboratore ëndrrash, por metodat e përdorura kanë lidhje vetëm me fiziologjinë. Joga, Tantra dhe trajnimet e tjera ezoterike duhet të mësohen nëse duam të njohim tërë botën e ëndrrave. Çdo lloj i ëndrrës ka llojin paralel të realitetit dhe nëse e tërë ‘MAYA’ nuk mund të jetë e njohur, nëse e tërë bota e iluzioneve nuk mund të jetë e njohur, atëherë është e pamunudr të njihet realja.

            -Por, mos e merrni atë që kam thenë si një teori, një sistem. Bëjeni atë vetëm si një pikë fillestare, dhe filloni të ëndërroni me një mendje të vetëdijshme. vetëm kur të bëheni të vetëdijshëm në ëndërrat tuaja realja mund të njihet.

            -Ne nuk jemi të vetëdijshëm madje as për trupin tonë fizik, Ne mbesim në pavetëdijen e tij. Vetëm kur një pjesë është e sëmurë ne bëhemi të vetëdijshëm. Njeriu duhet të bëhet i vetëdijshëm në trupin e shëndetshëm. Të bëhet i vetëdijshëm në trupin e sëmurë është vetëm një masë emergjente. Ky është një proces i ndërtuar natyror. Mendja juaj duhet të jetë e vetëdijshme kur një pjesë e trupit është e sëmurë për të qenë në gjendje të kujdeseni, por në momentin kur çdo gjë bëhet mirë ju përsëri bëheni të përgjumër në lidhje me të.

            -Ju duhet të bëheni të vetëdijshëm për vetë trupin tuaj: për funksionimin e tij, për ndjesitë e tij delikate, muzikën e tij, qetësinë e tij. Nganjëherë trupi është i heshtur; nganjëherë është i zhurmshëm; nganjëherë i relaksuar. Ndjenja është aq e ndryshme në çdo gjendje që është për keqardhje pse ne nuk jemi të vetëdijshëm për këtë. Kur ju shkoni për të fjetur, janë do ndryshime delikate. Kur zgjoheni nga gjumi në mëngjes, prapë janë do ndryshime. Njeriu duhet të bëhet i vetëdijshëm për këto. Kur i çelni sytë në mëngjes, ju nuk i hapni ato përnjëherë. Kur jeni bërë të vetëdijshëm se gjumi ka përfunudar, jeni bërë të vetëdijshëm trupit tuaj. Mos i hapni sytë akoma. Çfarë po ndodh? Një ndryshim i madh po zë vend brenda. Gjumi po ju le dhe zgjimi po vjen. Ju keni për ta parë lindjen e diellit në mëngjes, por kurrë lindjen e trupit tuaj. Ai e ka bukurinë e vet. Ai është në mëngjes dhe në mbrëmje në trupin tuaj. Ai quhet ‘sandhya’momenti i transformimit, momenti i ndryshimit.

            -Kur shkoni për të fjetur, në heshtje shikoni se çfarë po ndodhë. Gjumi do të vijë, do të jetë duke ardhur. Jini të vetëdijshëm! Vetëm atëherë mund të bëheni me të vërtetë i vetëdijshëm trupit tuaj fizik. Dhe në momentin kur ju të bëheni të vetëdijshëm për këtë, ju do të dini se çfarë është ëndërrimi fiziologjik. Pastaj në mëngjes do të jetë në gjendje të mbani mend se çfarë ishte një ëndërr fiziologjike dhe çfarë nuk ishte. Nëse ju i njihni ndjenjat e brendshme, kërkesat e brendshme, ritmet e brendshme të trupit tuaj, pastaj kur këto të reflektohen në ëndrrat tuaja ju do të jeni në gjendje të kuptoni gjuhën.

            -Ne nuk e kemi kuptuar gjuhën e trupave tonë. Trupi e ka urtësinë e vet personale, ai ka mijëra e mijëra vjet experience. Trupi im ka përvojën e babit dhe nënës sime, e ata përvojën e babait dhe nënës së tyre e keshtu me radhë, shekuj me shekuj gjatë të cilave fara e trupin tim nuk është zhvilluar në atë që sot është. Ai ka gjuhën e vet. Njeriu së pari duhet të kuptojë këtë. Kur e kuptoni këtë, ju do ta dini se çfarë është ëndrra fiziologjike. Dhe pasataj, në mëngjes ju mund t’i ndani ëndrrat fiziologjike nga ëndrrat jo-fiziologjike.

            -Vetëm atëherë është një mundësi e re për ngritje: të jeni vetëdijshëm trupit tuja eterik. Vetëm atëherë, jo më heret. Ju bëheni më delikat. Ju mund të përjetoni nivele më delikate të tingujëve, parfumeve, dritave. Pastaj, kur të ecni, ju do të dini se trupi fiziologjik është duke ecur; trupi eterik nuk është duke ecur. Dallimi është kristal i qartë. Ju jeni duke ngrënë. Trupi fiziologjik është duke ngrënë, jo trupi eterik. Ka etje eterike, uri eterike, dëshira eterike, por këto gjëra mund të shihen vetëm kur të njihet plotësisht trupi fiziologjik. Pastaj, një nga një, trupat e tjerë do të bëhen të njohur.

            -Ëndërrimi është një nga subjektet më të mëdha. Ajo është ende e pazbuluara, e panjohur, e fshehur. Kjo është pjesë e njohurisë sekrete. Por tani ka ardhur momenti kur çdo gjë që është e fshehtë duhet të jetë e zbuluar dhe nuk guxon më të mbahet e fshehur sepse ajo mund të dëshmohet si e rrezikshme.

            -Në të kaluarën ishte e domosdoshme që disa gjëra të mbeten sekret, sepse dituria në duart e injorantit mund të jetë e rrezikshme. Kjo është ai që po ndodhë me diturinë shkencore në Perëndim. Tani shkencëtarët janë të vetëdijshëm për krizën dhe ata duan të krijojnë shkenca të fshehta. Armët bërthamore nuk do të duhet të jenë të njohura për politikanët. Zbulimet e tutjeshme duhet të mbesin të panjohura. Ne duhet të presim për kohën kur njeriu bëhet aq i aftë që njohuritë të bëhen të hapura dhe kjo nuk do të jetë e rrezikshme.

            -Ngjashëm, në fushën shpirtërore, kishte shumë njohuri në Lindje. Por nëse kjo do të kishte ra në duart e injorantëve do të kishte paraqitë një rrezik, kështu që çelsi ishte fshehur. Njohuria ishte bërë sekrete,ezoterike. Ajo është përcjellur person pas personi në mënyrë shumë të vëmendshme, Por tani, për shkak të përparimit shkencorë, momenti ka ardhur që këto të jenë të hapura. Shkenca do të bëhet e rrezikshme nëse të vërtetat shpirtërore, ezoterike mbesin të panjohura. Ato dhet të bëhen të zbuluara në mënyrë që njohuria shpirtërore të jetë në gjendje për të mbajtur ritmin me njohuritë shkencore.

            -Ëndrra është një nga sferat më të mëdha ezoterike. Unë thash diçka rreth saj në mënyrë që ju të filloni të bëheni të vetëdijshëm për këtë, por unë nuk ua tregova gjithë njohurinë. Kjo nuk është as e nevojshme e as e dobishme, Unë e kam lenë zbrazëtinë. Nëse ju vazhdoni në të, kjo zbrazëti do të plotësohet automatikisht. Ajo që kam thënë është thjesht shtresë e jashtme. Kjo nuk është e mjaftueshme për ju që të jeni në gjendje për të bërë një teori për këtë, por e mjaftueshme për ju që të filloni.

            Fundi i kapitullit "Psikologjia e ëndrrave"

 (1)