Psikologjia
studion nė aspektin shkencor sjelljen dhe proceset psikike. Objekti i
interesimit tė psikologėve pėrfshin sistemin nervor, ndjenjat dhe
percepcionin, tė mėsuarit dhe kujtesėn, intelegjencinė, gjuhėn dhe tė
folurit, mendimin, rritėn dhe zhvillimin, personalitetin, stresin dhe
shėndetin, ērregullimet psikologjike, mėnyrat e zbutjes dhe tė
mėnjanimit tė ērregullimeve psikologjike, sjelljen seksuale, si dhe sjelljen
e njerėzve nė rrethana sociale, d.m.th. nė grupe tė ndryshme dhe nė
organizata shoqėrore.
PSIKOLOGJIA SI SHKENCĖ
Psikologjia, si edhe shkencat e tjera, pėrpiqet
ti pėrshkruajė, sqarojė, parashohė dhe kontrollojė dukuritė qė i studion.
Pra, psikologjia pėrpiqet tė pėrshkruajė, sqarojė, parashohė dhe kontrollojė
sjelljen dhe proceset psikike.
Kurdoherė qė kjo ėshtė e mundur, emėrtimet dhe
nocionet pėrshkruese lidhen me teorinė. Teoritė paraqesin formėsimin e
tėrėsishėm tė raporteve tė qarta midis dukurive tė vrojtuara. Teoritė
psikologjike mbėshteten nė supozimet mbi sjelljen dhe proceset psikike,
pėrmbajnė pohime mbi parimet dhe ligjshmėritė qė sundojnė midis tyre dhe na
bėjnė tė mundshėm paraqitjen e sqarimeve dhe tė parashikimeve. Teoritė
psikologjike mund ti ndėrlidhin pohimet mbi sjelljen (siē ėshtė tė
ushqyerit ose agresioni), proceset psikike (mentale) (siē janė qėndrimet ose
parafytyrimet), si dhe mbi strukturat anatomike ose proceset biologjike. Pėr
shembull, shumė prej reaksioneve tona ndaj drogės sikurse ndaj alkoolit apo
marihuanės, mund tė maten kur manifestohen nė sjellje, e supozohet se ajo
sjellje shpreh veprimin biokimik tė drogave si dhe parashikimet tona
(mentale) mbi ndikimin e tyre. Psikologėt verifikojnė, gjithashtu, teoritė e
veta tė pėrpiluara me kujdes me anė tė metodave hulumtuese, siē janė
hulumtimet dhe eksperimentet nė terren. Teoria e kėnaqshme psikologjike na i
bėn tė mundshme parashikimet. Pėr shembull, teoria e kėnaqshme mbi urinė do
tė na bėjė tė mundshėm parashikimin kur do tė hanė njerėzit e kur jo.
Mirėpo, nė psikologji pėr shumė teori ėshtė konstatuar se nuk janė tė afta
tė sqarojnė ose parashikojnė atė qė ėshtė vėrejtur. Pėr kėtė arsye, ato
teori janė braktisur ose janė ndryshuar.
Nocioni i kontrollimit tė sjelljeve dhe tė
proceseve psikike ėshtė kontravers. Disa njerėz gabimisht mendojnė se
psikologėt kėrkojnė mėnyra qė ti shtyjnė njerėzit e tjerė ta bėjnė atė qė u
urdhėrohet sikurse kukullave nė pe. Kjo nuk ėshtė ashtu. Psikologėt janė
tė prirur tė besojnė nė dinjitetin e qenieve njerėzore, kurse dinjiteti i
njeriut kėrkon qė njerėzit tė jenė tė lirė tė marrin vendime tė veta dhe tė
zgjedhin sjelljen e vet. Tėrė kohėn psikologėt mėsojnė gjithnjė e mė shumė
pėr ndikimet nė sjelljen e njeriut, por atė dijeni ata e aplikojnė vetėm nė
bazė tė kėrkesės dhe pėr tu ndihmuar njerėzve nė realizimin e nevojave tė
tyre.
PSIKOLOGJIA E APLIKUAR
Psikologėt kanė interesim tė shprehur tė
pėrbashkėt pėr sjelljen, por mund tė dallohen shumė mes veti. Disa psikologė
nė radhė tė parė janė tė angazhuar nė hulumtime themelore (qė
ndonjėherė quhen bazike ose teorike apo hulumtime tė pastra). Hulumtimet
themelore nuk kanė aplikim tė drejtpėrdrejtė nė problemet personale ose
shoqėrore, prandaj pėr kėtė arsye konsiderohen hulumtime qė kanė vetveten
pėr qėllim. Psikologėt e tjerė merren me hulumtime aplikative, qė i
dedikohen kėrkimit tė zgjidhjeve pėr problemet specifike personale ose
shoqėrore. Megjithėse hulumtimet themelore nxiten nga kurreshtja dhe dėshira
pėr dije dhe mirėkuptim, hulumtimet e sotme themelore shpeshherė
pėrmirėsojnė mėnyrėn e nesėrme tė jetesės. Pėr shembull, hulumtimet
themelore tė tė mėsuarit dhe tė motivimit tė kryera ndaj kafshėve nė fillim
tė kėtij shekulli kanė gjetur njė aplikim tė gjerė nė sistemet e sotme
shkollore. Hulumtimet themelore tė veprimit tė sistemit nervor i kanė
zgjeruar njohuritė mbi ērregullimet siē janė epilepsia, sėmundja e
Parkinsonit, sėmundja e Alzheimerit.
Shumė psikologė nuk janė inkuadruar nė kurrfarė
hulumtimesh. Nė vend tė kėsaj, ata aplikojnė njohuritė psikologjike qė tju
ndihmojnė njerėzve tė ndryshojnė sjelljen e vet nė mėnyrė qė tė mund ti
arrijnė nė mėnyrė mė tė efektshme qėllimet e veta.
Psikologė tė shumtė merren kryesisht me mėsim.
Ata i zgjerojnė njohuritė psikologjike nė klasė, seminare dhe punishte tė
ndryshme. Mirėpo, tė shumtė janė psikologėt e inkuadruar nė tė gjitha kėto
aktivitete: hulumtim, kėshillim dhe mėsim. Pėr shembull, profesorėt e
psikologjisė zakonisht zbatojnė hulumtime tė pastra ose tė aplikuara, u
japin kėshilla klientėve individualė ose industrialė dhe i mėsojnė.
Psikologėt klinikė dhe psikologėt
kėshillėdhėnės
Psikologėt klinikė u ndihmojnė njerėzve qė kanė
probleme psikologjike nė pėrshtatjen ndaj kėrkesave jetėsore. Problemet e
klientėve mund tė shkojnė nga ankthi dhe depresioni, vėshtirėsitė nė jetėn
seksuale e deri te humbja e qėllimeve jetėsore.
Psikologėt klinikė i vlerėsojnė problemet me anė
tė intervistave strukturore dhe tė testeve psikologjike. U ndihmojnė
klientėve tė vet nė zgjidhjen e problemeve tė tyre dhe nė ndryshimin e
sjelljes sė papėrshtatshme me aplikimin e psikoterapisė dhe tė
terapisė biheviorale.
Psikologėt shkollorė dhe arsimorė
Psikologėt shkollorė janė tė punėsuar nė
sistemin shkollor dhe u ndihmojnė atyre qė kanė tė bėjnė me problemet qė e
pengojnė tė mėsuarit. Problemet e tilla pėrfshijnė problemet sociale dhe
familjare, problemet emocionale dhe vėshtėrsitė specifike tė tė mėsuarit.
Psikologu shkollor i konstaton problemet e nxėnėsve me anė tė intervistės me
mėsuesit, prindėrit dhe vetė nxėnėsit.
Psikologėt zhvillimor
Psikologėt zhvillimor i studiojnė ndryshimet
trupore, emocionale, kognitive dhe sociale qė ndodhin gjatė tėrė jetės.
Ata pėrpiqen tė veēojnė ndikimin relativ tė trashėgimisė (natyrės) nga
rrethina (edukimi) nė zhvillim. Psikologėt zhvillimor zbatojnė hulumtime mbi
ndikimin e pėrdorimit tė drogės nga ana e nėnės nė embrion, pėrfundimet e
formave tė ndryshme tė edukimit tė fėmijėve, njohuritė e fėmijėve mbi
hapėsirėn dhe kohėn, konfliktet e adoleshentėve, pėrshtatjen e njerėzve mė
tė moshuar.
Psikologėt qė merren me personalitetin dhe
psikologėt socialė
Psikologėt qė merren me personalitetin e njeriut
pėrpiqen ti caktojnė tiparet njerėzore; tė pėrcaktojnė se ēka ndikon nė
proceset mendore tė njeriut, ndjenjat dhe sjelljet, si dhe ti sqarojnė
ērregullimet psikologjike. Ata merren sidomos me problemet e njeriut sikur
janė ankthi dhe agresioni, si dhe me ēėshtjet e roleve gjinore.
Psikologėt socialė nė rend tė parė orientohen nė
natyrėn dhe nė shkaqet e tė menduarit dhe tė ndjenjave tė individėve dhe nė
sjelljen e tyre nė situatat sociale.
Psikologėt qė studiojnė personalitetin pėrpiqen
qė brenda personit ti gjejnė disa interpretime tė sjelljes, kurse
psikologėt socialė orientohen nė ndikimet shoqėrore ose tė jashtme. Nė
sjellje veprojnė edhe ndikimet e brendshme dhe tė jashtme.
Psikologėt industrialė
Psikologėt industrialė janė tė orientuar nė
raportet midis njeriut dhe punės.
Psikologėt e organizatave studiojnė sjelljen e
njerėzve nė organizata siē janė ndėrmarrjet e ndryshme. Mirėpo, shumė
psikologė janė tė arsimuar pėr tė dy fushat. Psikologėt industrialė dhe ata
tė organizatave janė tė punėsuar nė organizatat afariste me detyrė qė ti
pėrmirėsojnė kushtet e punės, tė shtojnė produktivitetin dhe nėse kanė
arsimim pėr kėshillime punojnė me tė punėsuarit qė kanė probleme nė punė.
Ndihmojnė gjatė punėsimit, arsimimit dhe pėrparimit.
Pjesė nga libri Psikologji
|