Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

RAMADAN THAÇI

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

RAMADAN THAÇI

            Hyrje

           U lind në fshatin Smallushë, Komuna e Lipjanit. Sholla e mesme e kryer, Gjimnazin matematikor natyror ne Lipjan. Ka të kryer Fakultetin Juridik dhe Fakultetin Filologjik, dega Letërsi dhe Gjuhë Shqipe në Universitetin e Prishtinës. Studimet pasdiplomike në Fakultetin Juridik të Universitetit të Prishtinës.

            Ka mbrojtur temën e magjistraturës me titull "Ekzekutimi i dënimit me burgim ne Suedi", ne vitin 2006, ne Fakultetin Juridik te Universitetit te Prishtinës.

            Tri vjet, nga viti 1982 deri ne vitin 1985 ka punuar mësimdhënës i lëndëve juridike dhe i gjuhës Shqipe në QAMO në Lipjan. Punon në Agjencinë e Regjistrimit Civil të Ministrisë së Punëve të Brendshme, dhe është ligjërues në Kolegjin “BIZNESI” në Prishtinë.

            Deri tani ka botuar:

            "Grindja e Viteve", poezi, 1980,

            "Djalëria e një Shokut Tim", ditar,1998,

            "Buzëmbrëmje", poezi, 2002,

            "Rasti i Paraqinit", monografi, 2004,

            "Një jetë e tërë për atdheun", monografi, 2008,

            "Ekzekutimi i dënimit me burgim në Suedi", 2005,

            "Vrasja në Burgun e Pozharevcit", monografi, 2009,

            Romani "Treni", 2010,

            "E Drejta e Arbitrazhit", Kolegji “Biznesi” – 2012,

            "Misioni, Letërkëmbim për njohjen e Pavarësisë së Kosovës", 2013,

            "E Drejta e Autorit", Kolegji “Biznesi” – 2014,

            "Lulet dhe hijet", epigram dhe poezi, 2014,

            Romani "Hana", 2014,

            "E Drejta e regjistrimit civil dhe të drejtat në familje", Kolegji “Dardania”.

KALABREZJA

Ç`dëshirë më kaplon si një i marrë

Gjethet ia fërkojnë shtatin e saj

Dy sy më shikojnë vjedhurazi

Ne të dy kur punojmë në arë

Dhe shiu kur vjen nga deti

I furishëm i rëndë me pak freski

Flokët e saj aromë portokalli

Emilia është lagur është dehur në dashuri

E ajo më shikon fare pa nda

Trupi na shkrihet ditëve në diell

Zemra na bën si zog mali

Lagemi e digjemi ne në fytyrë

Emilia e thërrasim emrin e ka

Po ç`emër tjetër do të kishte vallë

Historia nga ajo qëkur ishte ndarë

Kur gjuhë dhe komb ia kishin marrë

Mbrëmjeve lart kur punoj mbi shkallë

Ajo vjen poshtë e heshtur pak fjalë

E pispillosur e njomë e bukur e larë

Turpi më rrëmben shikoj vërdallë

Flokët sa here fryma ia rrëmben

E sytë e saj më bëjnë magji

Se kuptoj Emilia asaj që i thonë

Është kalabrezja e ëmbla në atë vend

ATDHE FLI I QETË

Atdhe rri i qetë, fli,

ti je në tranzicion,

Askush nuk të zgjon

edhe kur të mirët kanë uri

të tjerët s’të trajtojnë për ne

Ti tash ke histori

Në tranzicion nga ai Skënderbe

Pesëqind vjet nuk janë shumë mbi ne

Edhe njëqind nga gjyshi im

Tranzicioni i radhës tani ka filluar

Andej nga jugu pushteti i ka verbuar

Këndej në veri punë për veri për pasuri

Ç`të duhet ty një dashuri

E frikësuar e heshtur e shigjetuar

DASHURI E VITIT 81

Në shtat e dobët kaçurrelat një anë

Me guralec e ftoja në shoqëri,

Eh sa herë që shkoja ndjeja mall

Ishte shekull i çmendur e viti 81

Ç`ish gjithë ai mall vetmi e ndjesi

Ajo frikë që futej në zemrat tona

Vajzën e përkëdhelja nën drunj me shi

Ç`kuptim kishin ditët me baltë dhe zili

I ëmbël zë i zogjve atë vresht kur e pashë

E frikshme dhe mall ishte dashuria

Në sytë e tonë pushtuesi vërdallë

Këmbët kur i fshinte në këmbët e mia

Fytyra e saj dridhej pasqyrës në lum

Vreshtave me erë kraharorit mu varë

E butë e qetë e qeshur dhe e dëlirë

Lëkura e saj e pëlleshme si arë

I mallkoja vitet që iknin si djaj

T`ëmbla t`kuqe, më shumë ngjyrë hi

Si ushtar armiku më ndiqte pa faj

Një kujtim sy lot e zemër e vitit 81

Ç`TË DUHEM TY O I DASHURI ATDHE

Kur ai krimbi që dikur prapë të gërryen

E ti s`je askund fare askund

Unë si i vdekur, i zhgënjyer, e rri pa gaz

Ç`të duhen ty o i dashuri atdhe

Kur miku i armikut është këtu çdo kund

E ai ka liri më shumë se unë

E ti se ndjek nuk bën asgjë për ne

Ç`të duhen ty o i dashuri atdhe

Edhe në ëndërr përherë e shoh

Mbrëmë korbi më doli në rrugë në fund

Ishte errësirë një rrugë në pyll

E ti askund s`të pashë askund

Ç’të duhen ty atdhe

Të shkoj atje ku poeti vdis poeti

Te tokë e butë e malit të pashkelur

Luleve që askush s`ju merë erë

Këtë ajër që marr unë e merr edhe një shpifës

Ai ha bukë unë helm mbi këtë dhe

E rrugën e shkeli ku shkelë një mercenar

Ç`të duhem unë ty o i dashuri atdhe

Kur flet një spiun të gjithë e dëgjojnë

Shpifësi e ka vendin në popull

E mercenarin e shpërblen ai

Ç’të duhem unë ty o i dashuri atdhe

Këtu vjen erë derri, dhie e cjapi

E askush nuk mërzitet për punët e shkreta

Roja e errësirës gjithnjë rri zgjuar

E ti fle fle o i dashuri atdhe

Skenaristët harbut janë më të zgjuarit këtu

Dikush i vë perdet për ta vë zjarrin

Të tjerët nga errësira duartrokasin

E ai e bën punën e vet dhe duar fsheh

I biri i dëshmorit që solli lirinë

S`ka me çka t`i blejë lulet e varrit

E sikur atëherë krimbi gërryen mbi ty

Ç`të duhemi ne ty o i dashuri atdhe

Ai, ai atë natë

I bërë pis dhe i palarë

Ashtu i uritur dhe ndotur

I fshehur mbi një degë të tharë

VIGAN E MEDIOKRIT

Viti 1980

Dikur, në shekullin e kaluar…

I shkruanim atdheut,

Tokave të bekuara me hijeshi,

Vargut të atdhetarëve,

Një vashe të bukur, dhe krenare,

Fustaneve lulëkuqe,

dashurisë së përlotur,

Mësonim në vendin e okupuar

Kujtime të bukura trishtim

Viti 2016

Tani, në shekullin njëzetenjë…

E kuqja më vjen e zbehur

Koha odash e ahengjesh

Shteti sa një dhomë

Shpifës, korba, lakuriq shpellash

Si dukur në okupim

Shfaqen në ballë e publik

Kohë gënjeshtarësh, prostitutash,

Servil, kokëbosh dhe bandit

Pushtetarësh që thurin idile,

Skllavëria nuk po mbaron.

Kohë e pjellës së armikut,

E pseudopublicistit…

Pseudointelektualit…

E dekoratave për servile…

E udhetimeve zyrtare…

Paraja e opingaxhinjëve,

E bijve dëshmorësh…

Në ambiente luksi…

Hoteleve të shtrenjta shpenzohen…

Të ngazëllyerit, të çjerrë,

Mediokritët cakërrojnë gotat…

Në emër të atdheut…