Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Përgatiti: Vllaznim SYLEJMANI

SENDET QË SHKAKTOJNË FATKEQËSI OSE FUQIA E SENDEVE TË MALLKUARA

(pjesa e dytë)

     Çdo send në dukje i vdekur, duhet t’i nënshtrohet ndikimit të madh ose të vogël të energjisë me të cilën vije në kontakt. Sendi në fjalë, të shprehemi ashtu, mbushet, ngarkohet me sasi të caktuar të asaj energjie, ndikimit të së cilës i është ekspozuar. Kjo energji mund të mbetet e fshehur, por mund edhe në kushte të volitshme të transformohet dhe të bëhet aktive, sikur është rasti te operacionet e ndryshme magjike.

            Shtëpitë e mallkuara

            Pastaj, ka shumë rrëfime për shtëpi të mallkuara për shembull, sipas “El Ahramit” egjiptas, u publikua se në Kajro ekzistojnë 18 shtëpi të mallkuara! Njerëzit u ikin duke u sjell rrotull në hark të madh duke mos menduar që të hedhin një vështrim brenda, edhe pse në Kajro ka numër të madh të pastrehëve, prej të cilëve disa jetojnë edhe në varreza të braktisura. Të gjitha këto janë ndërtesa të mëdha edhe me nga tridhjetë dhoma, ndërsa shtëpia e mallkuar më e njohur është pronë e banorit belg, Empenit.

            Në shtëpi deri tash, vërtet kanë ndodhur një seri vdekjesh të cilat as policia egjiptase nuk ka mundur t’i sqarojë (i pari e  pësoi vetë banori dhe pronari Empen, e pastaj biri i tij Eduardi, pas kësaj edhe të gjithë pronarët pasardhës), kështu që sot në të jetojnë  vetëm lakuriqët dhe qentë e braktisur.

            Në Kajro qarkullojnë rrëfime se shtëpitë e mallkuara sigurisht janë ngritur në vende që i duan xhindet (qenie jo materiale), të cilat sipas besimit të muhamedanëve kanë fuqi mbinjerëzore, e mund të vendosen dhe plotësisht të marrin tërë banesat dhe shtëpitë (njëjtë kështu edhe njerëzit)...

            Gazeta “Post” e Hujstonit, po ashtu ka paraqitur rrëfimin nga Krozbi në Teksas, ku banorëve të disa ndërtesave iu ndodhin gjëra ta pazakonshme: televizorët shkëlqejnë (ndriçojnë) edhe kur janë të shkyçur, rubinetet për ujë vetvetiu lëshohen, filxhanët në rafte vetvetiu thyhen, disa sende zhduken në mënyrë enigmatike. Pas publikimit të tekstit në gazet, konstatohet se këto ndërtesa banimi janë të ngritura në lokacionin e një varreze nga shekulli i kaluar...

            Plumbi hakmarrës    

            Rrëfimi tjetër në lidhje me këto fenomene është edhe ai për misionin e pazakonshëm të një plumbi, të kryer saktë me 20 vjet vonesë. Kjo ngjarje u evidentua edhe në koleksionin e njohur të Librit të çudive më të mëdha.

            Henri Ziglendi nga Teksasi e tradhtoi të fejuarën e vet deri në atë masë, sa që kjo thellë e tronditur bëri vetëvrasje. Vëllai i saj, në shenjë hakmarrjeje, shtiu në Henrin, por plumbi vetëm e gërvishti këtë në fytyrë dhe u ngul në drurin pas tij. Vëllai i bindur se e ka mbytur të pabesin, edhe vetë  bëri vetëvrasje...

             Saktësisht 20 vjet më vonë, Ziglendin dikush e luti që ta prej një dru. Ky e kuptoi se është ai druri i njëjtë në të cilin përfundoi plumbi i cili që moti i ishte drejtuar atij. Ishte kjo punë mjaft e rëndë, kështu Ziglendi vendosi të përdor dinamitin. Eksplodimi i fuqishëm e hodhi plumbin e vjetër, në mes të pesë vetëve tjerë që gjendeshin të pranishëm aty, drejt në kokë të Ziglendit dhe ky, në sytë e të gjithëve, mbeti në vend - i vdekur!

            A ka shpjegim racional për të gjitha këto?

            Të gjitha në fund të fundit, mund të futen në rastësi të famshme, të cilat matematikani i njohur John Von Neuman i quajti “magji e zezë”. Por prapë, faktet në lidhje, me bie fjala, rastet e varrezave të Tutankomanit ose Diamantit të shpresës, ose varrezës së Rendit të Pendestanëve të Bardhë në Monpele, janë të rëndësishme edhe kur shikohen statistikisht, sepse përqindja e individëve të cilët kanë vdekur në afat të shkurtër kohor, është shumë i madh se sa në rrethana të rëndomta që mund të pritej.

            Për këtë më së shpeshti tentohet, ne të ashtuquajturat shpjegime individuale (një nga një). Bie fjala, Filip Vanderbergu, me vite të tëra e studioi legjendën e mallkimit të Tutankamonit dhe për këtë erdhi te të dhënat që vdekjet e shumë egjiptologëve kishin tri shkaqe kryesore:

            -paraqitja e papritur e tumoreve që shpien në vdekje të shpejtë;

            -ethet me halucinacione dhe

            -sulme në zemër për shkak të kolapsit qarkullues.

            Vanderbergu në bazë të kësaj doli në opinion me pyetje interesante: a kanë pasur egjiptasit e vjetër dituri të fshehta të cilat iu kanë mundësuar që reliktet e tyre t’i pajisin edhe me këso fuqi?

            Ai pohon se varrezat në piramida janë bazë ideale për baktere të cilat relativisht lehtë mund të mbijetojnë edhe shumë shekuj, e ka edhe të tilla, që kur të ngordhin tajojnë helme vdekjeprurëse. Vanderbergu (këtë teori e mbështeti edhe dr. Ezadin Taha, i cili gjatë i ka studiuar papiruset egjiptas) tregon edhe në atë se egjiptasit ishin ekspert për helme dhe se materie të caktuara helmuese i kanë përdorur për pikturim nëpër muret e varrezave, të cilat pastaj janë vulosur. Vetë, dr. Taha menjëherë posa publikoi këtë zbulim të tij, humbi jetën në fatkeqësi komunikacioni!...

            Më në fund ka edhe shpjegime që shkaku i rasteve të vdekjes është rrezatimi, duke marrë parasysh se egjiptasit sigurisht kanë ditur për Uranin, pasi që para 3000 vjetësh, në minierat nga të cilat kanë nxjerr ari, ishte i pranishëm edhe ky element. Ekziston, pra, mundësia që egjiptasit e kanë shfrytëzuar rrezatimin atomik që në atë mënyrë t’i mbrojnë vendet e tyre të shenjta.

            Rastet e vdekjeve në mesin e atyre që kanë prezantuar në hapjen e varrezave të vjetra, sikur ato në Monpele ose Nant, shpjegohen mjaft thjeshtë me ekzistimin e “xhepave të avullit” në kufoma, të cilat, ose eksplodojnë nën presion, ose lëshojnë “avull të infektuar” që përhapë sëmundje të ndryshme ngjitëse, karakterin e vërtetë të të cilave sot njeriu vështirë mund ta kuptojë. Në çështjen e shtëpive të mallkuara shpesh tentohet me shpjegime radiesteziologjike me lloje të ndryshme të rrezatimeve të dëmshme që mund të arrijnë format e tyre eksplicite.

            Por, prapë, nuk është numër i vogël i atyre të cilët, thjesht, nuk heqin dorë nga fuqia e mallkimit dhe një lloji të fuqisë eterike të “programuar”, e cila në mënyrë magjike u sjell shkatërrim atyre që në çfarëdo mënyre e pengojnë rrjedhën e tyre. Sipas këtyre besimeve kjo fuqi enigmatike (në të cilën kanë besuar egjiptasit dhe babilonasit, duke e futur  në bazat e magjisë së tyre) mund të shkaktojë çrregullime mentale të cilat pastaj lehtë mund të sjellin deri te fatkeqësitë e ndryshme fatale, dobësimin e forcave mbrojtëse të organizmit dhe nxitjen e sëmundjeve të caktuara, pëlcitja e enëve të gjakut në tru etj.

            Energjia e gjithmbarshme natyrore e përshkon në masë më të madhe ose më të vogël krejt çka gjendet në natyrë, pa marr parasysh a janë këto qenie të gjalla ose, të ashtuquajtura, gjëra të vdekura... Çdo ngjarje, çdo proces natyror pashmangshëm është i lidhur me lëvizjen, pranimin dhe emetimin e ndryshëm të energjisë. Çdo send në dukje i vdekur, duhet t’i nënshtrohet ndikimit të madh ose të vogël të energjisë me të cilën vije në kontakt. Sendi në fjalë, të shprehemi ashtu, mbushet, ngarkohet me sasi të caktuar të asaj energjie, ndikimit të së cilës i është ekspozuar. Kjo energji mund të mbetet e fshehur, por mund edhe në kushte të volitshme të transformohet dhe të bëhet aktive, sikur është rasti te operacionet e ndryshme magjike.

            Fundosja e Titanikut

            Në fund edhe një rast në lidhje me këtë. Një anije e quajtur “E pafundosshme”, lundron më 1912 në Atlantikun e veriut me një barrë të çmueshme - mumien e profeteshës e cila ka jetuar gjatë kohës së sundimit të vjehrrit të Tutankamonit. Për shkak të ekskluzivitetit të saj, mumia egjiptase ruhej në një pjesë të posaçme prapa urës komanduese të rezervuarit për kapitenin. Ishte ky Ernest Smit, komandant i anijes së kompanisë “Vajt Star” i cili ishte në ushtrimin e parë të tij.         Anija goditi bregun e akullit dhe u fundos me 1517 udhëtar. Quhej, përndryshe, “Titaniku”...

            Fund