Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

SHAIP BLLACA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

SHAIP BLLACA

            Hyrje

         Shaip Bllaca U lind më 05. 05. 1954 në fshatin Cernicë të Komunës së Gjilanit. Rrjedh nga një familje që e ka dashur dhe e do arsimin. Atdhedashurinë e ka pasur në zemër e shpirt.

            Shkollimin fillor e ka kryer në vendlindje, shkollimin e mesëm e ka kryer në Gjilan, e shkollimin superior për edukator në Shkup, ndërsa më pas punësohet në një shkollë fillore, ku punon afro një dekadë. Meqë atëbotë ishte e lehtë të mbetesh pa punë, me etiketime e diferencime,... kjo i ndodh edhe atij për një vit, e më pas gjen punë në “Rilindje”, ku punon afro një dekadë tjetër. Edhe këtu futen masat e dhunshme, ku sërish mbetet pa punë... Në këto vite të vështira për vendin, okupatori serb mbylli dyert e shkollave për nxënësit shqiptarë dhe e ndaloi financimin për të gjithë punëtoret arsimorë. Atëherë formohet Këshilli Republikan i Financimit në Prishtinë, me seli edhe në Gjilan, e Shaipi punoi aty gjer në fillimin e bombardimeve të NATO-s... Pas çlirimit, nga viti 2001 punësohet në KK të Gjilanit, ku punon edhe afër një dekadë dhe sërish pushteti e lë pa punë si në kohën... Më nuk interesohet te punësohet për shkak të moshës, prandaj vazhdon të shkruaj.

            Ai që nga fëmijëria e kishte pasion leximin. Nga cikli i ulët i fillores filloi të shkruajë vjersha për fëmijë, meqë kishte talent dhe ishte i pranishëm me vjersha nëpër programet e ndryshme shkollore, revistat letrare për fëmijë e të rritur, që botoheshin në Kosovë. Ka marrë pjesë nëpër shumë manifestime poetike në Kosovë e Shqipëri..., duke u shpërblyer edhe me mirënjohje të shumta. Ishte pjesëmarrës i shumë konkurseve letrare...

            Shaip Bllaca është i përfshirë në shumë antologji brenda e jashtë vendit me poezitë e tij. Shumica e poezive të tij nga viti 1968 e tutje janë të shkruara me pika loti e dhembjeje...

            Është i martuar dhe ka pesë fëmijë…

            Jeton e punon në vendlindjen e vet.

            Librat e botuara të autorit:

            -Edhe mua më thonë i vogël (Poezi për fëmijë)

            -Jeta ime (Poezi)

            -Mirëmëngjes jeta ime (Poezi)

            -Një pikë loti në vargjet e mia (Poezi)

            -Biseda me shpirtin (Poezi)...

TRI SHKRONJA ,,PSE’’

Pse lindëm me vaje!

Pse Nenat tona qajnë,

Shohin fëmijën kur lindë,

Pse qan Nëna.!

Pse fëmija qanë kur lindë!

Vetëm Nënat dhembjet ia dinë,

Pse Nënave tona te ju dalin ,,Lotët’’?

Lotët e dhembjes i ka!

Pse Nënat qajnë fëmijët?

Çdo lëndim të fëmijës,

E ndjejnë te shpirti i tyre,

Dhembjen me fëmijë ndajnë.

Të gjitha Nënat duan gëzim,

E ndjejnë në zemër çdo lëndim,

Lëndimin e kujt? Të fëmijës

Po, të fëmijës së saj.

Pse Nënat të qajnë?

Po, qajnë prej gëzimi!

Shohim ,, Lotët ’’ e tyre,

Janë ,, Lot ’’ skamje - mjerimi!

Pse krenohemi me numrin e lindjeve!

Kemi kaq banorë,

Me ndihmën e Zotit; Kush i lindi?

Nënat tona që ju dalin ,, Lot’’.

Pse, a thua vallë fëmijët s’janë të njëjtë,

Të njëjtë para Nënës natyrë,

Pse, kush po i dallon,

Ata që kanë sofrat plotë!

Pyes: Pse Nënave të ju dalin ,, Lot ’’

Ah, një Nënë me zemër të lënduar,

Nga ofshamat e tyre,

Bukën që ngrënë nga duart e tyre,

Perëndia do ti mallkoi!

Pse, tri shkronja ,, PSE ’’ lindem ? !

Pse Nënat mallkojnë?

Të gjitha Nënat ndoshta JO,

Një pjesë bukur e madhe PO.

NJERZIT E MIRË

Duhet gëzohemi o njerëz

Që ka ende njerëz të mirë,

Nga furtuna te mëdha

E shtyjmë edhe ndonjë ditë.

Shumë janë dhënë njerëzit

Vetëm pas pasurisë materiale,

S’po mendojnë pas vetes

Të lënë një vepër të mirë.

Te pasurit nuk po ngopen…

Për veten të kenë me bollëk,

Thoshin dikur te mençurit

Kot rriten e bëheni si plep!

Është e vërtet,duhet ditur gjithë

Mos u bëni te keq-bëhuni te mirë,

Matja e njeriut s’është pasuria

Me më vlerë ketë jetë: Është ,,DITURIA’’.

NËNA

Në të gjithë shekujt, moj nënat tona,
Keni qenë e jeni, burim i jetëve tona,
Brezat vijnë e shkojnë, ju  nënat tona,
Mundin tuaj për ne, brezat përkujtojnë.

Ju Nënat shqiptare, të mirat Nëna,
Keni qenë të arta, me duar të argjendta,
Ju Nënat shqiptare, na rritët me shumë mundime,
Nga brendësia e zemrës, shkruan zemra ime.

Me ndihmën e Perëndisë, ju Nëna na lindët,
U rritëm me qumësht...bukë misri Kosove,
Ju nënat  shqiptare, na rritët me mundime,
Ju na edukuat, qysh në fëmijëri,
Të jetojmë me nder nga djersa e ballit,
Duke nderuar më shumë dijetarin.
 

Ju nënat tona na mësuat,
Të nderojmë mikun, mbajtjen e besës,

Të duam arsimin, ta duam kulturën,
Mbi të gjitha atdheun të duam.

Fjalë më e bukur,  se fjala ,,Nënë ''

Sikur Dielli që lindë e shndrinë si Hënë,
S’ka zë e emër më të bukur se fjala ,,Nënë '',
Sikur bilbili ne degë, në tokë është fjala ,,Nenë''.

Gjithnjë do t’ju kujtojmë me mall e dashuri,
Duhet ditur të gjithë, para emrit ,, Nënë ''

Domosdo na duhet të përulemi

Sepse ne gjithmonë  jemi fëmijë.

ME FLAMUR TË SHQIPES

Nesër do të vi,

Atë tokë të vizitoi,

Unë biri yt,

Po digjem me mall.

Ndryshe me mësove,

Nëna ime e dashur,

Ëndërruam për ty,

Shqipëria ime e shenjët.

Kaloi një shekull,

E, sa do të shkojnë,

A do ti bashkojmë tokat,

Të parët qe i kanë lënë.

Ismail Qemajl Bej,

Në Vlorën heroike,

Erdhi Isa Boletini,

Nga Kosova kreshnike.

Besën që të dhamë,

S’do të shkelim kurrë,

Në Vlorë të bashkuar,

O sot o kurrë.

Një shekull jete shkuan,

Të ndarë nga Evropa,

Po, shumë i copëtuan,

Këto trojet tona.

Me flamur në Krujë,

Epoka e Skënderit,

Vazhdoi në Vlorë,

Nga Ismail Qemajl Beu.

Në Kosovën e Isës,

U ngritën bijtë e vendit,

Nga Bacë Adem Jashari,

Me Agim Ramadanin.

Kruja e priti Skënderin,

Vlora Ismail Qemajl Beun,

Prekazi Adem Jasharin,

Zhegra e Gjilanit,

Agim Ramadanin.

Këta kolos të shqipes,

Që kishin shumë shokë,

Populli në trojet e veta,

Kurrë s’do ti harroi.

SYT SHOHIN

Ngado që shkova, pash shumë të pikëlluar,

Si te vendi im Kosova, më shumë askund,

Askund s’lotova!

Kur shoh vendin tim, sa shumë heronj,… varre…

Lotët nuk më ndalen, për këtë Kosovë!

Foleja ime, vendi im i shtrenjtë ,

Kujt po i zënë rrugën, populli im i vuajtur!

Kur të shikosh vendin, pas luftës së fundit,

A thua kështu sakrifikuam, populli për të vuajtur!

Për festa po vijnë, në Kosovë mërgata,

Sa gjallëri është jeta, për këto festa,

Djersa e kurbetçinjve , mbijetojmë shumë familje,

Gëzojnë shumë engjëj, për festa e Gëzime.

Nga këto të shkruara, urojmë kurbetçinjtë ,

Kudo që i kemi nëpër botë, - ,,Zoti i Bekoftë’’ .

KËNGA E VALLJA

Kënga është ushqim,

Ushqim për shpirtin,

Këndon edhe atëherë,

Kur nuk të këndohen

Nganjëherë i shtrënguar,

Që të mos këndoni,

Kënga del nga zemra,

Me lot e me vajë.

Kur jam në vetmi,

Këndoi e vallëzoi,

Çdo lëndim të shpirtit,

Me këngë e kaloi.

Kënga e vallja,

Janë ushqim për mua,

Sikur buka e kripa,

Poezitë i shkruaj.

Këngët e mia,

Askush si dëgjon,

Është zemra ime,

Që këndon pa zë.

Këndo moj zemër,

Zemër e lënduar,

Vetëm kënga jote,

Ajo më shëron mua.