|
Një ndër krijimtaritë më të
lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku
bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor... shprehen
përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin
mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e
artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë,
edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë jetës.
Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së
hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në
shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha
sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si
një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më
zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi,
Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli,
Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të
përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit
të tij...
Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur,
ADEM ZAPLLUZHA,
që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më
gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me
këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë
shqiptare.
(www.sa-kra.ch)
Përgatiti:
Adem ZAPLLUZHA
ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE
SHERIFE
BERISHA THAÇI
Hyrje
Sherife Berisha Thaçi është krijuese nga Theranda - ish Suhareka.
Punon dhe vepron si zyrtare në Gjykatën Themelore të Prizrenit –
Dega ne Therandë (Suhareke) .
Është:
Anëtare e Shoqatës për Kulturë dhe Art “Elena Gjika” në Suharekë
Anëtare e Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës
Anëtare e Lidhjes Ndërkombëtare të Shkrimtarëve dhe Artistëve
Shqipëtar – “Pegasi -Albania“, Tiranë.
Me krijimtari letrare ka filluar të merrem që nga bankat e
shkollës. Punimet e para të krijimtarisë së saj kanë parë dritën që nga viti
1970, ku janë botuar në Revistën Letrare “Jehona” dhe në Gazetën “Flaka
e Vllaznimit”, të cilat aso kohe botoheshin në Shkup.
Gjithashtu, krijimet e Sherifes kanë parë dritën edhe në të
gjithë rrjetin mediatik dhe revista të tilla si: “Rilindja”, “Bota e Re”,
“Zëri i Rinisë”, “Fjala”, “Shkëndija”, në Revistën “Pioneri” si dhe në
Revistën “Fidani”.
Punime të saj janë të botuara në disa libra të Antologjisë në
Tiranë si dhe në Kosovë. Punime të botuara ka edhe në Revistën Shqiptare -
Pegasiane “Horoskopi”.
Vlen të theksohet se në Gazetën “Bota Sot” ka të botuar
materiale nga masakrat suharekase si dhe gjatë eksodit masiv të popullatës
kosovare të këtij regjioni.
Të botuara, disa poezi, i ka në Gazetën “Bota Press” dhe poezi
për fëmijë në Revistën “Fidani”.
Pjesë nga krijimtaria e saj – poezi dhe prozë, ka të botuar edhe
në librin me titull “Brerore Lirie” të cilin çdo vit e boton Shoqata për
Kulturë dhe Art “Elena Gjika” nga Suhareka, duke pasqyruar rritjen e
veprimtarisë letrare.
Ka të botuar librin me poezi me titull "Ngjyra Jete" i cili
është botuar në vitin 1999, dhe librin e dytë me poezi “Shtigjet e Skuqura”,
i cili është botuar në Tiranë në vitin 2012 në Shtëpinë botuese “Marin
Barleti”, dhe është i përkthyer në dy gjuhë – në gjuhën angleze dhe atë
italiane, ku janë shpalosur vlerat e Universialitetit.
Gjatë veprimtarisë së saj letrare, është stimuluar e shpërblyer
disa herë në konkurse letrare.
MARTESË NËN HIJE
Jam Lule Vjollcë –
Jam bijë kosovare
Jam në kërkim të stinës që i thonë Pranverë !
Pas humbjes së shpresave për të mbetur në Kosovë,
Mu desh të bëhem nuse nga Durrësi,
Shumë larg teje –
Por…afër
Nuse pa duvak, pa fustan nusërie.
Nga derë e shtëpisë dola me petka të zeza korb
Për TY Kosovë,
Për bijtë e ashtit tim
Që ranë për TY, e mbetën mbi dhe.
Ashtu të pavarrosur i lashë unë,
E nuk pata mundësi as t`ua mbyllja sytë,
Dhe t`ua pëshpëritja fjalët:
Flini të qetë – Liria nuk është larg –
Oh… ç`dhembje mbeti në zemrën time
Në ato ditë kur vërshuan lumenjtë e gjakut e të lotëve,
Për gjithë atë ferr e tmerr,
Që të kishte rënduar trupin tënd Kosovë.
Ta ktheva shpinën
Duke të lënë TY, mbretëreshë të robëruar.
Plagët ti mora me vete dhe i barta brigjeve të detit.
Duke u dallgëzuar me to, lutesha për fatin tënd dhe timin,
Që të mos na ndjekë hija e orëligës.
Lutesha – Kosovë - A do të më sheh të vdekur,
Apo do të të shoh të gjallë
Shpresat i kisha gjithherë,
Se një ditë do të të shoh të lulëzuar.
Sot në Kosovë vjen erë lirie…
E unë lutem :
Merrmë edhe njëherë në krahët tu Kosovë
Se më ke gjak, me ke asht…
Se këtu retë ma ndalin frymën.
Unë jam këtu veç si një hije e natës së pikëlluar.
Unë dua të jem atje ku bukës i thonë bukë e ujit ujë.
Unë dua lirshëm të frymoj aty ku qesha dhe qava njëkohësisht.
Unë dua të jem në mesin e njerëzve të ashtit tim
Më merr në krahët Tu Kosovë – Gjaku im,
Kënga ime, Lulja ime, Dielli im Kosovë.
28 – NËNTORI
Sot buzëqesh me krenari
Anë e kënd ke pamjen ndryshe
Petku festiv sa mirë të rri
Qëndron krahë-hapur – si Dallëndyshe
S`jam dallëndyshe – jam Shqiponjë
Këtu kam zgjedhur më të bukurin vend
Shqiptaria më thërrasin Zonjë
N`Flamurin e Vlorës, e kam Folenë
Nuk jam veç shtizë e pëlhurë
Në mua ka vlerë të vërtetë
Jam i fuqishëm Flamur
Për mua njerëzit, kanë dhënë jetë
Në këtë vend veç shkëmb e gur
Në shqiptarinë me plisa t`bardhë
Marigona më vuri n`Flamur
Që të jem gjithmonë krenar
I shtrenjti ynë - Simbol Kombëtar
U ngrite lartë më 28 Nëntor - 1912-të
E ne s`do ndalemi gjer n`piedestal
Gjer sa t`arrijmë – Nëntorin e Tretë
PENA IME NUK FLE
Edhe atëherë kur akrepat e orës bashkohen
Pena ime nuk fle
Ajo lëviz mbi çarçafin e bardhë
Kërkon lirimin e pëllumbave nga prangat
Edhe kur bie shi me rrebesh
Ajo kërkon një grusht Diell
Përmbushjen e ëndrrave fëmijërore
Bashke me zërin e ëmbël të bilbilit.
Edhe atëherë kur toka u qullos me të kuq
Ajo kërkonte të mos më përgjakej Dielli
Të shpërlahet acari dhe shiu
Në djepin e dashurisë të rritët kënga e zogjve
Edhe atëherë kur çdo gjë është në gjumë
Zogj ët, fëmijët, lum
Pena ime nuk fle
Ajo kërkon lirinë dhe dashurinë
Ato marrin hov
dhe rriten ne djepin e vargut tim
Pena ime nuk fle
Ajo kërkon lirinë dhe dashurinë
ASAJ
Udhëtoi nëpër kohë kotësish
Jeta ia ngufati gëzimet
Pranverën e kishte të leckosur
E diellin të ngrirë në akullnajë
Sa herë iu gremis zemra
Durimin e shndërroi në lule
Duke përkundur ninulla
Me zë ardhmërie e përjetësie
Puna e saj hijeshoi çdo gjë
Edhe lindjet edhe vdekjet
I bëri të lumtura e krenare
Ajo diti të qeshë diti të qajë
Diti të këndojë diti të vajtojë
Nëpër secilën dallgë jete
Breg u bë e valët i qetësoi
Me amësinë fisnikërinë bujarinë
Trimërinë dashurinë shkëlqesinë
I dha dritë syrit tik-take zemrës
Ngrohje shpirtit të njerëzimit
Ajo ishte dhe mbeti sypatrembur
Si Teuta Nora Shota Xheva
Duke ecë krah për krah me Diellin
Përherë solli të gjelbëruara pranverat
Ajo ishte është e do të jetë
Emër i skalitur thellë në zemra
Ajo ishte është e do të jetë ...
DHIMBJA E VITEVE SHQIPTARE
Vitet e akullta me zemrat prush
Pritje të gjata me dhembje plotë
Shikime të trishtuara
Sa fjalë të pathëna
Sa ndjenja të zjarrta u përtypën në shpirt
Nga shtypja që ishte përditshmëri
Trupi të përshkohet nga të dridhurat
Frymëmarrja ndryshon ritmin
Dëshira të parealizuara
Ëndrra të fjetura mbi detin plotë dallgë
Tek populli i përvuajtur, po rriten akullnajat në zemër
Dhe presin që në një ditë plotë Diell
Ta Luajnë vallen e Shotës
T`i dëgjojmë këngët e parënduara ndër vite
Të shndrit Ylli i Lirisë, kudo në Troje të Shqiptarisë
Bashkë me Shqipen dhe krenarinë e lavdishme të Historisë
FLAKADANËT E LIRISË
(Kushtuar vëllezërve Gërvalla e Haxhi Zekes)
Gurgullimë e Lumit
Zhurmshëm kalon nëpër Dubovik
Kërkon frymën e këngës sate me kitarë
Duke pëshpëritur një lutje të moçme
Kanjushat e verdha
Se ndalën fluturimin
Mbi Dubovikun e lodhur nga malli
Me zjarrin që po i djeg për t`bijtë
Janari i acartë
Në një skaj të Shtuttgardit
Nuk mundi t`i ngrijë telat e kitarës
Kur pishtarët nga Perëndimi
Frymojnë zjarr Atdhetarizmi
LIRIA I SHKRUANTE NE BALLE
(Kushtuar dr. Ibrahim Rugovës)
Kaloi shtigje, dete e oqeane
Për të takuar miqtë e vjetër
Edhe përtej Atlantikut
Iu deshtë ta shpalos amanetin e hershëm
Bashkë me veprën e Pjetër Bogdanit
Për të gjetur rrugën e dritës
U bë i njohur në botë
Paqësori që bashkimin e kishte ideal
I buzëqeshur përherë
Me shallin rreth qafës
Stoikisht
Prite të lind dielli
Për të ngrohur shumë zemra
Mu në bregun e Dardanisë
Amanetin për Liri
Në histori
I gjallë do mbetesh
Në Flamurin Dardan
Padyshim
Për brezat e rinj
TI – DRITARE E JETES
(Adem Jasharit)
Në ditën me diell - kur të njoha TY – ishe mjekër
zi
ndërgjegje e zgjuar e një populli
Me shtatin prej
Drangoji
Të quanin Anteu e Maleve
Në ditën kur flisja me Ty- përgjigjet i merrja me
krisma
Krismat jehuan përtej
Atlantikut
Lëshonte rreze drite mbi Tokën
Tënde
E Ti, me avuj dashurie e ngrohje Atë !
Toka Jote e mbjellë me
plumba
E larë me lot e gjak
pëllumbash
Që ranë për ta shpërlarë tmerrin e
zisë
Për t`mos vdekur kurrë, nga faqja e historisë
Ti - Blerim pranvere në tokën e
përgjakur,
Në ditën e vdekjes Sate – Toka mblodhi
shi
Nga pesha e dhembjes gurët
pëlcasin
E dhembja lëshonte valle trishtimi
Bacë, Amaneti Yt, u
përmbush,
Ti gardhiqe nuk doje, ndaj e kishe zemrën
prush.
Rreze Drite që qanë errësirën ishe
TI
Ti – Dritare e Jetës – lëshon rreze në çdo shtëpi
HEROIN S
(Gjevë LLadrovcit)
Ty bijë malësore - Hëna të kotej në ballë
Kur grykëholla vringëllonte në Malet e Kosovës
E shndërruar në kullë pikëllimi,
Si Shota me Azemin - Ti Gjevë me Fehmiun
I bëtë ballë zjarrit për çlirimin e Kosovës
Krah për krah me UÇK-ne e cila i ngjante detit te pafund
Atëherë, kur Lehonat thyenin grilat me lindjet
Dhe foshnjat lundronin detit të jetës
Dhembja lëshonte valle trishtimi
Ju - erdhët nga perëndimi, latë luksin e jetës
Për të mbetur figurë e luftës dhe rezistencës.
Sot,
Lapidari flet për virtytet Tuaja të larta
Djajtë që kafshonin për vdekje
Të lanë TY përherë në kujtimin tonë
Që në të sotmen dhe të ardhmen
Ti mbetesh e pavdekshme – Heroine e gjalle
LERMANI NJË DRITARE HAPUR
(Dëshmorëve)
Pasi që tashmë po prehem
Në damarët e tokës së Atdheut
Ma leni një dritare hapur
T’i bashkëngjitëm dritë-hënës
Ta përcjell rreze-diellin si ngroh mbi vendin tim
T`i ndjej klithjet e fëmijëve
Ta ndjej cicërimën e zogjve
Të shijoj aromën e luleve
Gjelbërimin e natyrës dhe aromën e Lirisë
Në stinët e reja të ardhmërisë
Ta shuaj dashurinë me Ju – gjaku im
Që jeni mrekulli e planetëve
Dhe hyjni e kontinenteve
Pasi që tashmë po prehem
Në damarët e Tokës së Atdheut
Ma leni një dritare hapur
Sepse po ndjej mall për ju
Lërmani një dritare hapur
Dua ta shijoj aromën e Lirisë së pritur me shekuj
Ju lutem – lërmani një dritare hapur !!!
|
