Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

SHERIFE BERISHA THAÇI

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

SHERIFE BERISHA THAÇI

            Hyrje

            Sherife Berisha Thaçi është krijuese nga Theranda - ish Suhareka.

            Punon dhe vepron si zyrtare në Gjykatën Themelore të Prizrenit – Dega ne Therandë (Suhareke) .

            Është:

            Anëtare e Shoqatës për Kulturë dhe Art “Elena Gjika” në Suharekë

            Anëtare e Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës

            Anëtare e Lidhjes Ndërkombëtare të Shkrimtarëve dhe Artistëve Shqipëtar – “Pegasi -Albania“, Tiranë.

            Me krijimtari letrare ka filluar të merrem që nga bankat e shkollës. Punimet e para të krijimtarisë së saj kanë parë dritën që nga viti 1970,  ku janë  botuar në Revistën Letrare  “Jehona” dhe në Gazetën  “Flaka e Vllaznimit”, të cilat aso kohe botoheshin në Shkup.

            Gjithashtu, krijimet e Sherifes kanë parë dritën edhe në të gjithë rrjetin mediatik dhe revista të tilla si: “Rilindja”, “Bota e Re”, “Zëri i Rinisë”, “Fjala”, “Shkëndija”, në Revistën “Pioneri” si dhe në  Revistën “Fidani”.

            Punime të saj janë të botuara në disa libra të Antologjisë në Tiranë si dhe në Kosovë. Punime të botuara ka edhe në Revistën Shqiptare - Pegasiane  “Horoskopi”.

            Vlen të theksohet se në Gazetën “Bota Sot” ka të botuar materiale nga masakrat suharekase si dhe gjatë eksodit masiv të popullatës kosovare të këtij regjioni.

            Të botuara, disa poezi, i ka në Gazetën “Bota Press” dhe poezi për fëmijë  në Revistën  “Fidani”.

            Pjesë nga krijimtaria e saj – poezi dhe prozë, ka të botuar edhe në librin me titull “Brerore Lirie” të cilin çdo vit e boton Shoqata për Kulturë dhe Art  “Elena Gjika” nga Suhareka, duke pasqyruar rritjen e veprimtarisë letrare.

            Ka të botuar librin me poezi me titull "Ngjyra Jete" i cili është botuar në vitin 1999, dhe librin e dytë me poezi “Shtigjet e Skuqura”, i cili është botuar në Tiranë në vitin 2012 në  Shtëpinë botuese “Marin Barleti”, dhe është i përkthyer në dy gjuhë – në gjuhën angleze dhe atë italiane, ku janë shpalosur vlerat e Universialitetit.

            Gjatë veprimtarisë së saj letrare, është stimuluar e shpërblyer disa herë në konkurse letrare.

MARTESË NËN HIJE

Jam Lule Vjollcë –

Jam bijë kosovare

Jam në kërkim të stinës që i thonë Pranverë !

Pas humbjes së shpresave për të mbetur në Kosovë,

Mu desh të bëhem nuse nga Durrësi,

Shumë larg teje –

Por…afër

Nuse pa duvak, pa fustan nusërie.

Nga derë e shtëpisë dola me petka të zeza korb

Për TY Kosovë,

Për bijtë e ashtit tim

Që ranë për TY, e mbetën mbi dhe.

Ashtu të pavarrosur i lashë unë,

E nuk pata mundësi as t`ua mbyllja sytë,

Dhe t`ua  pëshpëritja fjalët:

Flini të qetë – Liria nuk është larg –

Oh… ç`dhembje mbeti në zemrën  time

Në ato ditë kur vërshuan lumenjtë e gjakut e të lotëve,

Për gjithë atë ferr e tmerr,

Që të kishte rënduar trupin tënd Kosovë.

Ta ktheva shpinën

Duke të lënë  TY, mbretëreshë të robëruar.

Plagët ti mora me vete dhe i barta brigjeve të detit.

Duke u dallgëzuar me to, lutesha për fatin tënd dhe timin,

Që të mos na  ndjekë hija e orëligës.

Lutesha – Kosovë -  A do të më sheh të vdekur,

Apo do të të shoh të gjallë

Shpresat  i kisha  gjithherë, 

Se një ditë do të të shoh të lulëzuar.

Sot në Kosovë vjen erë lirie…

E unë lutem :

Merrmë edhe njëherë në krahët tu Kosovë

Se më ke gjak, me ke asht…

Se këtu retë ma ndalin frymën.

Unë jam këtu veç si një hije e natës së pikëlluar.

Unë dua të jem atje ku bukës i thonë bukë e ujit ujë.

Unë dua lirshëm të frymoj aty ku qesha dhe qava njëkohësisht.

Unë dua të jem në mesin e njerëzve të ashtit tim

Më merr në krahët Tu Kosovë – Gjaku im,

Kënga ime, Lulja ime, Dielli im Kosovë.

28 – NËNTORI

Sot buzëqesh me krenari

Anë e kënd ke pamjen ndryshe

Petku festiv sa mirë të rri

Qëndron krahë-hapur – si Dallëndyshe

S`jam dallëndyshe – jam Shqiponjë

Këtu kam zgjedhur më të bukurin vend

Shqiptaria më thërrasin Zonjë

N`Flamurin e Vlorës, e kam Folenë

Nuk jam veç shtizë e pëlhurë

Në mua ka vlerë të vërtetë

Jam i fuqishëm Flamur

Për mua njerëzit, kanë dhënë jetë

Në këtë vend veç shkëmb e gur

Në shqiptarinë me plisa t`bardhë

Marigona më vuri n`Flamur

Që të jem gjithmonë krenar

I shtrenjti ynë - Simbol Kombëtar

U ngrite lartë më 28 Nëntor - 1912-të

E ne s`do ndalemi gjer n`piedestal

Gjer sa t`arrijmë – Nëntorin e Tretë

PENA IME NUK FLE

Edhe atëherë  kur akrepat e orës bashkohen

Pena ime nuk fle

Ajo lëviz mbi çarçafin e bardhë

Kërkon lirimin  e pëllumbave nga prangat

Edhe kur bie shi me rrebesh

Ajo kërkon një grusht  Diell

Përmbushjen e ëndrrave fëmijërore

Bashke me  zërin  e ëmbël të  bilbilit.

Edhe atëherë  kur  toka u qullos me të kuq

Ajo kërkonte të  mos më  përgjakej Dielli

Të  shpërlahet  acari  dhe  shiu

Në djepin e dashurisë të rritët kënga e zogjve

Edhe atëherë kur çdo gjë  është  në gjumë

Zogj ët, fëmijët, lum

Pena ime nuk fle

Ajo kërkon lirinë  dhe dashurinë

Ato marrin  hov

dhe rriten ne djepin e vargut  tim

Pena ime nuk fle

Ajo kërkon lirinë dhe dashurinë

 ASAJ

Udhëtoi nëpër kohë kotësish

Jeta ia ngufati gëzimet

Pranverën e kishte të leckosur

E diellin të ngrirë në akullnajë

Sa herë iu gremis zemra

Durimin e shndërroi në lule

Duke përkundur ninulla

Me zë ardhmërie e përjetësie

Puna e saj hijeshoi çdo gjë

Edhe lindjet edhe vdekjet

I bëri të lumtura e krenare

Ajo diti të qeshë diti të qajë

Diti të këndojë diti të vajtojë

Nëpër secilën dallgë jete

Breg u bë e valët i qetësoi

Me amësinë fisnikërinë bujarinë 

Trimërinë dashurinë shkëlqesinë

I dha dritë syrit tik-take zemrës

Ngrohje shpirtit të njerëzimit

Ajo ishte dhe mbeti sypatrembur

Si Teuta Nora Shota Xheva

Duke ecë krah për krah me Diellin

Përherë solli të gjelbëruara pranverat

Ajo ishte është e do të jetë

Emër i skalitur thellë në zemra

Ajo ishte është e do të jetë ...

DHIMBJA E VITEVE SHQIPTARE

Vitet e akullta me zemrat prush

Pritje të gjata me dhembje plotë

Shikime të trishtuara

Sa fjalë të pathëna

Sa ndjenja të zjarrta u  përtypën në shpirt

Nga shtypja që ishte përditshmëri

Trupi të përshkohet nga të dridhurat

Frymëmarrja ndryshon ritmin

Dëshira të parealizuara

Ëndrra të fjetura  mbi detin plotë dallgë

Tek populli i përvuajtur, po rriten akullnajat në zemër

Dhe presin që në një ditë plotë Diell

Ta Luajnë vallen e Shotës

T`i  dëgjojmë këngët e parënduara ndër vite

Të shndrit Ylli i Lirisë, kudo në Troje të Shqiptarisë

Bashkë me Shqipen dhe krenarinë e lavdishme të Historisë

FLAKADANËT E LIRISË

(Kushtuar vëllezërve Gërvalla e Haxhi Zekes)

Gurgullimë e Lumit

Zhurmshëm kalon nëpër Dubovik

Kërkon  frymën e këngës sate me kitarë

Duke pëshpëritur një lutje të moçme

Kanjushat e verdha

Se ndalën fluturimin

Mbi Dubovikun e lodhur nga malli

Me zjarrin që po i djeg për t`bijtë

Janari i acartë

Në një skaj të Shtuttgardit

Nuk mundi t`i ngrijë telat e kitarës

Kur pishtarët nga Perëndimi

Frymojnë zjarr Atdhetarizmi

LIRIA I SHKRUANTE NE BALLE

(Kushtuar dr. Ibrahim Rugovës)

Kaloi  shtigje, dete e oqeane

Për  të  takuar miqtë e vjetër

Edhe përtej  Atlantikut

Iu deshtë  ta shpalos  amanetin e hershëm

Bashkë  me veprën  e Pjetër  Bogdanit

Për  të  gjetur  rrugën e dritës

U bë  i  njohur në  botë

Paqësori  që  bashkimin e kishte  ideal

I buzëqeshur përherë

Me shallin  rreth  qafës

Stoikisht

Prite të lind dielli

Për  të  ngrohur  shumë  zemra

Mu në  bregun e Dardanisë

Amanetin  për  Liri

Në  histori

I gjallë  do mbetesh

Në  Flamurin Dardan

Padyshim

Për  brezat e  rinj

TI – DRITARE E JETES

(Adem Jasharit)

Në ditën me diell - kur të njoha TY – ishe mjekër zi

ndërgjegje e zgjuar e një populli                                                                                      

Me shtatin prej Drangoji                                                                                                      

Të quanin Anteu e Maleve

 Në ditën kur flisja me Ty- përgjigjet i merrja me krisma                                      

Krismat jehuan përtej Atlantikut                                                                       

Lëshonte rreze drite mbi Tokën Tënde                                                                       

E Ti, me avuj dashurie e ngrohje Atë !

Toka Jote e mbjellë me plumba                                                                                        

E larë me lot e gjak pëllumbash                                                                                      

Që ranë për ta shpërlarë tmerrin e zisë                                                                        

Për t`mos vdekur kurrë,  nga faqja e historisë

Ti -  Blerim pranvere në tokën e përgjakur,                                                                        

Në ditën e vdekjes Sate – Toka mblodhi shi                                                                  

Nga pesha e dhembjes gurët pëlcasin                                                                               

E dhembja lëshonte valle trishtimi

Bacë,  Amaneti Yt, u  përmbush,                                                                                            

Ti gardhiqe nuk doje, ndaj e kishe zemrën prush.                                                  

Rreze Drite që qanë errësirën ishe TI                                                                            

Ti – Dritare e Jetës – lëshon  rreze në çdo shtëpi

HEROIN S

(Gjevë   LLadrovcit)

Ty bijë malësore - Hëna të kotej në  ballë

Kur  grykëholla  vringëllonte në  Malet e Kosovës

E shndërruar në  kullë  pikëllimi,

Si  Shota me Azemin - Ti Gjevë  me Fehmiun

I bëtë  ballë  zjarrit për çlirimin e Kosovës

Krah për krah me UÇK-ne e cila i ngjante detit te pafund

Atëherë, kur  Lehonat  thyenin  grilat me lindjet

Dhe foshnjat  lundronin  detit të  jetës

Dhembja lëshonte  valle trishtimi

Ju - erdhët nga perëndimi, latë luksin e jetës

Për  të mbetur figurë e luftës dhe rezistencës.

Sot,

Lapidari flet për virtytet  Tuaja  të larta

Djajtë  që  kafshonin  për  vdekje

Të  lanë  TY përherë   në  kujtimin tonë

Që  në të sotmen dhe të ardhmen

Ti mbetesh e pavdekshme – Heroine e gjalle

LERMANI  NJË  DRITARE  HAPUR

(Dëshmorëve)

Pasi që tashmë po prehem

Në damarët e tokës së Atdheut

Ma leni një dritare hapur

T’i  bashkëngjitëm dritë-hënës

Ta përcjell  rreze-diellin si ngroh mbi vendin tim

T`i  ndjej  klithjet e fëmijëve

Ta  ndjej  cicërimën  e  zogjve

Të shijoj aromën e luleve 

Gjelbërimin e natyrës  dhe aromën e Lirisë

Në stinët e reja të ardhmërisë

Ta shuaj dashurinë me Ju – gjaku im

Që jeni mrekulli e planetëve

Dhe hyjni e kontinenteve

Pasi  që tashmë po prehem

Në damarët e Tokës së Atdheut

Ma leni një dritare hapur

Sepse po ndjej mall për ju

Lërmani një dritare hapur

Dua ta shijoj aromën e Lirisë së pritur me shekuj

Ju lutem – lërmani një dritare hapur !!!