Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Adem ZAPLLUZHA

SHI NË QYTETIN TIM

Librin me poezi të autorit Adem Zaplluzha, "Shi në qytetin tim"  mund ta shkarkoni falas në sektorin

„Literaturë“

(E falënderojmë përzemërsisht autorin)

PIKTORI I JEPË SHPIRT GURIT

Nuk di se çfarë kuptimi kanë

Gjërat që nuk ekzistojnë

Piktori i japë shpirt gurit

Që të mburret shtatorja

Me duart delikate të trëndafilave

Nga bardhësia e zambakëve

Mundohemi ta shtrydhim bardhësinë

E një eliksiri të mëndafshtë

E cila bardhësi

Asnjëherë nuk pranon dështimin

E lindjes së gjelbërimit

Kur jemi të nevrikosur

Ecim nëpër vetminë e rrugëve

Si somnambulët

Dhe kur mbërrimë pa dashje

Në fund të tregimit

I harrojmë parathëniet e ngjyrave

KAH PO IKIN DITËT

Ky dimër

Po ikën me bastun

kah majat e egra

Ku t’i lë duart e ngrira

Kallkanët më shikojnë me ironi

A ka emër kjo jetë që po ikën

Kur ishim bashkë

Dëgjonim se si qante era

Kurse sot

Po dënesi në vetmi

Si quhet lumi që po shteron

Më janë ngrirë lotët

Një grusht borë s’paska mbetur

Në kepin e shpresës së kujtimit

Kah po ikin ditët

Në cilin det po ndodh

Përmbytja e zogjve të bardhë

MBRËMË QANTE ERA

Mendova se lumi e ndërron rrjedhën

por jo

Derdhet si përherë

Në shtratin e vdekur të kohës

Një erë e marrë po troket në kujtesë

Erdhën edhe ujkonjat

Netët po ulërijnë

Ashti siç ulërinin në kohërat e liga

Kah t’i drejtojë lutjet

Mëkati i kujt më zuri në këtë shteg

Mbrëmë i dëgjova lutjet e fundit

Dëgjova

Se si qante era e përlotur

NATA ISHTE E GJATË

Thonë se ankthi është

Një pjesë e pandashme e gjumit

Kurse unë mendoj

Të kundërtën

Gjumi është ajo pjesë e ankthit

Kur i dëgjon britmat Frojdjane

Një eunuk për çdo ditë

I mjelë yjet

Kur në netët e vona

Gjumi hynë nëpër ledhnajat

E ëndrrave

Për t’i zënë ngushtë zhgjëndrrat

Mbrëmë vërejta se si dënesnin

Me mallëngjim vajtonin

Boçat e orës

Nata ishte e gjatë

Kurse tiktaku i akrepave

Ende këndon një elegji

Të pa kënduar deri më sot

KAM FRIKË

Kam frikë

Këto pamje groteske

Po më duken si leckat e një beteje

Diku në majat e majave

Një korb i zi

Nuk i ndalë krakëllimat

Mjegullat sillen vërdallë

Si vagabondët pa adresë

Shëtisin hijet

Një natë e zorshme si kjo

Më duket se asnjëherë s’ka ngjarë

Në mendjen time

Kjo frikë ka diçka të tmerrshme

Në brendinë e saj

I zgjatë duart thellësive

Dhe në fund të udhës

Mbytet në gjolin e një dallge pa emër

Kam frikë

Paskam shumë frikë

Nga kjo lojë përplot lemeri

NJË PIKË LOTI KËTU

Në këtë azil

Nuk vjen askush

Më kuptoni këtu s’ka njerëz

Po sa hynë nëpër këto porta

Shndërrohen në hije të murrme

Një pikë loti këtu

I mbytë të gjitha detet

Oqeanet janë aq të vegjël

Sa që humbin

Në sytë e përlotura të gjelbërimit

Si vesa e agullimës

Ju thash se këtu s’ka më lot

Janë tharë detet e syve

Në këtë azil të paemër

Vetëm pas qepallave të thinjura fshehin

Njerëzit më grotesk të kohës

Poezi nga libri " Shi në qytetin tim"