Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Sabir KRASNIQI

SHKOLLA E HIPNOZËS  (1)

        Për vizitorët e nderuar të web faqes www.sa-kra.ch e posaçërisht për ata që janë të interesuar për lëmin e hipnozës, në këtë shkrim, të cilin e kam ndarë në disa pjesë, do ua paraqes bazën e induktimit të gjendjes hipnotike. E kam emërtuar shkolla e hipnozës, pasi materiali i mëposhtëm nuk përbëhet vetëm nga ana teorike, por sqaron hap pas hapi edhe format praktike, të cilat, përmes ushtrimeve të përshkruara, do të ju shpien padyshim deri te suksesi.

            Disa nga rregullat e domosdoshme para dhe gjatë procesit të hipnotizimi

            Para se të filloni ta praktikoni hipnozën në qenie njerëzor, pavarësisht fokusimit të saj, qoftë për qëllime mjekuese, mendore apo thjesht eksperimentale, duhet t’i keni parasysh disa rregulla që janë të domosdoshme, para dhe gjatë procesit hipnotik.

            - Praktikoni hipnozën në persona që lajmërohen vullnetarisht;

            - Mos u mundoni ta hipnotizoni personin kundër dëshirës dhe vullnetit të tij:

            - Në asnjë rast, mos eksperimentoni me persona të sëmurë rëndë psikikisht, të sëmurë nga zemra ose me njerëz depresiv;

            - Mos tentoni ta keqpërdorni hipnozën për manipulime të pandershme dhe të pamoralshme;

            - Gjatë procesit hipnotikë, preferohet ose edhe është e domosdoshme kur punohet me gjininë femërore ose me persona që nuk i takojnë rrethit tuja të ngushtë, të jetë i pranishëm edhe personi i tret si dëshmitarë;

            - Nëse ju bie rasti të aplikoni hipnozën tek ndonjë fëmijë, gjithsesi tentoni që i pranishëm në seancë të jetë edhe prindi i tij (saj) ose personi kujdestar.

            Po e theksoj: qëllimi i këtij kursi nuk është që ju ta luani rolin e magjistarit, parashikuesit, mjekut etj., dhe ta përdorni këtë dukuri, pra hipnozën, për qëllime manipulues duke përfituar nga fatkeqësitë e të tjerëve.

            Siç e dini të gjithë, shëndeti i njeriut (ku shpesh është në pyetje edhe jeta e tij) është  shumë i çmueshëm, prandaj nuk do të ishte e arsyeshme që të merrni një përgjegjësi aq të madhe duke u munduar të luani rolin e kujtdo qoftë - “profetit” ose “mjekut”. Profetët janë krijesa të përzgjedhura, krijesa të shenjtë dhe posedojnë fuqinë dhe vullnetin e dritës hyjnore përmes së cilës shpërndajnë rrezet e arta shëruese dhe bartin mesazhet e Perëndisë tek njerëzimi. Ndërsa mjeku, i cili nga ana e organeve kompetente është cilësuar si individ i specializuar dhe i është dhënë titulli dr., i bartë të gjitha përgjegjësitë ligjore për veprimet e veta me pacientë...

            Me këtë nuk dua të them se ju nuk guxoni ta përdorni hipnozën për shërim, por  përdorimi i saj duhet të ketë qëllim human dhe të jetë në përshtatshmëri me situatën. Ju mund ta përdorni hipnozën për largimin e shprehive të padëshiruara: veseve, huqeve e manive psikike; sëmundjeve të varësisë: heqjen dorë nga pirja e duhanit, alkoolit etj.; largimin e streseve negative të krijuara nga faktor të shumtë, objektiv apo subjektiv, për zhvillimin dhe ngritjen e nivelit të inteligjencës, për stimulime kreative etj. Për gjithçka tjetër që del jashtë këtyre kornizave, pra për të gjitha pasojat e mundshme nga përdorimi i pavend ose keqpërdorimi i hipnozës, përgjegjësia, morale apo ligjore, do të bie mbi ju. Kemi të bëjmë me një shtresim shumë të ndjeshëm, me ndërdijen e njeriut, me shpirtin e tij, andaj po apeloj që të jeni shumë, shumë të kujdesshëm gjatë përdorimit të saj, e në veçanti, sugjestioneve të dhëna.

            Njohja e vetvetes

            Para se të fillojmë me zbatimin e hipnozës në praktikë duhet t’i  zhvillojmë disa aftësi psiko-fizike e, para së gjithash, kontrollin e rreptë ndaj vetvetes. Pa e arritur një kontroll të tillë, ne nuk mund t’i neutralizojmë  e dhe t’i zhdukim  të metat tona, e për këtë na duhet  durim dhe koncentrim të mendimeve. Vetëm me vullnet dhe dëshirë, të gjitha këto arrihen shumë lehtë.

            Në literaturën  e autorëve të ndryshëm mund të  hasni  shpesh në mendime, se për induktimin e gjendjes hipnotike nuk duhen kurrfarë ushtrimesh, unë, megjithatë, në qoftë se dëshironi  të bëheni një hipnotizues  komplet, në kuptim të plotë të fjalës, iu kisha  preferuar që t’i  zbatoni ushtrimet që do të pasojnë.

            Qëllimi

            Hapi i parë që duhet bërë në këtë drejtim është orientimi i caktuar, pra -  QËLLIMI.  Pa qëllim nuk ka koncentrim, kurse koncentrimi  është burimi i sukseseve. Për të  pasur sukses  duhet me çdo kusht  të besoni  në realizimin e qëllimeve që ia keni parashtruar vetes, e që në këtë rast është aftësia për hipnotizim. Duhet të besoni në aftësitë tuaja. Në qoftë se ju nuk  i besoni vetvetes, atëherë si  do të mund të kërkoni  nga të tjerët që t’ju  besojnë?! Aq sa keni vetëbesim, aq edhe do të arrini.

            Vetëm ai njeri që kontrollon vetën mund të sundojë mbi të tjerët, pra rrethit të vetë mund t’ia imponojë vullnetin  e tij. Me fjalë të tjera, ai duhet  të jetë zotërues  dhe dirigjues i dëshirave dhe vullnetit të vetë, e jo rob i tyre.

            Sundimi mbi vetveten ka për qëllim  që individi ta fitojë dhe forcojë  ndjenjën e vetëbesimit, e me këtë edhe ndjenjën e superioritetit ndaj rrethit të vetë. Këto veti mundet secili individ, me ushtrime që do t’i cekim  më vonë, t’i zotërojë dhe t’i zbatojë. Për të arritur  sa më mirë ta njohim vetveten, e nëpërmjet kësaj  edhe arritjen e forcës  për të hipnotizuar, duhet  ta zbatojmë metodën  e psikologut të njohur Sigmund Freudit - Psikanalizën.

            Kjo metodë, e cila është shumë e përshtatshme dhe shumë praktike, duhet të zhvillohet në mbrëmje, para se të bini në gjumë. Pasi të rehatoheni në shtrat, mbyllni sytë dhe mundohuni t’i ringjallni  përsëri në mendime  aktivitetet të cilat  i keni bërë gjatë ditës, nga momenti kur jeni zgjuar e deri  në momentin e  shtrirjes  në shtrat.  Mendoni për gjithçka! Jo vetëm për ato që i keni bërë ose përjetuar  ju personalisht, por edhe për ato që i keni vërejtur ose dëgjuar edhe tek te tjerët.

            Pasi ta kaloni „shiritin filmor“ të ditës në mendime, do të ishte mirë  që pranë vetës ta keni  edhe një  fletore dhe laps.  Fletën e fletores ndajeni në dy  pjesë: në njërën anë shënoni simbolin +, për veprimet pozitive, ndërsa në anën tjetër simbolin - , për veprimet negative. Pasi t’i keni shënuar veprimet që i konsideroni  si pozitive ose si negative, atëherë analizoni dobitë dhe dëmet që i keni pasur nga këto veprime. Pastaj mendoni dhe shënoni se çfarë duhet bërë në perspektivë. Për veprimet negative  mundohuni të gjeni  rrugëzgjidhje sa më të  mirë,  duke i mënjanuar  pasojat e tyre, ndërsa për veprimet pozitive, kërkoni mundësi që dobitë e tyre të shtohen  edhe më.  E kur është fjala për veprimet e individëve të tjerë, atëherë shënoni se çfarë do të bënit dhe si do të silleshit ju po të ishit në vendin e tyre...

            Këtë mënyrë psikoanalitike, mundësisht ushtrojeni së paku tri herë në javë. Kjo metodë është mënyra më e mirë  për ta njohur vetveten në mënyrë të përgjithshme, por edhe të tjerët, dhe njëkohësisht rrit aftësitë e të mbajturit mend, zhvillon koncentrimin dhe mënjanon vetitë negative  të personalitetit. Koha e pakët që do ta humbni për ushtrim, do t’ju kompensohet disa fish dhe atë  ju do ta vëreni që në javën e  parë. Por, mos harroni: duhet ta kemi gjithnjë parasysh parashtrimin e qëllimeve të dëshiruara, pa marrë parasysh se për çfarë veprimi  është fjala.

            Koncentrimi

            Arritja e qëllimeve të parashtruara fillon me ushtrimin e koncentrimit. Koncentrimi, siç thamë, është  burimi i sukseseve dhe paraqet çelësin e aftësive të larta punuese. Sëmundje e kohës sonë  konsiderohet mungesa e  koncentrimit, mungesa e harmonisë  së brendshme dhe asaj të jashtme. Shumë njerëz e konceptojnë  nocionin koncentrim në mënyrë të gabuar. Ata mendojnë  se koncentrimi vlen vetëm për ata që mëtojnë drejt një zhvillimi të lartë  shpirtëror. Kjo është e gabuar. Koncentrimi është çështje e jetës së përditshme. Për të qenë i koncentruar  nuk nevojitet  ndonjë  përgatitje e posaçme ose ndonjë ushtrim i rëndë. Në fakt, duhet që gjithë atë që e  bën, ta kryesh  me vëmendje të përqendruar; që gjatë çdo pune, gjatë çdo detyre të thellohesh me të gjithë qenien brenda  qëllimit të caktuar që të mund ta realizosh atë në mënyrë të drejtë. Koncentrimi pra, nuk është ndonjë forcë konvulsive, nuk është  ndonjë orvatje e detyruar, por vetëm  orientim tjetër, në të cilin fuqitë tona behën më të rregullta dhe aplikohen më mirë, ndërsa energjia, e cila ishte e shkapërderdhur, kursehet, sepse atë që e bëjmë  në mënyrë të koncentruar na merr më pak kohë, ndërsa  nervave tona më pak fuqi.

            Duhet të cekim se ekzistojnë dy drejtime koncentrimesh: ai i vetëdijshmi dhe ai i pavetëdijshmi. Koncentrimi i pavetëdijshëm  arrihet pa kurrfarë mundi, sepse rrjedh si nxitje  ose e shprehisë ose  e interesimit të madh,  derisa  koncentrimi i vetëdijshëm  arrihet më me vështirësi. Por,  në qoftë se koncentrimi i vetëdijshëm  bëhet në mënyrë të organizuar mirë,  pas një kohe ai realizohet sikurse koncentrimi i pavetëdijshëm. P.sh., gjatë bisedës në një ambient të lirë, ju nuk keni nevojë për koncentrim të vetëdijshëm, aty koncentroheni pavetëdijshëm, derisa në një ambient tjetër masiv, ku janë prezentë njerëz me respekt etj., ju duhet ta aktivizoni koncentrimin e vetëdijshëm. Në librin  „Sistemi im i suksesit“, autori Oskar Shelbah në lidhje me koncentrimin thotë: „Koncentrimi është faktori më i rëndësishëm me rastin e punës  mendore të njeriut të  suksesit; me ndihmën e tij bëhet i mundur, jo vetëm  mendimi i vetëdijshëm  logjik, por edhe mendimi i ndërdijshëm logjik si krijim, do të thotë krijim produktiv shpirtëror. Të koncentrohesh do të thotë: të përmbahesh,  të përqendrohesh në një  pikë, e pastaj  këtë ta vësh nën dritën e qartë të vetëdijes, d.m.th., ta kapësh dhe ta kuptosh me të gjitha hollësitë e saj“.

            Ushtrimet për arritjen e koncentrimit janë të shumta dhe të ndryshme, por këtu do t’i cek vetëm disa, të cilat konsiderohen si më të suksesshmet:

            a) Para se të shkoni për të fjetur, bëjeni shprehi që rrobat tuaja t’i rregulloni me kujdes, duke iu dhënë më këtë rast ai veprim një kënaqësi  të veçantë.

            b) Çdo obligim mundohuni ta kryeni  me vullnet deri në fund, pavarësisht nga pengesat dhe vështirësitë që ju paraqiten; mundohuni t’i mënjanoni ato pa  shqetësime, si pengesa e vështirësi normale.

            c) Merreni një libër dhe lexojeni në një vend publik, zakonisht në ndonjë qendër  ku frekuentimi i masës është i dendur dhe ka shumë zhurmë, duke u munduar që ta kuptoni përmbajtjen e tekstit, pa u shqetësuar apo dekoncentruar nga zhurma. Një gjë të tillë mund ta provoni edhe në shtëpi, nën zhurmën e kasetofonit ose televizionit etj.

            d) Merreni një gotë të mbushur me ujë  në dorën e djathtë, përkatësisht me krahë të zgjatur, duke e mbajtur atë  në atë pozitë 2-3 minuta dhe gjatë kësaj kohe të mos ju derdhet asnjë pikë ujë. Pastaj provojeni edhe  me dorën e majtë. Koha e ushtrimit  zgjatet gradualisht, për çdo javë nga një minut, derisa të arrini që gotën ta mbani në atë pozitë së paku 10 minuta.

            e) Merreni ndonjë fotografi  të ndonjë personaliteti që e adhuroni ose  të ndonjë anëtari të familjes, vendoseni para syve  dhe vështrojeni për një minutë, dhe pastaj, pas mbylljes së syve, mundohuni  ta përfytyroni  atë figurë shpirtërisht, mundësisht me të gjitha detajet. Ky ushtrim është  ndër ushtrimet më të mira të koncentrimit vizual, dhe duhet të ushtrohet  derisa të arrihet, që symbyllurazi të shihet fotografia, e tillë çfarë është në realitet.

            Pasi  të arrini t’i përvetësoni këto ushtrime, mund të vazhdoni  me të tjerat. Por, nuk është e preferuar që të kalohet  në ushtrimin  tjetër pa e përsosur të para, pasi që të gjitha ushtrimet janë të lidhura ngushtë mes  veti dhe efekti i  dëshiruar i tyre do të japë rezultat  vetëm kur të zotërohen që të gjitha në mënyrë të plotë.

            Forcimi dhe stabilizimi  nervor

            Me arritje të dëshiruar të koncentrimit, ju faktikisht keni arritur edhe një lloj stabilizimi nervor. Forca  nervore paraqet kushtin kryesor për arritjen  e „magentizmit“ personal dhe aftësinë e hipnotizimit, sepse i dobëti nuk mund  të mbisundojë mbi më të fortin. Fjala nerv, rrjedh nga latinishtja që do të thotë: dell, damar. Në kuptim figurativ do të thotë:

            a) gjendje  e përgjithshme e njeriut, sjellje, qëndrim a ndjeshmëri që varet nga  gjendja e acaruar e sistemit nervor;

            b) tërësia e energjive të brendshme, që ve në veprim njeriun për të arritur diçka;

            c)  forcë e brendshme për të shprehur diçka;

            d)  pjesa më e rëndësishme, thelbi i diçkaje etj.

            Kjo do të thotë se sistemi nervor paraqet koordinatorin kryesorë  në  funksionimin dhe harmonizimin e organizmit  në përgjithësi. Pra, nëpërmjet nervave, truri baraspeshon  funksionimin e të  gjitha organeve, e ky funksionim,  në të vërtetë, është vetë jeta. Prandaj, vetë stabilizimi  i sistemit nervor ka rëndësi shumë të  madhe, jo vetëm  për arritjen e ndonjë qëllimi të dëshiruar, por  edhe në gjithë  kontinuitetin e rrjedhave   të jetës.

            Njerëzit nervoz janë njerëz me nerva të dobëta ose të sëmurë dhe kështu ata nuk mund të kenë  forcë  sugjestive  e aq më  pak  hipnotike.  Simptomat që tregojnë  nervozen janë të ndryshme si: brejtja  e thonjve me dhëmbë, luhatja në karrige, shëtitje nëpër dhomë, gjestikulimi gjatë bisedës, lëvizja e ndonjë objekti nëpër duar etj., pa pasur ndonjë shkas. Këto simptome, në qoftë se  vërehen, duhet  patjetër të mënjanohen. Duke i mënjanuar këto veprime, njëkohësisht i shërojmë edhe nervat.

            Për t’i mënjanuar këto simptome  përdoret metoda e relaksimit. Kjo metodë është e njëjtë  si ajo e psikanalizës, por kjo ka një përparësi, sepse  mund të zbatohet  në çdo vend dhe në  çdo kohë, si ditën ashtu edhe natën.

            Duhet ta  merrni pozicionin që ju përshtatet më së miri, ulur ose shtrirë. Mbyllni  sytë dhe filloni t’i largoni të gjitha brengat dhe mendimet negative që ju shqetësojnë. Pastaj filloni të meditoni se duhet gjithnjë  t’ju shmangeni këtyre vetive  negative, të cilat, në fakt, janë  simptome të nervozes. Mënjanoni çdo dyshim në suksesin tuaj, pasi që dyshimi është armiku kryesor i sukseseve. Pasi të jeni relaksuar, përpiquni  të mendoni (përfytyroni) ndonjë sekuencë nga një ngjarje  që ju  sjell kënaqësi  shpirtërore, pra, ndonjë ngjarje  që ju ka lënë përshtypje të thella pozitive në ndërdijen tuaj, e cila me anë të relaksimit do t’ju ringjallë prapë ato kënaqësi dhe do ta harmonizojë edhe gjendjen tuaj shpirtërore.

            Ushtrimet duhet të zgjasin prej 5-15 minuta. Por munden, sipas vullnetit dhe dëshirës, të vazhdohen edhe deri në 30 minuta e më tepër.

            Në qoftë se gjatë ushtrimit të metodës së psikanalizës keni vërejtur  se keni veti të shumta  negative, atëherë edhe ushtrimet duhet të përsëriten më shpesh, së paku një herë në ditë.

            Nuk është me rëndësi se i çfarë karakteri është mendimi a përfytyrimi, me rëndësi është që ju të arrini  ta ndryshoni gjendjen shpirtërore në kuptim pozitiv brenda këtyre minutave, nga gjendja e tendosur në  gjendje të qetë, e kjo bëhet vetëm duke përfytyruar ndonjë  rast, siç thamë më lartë,  me përshtypje të forta  pozitive.

            Vazhdon...