Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Harry BOX

Përktheu: Jetmir SHEHU

Suksesi në jetë

HAPI I PARË NË FUSHËN MORALE

(pjesa e dytë)

       Mos ji servil me asnjë, aq më pak me individë pa asnjë vlerë. Ki një gjykim të denjë për personalitetin tënd, e përpiqu t’ia transmetosh edhe të tjerëve, duke evituar mirëdashjen e tepruar, lajkatimin, sheqerosjen. Mbaj lart kokën si përpara kamarierit tënd edhe përpara eprorit tënd. Ngul sytë në sytë e të gjithëve.

            Këtu desha të arrij! Cili është hapi i  parë që ti, duke e deklaruar veten pikërisht sot arrivist, i vendosur për të fituar një fatmirësi të shpejtë duhet të kryesh:

            1. Menjëherë dhe me vendosmëri duhet të mos e vlerësosh më veten e të mos sillesh në bazë të rëndësisë pak a shumë të pakuptimtë për tavolinën tënde. Ti vlen për atë që je, jo për atë që, provizorisht e i detyruar, bën. Prandaj çmoje veten sipas vlerësimit tënd të drejt e sillu në mënyrë që t’i detyrosh edhe të tjerët të veprojnë po ashtu: e kur them të tjerët, them të gjithë, përfshirë eprorët e tu. Mos u frikëso se do t’i shkaktosh ndonjë dëm vetes: njerëzit që qëndrojnë në komandë, kur është fjala për ndonjë punë të besuar o për të bërë ndonjë preferencë, zgjidhin gjithmonë, ndërmjet të gjithëve, atë vartës që ka ditur t’u ngjallë atyre konceptin më të lartë për vetveten.

            2. Duhet të heqësh njëherë e përgjithmonë, nga mendja e jote, radhën graduale e metodike të fazave normale të karrierës, të paraqitur nga tavolinat e ndryshme. Mendo t’i kapërcesh, të djegësh etapat. Thuaj vetvetes: “Një njeri si unë nuk mund t’i nënshtrohet idesë që të ngjisë për dhjet vjet pulla takse mbi dëftesa të ndryshme, e më pas, për dhjetë vjet të tjera, të kalojë në përpilimin e vetë këtyre dëftesave!”

            Duhet mbi të gjitha të mbrohesh nga rreziku i të dashuruarit me gjendjen tënde aktuale, i përvetësimit të shijes së mediokritetit dhe nga të kënaqurit me jetën e një nëpunësi të vogël. Makinisti që dashurohet me lokomotivën nuk do të bëhet kurrë përgjegjës stacioni. Prandaj, ushqeje një lloj neverie për pullat a taksat, urreje kolegun që bën shaka me shefin o me klientët, urreje ndeshjen e përditshme në bilardo me shokët e zyrës. E pranoj se ka një lloj lumturie në këtë monotoni banale të rutinës: por nuk bën për ty. Me këtë nuk dua të nxis të bëhesh një nëpunës i keq: mos me keqkupto. Ti duhet të vazhdosh të ndjekësh me zell punën tënde; por - ja ajo që është e rëndësishme! - duhet të mendosh, në të njëjtën kohë, të çlirohesh menjëherë nga ajo për një punë më të denjë për ty.

            3.  Si pikësynim, ti nuk duet të kesh tavolinën e dytë, e as të tretën e të katërtën. Duhet të synosh të fundit: më të lartën. Një afarist i madh, me të cilin ndjehem i lidhur fort, sepse përveçse ka fituar pasuri kolosale, ka shpenzuar shuma të mëdha për bamirësi e i ka dhënë publikut të gjerë, veçanërisht të rinjve, këshilla të çmueshme për të arritur suksese në shoqëri. Milioneri Andra Carnegie, ka shkruar: “Supozojmë se ti ke një vend pune dhe e ke vënë mirë në vijë, ja këshilla që po të jap: syno më lart. Një djalosh që nuk është bërë tashmë ortak apo përgjegjës i firmës në të cilën punon, për mua vlen një zero. Mos u kënaq as edhe për një çast, në synimet e tua, për të qenë nëpunës kryesor, kujdestar o administrator i përgjegjshëm i një shoqërie, sado e rëndësishme që të jetë. Thuaj vetvetes: Vendi im është në krye të të gjithëve! Në ëndrrat e tua, të jesh mbret...”

            Ky, lexues është hapi i parë moral. Të deklarosh me lirshmëri vetvetes e të tjerëve nëse është e nevojshme: “Unë dua të arrij sukses, të bëhem një njeri i shquar në shoqëri. Në rastin më të parë, do të shkëputem nga masa”. Do të jetë mirë që ti ta përsëritësh këtë mendim çdo ditë, në mëngjes, sapo zgjohesh, për të brumosur me një parim të tillë çdo veprim tëndin; në mbrëmje, para se të flesh, për të lehtësuar atë proces autosugjestioni që gjumi ka mundësi ta bëjë gjithmonë e më të thellë e më të fortë.

            Hapi i dytë në fushën praktike

            Prandaj - duke kaluar nga fusha morale në atë praktike - merr me vendosmëri qëndrimin e zakonshëm të njeriut të jashtëzakonshëm. Duhet të anojmë nga njerëzit e veçantë, për të arritur të ngrihemi të paktën një decimetër mbi nivelin normal. Mos e lejoni vetën të ndikoheni nga turpi se po dukeni mendjemadh, se po gjykoheni keq, e po lëndoni sedrën e po provokoni talljen idiote të ndonjë profesionisti të modestisë. Qëndrimi yt krenar do të sigurojë në mënyrë të pashmangshme armiqësinë e anitipatinë e shumë idiotëve, e shumë të dobëtëve, e shumë të nënshtruarve; por në të njëjtën kohë, do të vijë vlerësimi dhe ndihma e ndonjë njeriu të zotë, që do të mund të interesohet për ty, duke të ofruar një rast e duke të hapur një rrugë. Për ty, që do të arrish suksese, është një mijë herë e preferueshme miqësia e respekti i një individi inteligjent e të fuqishëm, sesa simpatia e një milion qenieve të padobishme.

            Është e nevojshme t’i vlerësosh njerëzit si dollarë: më mirë një kartëmonedhë  të madhe, vetëm një, sesa një grusht me të holla.

            Mos ji servil me asnjë, aq më pak me individë pa asnjë vlerë. Ki një gjykim të denjë për personalitetin tënd, e përpiqu t’ia transmetosh edhe të tjerëve, duke evituar mirëdashjen e tepruar, lajkatimin, sheqerosjen. Mbaj lart kokën si përpara kamarierit tënd edhe përpara eprorit tënd. Ngul sytë në sytë e të gjithëve. Shikimi na zbulon.

            Mos hiq dorë nga mendimi yt përball asnjërit. Mos prano se bën një vapë mbytëse sepse shefi yt, i shëndoshë, shfryn e djersitet, kur ti, i dobët, dridhesh se mërdhin. Bëjë që të respektohet ideja jote. Në kursin e karrierës time drejtuese kam treguar gjithmonë një preferencë të theksuar për opozitarët: ata që mendojnë në mënyrë të kundërt. Ata, të paktën, duhet të kenë arsyetuar, për të arritur në një konkluzion ndryshe nga imi Të tjerët, përkundrazi, nuk bëjnë gjë tjetër veç shfrytëzojnë një arsyetim që është bërë tashmë: timin.

            Mos e pëlqe jetën e qetë, të arrish sukses do të thotë të luftosh. Të ekspozohesh. Të rrezikosh. Ambicia (dëshira) kërkon sakrifica e vuajtje. Njeriu që pretendon të bëhet dikush duhet të përçmojë me përpjekje të mirat që fitohen me lehtësi, kënaqësitë që mund t’i arrijnë të gjithë,  idealet borgjeze të mirëqenies së vogël individuale, e të nxitet nga ëndrra e vullneti për një jetë më të mirë e më të pasur. Si një lojtar që shkëputet nga dhjetë dollarët e tij e i vë mbi bankën rrotulluese, që t’i kthehen në qindfish. Nëse Deterdins, rival i Rockefellerit, të kishte dashur jetën e qetë, të sigurt, pa rreziqe, në vend të drejtorit të përgjithshëm të Royal Dutch, do të ishte tani arkëtar në një bankë të vogël në Amsterdam me 30 franga rrogë mujore. Ky është një nga qindra mijëra raste që mund të përmendja. Një  individ që në kulm të rinisë o pleqërisë dashuron punën e tij të vogël si nëpunës, mbrëmjet në kafene o në klub, të dielat në familje me gramafon o gazetën me fjalëkryqin, megjithëse mund të ndërmarrë e të kryej gjëra më të mëdha, më interesante, më të këndshme në jetë, është për mua po aq qesharak e i pakonceptueshëm se një plak 70  vjeç që përpiqet të kërcej në litar ose të rrotullohet me shpejtësi si fugë.

            Vitet e rinisë e burrërisë  meritojnë të shfrytëzohen ndryshme.

            Pjesë nga libri “Suksesi në jetë”