Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

VLADIMIR MUÇA

          Një ndër krijimtaritë më të lëvruara të letërsisë shqiptare, është edhe POEZIA. Gjini e letërsisë ku bota e brendshme, ndjenjat më sublime, frymëzimi hyjnor...  shprehen përmes shkronjave të cilat krijojnë vargje... vargjet, pastaj, shpalosin mendime, mendimet krijojnë energji, energjia ndez dritat e dijës, rrezet e artë të së cilës i japin ngrohtësi zemrës, mendjes dhe shpirtit, e me këtë, edhe kuptim dhuratës më të shtrenjtë, vetë  jetës.

            Që nga Lekë Matrënga e Pjetër Budi, kjo energji nuk u ndalë asnjëherë së hedhuri farën e dijës, duke e kultivuar atë me dashurinë më të çiltër në shpirtin e pastër e fisnik të popullit shqiptarë. Duke i mposhtur të gjitha sfidat e kohës, kjo frymë e shpirtit të popullit, xixat e saja të arta, si një pishtar i shpresës, u bartën gojë më gojë, mendje më mendje, zemër më zemër... brez pas brezi... nga kokat më të ndritura të kombit si: Naimi, Çajupi, Mjeda, Asdreni, Shiroka... për të vazhduar tek Fishta, Konica, Noli, Migjeni... e deri në kohën tonë, duke u kthyer ai pishtarë në flakadan të përhershëm që tashmë nuk ka forcë në botë që mund ta shuaj fuqinë e zjarrit të tij...

            Dua ta falënderoj nga zemra mikun tim dhe poetin e mirënjohur, ADEM ZAPLLUZHA, që me përkushtim të jashtëzakonshëm, vizitorëve të kësaj faqeje, por edhe më gjerë, do t’ua prezantoj disa nga poetët më të njohur të kohës sonë, e me këtë, do e plotësoj e pasuroj edhe mozaikun e mrekullueshëm të letërsisë shqiptare.

(www.sa-kra.ch)

       Përgatiti: Adem ZAPLLUZHA

ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE

VLADIMIR MUÇA

             Hyrje

           Ka lindur me 26.2.1948 në Shijak. Shkollën e mesme e kreu në vendlindje. Ka mbaruar shkollën e lartë të oficerëve Tiranë. Ka marrë pjesë në disa kurse trajnimi (Seminare të letrarëve ushtarak). Ka nisur të botojë që në vitin 69 në shtypin e kohës poezi, e proza-portrete, reportazhe si në shtypin ushtarak, revistën Nëntori. Ka botuar:        

            1-Gjeneza Familjes “Muça” biografi

            2-Burimet e Jetës poezi

            3-Akuarel poezi

            4-Yjet endacakë poezi(tanka)

            5-Rrezëllime poezi

            6-Trashgimtarët (Novela-Tregime)

            7-Kaleidoskop studime ese.

            8-Ne gjurmen e endrrave (Roman)

            9-Ekuinoks (poezi tanka)

            Ka në proçes botimi një roman me temën e emigracionit në greqi “I humburi” i cili së shpejti del nga botimi. Eshtë fitues i disa çmimeve e vlersimeve në kontributet e letrave. Në vitet 1982-1985 vazhdoi part-time në Universitetin Shtetëror të Tiranës. Është nënkryetar i K.SH.A Durrës e bashkëpunëtor në revistat “Obelisk”. “Java”, “Mehr licht”, “Delfini Durrsak”, “Metafora”, “Arti Jonian”, “Luarasi” ,“Tribuna e Kohës”, “Arumunet Albania”, "Meridian" si dhe ne gazetat "Nacional", "Bulevard", "Republika", "Suplementi Pena Shqiptare" dhe "Milosau". Banon në Durrës ku kryen detyrën e Nënkryetarit të Klubit të Shkrimtarëve dhe Artistëve, Durrës. Lëvron Poezinë prozën e shkurtër (tregimin) Romanin si dhe studime mbi krijimtarinë pas viteve…90 në letrat shqipe.

Cikli: Burimet e jetës

NË SPAÇ

Shkëmbinjtë e përskuqur

këtu janë më të ashpër,

Era në mbrëmje

grykave lëpihet më me vrull.

Mbi shkëmbinj degë të thyera,

dhe një fanellë e grisur mbi mur.

Vdekja kaloi sa e sa here

duke mbjellë vrima nga gozhdët e sajë,

Këto vrima në zemër

po nga ato gozhdë janë.

Dhe sytë më mbeten atje,

Si dy gurë të zezë në shkretëtirë,

Si buka mbi gjurin e të uriturit,

Si zëra të thënë nga gjuha erë,

Si fjalë e shkruar nga një dorë e prerë.

KËNGA E MINATORËVE

Në zemër të Mirditës kish miniera,

Me mijëra punëtor në Munellë dhe Reps.

Miniera të thella,të zeza si nata,

Me njerëz që ndërroheshin në çdo shteg.

Të gjithë zbritnin nën dhe,

Një page secili merrte atje.

Punuan,punuan,shumë muaj e vite

Në zjarr të korrikut e të ftohtin dimëror,

Zbritu,ngjitu,gjunjëzohu zvarritu

Të burgosur të zi të në dheun shkëmbor.

Dhe shumë xehe nxorën nga dheu,

E brenë dheun,por dhe ai i breu.

Nuk kishin tjetër gjë,veç duart e forta.

Duart I shndërronin në misërniken bukë,

Në bukën e përditshëm si lutjet e kota,

Trup e duar për vetëm pak bukë

Punuan,punuan s’panë gëzim në sy

se kishte plot që rronin për njëmijë.

Në Ditën e Pritur u mbyllën minierat

Marteli s’këndoi,zi anembanë.

S’na duhet asgjë nga kjo tokë

E sjellim më lire nga Matanë!.

Bëni ç’të doni o gjendje e nxirë,

Ne I lame duart,ju jeni të lire.

Dhe dolën punëtorët nga toka.

Rrugët u mbushën me njerëz të nxirë,

Gricet me thonj baca, nënëlokja,

Minatorë të lirë ecin në mugëtirë.

Asgjë nuk morën veç dy duar,

me to veç bukën patën fituar.

Në ballë të turmës një vajzë e re,

E bukur ishte,kish krenari në ecje,

Dhe siç mbushet qielli me re.

Sytë e sajë qenë mbushur me urrejtje.

Mbante në duar,lartë një pankartë

“Më gjeni punë për tim Atë”

NË PORTIN E HARRUAR

Në portin e peshkimit:shkretëtirë,

Zhurmat e motorëve kanë pushuar.

S’përshëndesin më velat e anijeve të vjetra,

Direkët rijnë heshtur,të menduar,

Një pëlhurë reje tundet

mbi ujërat e shkreta.

Tej horizontit vetëtin pa prerë,

Duket sikur qielli kollet pa pushim,

Kryqëzorët rëndë rëndë,në shi e erë

Diku çojnë sonte tmerrin,robërin.

Shi bie mbi bankinë,

Unë rri buzë sajë si në një hon,

Vështroj valët me dhimbje,me vaj,

Në qenien time gjithçka gjëmon.

Atje mbi dallgë më lind vdekja

Por dhe frika atje mbaron.

Në rrugën e gjatë dhe të vështirë,

Ti det me ushqen me force dhe stuhi

Si ti të jem përplot I mbushur,

I patrembur të jem si Ti.

BJER SHI!

Bjer shi!

Me gishtat e tua

derdh më shumë thinja

mbi flokët e mi:

Mbi trishtimin tim të thellë

derdha shi!

Bjer shi!

Të shoh vreshtat si qëmoti:

Gërshet stërmadh I blertë,

Të shoh të bulojnë ndanë rrugës

qiparisat me trupat e drejtë.

Të shoh mbi to fenerët e makinave

të shpejtojnë në lumenj që herët

e në një ylber tej horizontit

Mbi të le të vrapojnë shoferët.

Bjer shi!

Përkëdheli në agim të lashtat

Me gishtërinjtë e tua vlagë,

Tregoju njerëzve hambarët e mbushur

mbi kalldrëmin e mërzitshëm dhe të gjatë.

Bjerë mbi gjurmët e makinave,

mbi erën e benzinës bjerë,

Në trotuar ku një fëmijë

ka rënë të flenë

Dhe unë o shi!

Dua të bie nga lart si ti,

mbi çdo truall ku më shkeli këmba,

E shpresa të zgjohet

E unë si ty nga skaji në skaj

të jem shtrirë.

DALLGËZA 

Tek perëndon lëmshi I zjarrtë

Dhe deti në treso shkumbon në gjëmim,

Në sytë e tu

Pashë veç dallgëza…

Rrënonin

Në molin e shpirtit tim.

AMANETI

Sa jam gjallë më duaj,

Sa të kem frymë nderomë,

Në iksha mos vuaj

Se s’kam për të dëgjuar

Kur të bëj faj qortomë

jo fshehtas!Pa mllef,si në sini

Sa jam gjallë në gaboj dënomë,

Çdo qelizë të më djersijë.

Siç është kjo botë lanet

e pa ngopur me këngë e valle,

Mos kërko jetë tjetër për vete

por bëj sikur s’ikën fare.