Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Bhagwan Shree Rajneesh - OSHO

Shqipëroi: Hasan HAMËZBALAJ

DASHURIA (2)

     Prandaj fillojani me gjëra të vogla, me aktivitete të thjeshta. Provoni derisa hani. Provoni derisa ecni. Provoni derisa bisedoni, dëgjoni. Provoni derisa bëni çfarëdo qoftë. Le të ju bëhet kjo përkujtues konstant i brendshëm; le ta dijë i tërë trupi juaj dhe mendja se përfundimisht po bëheni të zgjuar, të vetëdijshëm.      

Dorëzojuni dashurisë

Në marrëdhënien dashurore duhet të jeni të pushtuar – mos ngulni këmbë që të posedoni. Në marrëdhënien e dashurisë duhet të dorëzoheni; mos shikoni se cili e ka përparësinë, meritat. Prandaj, ndërpriteni të menduarit. Dhe kurdo që e hasni veten duke menduar, rrëmbejeni kokën dhe mëshojani – vërtet mëshojani ashtu që përbrenda të përmbyset çdo gjë.

Po qe se meditimi ndodh, ka për të ndodhur edhe dashuria.

Po nuk ndodhi dashuria, kjo thjesht do të thotë se akoma nuk ka ndodhur as meditimi.

Le të ju bëhet kjo shprehi konstante, dhe për disa javë keni për të parë se mëshuarja ndihmon. Përnjëherë bëheni më të vetëdijshëm.

Në manastiret e Zenit, mjeshtri shkon përreth me shkop dhe kurdo që e sheh ndonjë nxënës se po kotet, se po mendon, se ëndrrat po i shihen në fytyrë, në vend ka për ta goditur fuqishëm në kokë. Goditja rrymon ngjashëm me shokun nëpër boshtin kurrizor, brenda një pjese të sekondës mendimi ndalet dhe në çast vezullon vetëdija.

Unë nuk mund të ju përcjell me shkop. Vetvetes jepjani shkopin, një shkop të mirë, dhe mos u brengosni madje edhe po qe se njerëzit mendojnë se jeni nga pak të çmendur. Ekziston vetëm një çmenduri, e ajo është çmenduria e mendjes. Të mendosh së tepërmi është e vetmja çmenduri. Çdo gjë tjetër është bukur. Mendja është sëmundje.

            Le të vijë “dashuria” nga vetvetja

Para se të filloni “të doni” uluni qetësisht së bashku pesëmbëdhjetë minuta duke u mbajtur kryqas për duarsh. Rrini në errësirë apo në dritë shumë të dobët dhe ndjejeni njëri-tjetrin. Harmonizohuni. Më së miri këtë do ta bëni duke frymuar së bashku. Kur ju e nxirrni frymën, ajo e nxjerr frymën. Kur ju e merrni frymën, ajo e merr frymën. Për dy-tre minuta mund ta arrini këtë. Frymoni si të ishit një organizëm – jo dy trupa, por një. Dhe shikojeni njëri-tjetrin në sy, jo me shikim agresiv, por tepër butë. Mos u ngutni, porse kënaquni njëri në tjetrin. Luani reciprokisht me trupat tuaj.

Mos “u duani” para se momenti të vijë nga vetvetja (spontanisht). Sikur të mos ishit ju që diçka po bëni, por thjesht sikur befas gjendeni në marrëdhënie dashurie. Priteni këtë moment. Po nuk erdhi, nuk ka nevojë që ta sforconi. Në rregull është. Shkoni e flini, nuk është domosdoshmëri “të duheni”. Priteni atë moment një ditë, dy apo tri. Një ditë do të vijë. E kur të vijë, dashuria do të jetë shumë e thellë dhe nuk do të ketë çmenduri të këtillë çfarë ka tash. Do të jetë ai ndijim oqeanik tejet, tejet i qetë. Por priteni atë moment dhe mos e detyroni forcërisht që të vijë.

Dashuria është diçka që duhet të bëhet si meditimi. Ajo është diçka që duhet ta kultivoni e ta ndjeni tejet ngadalë, ashtu që t’jua përshkojë tërë qenien dhe aq shumë të ju obserbojë saqë të zhdukeni. Nuk bëni ju dashuri – ju jeni dashuria. Dashuria shndërrohet në dashuri të madhe rreth jush. Të dyve ju mbikalon... të dy humbeni në të. Por këtë duhet ta pritni.

Priteni atë moment dhe së frikti keni për ta njohur se për cilin është fjala. Lejoni që energjia të akumulohet dhe që çdo gjë të ndodhë nga vetvetja. Pak nga pak do të bëheni të vetëdijshëm kur ai moment vjen. Do të filloni t’i njihni simptomat e tij dhe parasimptomat, dhe kështu nuk do të ketë vështirësi.

Dashuria është si Perëndia – nuk mund të manipuloni me të. Ajo vjen kur t’i vihet. Edhe po nuk erdhi, nuk duhet të brengoseni shkaku i kësaj.

            Mos provoni që ta mashtroni vetveten

Dëshmimi është burimi themelor.

Por do ta keni të vështirë të jeni dëshmitarë në aktin seksual, po s’u përpoqët që të jeni dëshmitarë edhe në veprimet tjera të jetës suaj. Prandaj këtë ushtrojeni tërë ditën, përndryshe do ta mashtroni vetveten. Po nuk ia dolët të bëheni dëshmitarë derisa ecni rrugës, mos provoni ta mashtroni vetveten – nuk mund të jeni dëshmitarë as kur bëni dashuri. Duke qenë se ecja rrugës është proces shumë i thjeshtë, e ju megjithatë nuk mund të bëheni dëshmitarë, nuk jeni të vetëdijshëm për atë ecje – e si mund të jeni të vetëdijshëm gjersa bëni dashuri? Ky është proces aq i thellë saqë do të pushoni të jeni të vetëdijshëm.

Bëheni të pavetëdijshëm derisa ecni rrugës. Provoni: as disa sekonda nuk do të jeni të aftë të jeni në vetvete. Provoni; derisa ecni rrugës, thjesht provoni: do ta kujtoj se po eci, po eci, po eci. Pas disa sekondash keni harruar; diçka tjetër papritmas ju ka rënë ndër mend. Jeni nisur në drejtimi tjetër, keni harruar krejtësisht. Dhe befas ju kujtohet: paskam harruar. Prandaj, po nuk ia dolët që një akt aq të parëndësishëm, çfarë është të ecurit, të mund ta bëni me vetëdije, do ta keni vështirë që nga dashuria të bëni meditim të vetëdijshëm.

Prandaj fillojani me gjëra të vogla, me aktivitete të thjeshta. Provoni derisa hani. Provoni derisa ecni. Provoni derisa bisedoni, dëgjoni. Provoni derisa bëni çfarëdo qoftë. Le të ju bëhet kjo përkujtues konstant i brendshëm; le ta dijë i tërë trupi juaj dhe mendja se përfundimisht po bëheni të zgjuar, të vetëdijshëm. Vetëm kështu një ditë do të bëheni dëshmitarë. E po ndodhi kjo, ju ka ndodhur ekstaza – vezullimi i parë i hyjnores ka zbritur në ju.

Osho i ka përshkruar shumë teknika tantrike të meditimit dhe të dëshmimit gjatë aktit seksual në pesë kapitujt e “Libri mbi fshehtësitë”.

Meditimi nuk ka kuptim për ndonjë Budë, për atë që e ka arritur tërësinë e qenies së vet.

Meditimi është ilaç; ky duhet të hidhet. Gjithnjë derisa nuk jeni bërë të aftë që ta hidhni meditimin tuaj, nuk jeni të shëndoshë. Prandaj mbajeni në mend:

meditimi nuk është diçka që duhet të vazhdohet në pakufi.

Do të vijë dita kur meditimi e ka bërë të veten dhe më nuk nevojitet. Atëherë mund ta harroni.

Meditimi është mënyra e vetme që ta rritni vetveten, mënyra e vetme që të transcendentoheni.

            Bartur nga libri "LIBRI I PORTOKALLTË"

 (1)