|
Rifati u bë nervoz se
donte ta shihte gurin para se të kthehej në Berlin. Kishte bërë përpjekje
për ta gjetur vendin në bazë të fotografisë 4, dhe kishte kërkuar konsulencë
të gjithanshme se ku mund të jetë bërë fotografia 4. Disa herë më ka pyetur
dhe nuk i kam treguar, gjersa nuk isha në dijeni rreth përpjekjeve të tij. I
supozonte edhe vendet duke m’i përmendur, dhe i thosha: “Qasajde dikah!”
Hipëm në xhip të tij me Dukagjin Rexhën, fqinjit e tij të parë. Kur qe, edhe
Dukagjini menjëherë e merr llafin e gurit! Euuu! “S’paska mbet njeri në
Istog që nuk qenka informuar për këtë guri”, i thash Dukagjinit, ndërsa ky i
indoktrinuar me historinë e rrejshme të shqiptarëve, thoshte: “Moti e kanë
marrë vesh këtë punë.” Edhe ky asi shqiptari siç i kishte përshkruar Karl
Marksi shqiptarët në përgjithësi, insistonte me nervozë t’ia tregoj vendin e
gurit.
Pasi kthehem nga Stambolli, Shaban Uça (fqinj i
Rifatit dhe Dukagjinit) më ndal në Istog dhe më tregon se si Rifati dhe
Enveri kanë kërkuar shumë ton ditën e lume nëpër përrua, gardhiqe, stomit
t’prronit e përgjatë shelgjeve për gjetjen e gurit deri sa u kishte dalë
gjuha përjashta! E dija fort mirë se ishin në ekspeditë për gjetjen e gurit,
por nuk e kam menduar se do të shpenzojnë kaq mund të madh që ma përshkroi
Shabani. Shabani më përgëzoj qe nuk u kam treguar, dhe më tha se duhet me ta
qit një kafe për këtë. Unë i thashë se ti e meriton një drekë prej meje jo
pse më tregova sepse edhe ashtu e dija qëllimin e tyre në prapavijë, por
vetëm se e ke këtë bindje se puna në besim nuk duhet tradhtuar për interesat
e të tjerëve në kurriz timin. Meqenëse isha për ngut, i premtova Shabanit të
qëndroj andej pari nesër se do të vij dhe kemi kohë për kafe e për drekë. Në
përmbyllje i tregova Shabanit se këta istogasit për këtë punë të madhe me
rëndësi përtej Kosovës janë askushi, prandaj ky konspiracion është
poshtërimi më i tmerrshëm që po më bëhej. Dhe pas bisedës me Shabanin, dy
gurët tjerë në lokalitet tjetër që mund të jenë dëshmi edhe më të mira si ky
që po e paraqes, do të “mrizojnë” dhe nuk do të zbulohen. Vetëm kur të dua
unë ata kanë për t’u zbuluar. Kushdo mund të nisë ekspeditën për gjetjen e
tyre derisa t’u del gjuha nga mundi duke kërkuar! Mund të filloni edhe të
boni hajgare si istogasit e hupt! Por ta dini vetëm një gjë: se këto
artefakte, duke mos përfshirë edhe dy gurët tjerë që për shkaqe objektive do
të bllokohen “krrup”, nuk janë “cerrtana” ose “buggs bunny” sikur ajo
“Hyjnesha në Fron” që nuk do të thotë gjë kush e di se çka, por fakte që
mund ta tronditin botën. Prandaj, ai/ajo që e ndien veten pjesë e
trashëgimisë dhe shkencëtar i vërtetë, duhet t’i denoncoj ashpër istogasit e
hupt, e pse jo edhe shumicën e institucioneve të Kosovës të cilat nuk i kemi
edhe krejt kot e kot, por të dëmshme.
Po ua paraqes edhe një fotografi të gurit, sepse
ende nuk i keni parë anët tjera të rëndësishme të tij:
Fotografia 6: Gravurat dhe simbolet në Illyricum Sacrum:
1) Gushak i rendit të zgjatur; 2) Gushak i rendit të parë; 3) shkallë/cep
për lidhje me pjesët tjera të objektit; 4) Lulja e Jetës me katër petale; 5)
E pa njohur (vrimë për lidhjen e gurit me anë të shufrës metalike nëpërmjet
“Gushakut të rendit të parë” me direkun e drurit – në këtë rast drurin e
bungut); 6) “Syri i Masonëve” në gjashtëkëndëshin e Yllit të “Davidit”; 7)
Ylli i “Davidit” (Illyricum Sacrum); 8) Pema e Jetës; 9) Lulja e Jetës me
pesë petale.
©Isa Mulaj, 2013
Lulen e Jetës e gjeni kudo nëpër djepa të
familjeve shqiptare, kryesisht me gjashtë petale, tash me siguri më rrallë,
por unë e mbaj mend djepin tim dhe të tjerëve që ka pasur disa të tilla te
secili djep. Aq i shpeshtë ka qenë ky simbol në djepa sa që atëherë mendoja
se përpunuesit e drurit ose prodhuesit e djepave nuk ditkan tjetër gjë pos
ta vizatojnë këtë simbol. Unë (dhe disa të tjerë) e vizatoja me kompas kur
isha nxënës i shkollës fillore. Së pari bëja rrethin, pastaj në formë të
harqeve nxirrja një lule me gjashtë petale, e nganjëherë edhe pesë. Më dukej
punë zbavitje dhe mënyrë se si për ta humbur kohën! Mos të harrojmë se
gjeometria dhe astronomia në antikë kanë qenë shumë të përparuara. Nëse bëni
vizatime të shumë rrathëve dhe mundoheni të nxirrni diçka duke i bashkuar
pikat, u del edhe Ylli i “Davidit” sikur në fotografinë më poshtë:
Figura 1: Heksagrami dhe Lulja e Jetës të bashkuara
©Publik
A po e kuptoni tash pse Lulja e Jetës dhe Ylli i
“Davidit” gjenden së bashku në gurin që është gjetur në Shushicë? Pyetja
është: Nga rrjedh Ylli i “Davidit” dhe çka simbolizon? Mund të gjeni
përgjigje dhe interpretime deri në pakufi. Unë po ua sjelli vetëm një nga
disa prej atyre që njiheshin nga ilirët (të tjerat ua siguroj më vonë pasi
të marrë frymë pak nga konspiratorët!).
Çka është Illyricum Sacrum?
“Sacrum” nga gjuha latine i thonë ashtit më të
madh në trupin e njeriut që gjendet në pjesën e mesme të trupit, ose pjesës
që lidh trupin me këmbët. Në anatomi sot e quajmë “legeni” ose “kombliku”. E
ka formën e trekëndëshit dhe në formë simbolike paraqitet si trekëndësh. Me
trekëndësh simbolikisht është paraqitur mashkulli, ndërsa me trekëndëshin në
pozitë të kundërt femra. Kur bashkohen të dy trekëndëshet ose mashkulli dhe
femra, na jep këtë figurë:
Mashkulli Femra
Figura 2: Ky nuk është simbol i judaizmit, e as Yll i “Davidit”,
por Illyricum Sacrum. ©Isa Mulaj, 2013
Pema e Jetës mund të paraqes pemët që gjendet në
vendin ku është gjetur Illyricum Sacrum. Në të vërtetë, e mbaj mend kur kam
qenë fëmijë se ai vend dukej si Kopshti i Edenit! Edhe sot në atë lokalitet,
ndonëse është shëmtuar shumë, ka shumë pemë, sidomos dardha.
Çfarë rëndësie ka Illiricum Sacrum për të
kaluarën, të sotmen dhe të ardhmen?
Shumë:
- Lulja e Jetës është simbol mjaft i përdorur
nëpër botë. Unë ua solla dëshminë nga terreni për vjetërsinë e saj;
- Gushaku përdoret praktikisht edhe sot;
- Ylli i Davidit është term i shpifur si për kah
etimologjia, ashtu edhe për kah historia dhe arkeologjia. As Davidi e as
Sollomoni nuk kanë jetuar para 4.000 viteve;
- Pema e Jetës në Illyricum Sacrum duket sikur
pendla, por në fund e ka bishtin në formë të zgjeruar që sugjeron se është
pemë ose dru. Nga pendla ose l’pendra siç i thuhet në Dukagjin, ka rrjedhë
emri penda, sepse pendla ose pupla e shpezëve është përdorur si mjet për të
shkruar. Edhe në anglisht emri pen (laps) e ka burimin nga ky emër shqip.
Në bazë të të gjeturave nga Illyricum Sacrum dhe
atyre që do t’i gjejmë nga dy gurët tjerë, vijmë në këtë përfundim:
Fotografia 7: Illyricum Sacrum në Flamurin e Izraelit
©Publik
Fotografia 8: Illyricum Sacrum si harrni i verdhë për
identifikimin e hebrenjve gjatë kohës së nazizmit
©Publik
Fotografia 9: Illyricum Sacrum në kishë
©Publik
Fotografia 10: Illyricum Sacrum në Vulën e Madhërishme të
SHBA-së
©Isa Mulaj, 2013
Fotografia 11: Autori duke treguar Yllin e “Davidit” në
xhaminë Sulltan Ahmet. Shikoni dritaren me grila të hekurta që përmban Lulen
e Jetës (për një shikim më të qartë shikoni Fotografinë 12 më poshtë)
©Publik
Fotografia 12: Autori duke bërë me gisht te struktura e
rrethojës me yje të “Davidit” brenda xhamisë Sulltan Ahmet
©Isa Mulaj, 2013
Fotografia 13: Autori te dritarja e xhamisë Sulltan Ahmet.
Në sfond, rrethoja e hekurt me Lulen e Jetës. Nuk po i bie X meqenëse qenka
me 6 petale!
©Isa Mulaj, 2013
Fotografia 14: Autori te muret e oborrit të Aja Sofia-s
në Stmaboll (gjendet përballë xhamisë së Sulltan Ahmetit) duke pozuar te
Ylli i “Davidit” i shekullit XVII-të. Edhe kësaj nuk po i bie X pasi nuk i
paska këndet e prera si Illyricum Sacrum!
©Isa Mulaj, 2013
Vazhdon...
(1)
(3)
|
