Mendimi im dhe
dėshira pėr ta ndryshuar realitetin
Mendimi im dhe dėshira ime ėshtė qė fėmijėt tanė, e ardhmja e kėsaj bote, tė
jetojnė nė harmoni, pa pėrjetime tė rėnda dhe qė njerėzit tė jenė nė shėrbim
tė njėri-tjetrit, duke formuar rregulla dhe ligje qė tė pamundėsojnė
aktivizimin e energjinė negative dhe pastaj njerėzit tė provohen me situata
tė rėnda, qė fėmijėt tanė tė mos jetojnė me frikė, tė edukohen qė tė punojnė
dhe tė jetojnė sė bashku, duke vlerėsuar jetėn drejt dhe tė aktivizojnė
energjinė pozitive nė jetėn e tyre dhe nė shėrbim tė natyrės.
Sipas mendimit time penicilina e ndryshimit tė shoqėrisė dhe botės,
ėshtė edukimi dhe ushqimi i fėmijėve dhe rinisė me energji pozitive,
favorizimi i personave qė kanė energji pozitive dhe qė rrezatojnė
pozitivisht, qė kanė forcė pėr ta luftuar energjinė negative, qė bėjnė
lėvizje pėr qetėsimin e njerėzimit dhe shpėrndarjen mė tė barabartė dhe
korrekte tė tė mirave materiale qė ofron natyra.
Sponsorimi i projekteve qė kanė tė bėjnė me hapjen e vendeve tė punės,
gjetjes se qetėsisė shpirtėrore dhe avancimi i punėtorėve dhe atyre qė
mendojnė pėr gjetjen e formave tė bashkėpunimit dhe bashkėjetesės pa dallime
fetare, nacionale apo ndonjė dallim tjetėr. Po mundohem ta shkruaj kėtė
libėr, tė cilin kam provuar disa herė ta shkruaj, por jeta mė bėri qė herė
pas herė tė ndalem, por vullneti im pėr tė ndihmuar nė ndryshimin e
realitetit dhe ēdo gjė qė shkatėrron njerėzimin ėshtė i pandalshėm. Nuk e di
as vetė prej nga vjen kjo forcė pėr ta ndryshuar botėn pozitivisht, ky
vizion nuk ėshtė ndalur kurrė dhe se shpresoj se ky libėr do tė botohet njė
ditė dhe do tė jetė nė shėrbim tė njerėzimit. E shkruaj kėtė libėr nga
pėrkujtimet e mia dhe zemra ime, ndjenjat e mia tė thella nga shpirti im. Po
filloj me disa ngjarje tė vėrteta dhe fjalė qė shpresoj se do tė jenė tė
kuptueshme dhe kanė tė bėjnė me realitetin qė na rrethon. E drejta dhe e
vėrteta gjithmonė do tė dominojnė por varet nga durimi dhe sjellja jonė, dhe
forca e vetvetes qė na bėn neve tė gabojmė dhe tė vuajmė nė kėtė jetė. Unė
mendoj se njerėzimi duhet tė njihet me realitetin, me qėllim qė gabimet tė
mos pėrsėriten dhe tė gjendet forma pėr kontrollimin e gabimeve me qėllim qė
njerėzimi tė mos vuajė, sepse bota ka kapacitete pėr tė jetuar gjithė tė
lumtur, nėse energjitė shfrytėzohen nė mėnyrė racionale dhe tė drejtė. Por,
njeriu ėshtė faktor qė bėn shpėrndarjen e energjive nė mėnyre tė padrejtė
dhe nė njė formė detyron natyrėn tė hakmerret dhe bėn qė secili njeri tė
pėrballet me ligjet e natyrės.
Jeta mė detyroi tė mėsoj nga ky fenomen sepse jam nė kėtė botė dhe mė duhet
tė gjej formėn e mbijetesės dhe qetėsisė shpirtėrore. Shumė mendimtarė,
filozofė, shkrimtarė nė botė janė munduar tė paraqesin mendimet e tyre nė
shkrime dhe nė punėn e tyre, mėnyrėn pėr ndryshime tė cilat do tia
mundėsonin njeriut njė jetė mė tė qetė dhe mė tė lumtur, duke pėrjetuar
jetėn duke mėsuar nga gabimet dhe fenomenet qė e pėrcjellin jetėn e njeriut
prej lindjes deri nė vdekje.
Egoizmi dhe energjia negative, nė tė vėrtetė nuk lejuan qė tė paraqitet
realiteti i saktė dhe qė tė ketė mundėsi qė gabimet tė pėrmirėsohen, sepse
frika nga jeta, dhe krenaria negative nuk i lejoi edhe shkrimtaret dhe
filozofet tė flasin pėr gabimet e tyre dhe mundėsitė pėr pėrmirėsimin e
kėtyre gabimeve, pėr ēka edhe bota vuan edhe sot. Realiteti i prek interesat
satanike qė e kanė bllokuar botėn dhe e bėjnė botėn tė vuajė dhe tė kalojė
nėpėr sisteme tė parregullta qė shkaktojnė vuajtje, mjerime, luftėra,
dhunime, keqpėrdorime, qė nė fund tė fundit vijnė si rezultat i punės sė
njeriut.
Bota kaloi epoka tė ndryshme tė zhvillimit,por tė gjitha ndryshimet nė botė
kanė ardhur dhe do tė vijnė si shpėrblim i punės dhe pėrpjekjeve tė njeriut
nė kėtė botė. Nė kėtė botė njeriu ka qaste tė kėndshme, por ka edhe situata
tė pakėndshme, varet nga njeriu dhe fati i tij qė ia pėrcakton natyra pėr ta
vlerėsuar njeriun. Natyra ka shpėrblyer njeriun si qenie mė e pėrsosur nė
bote me tė folurit, shprehjen, ndjenjat dhe forma tė tjera qė e dallon nga
gjallesat tjera, i ka dhėnė nė shėrbim pasuri natyrore dhe mundėsi qė ato
ti vėrė nė shėrbim tė njerėzimit, por njeriu i prirė nga energjitė negative
kundėr vetes dhe tė tjerėve, bėn keqpėrdorime dhe e dėmton natyrėn, qė si
rezultat natyra hakmerret nė forma tė ndryshme pa e pyetur njeriun.

Ne jemi qenie njerėzore qė bėjmė gabime, tė cilat ne nė vetveten tonė nuk
duam ti pranojmė sepse neve na duket se nė atė formė e dėmtojmė vetveten
ose e poshtėrojmė dhe nė njė formė gabimet pėrsėriten pėrderisa tė vijė edhe
dėnimi nga natyra, i cili pastaj na bėn tė kuptojmė realitetin dhe tė
vėrtetėn .
Askush nuk e di saktėsisht se si ėshtė bota tjetėr, por sipas feve,
studimeve dhe hulumtimeve tė njerėzve, shpirti nuk vdes, por ai duhet tė
ballafaqohet prapė me jetėn e mėtutjeshme, qė vetė natyra e ka lėnė
gjithsecilin tia bėjė vetes vendin se ku e meriton nė boten e ardhshme. Por
edhe dėnimi vjen nė forma tė ndryshme qė njeriu nuk mund ti parasheh
pėrpara por edhe fenomeni - vdekja do tė vijė ashtu si rezultat i sjelljeve
dhe jetės tonė, sjelljeve ndaj natyrės dhe rrethit qė na rrethon. Se si do
tė vdesė njė njeri e pėrcakton vet natyra dhe kėtu ėshtė gjyqi qė
duhet tė kalojė secili, pavarėsisht a ėshtė mbret, kryetar, apo sharrėxhi.
Natyra e din pėr secilin se si do tė pastrohet nga gabimet qė njeriu i bėn
shpesh me vetėdije e shpesh pa vetėdije.
Nuk ėshtė vėshtirė qė tė mos gabosh nė qoftė se dėshiron njė jetė mė tė
lehtė. Ēdo veprim qė njeriu e bėn, ta korrigjojė vetveten, ta pyes veten se
atė punė qė e bėn a ėshtė nė dobi tė natyrės, a ėshtė nė dobi tė shoqėrisė,
a po e lėndon ndokėnd dhe nė qoftė se ka punė me njerėz, ta qesė vetveten nė
anėn e kundėrt. Ta pyes veten se sjelljet qė ai i bėn, a janė tė rregullta
dhe se a kishte mundur ai vetė ti pėrballojė, si punėn, si fjalėn e rėndė,
ofendimin, apo keq vlerėsimin nėse do tia bėnin tė tjerėt.
Pėr kėtė baraspeshė tė lėvizjeve tė energjisė kujdeset nėna natyrė, e cila e
bėn secilin tė mendojė pėr gabimet e veta dhe se nė njė farė forme pa i
ra pishman (pa u penduar) secili pėr gabimet e veta, nėna natyrė
nuk e lejon tė shkojė nė botėn tjetėr, ku po ashtu duhet tė ballafaqohet me
veprimet, keqtrajtimet dhe veprat e tjera tė bėra. Ēdo send qė ndodh nė
natyrė bėhet sepse duhet tė ndodhė pėr arsye tė gjetjes sė baraspeshės sė
energjisė. Egoizmi i njeriut nuk dėshiron ta pranojė, por e vėrteta ėshtė se
proceset natyrore nuk mund ti ndalojė askush.
Art dhe aftėsi nė kėtė botė ėshtė tė kesh forcė tė falėsh atė qė ka bėrė
keq.
I fortė do tė thotė tė kesh aftėsi ta luftosh vetveten, tė bėsh punėn qė tė
tjerėt tė adhurojnė, qė njerėzit tė kenė dėshirė tė rrinė, tė punojnė dhe
jetojnė me ju, me veprat tuaja, me fjalėt e tua, ta bėsh tjetrin tė mendojė
dhe tė veprojė pozitivisht nė interes tė shoqėrisė njerėzore dhe natyrės.
Art dhe aftėsi ėshtė tė keqin ta kthesh e ta bėsh tė mirė. Pasuri tė
bllokuara nga energjia negative ti kthesh nė interes tė qytetarėve pa
grindje dhe me butėsi, luftimin e sė keqes me vepra tė mira, ti kthesh
njerėzit tė besojnė dhe veprojnė nė mėnyrė pozitive. Duke punuar pėr vete
ti bėsh tė tjerėt tė pėrfitojnė dhe tė jenė tė lumtur, tė pėrfitojė
shoqėria, tė jetė e pranueshme pėr natyrėn, tė respektohen rregullat e
reciprocitetit. Zoti ta jep mundėsinė dhe Zoti mund ta marrė kur tė dojė,
sepse ai e ka fuqinė e balancimit dhe sanksionon secilin, pa e pyetur
askėnd.
Nė kėto shkrime, jemi munduar ta qartėsojmė formėn e dhe lėvizjen e
energjisė negative dhe lėvizjen e energjisė pozitive nė trupin tim pse dhe
si kam ardhur te vendosmėria ime negative dhe pse te ajo pozitive, pse bėhet
urrejtja, pse kame vuajtur, pse jam gėzuar? Ēka ėshtė dashuria njerėzore,
ēka ėshtė pasuria materiale, ēka ėshtė pasuria shpirtėrore dhe cilat janė
situatat, fenomenet qė e pėrcjellin jetėn e njeriut prej ēastit kur lindė
deri sa tė vdesė. Sa herė qė nuk kam pasur durim qetėsi, kam bėrė veprime tė
pamatura kam dėmtuar dikė, pa dashje jeta mė ka dėnuar. Urrejtja e njerėzve,
mendjemadhėsia, egoizmi, dembellėku dhe energjia negative qė kam pasur nė
trupin tim, ma kanė bėrė jetėn ferr. Sa herė qė kam pasur qetėsi nė shpirtin
tim, nuk kam pasur urrejtje, kam mundur ta luftoj egon time, jeta mė ėshtė
hapur, kam gjetur dashuri njerėzore dhe jetėn e kam pasur shumė tė lumtur.
Vazhdon...
(1)
(2)
(4)
(5)
(6)
|