Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Dr. Xhozef MARFI

       FORCA E NDËRDIJES (5)

Qetësojeni shpirtin! Lëshohuni në qetësi të thellë dhe me vendosmëri më vete thuani: "Ndërdija ka përgjigje dhe pikërisht në këtë çast ajo ma ofron atë. Jam mirënjohës, sepse mençuria e paskajshme e ndërdijes e njeh vetë esencën e gjërave. Jam më se i bindur se mendimet i kam të drejta dhe se me vendosmëri e liroj fuqinë e mrekullueshme të ndërdijes".

            Fuqia e premisës së paramenduar

            Mendja e njeriut punon sipas principit të silogjizmit. Kjo do të thotë se çdo përfundim tek i cili arrin ndërdija është i caktuar vetëm dhe në veçanti me anë të premisës, të cilën vetëdija më herët e paramendon si të vërtetë. Po qe se me të vërtetë premisa është reale, përfundimi gjithashtu do të jetë i vërtetë, siç shihet nga shembulli vijues:

            Çdo veti e mirë meriton lëvdatë.

            Dashamirësia është virtyt.

            Pra, dashamirësia meriton lëvdatë.

            Ja edhe një shembull:

            Të gjitha veprat që bëhen nga duart e njeriut ndryshohen dhe zhduken.

            Piramidat egjiptase janë vepra të duarve të njeriut.

            Pra, ato do të pësojnë ndryshime dhe do të zhduken.

            Gjykimi i parë është i përgjithshëm dhe nga ai, nëse është i drejtë, doemos rrjedh edhe përfundimi i drejtë.

            Një profesor, i cili qe i pranishëm në disa ligjërata të mia, të mbajtura në maj të vitit 1962, në Nju Jork, njëherë më kishte thënë: "Çdo gjë në jetë më vajti mbrapsht: e humba shëndetin, i humba paratë dhe shokët. Çdo gjë që unë prek, shkon në drejtim të gabuar"

            E këshillove ta formojë premisën e përgjithshme adekuate nga e cila do të udhëhiqet me të menduarit e vet dhe i shpjegova se mençuria e paskajshme e ndërdijes paraqet udhërrëfyesin shpirtëror, mendor dhe material të secilit njeri. Pas kësaj, ndërdija e tij qe në gjendje ta udhëzojë aty për aty kah vendimet dhe kah veprimet e mençura, ta shërojë atë dhe t'i sjellë qetësi shpirtit të tij.

            Profesori e paramendoi premisën e përgjithshme si pasqyrë gjithëpërmbledhëse të mënyrës së dëshiruar të jetës:

            "Mençuria e paskajshme më udhëheq dhe më drejton. Posedoj shëndet të përsosur. Trupi dhe mendja më sillen në pajtim me ligjin e harmonisë universale. Kënaqem nga bukuria, nga mjaftueshmëria, nga dashuria dhe nga qetësia. Me jetën time të përgjithshme komandon principi i veprimit të drejtë. Premisën e përgjithshme e kam të bazuar në të vërtetat e amshueshme. E di, e ndjej dhe besoj se ndërdija ime reagon në përputhje me natyrën e të menduarit tim të vetëdijshëm".

            Pas një kohe të caktuar nga profesori mora një letër me këtë përmbajtje:

            "Të gjitha ato fjali, shumë herë në ditë i përsëritja lehtë, në heshtje dhe me dashuri, duke ditur se më depërtonin thellë në ndërdije, i bindur se do të japin rezultatin e dëshiruar. Ju jam tepër mirënjohës që ma kushtuat kohën tuaj dhe do të doja të shtoj se jeta ime, nga të gjitha aspektet, me hapa të mëdhenj ecën përpara. Patëm sukses!"

            Ndërdija asnjëherë nuk kundërvihet

            Duhet pasur ndërmend se ndërdija disponon me dije të pakufizuar, si dhe i di përgjigjet e të gjitha pyetjeve të mundshme. Megjithatë, asnjëherë nuk kundërvihet, nuk shtjellohet, nuk thotë: "Nuk guxon të mendosh në atë mënyrë". Po qese, për shembull, i përcillni mendimet siç janë: "Nuk jam në gjendje ta beje këtë. Jam shumë i moshuar. Nuk mund ta plotësoj obligimin e dhënë. Kam lindur në kohë të gabuar. Nuk i njoh njerëzit e vërtetë", ajo gjithnjë do të reagojë drejtpërdrejt në pajtim me përmbajtjen e tyre dhe kurrsesi ndryshe. Falë kësaj, ju vetes ia ndaloni lumturinë dhe mirëqenien si dhe e sillni shtrëngimin, varfërinë dhe mungesën e çfarëdolloji.

            Po qe se në vetëdije krijoni pengesa, vështirësi a mendime negative, e gjykoni ndërdijen tuaj që diturinë e pakufishme që posedon ta përdorë për qëllime negative. Në të vërtetë, jeni të mendimit se ndërdija juaj nuk është e aftë t'i zgjidhë preokupimet tuaja. Në këtë mënyrë ju futeni në shtrëngim mendor dhe emotiv, të cilin e përcjell sëmundja trupore dhe prirja për çrregullime nervore.

            Me qëllim të realizimit të dëshirës dhe të tejkalimit të mungueshmërisë do të duhej thënë me guxim për çdo ditë: "Mençuria e pakufishme që e ka lindur dëshirën më ofron plan të përkryer për realizimin e kësaj dëshire. Jam i vetëdijshëm se urtësia e brendshme dhe synimet e mia do të materializohen me botën e jashtme. Më kaplojnë: qetësia, ekuilibri dhe harmonia".

            Nëse thuani: "S'ka rrugëdalje; jam i humbur; dilema nuk ka zgjidhje; jam i ndaluar dhe i shtrënguar", me siguri do të mungojë çfarëdo përgjigje nga ndërdija. Po dëshiruat që ndërdija të punojë për ju, bëjani kërkesën e vërtetë - bashkëpunimi nuk do të mungojë. Ndërdija gjithnjë është në shërbim tuajin. Ajo mbikëqyr punën e zemrës suaj, ritmin e frymëmarrjes; shëron vendprerjen e gishtit; është e drejtuar kah jeta dhe gjithmonë kujdeset për ju; megjithëse edhe vetë posedon mendjen e vet; ndërdija pa lënë asgjë anash i pranon planet tuaja të të menduarit.

            Ndërdija do të përgjigjet sa herë që gjurmoni zgjidhjen e problemeve, por njëkohësisht ajo pret prej jush që në vetëdije të formoni gjykime të drejta primare. Kini ndërmend se ndërdija GJITHMONË ka përgjigje. Mirëpo, nëse thuani: "Nuk besoj të ketë rrugëdalje; jam i habitur pse vazhdimisht më largohet përgjigjja", ju eliminoni forcën e lutjes suaj, gjegjësisht forcën e ndërdijes suaj.

            Prandaj, qetësojeni shpirtin! Lëshohuni në qetësi të thellë dhe me vendosmëri më vete thuani: "Ndërdija ka përgjigje dhe pikërisht në këtë çast ajo ma ofron atë. Jam mirënjohës, sepse mençuria e paskajshme e ndërdijes e njeh vetë esencën e gjërave. Jam më se i bindur se mendimet i kam të drejta dhe se me vendosmëri e liroj fuqinë e mrekullueshme të ndërdijes".

            Përmbajtja e qëndrimeve kryesore

            -Po menduat mirë, e mira do t'ju pasojë, po menduat keq, e keqja, gjithashtu, do t'ju pasojë. Njeriu është i tillë si mendon.

            -Ndërdija nuk është në gjendje të kundërshtojë, por pranon çdo gjë që ia përcjell vetëdija. Kurrë mos thuani: "Nuk kam para për diçka të tillë", madje edhe nëse kjo është e vërtetë. Zgjidheni mendimin më të mirë: "Do ta blej këtë gjë. Në mendje ajo është bërë imja".

            -Secili njeri disponon mundësi të zgjidhjes. Përcaktohuni për shëndet dhe lumturi. Mund ta zgjidhni dashamirësinë ose vagabondizmin ndaj të afërmve. Përcaktohuni për bashkëpunim, për gëzim, për sjellje miqësore dhe do të vëreni reagim të pranueshëm nga të gjithë që i keni pranë vetes. Kjo është mënyra më e mirë për t'u zhvilluar personaliteti pozitiv.

            -Vetëdija është "roja e portës". Detyra kryesore e saj është pengimi i depërtimit të përshtypjeve të rrejshme në ndërdije. Përcaktohuni dhe besoni në mundësitë e ndodhive pozitive. Fuqia më e madhe e njeriut është aftësia për zgjidhje. Zgjidheni lumturinë dhe begatinë!

            -Deklarimet dhe sugjestionet e të tjerëve nuk kanë fuqi që t'ju shkaktojnë dhembje. E vetmja forcë që mund t'ju lëndojë është mendja juaj e ndërlikuar - autosugjestioni. Refuzojini mendimet e të tjerëve, ndërsa pranojini vetëm e vetëm sugjestionet tuaja pozitive!

            -Kini kujdes se ç'flitin. Përndryshe do të jeni të detyruar të jepni llogari për secilën fjalë. Asnjëherë mos thuani: "Do të mbaroj; do ta humb punën; nuk jam në gjendje ta paguaj qiranë e banesës". Ndërdija nuk di ç'është mahia, sepse çdo mendim ajo e kupton me seriozitet, duke u përpjekur me tërë fuqinë që ta shndërrojë në vepër.

            -Mendja juaj nuk është e ligë. Asnjë fuqi natyrore vetvetiu nuk është keqbërëse, por ajo sillet në përputhje me mënyrën se si e shfrytëzoni. Përdoreni mendjen tuaj si forcë shëruese, si frymëzim dhe si shkak për lumturinë e të afërmve tuaj.

            -Kurrë mos thuani: "Nuk jam në gjendje ta bëj këtë". Largojeni frikën me ndihmën e kësaj fjalie: "Me forcën e ndërdijes sime jam në gjendje të bëj çdo gjë në botë".

            -Filloni të mendoni nga aspekti i së vërtetave të amshueshme dhe nga ai i principeve jetësore. Harrojeni frikën, mosdijen dhe besimet e kota! Mos i lini të tjerët të mendojnë për ju! Vetë zgjidhini mendimet tuaja — vetë vendosni!

            -Çdo njeri është kapiten i shpirtit dhe zot i fatit të vet. Mos harroni, ju posedoni mundësi të zgjidhjes. Prandaj, zgjidheni jetën, dashurinë, shëndetin, lumturinë!

            -Çdo send që vetëdija e paramendon ose e beson si të vërtetë, ndërdija atë do ta përvetësojë e do ta shndërrojë në vepër. Besoni në fat të mirë, në veprim të drejtë dhe në çudinë e quajtur jetë!

            Fundi i kapitullit të parë

(1)       (2)       (3)      (4)