Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Harry BOX

SEKRETET E VULLNETIT   (1)

       Ajo që ju e quani enigma e madhe, faktori X, mister (kujdes se enigmat e vërteta, në botë, numërohen me gishtat e një dore). Unë nuk besoj tjetër tek fjala "mister"; ajo që i zmadhon në një pikë të tillë kufijtë e energjisë njerëzore: ajo që ka fuqinë për të realizuar absurden ka një emër të shkurtër, që të gjithë e njohin e pothuajse të gjithë e keqkuptojnë: vullnet.

            LINJA E VULLNETIT

            Kur Andre Maurois ishte akoma student, shkoi një ditë i joshur nga disa miq në studion e një falltari me popullaritet, që t'i parashikonte të ardhmen.

            Falltari e ftoi t'i tregonte pëllëmbën e dorës e, nëpërmjet një lenteje, filloi të shqyrtojë ndërlikimet e vizave pak a shumë të gjata, pak a shumë të thella.

            - E çuditshme! - tha në një moment, duke ngritur sytë. - Ju mungon plotësisht vija e vullnetit.

            Miqtë qeshën.

            Për ata, ky fakt nuk kishte ndonjë rëndësi.

            Por Maurois u trishtua shumë. La dhjetë franga mbi tavolinën e falltarit, nxitoi për në shtëpi e, me një brisk roje krijoi mbi pëllëmbën e dorës së djathtë, pa iu dridhur syri, vijën e vullnetit.

            Mos u mungon edhe juve i nderuar lexues në karakterin tuaj, jo në dorën tuaj - vija e vullnetit? Ky libër do tu rnësojë si ta krijoni.

            Fatkeqësisht, të krijosh vullnetin në veten tënde nuk është kaq e lehtë sa të bësh një prerje të vogël në pëllëmbën e dorës me një brisk çfarëdo. Megjithatë nuk është një punë për t'u dëshpëruar. Kushdo mund t'a çojë deri në fund. Edhe ju.

            FAKTORI X

            PROBLEMI:

            "Të besosh është fugia e dytë: e para është të duash. Proverbat e shumta se besimi të vë në lëvizje nuk janë asgjë, në krahasim me atë që mund të bëjë vullneti"

V.Hygo

            Në periudhën e olimpiadave amerikane, pata rast të takohem me një njeri të veçantë: Mr. Buck, mjek dhe masazhator. Një njeri që ka hequr dorë prej shkencës nga dashuria për sportin e që rron me kampionët e pistës e të ringut qysh prej 30 vjetësh. Ai i njihte, secilit prej tyre, jo vetëm strukturën muskulore e stilin luftarak, por edhe shpirtin e temperamentin.

            Mbasi kishim parë garat e vrapimit e kur turma ishte duke u shpërndarë, Mr. Buck më ftoi të më prezantonte fitimtarët e për të vizituar palestrat.

            -Ekziston një enigmë... - filloi në një farë pike, duke ndjekur fillin e mendimeve të tija të brendshme. - Thuhet: "Bien rekordet sepse ka në dispozicion metoda më të mira për t'u stërvitur, pista më elastike, instrumente kontrolli më të sakta, aftësi më të gjerë për frymëmarrje,..". Dakord. Por të tëra këto pretendime nuk janë asgjë. Duhet shumë për t'u bërë më kompetent, të diktosh norma, të thuash se kjo bëhet më mirë në një mënyrë e ajo në një tjetër: por në momentin e fundit do të dalë një njeri në çakordim të madh me rregullat tuaja, një njeri që mund të duket se nuk mund të qëndrojë në këmbë... e do të fitojë garën.

            Ç'E BËN QË TË FITOJË?

            Kam dëgjuar radiologë, mjekë, specialistë në këtë fushë. Më kanë folur për ritmin e pulsit, për ushqimin, për mëlçinë, për gjëndrat endokrine, për temperaturën, për njëqind faktorë të tjerë pak a shumë të pranueshëm.

            Shume mirë! —iu jam - përgjigjur. - Marrim një atlet, duke e trajtuar sipas këtyre kritereve, duke e vendosur në kushtet më të mira të mundshme. Kur ta kemi bërë këtë, nuk do të kemi bërë asgjë. Atëherë duhet parë thelbësorja: enigma e fuqishme, e fshehta, faktori X.

            - Kam parë - vazhdoi Mr. Buck duke u frymëzuar - kampionë të bien pa frymë një metër përtej parashikimit. Ç'i ka bërë që të rezistojnë deri aty? Fiziologjikisht - duhej të kishin rënë shumë kohë më parë - kanë bërë një përpjekje "çnjerëzore".

            Më kujtohet një vrapues, në një pistë të Parisit. Është vërtitur e vërtitur... Në mënyrë të papritur, pasi një nga shokët e garës e preku shkarazi, ra përtokë. Nxituam për tek ai. Asfiksi. Gjaku i ishte mpiksur i ishte bërë i zi, nuk i qarkullonte më. E megjithatë ky njeri vërtitej, përpiqej...

            Në luftë, kam parë fakte të shumtë të këtij lloji. Një herë, na çuan në një vend të izoluar. Ishim një grup njerëzish të papërgatitur, të pastërvitur: duhej të mbështetnim një kompani pushkatarësh me dy mitraliatriçe. E kishin kaluar tashmë shtatëmbëdhjetë ditë. Uji na arrinte deri sipër gjunjëve. Furnizimet tona ushqimore kufizoheshin deri në një kuti sardele për secilin çdo ditë. Do të thoshte: o të rezistoje, o të vdisje. E kemi rezistuar. Bile edhe pa marrë ndonjë të ftohtë.

            E keni lexuar, në gazetë, atë fatkeqësinë në mal? Ka rrëshqitur një njeri. Drejtuesi që printe grupin i lidhur me litar u rrëzua, duke mos e lëshuar litarin nga dora, njëzetë metra poshtë duke mbetur i varur në ajër. Litari sharronte ngadalë - ngadalë shpatullën e tij. E megjithatë,  ai nuk e lëshonte. Priste ta ndihmonin. Ka rezistuar dy orë! Kur i kanë zbuluar shpatullën e kanë gjetur të prerë deri në kockë.

            Ju Lutem të më dëgjoni akoma edhe për një fakt tjetër, harakirin. Njeriu që i hyn kësaj gjëje nuk është nën ndikimin e alkoolit, as të ndonjë eksitusi tjetër: ka agjëruar tërë ditën e mëparshme. Vesh rrobat më të mira, gjunjëzohet merr shpatën, e fut më parë lehtë, në mënyrë të butë, në drejtim vertikal, në bark. Do të duhej pra të vdiste menjëherë sepse zorrët dhe peritoni kanë mbetur të shpuar... por nuk vdes: duhet të thotë akoma tre vargje me lutje. Vetëm atëherë, lëshohet mbi shpatë duke çarë lehrë gjoksin, nga poshtë - lart... E vetëm atëherë, pranon të vdesë...

            - Tani - vazhdon Mr. Buck - dy gjëra janë evidente, në këto fakte misterioze e në njëqind të tjera që nuk mund t'i rreshtoj:

            1. Se një përpjekje e këtij lloji nuk është thjesht një përpjekje fizike, por më shumë një përpjekje psikike.

            2. Që përpjekja psikike mund të japë rezultate pa kufi.                              

            Nëse pikësynimi do të ishte përcaktuar njëqind metra më tutje, vrapuesi për të cilin kam folur do ta kishte arritur finishin e, vetëm pastaj do të kishte rënë.

            ENERGJIA NJERËZORE NUK NJEH KUFI

            E ne, për fat të keq, nuk dimë asgjë. Do të ishte e nevojshme të shkosh tutje në lindje për të zbuluar sekretet: të mësosh si mbetet në mënyrë celebrale (me anë të trurit) një hemorragji, si vetmitarët rrojnë 90 vjet duke u ushqyer vetëm me qumësht, të njohësh ata njerëz të imët e jo të ushqyer mirë, që përshkojnë 17 kilometra në orë duke mbajtur pesha të rënda, duke kënduar psalme...

            NDIKIM NERVOR, MISTICIZEM?!

            Nuk e di. Ku e marrin forcën, banorët e Polinezisë, për t'u futur 25 metra nën ujë duke qëndruar 3 minuta? Si mundet një kapiten marine të qëndrojë në vendin e komandimit 15 ditë e 15 net pa fjetur e duke mos ndjerë gjumë? Si shpjegohet rasti i një kalorësi që bie, thyen tre brinjë, hipën përsëri mbi kalë, kapërcen pengesat e arrin në pikësynim? Nga shpërthejnë këto burime misterioze të energjisë njerëzore?

            Zgjidhja:

            Mr. Buck më vështronte ngultas, duke pritur një përgjigje.

            -Për mua - fillova t'i shpjegoj - çështja nuk është kaq misterioze sa e gjykoni ju. Ajo që ju e quani enigma e madhe, faktori X, mister (kujdes se enigmat e vërteta, në botë, numërohen me gishtat e një dore). Unë nuk besoj tjetër tek fjala "mister"; ajo që i zmadhon në një pikë të tillë kufijtë e energjisë njerëzore: ajo që ka fuqinë për të realizuar absurden ka një emër të shkurtër, që të gjithë e njohin e pothuajse të gjithë e keqkuptojnë: vullnet.

            Shembujt, që më keni treguar, me habisin, por nuk më lënë në mëdyshje. Në fushën morale e në aktivitetin intelektual, kam parë fakte të tilla e shembuj shumë të veçantë, që do t'ju mahnitnin... Për mua s'ka asgjë në botë, që vullneti të mos mund ta kryej. Ku hyn vullneti, fjala "mrekulli" nuk ka më arsye të ekzistojë. Kujtoni batutën e Napolonit: "E pamundura gjendet në fjalorin e teveqelëve..."

            Vazhdon...

        (2)        (3)      (4)