Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Bhagwan Shree Rajneesh - OSHO

 Shqipëroi: Valdet FETAHU 

SOKRATI EDHE PAS 25 SHEKUJSH PRAPË DO TË HELMOHEJ (3)

Kapitulli i pesëmbëdhjetë i ligjërimeve të filozofit të madh Indian, OSHO (marr nga libri “Sokrati edhe pas 25 shekujsh prapë do të helmohej”, që është në përkthim e sipër nga V. Fetahu), që u mbajt në Greqi prej datës 19/02/86 deri më 15/04/86

            Pyetja e shtatë

            A jeni indiferent ndaj mjerimit të botës së tretë?

            E urrej mjerimin.

            Dua që askush në këtë botë të mos jetë i varfër.

            Bota e tretë përbëhet nga vendet e varfra, prapa kombeve, dhe unë dua që të gjithë ata njerëz të cilët janë duke i mbajtur këto vende në varfëri të dënohen.

            Të gjitha fetë janë kundër kontrollit të lindjes, që çon në rritjen e popullsisë së botës. Papa vazhdon predikimin se kontrolli i lindjes është një mëkat, dhe kështu do të ketë gjithnjë e më shumë njerëz të varfër. Tani çfarë doni? - Duhet unë të jem përgjegjës për këtë?

            Në komunën time, për katër vjet asnjë foshnje e vetme nuk ka lindur. Po qe se njerëzit më dëgjojnë nuk do të ketë varfëri. Akoma ka kohë, varfëria mund të ndalet plotësisht me kontrollin e lindjes totale për tridhjetë vjet.

            Unë nuk jam në favor të vazhdimit të shërbimit të jetimëve. Në njërën anë ju predikoni kundër kontrollit të lindjeve në këtë mënyrë jetimët krijohen, dhe pastaj ju i shërbeni jetimët dhe e merrni shpërblimin Nobel. Ky është me të vërtetë biznes i mirë. Unë thjesht nuk duan të kem asgjë me këtë biznes. Varfëria mund të shkatërrohen dhe duhet të shkatërrohen. Kushdo që e pengon këtë për t’u shkatërruar kryen vepër penale dhe duhet të gjendet prapa grilave – në çdo komb.

            Nuk duhet të ketë njerëz të varfër nëse ne e vendosim vetëm një gjë: që ne nuk do të bëjmë një luftë të tretë botërore. Shtatëdhjetë e pesë përqind e financave dhe energjive tona janë duke shkuar për një luftë të tretë botërore, e cila është absolutisht absurde sepse do të shkatërrohemi të gjithë. Askush nuk do të jetë fitues, askush nuk do të jetë i mundur. Kjo është vetëvrasje, kjo nuk është luftë. Ajo e ka humbur gjithë kuptimin, sepse ju nuk mund të fitoni, ju nuk mund të mundeni. Është kuptueshmëri e thjeshtë se të gjithë këto energji të cilat ju jeni duke i shpenzuar kotë në armë bërthamore duhet të shkojë në vende e pazhvilluara ...

            Ja para ca ditësh pashë se në Tregun e Përbashkët Evropian ata kanë aq shumë ushqim tepricë saqë është problem se si të shkatërrohet ai ushqim. Vetëm kostoja e shkatërrimit është dy milion dollar. Ky nuk është çmimi i ushqimit, ky është çmimi i fundosjes së tij në oqean: ngarkimi, shkarkimi, bartja me anije, për ta fundosur atë në oqean. Ky është thjesht shpenzim… nuk është çmimi i ushqimit, i cili do të jetë një mijë herë më shumë. Ata janë të gatshëm ta shkatërrojë atë. Çdo vit, diku ose të tjerët, ushqimi është duke u shkatërruar. Dhe diku, ose njerëzit e tjerë janë duke vdekur në mijëra vetëm se ata nuk kanë ushqim, ata nuk kanë ujë të pijshëm.

            Vetëm pak mendje e shëndoshë pak… Për çfarë është nevoja të shkatërrohet ushqimi? Nëse jeni gati me dy miliardë dollarë për të shkatërruar atë ... ndoshta ajo mund të marrë pak më shumë për të dërguar atë në Etiopi dhe miliona njerëz mund të shpëtojnë. Por askush nuk është i interesuar për dikë tjetër, të gjithë janë të interesuar për të holla. Ushqimi duhet të shkatërrohet që vlera në treg të mos i bie. Shqetësimi i vetëm është si mund të vazhdoni me shfrytëzimin e njerëzve… për më shumë para.

            Unë jam thellësisht i shqetësuar, por shqetësimi im është i ndryshëm nga shqetësimi i Papës polak dhe Nënës Terezë. Shqetësimi i tyre është dinak, shqetësimi i tyre është politik. Shqetësimi i tyre është për të rritur numrin e tyre. Nëse ka njerëz të varfër, ata mund të ndryshohet, të konvertohen në fenë katolike.

            Shqetësimi im është që ta shkatërrojë plotësisht varfërinë, dhe vetëm tre veprime mund ta bëjnë këtë. Një është kontrolli absolut i lindjes për tridhjetë vjet. E dyta është, sepse nuk ka mundësinë e një lufte të tretë botërore - që do të jetë absolutisht qesharake - të ndalen përgatitjet për të dhe të destinohen të hollat për të varfëritë. Dhe e treta është se çdo vend duhet të bëjë një ligj për eutanazi.

            Ashtu siç është i nevojshëm kontrolli i lindjeve për një përfundim - të ndalojmë që njerëzit e rinj të vijnë - ne mund t’i ndihmojmë njerëzit e vjetër të cilët dëshirojnë të shkojnë nga kjo botë: ata nuk duhet të ndalohen. Shtatëdhjetë e pesë vjet, tetëdhjetë vjet mund të jetë e kufizuar mosha. Pas kësaj, në qoftë se personi dëshiron të jetojë, ne duhet t’i lejojnë që ai të jetojnë, por në qoftë se ai dëshiron të çlirohet nga trupin e tij, spitalet tona duhet ta ndihmojnë atë për të vdekur një vdekje të bukur, i heshtur, sikur kur bie në një gjumë të thellë.

            Çdo spital duhet të ketë një seksion të vdekjes ku duhet të jetë një meditator i cili mund t’i mësojë njerëzit që janë duke vdekur të meditojnë. Ata duhet të qëndrojnë atje për një muaj para vdekjes, në mënyrë që ata të mund ta mësojnë meditimin, ata mund ta mësojnë relaksimin, ata mund të vdesin në mënyrë të qetë, të lumtur, duke i takuar miqtë e tyre, fëmijët e tyre, të afërmit e tyre dhe duke ua thënë lamtumirë atyre vetëdijshëm. E mandej, duke rrëshqitur ngadalë në gjumë, në meditim, dhe duke kaluar prej trupit në përjetësi…

            Nëse këto tri gjëra bëhen, bota mund të jetoj si në parajsë.

            Pyetja e tetë

            Çfarë ju ka bërë ndonjëherë të palumtur, dhe çfarë ju ka bërë të lumtur?

            Asgjë nuk më bën të palumtur, dhe asgjë nuk më bën më të lumtur. Unë jam thjesht i hareshëm, dhe hareja është diçka përtej lumturie, hidhërimit.

            Lumturia dhe jolumturia janë të mendjes. Ato varen nga dikush që i shkakton – diçka mund t’ju bëj të lumtur, diçka mund t’ju bëj të palumtur, por gjithmonë është diçka tjetër.

            Hareja nuk varet nga asgjëja përpos nga qenie juaj e brendshme. Ju jeni të përqendruar në veten tuaj, dhe ajo ju jep një qetësi të tillë, një gëzim të tillë, e cila e tëra është lumturi, të gjitha pakënaqësitë do t’ju duken si jehona të largëta, të pakuptimta.

            Pyetja e nëntë

            Ju keni vetëm ca dishepuj në Francë. Si e shpjegoni këtë pamjaftueshmëri?

            Unë jam i befasuar që kam edhe një dishepull më shumë në Francë – por do të kem më shumë. Vetëm le të më lejon qeveria e Francës të hy brenda dhe para se të më përzënë me forcë do të kem me mijëra.

            Pyetja e dhjetë

            Thuhet se ju e përkrahni përdorimin e drogës; mund ta sqaroni këtë ju lutem?

            Kjo është absolutisht e pakuptimtë.

            Unë jam kundër drogës.

            Unë jam kundër drogës për një arsye të thjeshtë se meditimi nuk mund të rritet nëse ju jeni duke marrë drogë. Drogat ju bëjnë të pavetëdijshëm, e meditimi ju bën të vetëdijshëm. Këto janë kundër njëra tjetrës. Droga i nevojitet njerëzve të varfër për të qenë ata në gjendje ta mbysin mjerimin e tyre në pavetëdije.

            I tërë mësimi im është mbi meditimin, e droga është kundër kësaj.

            Si mund ta përkrahë drogën? Kjo është një kontradiktë.

            Gënjeshtrat vazhdojnë të përhapen kundër meje nga njerëz të cilët nuk kanë asnjë argument kundër asaj që unë jam duke thënë, kundër rrugës sime të jetës, kundër meditimit. Ata nuk kanë asgjë për të thënë. E tëra që ata mund të bëjnë është të përhapin gënjeshtra. Çdo ditë gazeta prehen dhe m’i sjellin për të më bërë të qeshë… si mund njerëzit të vazhdojnë me trillimin e gjëra të tilla?

            Ja para ca ditësh ishte një artikull i cili thoshte se jam i ndjekur nga policia amerikane, dhe unë po fshihem nga ata sepse ka akuza kundër meje për vrasje, orgji seksuale dhe abuzim droge.

            Qeveria amerikane ma ka ndaluar të hy në Amerikë për pesë vjet. Unë jam plotësisht i gatshëm pikërisht tash për të hyrë në Amerikë, por qeveria nuk më dëshiron. E këto gazeta botojnë se unë jam fshehur....

            A është kjo një mënyrë për të fshehur, duke i folur çdo mëngjes, çdo mbrëmje mediave nga e gjithë bota? A është kjo një mënyrë e fshehjes? A keni parë dikë të fshehur në këtë dhomë?

            Pyetja e njëmbëdhjetë

            A mendoni, sikur që bëjnë disa njerëz, se aids (sida)  është mallkim nga zoti për shkak të mosbesimit?

            Ky padyshim se është një mallkim prej Zotit, por jo për shkak të mosbesimit. Ky është një mallkim prej Zotit për shkak të mësimeve të kishës mbi celibatin (beqarinë) – i cila është i panatyrshëm; duke i mbajtur murgjit dhe murgeshat të ndarë – që është kundër natyrës, që është kërcënim për krijimin e homoseksualitetit.

            Homoseksualiteti është një sëmundje fetare, e kisha është përgjegjëse për këtë. Zoti vetë është përgjegjës për këtë, sepse në trinitet të krishterë, Zoti është atje, babai, djali Jezu Krishti është atje - dhe kush është ky djali “shpirti i shenjtë”? Atje nuk ka asnjë grua, është vetëm një grup homoseksual! Dhe unë dyshoj se ky shpirt i shenjtë është një dashnor i Zotit.

            Pyetja e dymbëdhjetë

            Nëse do ta takoni Papën Gjon Pali i dytë, do të keni gjëra t’i tregoni njëri tjetrit?

            Unë nuk di për të... Unë kam shumë gjëra për t’i thënë atij. Unë nuk mendoj se ai mund të arrijnë të më thotë diçka. Me siguri ai do të ikë kur të shkoj në Itali.

            Derisa ai ishte në Indi e kam sfiduar me një debat publik, dhe ai si një frikacak mbet i heshtur.

            Do të shkoj në Itali!

            Ai veç i ka informuar mediat katolike italiane se ata nuk duhet të publikojnë asgjë rreth meje – për apo kundër, negative apo pozitive. Tash çfarë ky njeri ka për të më thënë. Unë gjithmonë kam menduar se polakët janë pak të retarduar, por kurrë s’ka menduar se ata janë aq frikacak. Por duket se ky njeri është të dyjat.

            Padyshim se kam shumë gjëra për t’i thënë atij, sepse ai është sot njëri ndër kriminelet më të mëdhenj i botës, dhe unë do ta nxjerr në pah çdo krim që ai e ka bërë. Kështu që për hir të brezave të ardhshëm kjo duhet të merret parasysh se ka qenë dikush që i ka qitë këto në pah se kush i ka shkaktuar, dhe cili është njeriu që i ka krijuar të gjitha këto probleme.

            Kam për ta pyetur këtë njeri për shumë pyetje. Unë e di shumë mirë se ai nuk ka asnjë përgjigje për asgjë, sepse për njëzet shekuj papa nuk ka qenë në gjendje të përgjigjet në asgjë. Edhe Jezu Krishti nuk ka pasur përgjigje për asgjë… vetëm duke dhënë deklarata pa asnjë mbështetje racionale, pa asnjë argument.

            Hebrenjtë nuk janë njerëz aq të vështirë. Unë kam arrit t’i njoh ata për së afërmi. Unë kam bërë vazhdimisht shaka rreth tyre, por ata nuk janë ndier të fyer. Unë nuk mendoj se ata do ta kishin kryqëzuar Jezusin në qoftë se ai do t’i kishte mbështetur racionalisht deklaratat e tij. Vetë deklaratat e tij ishin të egra: “Unë jam i vetmi djalë i lindur i Zotit.” Tani çfarë mbështetje të arsyeshme, dëshmi, ka pasur ai? A ka pas ndonjë certifikatë?

            Dhe në qoftë se hebrenjtë - të cilët nuk janë njerëz të vështirë, por shumë të dashur dhe të butë - edhe në qoftë se ata kishin për ta kryqëzuar, arsyeja duhet të ketë qenë se ai ishte duke iu shkaktuar dhimbje në qafë. Pikërisht një djalë i paarsimuar po flet marrëzira... ai as nuk jep ndonjë dëshmi e as nuk heshtë. Ai duhet të ketë qenë se iu ka shkaktuar dhimbje të mëdha. Më në fund ata vendosën se është më mirë të shpëtojnë prej tij.

            Ata u shpëtuan prej tij dhe prej atëherë ata janë në mjerim për shkak se e kanë humbur biznesin e madhe të cilin djali i tyre e ka krijuar! Krishterimi është firmë e madhe në të gjithë botën, asnjë firmë e biznesit nuk mund të konkurrojnë me të. E djali i tyre e bëri këtë, dhe ata e humbën rastin.

            Kam për ta pyetur shumë pyetje papën. Dhe unë do të doja që ai të kurajohet dhe të ballafaqohen më mua në Vatikan para të gjithë kardinalëve dhe kryepeshkopëve dhe peshkopëve priftërinjve dhe tërë pasuesve të tij. Unë dëshiroj që këto pyetje t’i pyes para vet popullit të tij, kështu që ata mund ta shohin zbrazëtinë e përfaqësuesit të Zotit që është i pagabueshëm. Por unë nuk mendoj se ai ka diçka të më pyet. Kjo do të jetë një ngjarje e madhe në historinë e krishterimit në qoftë se ai mbledh kurajon dhe është në gjendje të më pranoj në Vatikan dhe t’i përgjigjet pyetjeve të mia.

            Por unë jam i dyshimtë. Unë nuk mendoj se ky njeri është mjaft burrë. Ai është bosh, asgjë të fortë nuk ka në të. Tjetër gjë është të bisedoni me të krishterët, me katolikët, të cilët besojnë në juve, të cilët nuk mund t’ju pyesin, të cilët nuk mund të dyshojnë në juve, e krejtësisht tjetër gjë është të bisedosh me mua. Ai do të duhet të dëshmojë për çdo fjalë të vetme se Krishterimi qëndron mbi të.

            Por tani ai është duke e treguar dobësinë e tij duke i parandaluar mediat Italiane të tregojnë se unë jam duke ardhur në Itali. Ai është aq shumë i frikësuar ai i ka thënë mediave të mos shkruajnë as artikuj negativ kundër meje, sepse edhe kjo do t’i informojë njerëzit se unë jam këtu.

            Unë kam mënyra tim. Të gjitha mediat e lajmeve do të raportojnë për mua, madje edhe lajmet e mediave katolike do të raportojnë në lidhje me mua. Ata do të duhet ta bëjnë, sepse unë do të vazhdoj t’i godas të gjithë nga Perëndia për Papën Polak do të jetë aq e vështirë sa të jetë e mundur, dhe unë do të qëndrojë në Itali deri sa i tërë vendi të informohet për mua. Unë do të shkojë në çdo qytet dhe të bisedoj me njerëzit direkt. Unë mund të zgjidhi edhe të qëndrojnë atje përgjithmonë.

            Pyetja e trembëdhjetë

            A keni fëmijë? A i doni fëmijët?

            Nuk kam fëmijë, por i dua fëmijët. Dhe unë dua të jetë e njohur se është mirë të duhen fëmijët, por nuk është mirë për të pasur fëmijë.

            Pyetja e katërmbëdhjetë

            A besoni se do të ketë së shpejti një luftë bërthamore?

            Jo. Nuk ka asnjë mundësi për ndonjë luftë bërthamore së shpejti - ose më vonë.

            Armët bërthamore vetvetes ia kanë ndaluar këtë mundësi. Lufta do të ishte aq e përgjithshme, ajo e ka humbur kuptimin e saj.

            Pyetja e pesëmbëdhjetë

            A e përkrahni dënimin me vdekje?

            Jo, nuk e përkrahi dënimin me vdekje për arsyen e thjeshtë se nëse dikush bën vrasje dhe ju e vritni vrasësin si dënim… Ai e ka bërë një krim, e tash shoqëria e bën të njëjtin krim si dënim. Me dënimin tuaj njeriu që është vrarë nuk do të kthehet në jetë. Nga dënimi juaj, tash më nuk do të jetë vetëm një i vrarë por do të jenë dy të vrarë. Ky është një absurd i qartë. Personi i cili ka vrarë…

            Ju nuk keni ndarë drejtësi; ju thjesht keni marrë hak. Nëse do të kishit ndarë drejtësi, ju duhet ta dërgoni vrasësin në ndonjë institucion psikiatrik që të merren me kujdesin e tij. Diçka është e gabuar në mendjen e tij, diçka është e gabuar në psikologji e tij për të cilën ai nuk është përgjegjës. Ai mund të trajtohet.

            Jo vetëm kundër dënimit me vdekje, unë jam kundër të gjitha llojeve të dënimit, sepse dënimi nuk do ta ndryshojë personin; në fakt dënimi do ta bëj atë kriminel më të vështirë.

            Çdo krim është në thelb diçka që ka të bëjë me psikologjinë. Mendja e njeriut nuk është në trajtën e drejtë, ajo ka nevojë për kujdes, ajo ka nevojë për dhembshuri. Ajo ka nevojë për mbështetjen e shoqërisë në mënyrë që të mund të kthehet në shoqëri me dinjitet dhe respekt.

            Deri tani ne kemi qenë shumë vrasës, ne kemi qenë barbar. Civilizimi nuk ka ndodhur ende. Dënimi me vdekje dhe të gjitha llojet e dënimit thjesht dëshmojnë  rrugën tonë barbare.

            Një njerëzim i civilizuar do t’i mjekojë njerëzit të cilët janë kriminel. Ata duhet të dërgohen në spitale, në spitale psikiatrike, e jo në burgje.

            Pyetja e gjashtëmbëdhjetë

            Çfarë lloj të ardhme dëshironi më së shumti?

            Një të ardhme ku çdo individ është absolutisht i lirë nga feja, nga kombi, nga raca, nga ngjyra, ku çdo individi i jepet mundësi e barabartë të rritet në çka ai dëshiron. Një e ardhme ku nuk ekziston martesa, ku dashuria është i vetmi ligj, fëmijët merren nën kujdes nga ana e komunitetit, dhe njerëzit mund të jenë së bashku për sa kohë që ata dashurohen. Në momentin kur ata e ndjejnë aromën se dashuria ka ikur, ata mund të fillojnë me miqësi, me mirënjohje. Një e ardhme ku njerëzit nuk do të shfrytëzohet nga feja, nga politika, ku njerëzit do të lejohen të jenë të lumtur dhe të gëzuar. Mjerimit duhet të mendohet të jetë i panatyrshëm, e hareja duhet të mendohet natyrore - ku njerëzit do të këndojnë të qeshin dhe vallëzojnë.

            Nuk dua që askush të shpresoj në parajsën pas vdekjes.

            Unë dua që ne ta krijojmë parajsën këtu dhe tani, në këtë tokë të bukur. Ky është vendi i vetëm në këtë univers të gjerë, ku jeta ekziston, ku vetëdija ekziston, dhe ku disa njerëz kanë qenë në gjendje që të bëhen Gautam Buda.

            Unë do të doja që të gjithë të arrijnë në ato lartësi të Gautam Budës, Lao Ceu-t, Zaratustrës, kështu që e tërë frika nga vdekja të zhduket dhe të gjithë ta mësojnë se qenia e tyre e brendshme është pjesë e përjetësisë.

            Fund i kapitullit të pesëmbëdhjetë

(1)    (2)             (4)     (5)     (6)