Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Bhagwan Shree Rajneesh - OSHO  

SOKRATI EDHE PAS 25 SHEKUJSH PRAPË DO TË HELMOHEJ (4)

Kapitulli i katërt i ligjërimeve të filozofit të madh Indian, OSHO (marr nga libri “Sokrati edhe pas 25 shekujsh prapë do të helmohej”, që është në përkthim e sipër nga V. Fetahu), që u mbajt në Greqi prej datës 19/02/86 deri më 15/04/86

KAPITULLI  4

Arti i mos planifikimit të jetës

            21 shkurt 1986 paradite

            Pyetjet nga Quick revista, gjermane

            Pyetja e parë

            A po mendoni se kancelari gjerman ka frikë prej juve?

            Absolutisht – përndryshe nuk ka kurrfarë arsye të bëj ligj kundër hyrjes sime në Gjermani. Unë kurrë s’kam qenë në Gjermani; unë kurrë s’kam bërë asnjë krim kundër ligjit gjerman. Nuk kam aplikuar për vizë gjermane, kështu që nga ana ime nuk ka pas pyetje për hyrje në Gjermani. Kjo duhet të jetë fobia e tij personale.

            Ai gjithsesi se është frikësuar; sa mund të thuhet në mënyrë kategorike. E arsye për frikën e tij është të rinjtë gjerman thellë janë të dashuruar në mua. Gjermanët e rinj e kanë përfunduar me politikanët. Prej asaj dite kur Adolf Hitleri ka vdekur me vdekje të turpshme, politikanët gjerman kanë vdekur për gjeneratat e reja; e tërë politika është shëmtuar.

            Priftërinjtë gjerman gjithashtu janë të frikësuar. Ata mund të jenë prapa kancelarit në konspiracionin e përbashkët, sepse kjo është hera e parë në tërë historinë e krishterimit ku njeriu në fytyrë i fletë të rinjve, elitës, njerëzve inteligjent, njerëzve të arsimuar, njerëzve të talentuar, jashtë deleve të tyre. Të krishterët me shekuj kanë tentuar ta bëjnë këtë nëpër gjithë botën, por ata kurrë s’kanë qenë të suksesshëm në ndryshimin e mendjes të të kulturuarve, arsimuarve, inteligjentëve, të talentuarve. Ata kanë qenë të suksesshëm vetëm në ndryshimin e mendjes së lapsave, të uriturve, bonjakëve.

            Ta konvertosh bonjakun në katolicizëm apo lypsni në katolicizëm nuk duhet bisedë e madhe, sepse personi nuk shkon në katolicizëm, ai shkon kundër varfërisë së tij. E njerëzit që kanë ardhur tek unë nuk kanë ardhur kundër varfërisë, ata kanë ardhur për kërkim shpirtëror, të cilën kisha nuk ka mundur t’jua siguron. Të ndryshosh prej hinduaizmit në krishtnizëm, apo prej judaizmit në krishtenizëm, apo prej budizmit në krishtenizëm, është punë e lehtë; kjo është thjesht kalim prej një burgu në burgun tjetër.

            Unë po ju nxjerr jashtë nga burgu në qiell të hapur.

            Unë nuk kam kurrfarë burgu t’ju jap.

            Politikanët janë frikësuar, liderët fetar janë frikësuar – dhe kjo është shenjë e mirë. Kjo do të thotë se ne jemi fitues e ata humbës. Njerëzit bëhen frikacak vetëm kur humbin. Përse duhet kancelari gjerman të frikësohet aq shumë? Unë nuk po shkoj në shtetit e tij, por ai po më frikësohet sikur ai të jetojë në shtetin tim.

            Unë do të hy në Gjermani, sepse ligji është absolutisht ilegal, kriminal. Sanjasinët e mi do të luftojnë në çdo gjyq, dhe unë do të vijë si triumfues në Gjermani dhe thirrjen kancelari do të ma dorëzoj haptazi para publikut.

            Ai ka bërë një hap shumë idiotik. Ai do të pendohet për këtë.

            Pyetja e dytë

            Nuk ka mënyrë për njerëzit e Gjermanisë Lindore të vijnë në Kretë. a do të shkoni në Berlinin Lindor t’i vizitoni ata?

            Kam shumë sanjasin në Berlinin Lindor – dhe njerëz shumë guximtar. Ata kanë dashtë ta bëjnë komunën në Berlinin Lindor; i kam ndaluar ata. Iu kam thënë: “Qëndroni nëntokë”. Të vërtetën e njëjtë si në Bashkimin Sovjetik. Edhe atje kam me mijëra sanjasin të cilët janë nëntokë.

            KGB ia ka dalë t’i zbulojë rreth dyqind sanjasin dhe i kanë persekutuar, duke i ngacmuar. KGB ua ka marrë librat, shiritat magnetofonik, video kasetat. Por nuk kanë asgjë si dëshmi kundër tyre. Unë proklamoj një komunizëm më të lartë sesa që proklamon Bashkimi Sovjetik. Sipas meje Bashkimi Sovjetik akoma nuk është komunist.

            Të pasur e të varfër, klasat e vjetra, më nuk janë atje, por tash është krijuar largësi më e madhe në mes njerëzish: burokratëve, njerëzve që kanë pushtet, dhe njerëzve që nuk kanë pushtet. Të pasurit kurrë s’kanë pasur më shumë pushtet, e të varfëritë kanë mbetur në gjendjen e njëjtë – nëse kishin pasur talent dhe inteligjencë – të lëvizin në shtresa më të larta të shoqërisë. Por në Rusi kjo lëvizje është e pamundur, ajo është shoqëri statike, shoqëri e vdekur.

            Më pëlqen ideja mbi komunizmin, por komunizmi mund të jetë vetëm i vërtetë, autentik, kur ai bazohet në anarkizëm. Nëse bazohet në diktaturën e proletariatit, ky nuk do të jetë komunizëm autentik. Ky do të jetë vetëm varfëri e distribuuar në mënyrë të barabartë.

            Nuk dua varfëri për të gjithë, të gjithë njerëzit duhet me qenë të pasur në çdo mënyrë të mundshme. Komunizmi im nënkupton mundësi të barabarta për të gjithë të jenë të veçantë dhe jo të njëllojtë – sepse psikologjikisht askush nuk është i njëjtë, e nëse dëshironi që ata të jenë të njëjtë duhet me forcë t’i bëni të njëjtë. Dhe cilado njëllojtësi e cila varet nga forca nuk ja vlen të përmendet. Ju duhet t’jua merrni të gjitha liritë, ju duhet t’jua merrni tërë individualitetin. Duhet ta sakrifikoni individin real para këmbëve të shoqërisë joreale.

            Shoqëria nuk ekziston – ajo është vetëm emër. Nëse e kërkoni shoqërinë atë s’do ta gjeni askund. Ngado që të shkoni, do të hasni vetëm në individ. Komunizmi im është individualist, dhe komunizmi im është anarkist.

            Do të doja të shkoja në Berlinin Lindor. Pikërisht tash po të më kishin lejuar vetëm rrugën ta kaloj. Do ta kisha shfrytëzuar këtë shans – për të mundur njerëzit e mi t’i takoj edhe në rrugë.

            Dhe numri i sanjasinëve do të rritej shumë shpejtë në Rusi për arsye psikologjike: për shtatëdhjetë vjet popullit rusë iu është ndaluar çdo dëshirë shpirtërore. Kjo do të eksplodoj ndonjë ditë.

            Rinia ruse digjet nga malli të dijë ma shumë për fshehtësitë e jetës, e jo vetëm për materializmin, i cili veç ka vdekur. Fridrih Niçe ka thënë: “Zoti është i vdekur”. Ai ka gabuar në dy çështje: e para, Zoti kurrë s’ka qenë atje, atëherë si mund ai të vdes? E dyta, fizika moderne e ka vërtetuar se materia nuk ekziston. Materia është iluzion, ajo vetëm shfaqet. Ajo që ekziston është energjia, e jo materia.

            Kështu që Zoti i vjetër është i vdekur, materializmi i vjetër është i vdekur. Bota e re po lartësohet e që bazohet në energji dhe transformimet e saj. E kjo është detyra ime: se si ta transformoj energjinë e juaj nga gjumësia në zgjuarsi, nga vetëdija në mbivetëdije; se si t’i shkatërroj të gjitha këndet e pavetëdijshme në qenien tuaj dhe ta bëj tërë ekzistencën e juaj përplot me dritë dhe me vetëdije.

            Në Rusi ekziston një apel enorm për mua. Njerëzit bëjnë dorëshkrime librash, i shtypin librat, i fotokopjojnë, dhe mandej ua shpërndajnë nëntokës. Kjo është e vetmja lëvizje në Rusi e cila del nga nëntoka, lëvizja e vetme shpirtërore në Rusi. Së shpejti do të kemi mjaft njerëz kështu që ata s’do të kenë nevojë të jenë në nëntokë.

            Unë do të kërkoj leje nga Bashkimi Sovjetik t’i vizitoj njerëzit e mi atje. Dhe kjo do të jetë shans e mirë për Bashkimin Sovjetik ta godas në fytyrë Amerikën. Nëse më lejojnë, dhe e ndalin persekutimin e sanjasinëve të mi – të cilët absolutisht janë të pafajshëm, të cilët nuk kanë kurrfarë synimesh politike – unë do ta përkrah Bashkimin Sovjetik kundër Amerikës nëpër tërë botën.

            Por nëse nuk më lejojnë të hy në Rusi, atëherë, herët a vonë njerëzit e mi do të luftojnë, përbrenda Rusisë, luftë legale për hyrjen time, sepse unë nuk dua ta thyej ligjin e asnjë shteti. Unë jam person që e respektoj ligjin.

            Por unë do të gjej mënyra për t’i takuar ata. Unë kam gjetur rrugë për t’i dërguar literaturë, kaseta. Unë do të lëviz rreth Rusisë ku njerëzit do të mund të vijnë të më takojnë. Madje edhe nëse jam kundër disa ligjeve, unë nuk do t’i thyej ato. Kisha dashtë që ligji të tërhiqet, tek atëherë do të hy në atë shtet.

            Edhe kjo nuk është me rëndësi… Njerëzit e mi në Rusi po zgjerohen aq shpejtë saqë shumë shpejtë ata do të kenë forcë gjigante. Të gjithë ata janë njerëz të rinj derisa burokratët janë pleq, gati të vdekur. Për shtatëdhjetë vjet, që nga revolucioni, e njëjta klikë njerëzish kanë sunduar në Rusi me një këmbë gati në varr. Së shpejti njerëzit e rinj vijnë në pushtet, dhe në momentin kur njerëzit e rinj vijnë në pushtet në cilindo shtet, atëherë unë jam në pushtet.

            Unë jam i sinkronizuar me zemrat e të rinjve.

            Zemra ime rrah me zemrat e të rinjve. Ajo është bashkësi gjigante – jo vetëm me fjalë, por shpesh edhe me qetësi. Por unë do të tentoj të shkoj në Berlinin Lindor dhe do të tentoj të shkoj në Bashkimin Sovjetik dhe në shtetet tjera komuniste – sepse e tërë bota është një, dhe unë nuk besoj në kufijtë e rrejshëm të kombeve. Unë nuk besoj në diskriminimin e religjioneve, unë nuk besoj në diskriminimin e kombeve.

            Bota duhet të bëhet një, vetëm atëherë kjo botë mund të bëhet parajsë.

            Pyetja e tretë

            Ju do të shkoni në kufirin gjerman të bisedoni me sanjasinët gjerman, nëse nuk ekziston leja e lejuar për të hyrë në Gjermanin Perëndimore?

Patjetër.

Vazhdon...

 (1)      (2)      (3)               (5)      (6)