Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Bhagwan Shree Rajneesh - OSHO

 Shqipëroi: Valdet FETAHU 

SOKRATI EDHE PAS 25 SHEKUJSH PRAPË DO TË HELMOHEJ (2)

Kapitulli i njëzetetretë i ligjërimeve të filozofit të madh Indian, OSHO (marr nga libri “Sokrati edhe pas 25 shekujsh prapë do të helmohej”, që është në përkthim e sipër nga V. Fetahu), që u mbajt në Greqi prej datës 19/02/86 deri më 15/04/86

            Pyetja e dytë 

            Ju na keni folur për alegoritë e Jezusit. Në një nga thëniet më të rëndësishme të tij, Jezusi paralajmëroi për profetin e rrem nga lindja – ujku në lëkurë të deles i cili do t’i mashtroj shumë njerëz deri në ditën e çlirimit final. Ju gjithashtu keni qenë duke folur për terrorin bërthamor të Trumanit dhe na keni paralajmëruar për filozofin e vjetruar të Reganit.

            A mund të na flitni për një errësirë nga lindja, Ajatollah Homeini. A është ky profeti i rrem të cilin po e pret bota?

            Në radhë të parë, të gjithë profetët kanë qenë të rrem – përfshirë edhe Jezusin.

            Vetë ideja e dikujt ta proklamoj veten se ai është profet, nuk është asgjë tjetër përveç se një egoizëm i pastër. Por njerëzit nuk janë të kënaqur madje as me këtë. Egoistët kurrë nuk janë të kënaqur, ata kërkojnë gjithnjë e më shumë. Mandej ata fillojnë duke tentuar ta dëshmojnë se ata janë një lloj i drejtë i profetit. Por për ta dëshmuar ata vetveten si lloj i vërtetë prej profetëve ata duhet të shpikin llojin e gabuar, dhe çdo gjë që është e shëmtuar, që është e keqe, mund të hidhet mbi supet e profetëve të gabuar.

            Asnjë profeci e Jezusit nuk ka rezultuar si e vërtetë. Ai i thoshte dishepujve të tij: “Së shpejti ju do të më shihni me të atin në qiell.” Dy mijë vjet kanë kaluar dhe “së shpejti” e tij duket të jetë me të vërtetë shumë gjatë. Dikush mund t’i zgjas gjërat pak por jo edhe aq shumë. Ka një limit për çdo gjë. Mandej ai profetizoi se do të kthehet prapë, dhe nëse ky është fundi i botës, siç duket nga çdo drejtim…

            Kah fundi i shekullit ndoshta jeta mund të zhduket nga kjo planetë, përveç nëse njeriu nuk merr një hap jashtëzakonisht revolucionar për të ndryshuar çdo gjë të vjetër, duke bërë një zjarr të madh për çdo gjë të vjetër, të fillon jetën nga e para në mënyrë të tillë ku burri përsëri do të bëhet Adami dhe gruaja përsëri të bëhet Eva. Këtë herë nuk do të ketë Zot për t’jua ndaluar të hani fruta nga pema e njohjes dhe nga pema e jetës së përjetshme. Tani ju mund të shqyrtojë çdo cep dhe kënd të ekzistencës dhe të bëheni sa më të mençur që është e mundur, ju mund ta eksploroni qenien tuaj të brendshme dhe mund të jeni në kontakt me parimin e përjetshme të jetës.

            Por nga të gjitha drejtimet duket se bota e vjetër ka ardhur në një fund – veç edhe disa vjet më shumë. Kur është Jezusi për t’u kthyer? - Kur bota është e vdekur? Atëherë ai do të vijë për të kryer ceremonitë për të vdekurit?

            Ai kishte shpresuar se në kryqëzimin e tij një mrekulli do të ndodhë, sepse ai besonte me fanatizëm se ai është i vetmi bir i lindur prej Zotit. Nuk kishte asnjë dëshmi për këtë, asnjë provë, asnjë vërtetim. Në fakt, ai i kishte detyruar hebrenjtë ta kryqëzojnë, sepse ai kishte thënë… në shkrimet e  shenjta të vjetra thuhet se kur vjen Mesia ai do të kryqëzohet dhe Zoti do ta parandalojë kryqëzimin dhe ai do të bëj mrekulli të mëdha për ta dëshmuar se ai është djalë i tij. Jezusi nuk e dëgjoi popullin dhe ai vazhdoi duke thënë këtë.

            Më në fund ata e kishin vënë atë në provë. Ai vetë e kishte kërkuar këtë, sepse ai thoshte se kjo është për shkak të shkrimeve të shenjta të vjetra që ju duhet ta pranoni atë si Mesija. Ata e kryqëzuan atë dhe ata e pritën  mrekullinë – por mrekullia nuk ndodhi. Edhe Jezusi priti gjithashtu, por kur e pa se ai veç ishte kryqëzuar dhe në kryq nuk po ndodhë asgjë, ai bërtiti në qiell: “Atë, a me ke braktisur?” Sigurisht një dyshim kishte lindur, një dyshim se Zoti e kishte braktisur atë.

            Por ju e shihni mendjen fanatik? Ai ende mendon se ai është profet dhe ai është i vetmi bir i lindur. Perëndia e ka braktisur atë, ai është ankuar kundër Perëndisë, jo kundër idesë së tij që është vërtetuar si e gabuar. Kjo është se si funksionon mendja fanatike. Ju nuk mund t’ia dëshmoni fanatikut se është gabim; çdo gjë e dëshmuar e tij është e drejtë. Madje edhe dështimi i ndonjë mrekullie nga ana e Zotit nuk ia dëshmon atij se është gabim, kjo vetëm i jep atij ide të re – se Zoti e ka braktisur atë. Por ai mbetet biri i vetëm i lindur, ai mbetet Mesia i premtuar, ai nuk ka ndryshuar idenë e tij. 

            Çfarëdo që ai ka thënë për Mesiun e rrem vjen nga Lindja… pse ai duhet të vijë nga Lindja? Në fakt, kur ai ka lindur tregimi është se tre urtak nga Lindja kanë për të ardhur sepse askush nga Perëndimi atë nuk ka mundur ta njoh. Kështu që këta tre urtak kanë udhëtuar me mijëra kilometra për të arritur në vendin ku ai ka lindur, dhe ata e kanë bekuar atë.

            Ata kishin qenë të lumtur kur e kishin parë, ata nuk kanë pas mundësi të jetojnë aq gjatë për ta parë tërë jetën e këtij djali dhe çfarë ai do të bëj, por ata e kishin parë lindjen dhe kishin qenë të lumtur.

            Tani ky është një kompliment i madh për Lindjen që Jezusi e ka paguar: vetëm në Lindje e njohin atë. Tre njerëz të ditur erdhën nga Lindja për ta paguar haraçin, të sjellin dhurata për të, dhe Perëndimi nuk kishte asnjë njohje për të. Ende ai profetizon se në ditën e errët të njerëzimit, Mesia i rremë do të vijë nga Lindja. Çuditshëm! Lindja nuk ka besuar në asnjë mesi.

            Ju do të befasoheni kur ta mësoni se ideja për mesinë është Perëndimore. Në Lindje vetë ideja për mesinë kurrë nuk ka ekzistuar. Ka pasur njerëz si Gautam Buda, Mahaviri, Lao Ce dedem të urtësisë, por ata kurrë nuk e kanë shpallur veten si mesia, profet. Ata thjesht kanë thënë atë që kanë qenë: ata kanë qenë qenie njerëzore të cilët kanë kuptuar potencialin e tyre të brendshëm, dhe të cilën ju mund ta bëni ashtu siç e kanë bërë ata. Ideja e mesisë është Perëndimore.

            Ju do të befasoheni kur ta mësoni se të gjitha këto tri fe – Taoizmi, Budizmi dhe Xhainizmi – madje nuk besojnë në Zot. Ato janë religjione pa fe, kështu që nuk bëhet fjalë për kurrfarë Mesia, ndonjë të dërguar nga Zoti, asnjë djalë të lindur prej Zotit; nuk ka asnjë fjalë për ndonjë mundësi të tillë. Pse nga Lindja?

            Kjo ide e Lindjes dhe Perëndimit, e burrit dhe gruas, e zezës dhe bardhës – vetë ideja e ndarjes së njerëzimit është e shëmtuar. I tërë njerëzimi është një. Edhe sa kohë ne do të vazhdojmë të sillemi si fëmijë?

            Juri Gagarin ishte rusi i parë që shkoi në afërsi të hënës. Kur ai u kthye pyetja e parë që kërkohej prej tij ishte: “Cila ishte ideja juaj e parë kur shikuat në tokën nga distanca aq e largët?”

            Dhe ai tha: “Çuditshëm…Unë vetë kam qenë i befasuar me idenë. Unë i thashë: ‘Ah toka ime e bukur.’ Unë nuk po mund të mendoj për Rusinë, unë nuk po mund të mendoj për Amerikën; unë nuk po mund të mendoj për shtetet. Nga distanca e tërë toka ishte një. Unë thjesht kam mundur të them: ‘Toka ime e bukur, toka ime.’”

            Çdokush që është përpjekur ta ndaj njerëzimin dhe botën nuk ka qenë në favor të njeriut të ri. Kështu që unë nuk pajtohem me Jezusin. Në radhë të parë, ideja e tij fanatike se ai është një profet, Mesia i pritur, është e rreme. Askush nuk është një profet dhe askush nuk është një Mesia i pritur.

            Dhe atë që ai është duke bërë është shumë e çuditshme. Çifutët janë duke e quajtur atë një profet të rremë, dhe ai është duke bërë apel se profetët e tjerë janë të rremë. A mund të shihni tërë këtë gjë? Kjo duket të jetë si një pazar ku çdo dyqanxhi bërtet se vetëm mallrat e tij janë më të mirat, të tjerat janë të rreme.

            Populli i tij kurrë nuk e kanë pranuar atë si profet, si një Mesia. Hebrenjët akoma janë duke e pritur Mesiun e tyre, ata nuk kanë marrë ndonjë lajmërim nga Jezusi, ata madje as nuk e përmendin atë në librat e tyre, madje as rreth kryqëzimit, madje as që ka ekzistuar ndonjëherë. E ai i quan profetët e tjerë, profet të rrem.

            Po ju them se të gjithë profetët janë të gabuar, të gjithë mesiat janë të gabuar; dhe njerëzit që presin mesiat janë të sëmurë. Sepse ata nuk mund ta menaxhojnë jetën e tyre personale, ata janë duke pritur që të vijë dikush tjetër t’jua udhëheqë jetën. Pse duhet dikush tjetër të udhëheqë jetën tuaj? Ju duhet vetë t’i lani ndërresat e juaja të pista. A duhet Mesia ta bëj këtë?

            Në këtë mënyrë ju po vazhdoni t’i grumbulloni ndërresat e juaja të pista dhe të gjithë po i grumbullojnë ato duke e pritur Mesiam, sikur të ishte Mesia një pastrim kimik.

            Dhe sa për Ajotallah Homein, ai është thjesht një i çmendur. Ta quash atë Mesia i rremë – madje edhe i “rremë” është t’i japësh atij shumë vlerë. Unë jam i fundit që do t’i kisha dhënë atij ndonjë vlerë. Ai thjesht është çnjerëzor dhe absolutisht i çmendur. Ai duhet të jetë në çmendinë. Ai nuk është madje as Mesia i rremë… ai nuk është as qenie njerëzore.

            Askush nuk po vjen nga Lindja për t’ju shkatërruar. Lindja është shumë e dobët për t’ju shkatërruar juve. Lindja po e shkatërron vetveten me riprodhimin e vet; ju po i përgatitni varrezat tuaja me armët e juaja bërthamore. Metoda e Lindjes për të bërë vetëvrasje është paksa e vjetërsuar: vazhdon vetëm me  prodhimin e fëmijëve, kështu që herët a vonë do të vuajnë urie dhe do të vdesin. Teknologjia perëndimore dhe shkenca kanë dhënë metoda më të mira për të kryer vetëvrasje - më shumë teknikë, armë bërthamore ultramoderne. Tani Mesia nuk ka nevojë të bëjë diçka. Lindja do të bëjë vetë me fuqinë e madhe të saj riprodhuese, ju do të bëni atë vetë me  inteligjencës tuaj të madhe, teknologjinë, shkencën. Nuk ka nevojë për Mesiën e rremë.

            Krejt çfarë ju duhet janë disa qenie njerëzore të cilët kanë qartësi të perceptimeve, të cilët mund t’ju shpjegojnë se akoma ka kohë. Ju mund të përfundoni me strukturat e vjetra dhe mund ta filloni botën përsëri, freskët. Dhe kjo është një aventurë e tillë saqë askush nuk mund ta gaboj. Kjo ka nevojë vetëm për ca njerëz të guximshëm që ta fillojnë atë – dhe sannjasinët e mi e kanë filluar atë. Në fillim ata do të dënohen, në fillim ata do të refuzohen; por së shpejti ata do të pasohen. Kjo është se si njeriu budalla është sjellë gjithmonë.

            Ju duhet vetëm të jetoni gëzueshëm me lirinë e arritur rishtazi të cilën sannjasinët ju kanë dhënë, dhe herët a vonë njerëzit janë të detyruar ta njohin këtë. Sa gjatë ata mund t’ju injorojnë? Ju po kënaqeni e ata janë panevojshëm të mjerë, ndryshimi është aq i qartë saqë madje edhe budallenjtë njëherë do të jenë në gjendja ta shohin këtë.

            Sikur që shekulli po i afrohet fundit, ju do të gjeni grumbuj të madh njerëzish të cilët lëvizin drejt juve. Ju do të bëheni shpresa e tyre; stili i juaj i të jetuarit do të bëhet mundësia e vetme për të mbijetuar.

            Dhe askush nuk dëshiron të vdes, askush nuk dëshiron e gjithë jeta të jetë e shkatërruar nga toka. Por nëse të gjithë janë të mjerë dhe të gjithë ndjehet të padobishëm, atëherë njerëzit edhe pa dëshirë mund të vendosin se është më mirë të përfundojë: përse të vazhdohet me zvarritje të panevojshme? Por në qoftë se ata mund ta shohin se ka një seksion, sado i vogël, të cilët janë duke jetuar ndryshe në të njëjtën botë, në të njëjtën planetë – ata nuk kanë shumë por krejt çfarë ata kanë, kënaqen shumë. Ata nuk kanë shumë por këndojnë, ata vallëzojnë, ata gëzohen, ata janë të gjallë. Ata kanë një ngrohtësi dhe ata rrezatojnë dashuri, sytë e tyre janë plotë qetësi, heshtje, dhe një thellësi të jashtëzakonshme. Njerëzit do të vazhdojnë të vijnë drejt jush.

            Mesia nuk është i nevojshëm.

            Por ju mund ta shpëtoni botën. Dhe bota ka për t’u ruajtur për shkaka se nuk mund të lejohet që disa idiot ta shkatërrojnë atë. Ajo ka marrë mijëra e mijëra vjet për ta sjellë jetën në këtë maje, dhe disa idiot thjesht duan ta shkatërrojnë atë.

            Nuk vjen asnjë Mesia i rremë.

            Nuk vjen asnjë Mesia i vërtetë.

            Nuk kanë qenë kurrë më përpara… Por çdo individ mund ta shpëtojë vetën e vet, mund të jetë shpëtimtar i vetës së tij.

            Bëhuni shpëtimtar të vetës suaj.

            Shpërndajeni porosinë se çdokush duhet të jetë shpëtimtar i vetës së tij – nuk ka asnjë mënyrë tjetër. Dhe jeta do të vazhdojë të lulëzojë në një rrafsh shumë më të bukur, në një ekzistencë shumë më interesante.

            Pyetja e tretë

            Njerëzimi ka ra nga pema e njohjes në Kopshtin e Edenit. Njerëzit e devotshëm, sikur Buda apo profeti Elijah, e kanë arritur përjetësinë derisa kanë qëndruar të ulur nën hijen e një peme. Jezusi shkoi përtej errësirës derisa ishte i varur në një pemë. Njeriu lufton për ta mbrojtur pemën e familjes së tij.

            Dhe unë kam dëgjuar se ju keni arritur ndritjen duke qëndruar nën një pemë.

            Çfarë simbolizon pema për ata që e arrin rrugën më të lartë? Si unë mund ta arrij përvojën e cila do të më bëj një njohës të pemës?

            Vetëm qëndrim nën një pemë.

            Gautam Buda ishte ulur pranë drurit sepse ai kishte hequr dorë nga mbretëria e tij. A do t’i kishit lejuar ju atij të ulet diku apo jo? Dhe në një vend të nxehtë është e natyrshme të ulet njeriu nën një pemë… kjo ishte aksidentale, nuk ishte asgjë e veçantë.

            Unë qëndroja nën një pemë sepse në shtëpinë time ishte e pamundur të qëndrohet në heshtje, madje edhe për pesë minuta. Ajo ishte një familje e madhe e përbashkët – gjashtëdhjetë njerëz në një shtëpi të vogël – dhe aty ishte gjithmonë një takim publik. Çdokush interesohej për punët e tjetrit, dhe futë hundën në punët e tjetrit – e sidomos me mua si një objektiv për të gjithë, sepse unë nuk bëja asgjë e për këtë familja shqetësohej më së shumti. Madje edhe kur kërkoni që të sjell perime nga shitorja… unë shkoja në mëngjes dhe kthehesha në mbrëmje. Nëna ime e rrihte kokën duke më thënë: “A kupton ti se mysafirët veç kanë ardhur dhe ne të dërguam për perime? Ku janë perimet?”

            Unë i thashë: “Problemi me mua fillon që nga momenti kur dal nga shtëpia se nuk mund t’ia argumentoj askujt kë e takojë. Dhe derisa kam përfunduar me njerëzit që i kam takuar plotësisht kisha harruar se për çfarë kisha dalë. Pikërisht tash një mik më ftoi për të ngrënë bashkë në shtëpinë e tij. Unë shkova atje dhe vetëm kur fillova t’i ha perimet mu kujtua: “Oh Zot! Po më duket se kam qenë i dërguar për të blerë perime dhe të shkoj në shtëpi.”

            Por ishte mbrëmje. Unë shkova në tregun e perimeve por ishte i mbyllur. Gjatë natës askush në Indi nuk shet perime. Kështu që unë i thashë.: “Me të vërtetë po më vjen keq.” Ata më dërgonin të blej diçka, ndonjë gjë të vogël, dhe unë kthehesha dy apo tre herë duke iu thënë: “Ju lutem vetëm më përkujtoni për atë që keni kërkuar.”

            Dhe ata më thoshin: “Më mirë harroje atë ide. Ne do ta dërgojmë dikë tjetër, sepse kjo është vetëm shprehi për të dërguar ty diku. Ne mund ta kuptojmë se ti i harron gjërat sepse ti përlahesh me çdokënd duke argumentuar, dhe kjo të merr orë të tëra; ti duhet t’i harrosh. Ne mund të të kuptojmë – por ti duhet t’i kuptosh vështirësitë tona.

            Më në fund ata erdhën deri tek ideja se ky djalë ishte absolutisht i mirë për asgjë, - por ata akoma nuk më linin të ulem në heshtje. Kushdo që kalonte thoshte: “Ti prapë përtacinë tënde po e quan meditim. Ti je një hajdut i madh. Axha im shpesh më thoshte: “Vetëm për t’iu shmangur punës ti e ke zbuluar këtë meditim.”

            Kështu që natyrisht më është duhur të ulem nën një pemë të parkut të qytetit. Ajo ishte vetëm nga nevoja absolute; drunjtë nuk kanë të bëjnë asgjë me këtë. Duket se ju panevojshëm po i lidhni gjërat – që jetët familjare janë quajtur druri i familjes. Kjo është vetëm një mënyrë për ta shprehur atë. Ju madje po thoni se Jezu Krishti është kryqëzuar në një pemë. Jo, se është kryqëzuar në një kryq prej druri dhe nuk ishte pemë. Duket se ju jeni një gjurmues i madh, dhe pas gjitha atyre gjurmimeve, ju duhet të jeni ulur nën një pemë më mirë se të më pyetni.

            Vetëm uluni nën një pemë dhe gjeni. Asgjë nuk do t’ju ndodhë. Nuk është çështja se ku jeni të ulur; çështja është se a do të hyni brenda. Ju mund të rri brenda në shtëpi, ju mund të uleni nën një pemë, ju mund të uleni në lëndinë, ju mund të uleni pran detit: çështja është se a do të jeni brenda.

            Se ku jeni ulur nuk krijon dallim, madje edhe nëse qëndroni – kjo nuk krijon kurrfarë dallimi, sepse Mahavira e ka arritur ndritjen derisa ka qenë në këmbë. Vetëm lloje të ndryshme njerëzish… atij i pëlqente të qëndroj në këmbë; të meditojë në këmbë. Mendimi im është se i ulur, ai është përgjumur, dremitur, kështu që ai e ka gjetur një mënyrë për të mos fjetur, të qëndroj në këmbë. Në këmbë nuk mundeni lehtë të dremisni dhe të fleni.

            Në Joga njerëzit madje kanë zbuluar pozicionin e qëndrimit në kokë; në këtë pozicion një është e sigurt: ju nuk mund të bini në gjumë. Asgjë më tepër nuk mund të ngjajë, vetëm ju nuk do të mund të fleni, për shkaka se aq shumë gjak do të nxitojë drejtë kokës saqë kjo nuk do t’ju lejoj të fleni. Kjo është arsyeja pse ju duhet një jastëk kur shkoni për të fjetur – në mënyrë që gjaku mos të shkoj në kokë. Koka juaj është më lartë se trupi në mënyrë që gjaku të arrin atje më pak.

            Gjendja juaj – se a jeni të ulur, në këmbë apo qëndroni në kokë – kjo nuk është me rëndësi. Vetëm një gjë është me rëndësi: që ju të bëheni gjithnjë e më shumë të heshtur, të heshtur… vrojtues i mendimeve tuaja… vetëm një shikues, në mënyrë që mendimet tuaja ngadalë të ndalen.

            Kjo është bukuria e vështrimit. Sa më i fortë që bëhet vështrimi juaj, mendimi juaj zhduket. Dhe në momentin kur nuk ka mendime për të vështruar ju hyni në botën magjike, në një botë ku mrekullia më e madhe ngjanë. Sepse kur nuk ka se çfarë të shikohet, vetëdija juaj – që ka qenë e përfshirë në vështrim – kthehet mbrapa. Rrethi është kompletuar. Ajo u nisë nga ju, ajo ishte e angazhuar në vështrim, por tash pasi që ajo nuk ka se çfarë të shoh, ajo kthehet. Për të parën herë ju bëheni të vetëdijshëm vetëdijes suaj personale. Kjo është ndritja. Kjo s’ka të bëj asgjë me asnjë pemë.

            Vazhdon...

(1)               (3)     (4)     (5)     (6)    (7)