Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Abdirahim IDRIZI

NDRIÇIMI I MENDJES (15)

E falënderoj edhe një herë krijuesin dhe humanistin e palodhur Abdirahim Idrizi, për këtë libër të mrekullueshëm, me vlera kulmore për ligjet e mendjes, të cilin mund ta shkarkon falas në sektorin

„Literaturë“

            Dëshira kërkon dhe mençuri

            Shpesh më ka ndodhur të marr si shembull një fëmijë shurdhmemec.

            Këtë e kam bërë me paramendim, në mënyrë që te fëmija të ngulitet mendimi se sëmundja e tij nuk është barrë për të, por, përkundrazi, një përparësi e një vlerë e madhe.

            Fjala është për një baba i cili kishte arritur që djalin e tij shurdhmemec ta bindte se ai kishte përparësi të veçantë në krahasim me vëllanë e tij më të madh dhe se ajo përparësi do të pasqyrohej në mënyra të shumta.

            Për shembull, për këtë arsye mësuesi në shkollë do t'i kushtojë kujdes të veçantë.

            Se kur të rritej do të mund të shiste gazeta (se vëllai i tij ishte shitës gazetash).

            Do të kishte përparësi të mëdha në krahasim me vëllanë e vet, pasi njerëzit do t'i jepnin më shumë para për mallin e tij, kur do të shihnin se ky ishte djalosh inteligjent dhe i vyer. Kur fëmija u bë shtatë vjeç, tregoi shenjat e para të kurajës në vetëdijen e tij.

            Djali disa muaj radhazi bënte lutje që ta lejonim të shiste gazeta, por e ëma e tij nuk dëshironte kurrsesi të pranonte këtë.

            Më në fund, ai i mori gjërat në duart e veta.

            Një pasdite, kur mbeti vetëm në shtëpi, doli nëpër dritaren e kuzhinës, u lëshua në tokë dhe u nis rrugës së vet.

            Djali shkoi dhe i huazoi gjashtë centë prej këpucëtarit fqinj, e investoi atë kapital në gazeta, i shiti të gjitha gazetat, investoi përsëri dhe kështu pandërprerë deri vonë në mbrëmje.

            Pas kalkulimit të llogarive dhe kthimit të gjashtë centëve që i huazoi te “bankieri” i vet, ai pati një fitim të pastër prej dyzet e dy centësh.

            Kur u kthye atë natë vonë në shtëpi, prindërit e gjetën si flinte në shtrat, duke i shtrënguar paratë fort në grusht.

            E ëma ia hapi grushtin, ia mori paratë e ia plasi vajit, paratë e djalit iu duken të rënda.

            Kurse babai reagoi krejt ndryshe:

            Unë qesha me zemër, meqë e pashë se përpjekja ime që fëmija ta kultivonte ndjenjën e besimit në vetvete, pati sukses.

            Unë shihja te ky i vogël një punëtor, ambicioz dhe të qëndrueshëm – kishte pohuar babai.

            Në kohët e etheve të arit në Amerikë, R. U. (DARBY) shkoi në Perëndim që të pasurohej.

            Më parë ai s'kishte dëgjuar se më shumë ar është nxjerrë prej mendimeve të njerëzve sesa prej tokës.

            I investoi paratë në një copëz tokë dhe filloi të punonte me lopatë e kazmë.

            Puna e mundimshme disajavëshe u shpërblye me zbulimin e këtij metali të çmueshëm.

            I nevojiteshin makina për ta nxjerrë atë në sipërfaqe.

            Atëherë vendosi ta mbyllte minierën përkohësisht, u kthye në shtëpi në Villijemsburg,     Merilend dhe u tregoi kushërinjve dhe disa fqinjëve për “zbulimin”e vet.

            Ata u bënë bashkë, i tubuan paratë e nevojshme për makina, i blenë ato dhe iu kthyen punës në minierë.

            Sasia e parë e mineralit u nxor nga toka dhe u dërgua në shkritore.

            Analizat treguan se ata kishin njërën prej minierave më të pasura në Kolorado, mirëpo mu kur duhej të rridhte fitimi i madh, atëherë shtratimi i mineralit të arit u zhduk, u shtor.

            Vazhdonin të shponin, me shpresat e fundit, duke tentuar që t'i gjenin sërish rezervat – shtratimet e arit, por kot.

            Më në fund, ata vendosën të hiqnin dorë.

            Makinat ia shitën një tregtari hekurishtesh për disa qindra dollarë dhe u kthyen në shtëpi.

            Tregtari i hekurishtes shpalli një konkurs për një inxhinier minierash për të bërë disa gërmime.

            Llogaritjet e tij treguan se damari nëntokësor i arit gjendej vetëm tre hapa prej vendit ku ata e braktisën arin.

            Tregtari i hekurishtes nxori prej asaj miniere mineralet me vlerë miliona dollarësh.

            Ndërkaq, këta mbetën, siç thotë populli, me gishta në gojë vetëm pse para se të hiqnin dorë nga gërmimet nuk u shkoi mendja të kërkonin ndihmën e ekspertit.

MENDIME AFORISTIKE

            Për dashurinë

            Dashuria dhe mirësjellja janë shumë më të forta se imponimi e dhuna.

            Dashuria është vullneti që nxit zhvillimin tonë shpirtëror për të arritur pjekurinë ose realizimin e vetvetes dhe të të tjerëve.

            Kështu, akti i dashurisë ndaj Zotit shndërrohet në një akt vetëngritjeje e vetëpërsosjeje shpirtërore.

            Ne ngrihemi nëpërmjet dashurisë. Dashuria si zgjerim i vetvetes është evolucion.

            Nuk duhet të fshihet fakti që dashuria është burim i pushtetit (MENÇURISË).

            Dashuria është element shumë i rëndësishëm për një psikoterapi të thellë dhe të rëndësishme.

            Dashuria e vërtetë është përvojë e përhershme e ngritjes së personalitetit të njeriut.

            Ajo është evolucion në progres, te njerëzimi manifestohet nëpërmjet dashurisë njerëzore.

            Dashuria është forcë çudibërëse, e cila nuk është thjesht merr ose jep, marrje ose dhënie: ajo është lëvdatë e menduar, bisedë, ballafaqim, detyrim, njëkohësisht afërsi, intimitet, ngushëllim e siguri.

            Vlera krijon vlerë, dashuria meriton dashuri. Prindërit besimtarë dhe fëmijët shkojnë shpejt përpara, kur janë në përqafim të dashurisë së vërtetë.

            Dashuria nuk mund të kuptohet pa sakrifica, ajo kërkon shumë përkushtim.

            Gjithmonë kemi qenë besimtarë, jemi pjesë e Zotit, Zoti ka qenë gjithmonë me ne, është dhe gjithmonë do të jetë.

            Rruga e ngritjes në besimin shpirtëror është një rrugë e mësimit gjatë tërë jetës.

            Të vetëdijshëm për besimin dhe për lidhjen intime me Zotin, ata nuk e ndiejnë vetminë, sepse tash ekziston komunikimi.

            Njerëzit të cilët duan, dashurojnë janë njerëz të cilët arrijnë të ngrihen shpirtërisht.

            Në vend që t'i akuzojmë njerëzit, të përpiqemi t'i kuptojmë, të angazhohemi ta kuptojmë shkakun e sjelljeve të tyre.

            T'i njohësh të gjitha, do të thotë t'i falësh të gjitha.

            Mënyra e vetme që njeriun ta përvetësojmë është t'i japim atij atë që ai dëshiron.

            Njeriu‑besimtari që nuk tregon interesim për të afërmit e vet, ka më së shumti vështirësi në jetë dhe u shkakton më së shumti dhimbje njerëzve.

            Lumturia nuk varet nga shkaqet e jashtme, por nga disponimi ynë i brendshëm, kështu që njerëzit të cilët kanë besim të drejtë, të shumtën janë të lumtur.

            Gjithmonë duhet të synojmë sa më lart drejt mençurisë, dhe sa më tepër të luftojmë për dashurinë.

            Pjesë nga libri "Ndriçimi i mendjes"

(1)   (2)   (3)   (4)   (5)   (6)   (7)   (8)   (9)   (10)   (11)   (12)   (13)   (14)