Sakras Art Gallery

Sekuenca filmike

RTK

TOP CHANNEL

RTV 21

ALSAT

TV KLAN

KLAN KOSOVA

BOTA.AL

ALBANIAPRESS

ALBINFO

EXPRESS

KOHA DITORE

ZËRI INFO

KOSOVA SOT

INSAJDERI

BOTA SOT

GAZETA METRO

GAZETA SINJALI

ALBANIAN POST

KALLXO COM

LAPSI.AL

ZEMRASHQIPTARE

KOSOVA PRESS

TELEGRAFI

EUROPA E LIRË

ZËRI I AMERIKËS

PSIKOLOGJIA

TRIBUNA SHQIPTARE

SHËNDETI

DITURIA

PRESHEVA.COM

GJUHA SHQIPE

KOSOVARJA

RADIOPROJEKT

Shkruan: Abdirahim IDRIZI

 NDRIÇIMI I MENDJES (8)

      Dhe po qe se njeriu e jeton tërë jetën e vet në mënyrën që çdo moment dhe çdo fazë të jetës së vet e bën gëzim‑dëfrim të bukur, jeta bëhet shumë e thjeshtë, i tërë planeti mund të jetë plot gëzim dhe hare. Por, disa njerëz me seriozitetin‑interesat personale dhe grupore bëjnë që jeta të mos jetë e hareshme. Bëjnë që askush të mos qeshet, se jeta qenka mëkat, se u dashka të vuash me seriozitetin tënd.

            Jeta duhet të jetë kërkim ‑ jo lakmi

            Pra, mbaje në mend:

            ‑ ti e mban përgjegjësinë

            ‑ vetëm ti dhe

            ‑ askush tjetër.

            Optimist‑besimtar është njeriu që në agim e çel dritaren dhe thotë:

            ‑ O Zot, mirëmëngjesi ‑ sa bukur!

            Pesimisti e çel dritaren dhe thotë:

            ‑ Mëngjes qenka!

            Çdo gjë varet nga ti (dhe cili është dallimi).

            Disa mendojnë se unë jam i luhatshëm në besim dhe në punën time në islam. Për herë të parë unë e sjell Zotin më afër njeriut, më afër sesa e ke zemrën.

            Meqë Zoti në të vërtetë është qenia‑atomi‑molekula jote e vërtetë, asgjë më afër nuk e ke.

            A e ke parë ndonjëherë ndonjë shtazë të mërzitet? Sigurisht se jo.

            E vetmja shtazë që e përjeton mërzinë është njeriu.

            Kjo është përparësi e madhe.

            Jeta duhet të jetë kërkim e jo lakmi.

            Kërkim me të cilin zbulon kush je ‑ kush jam unë.

            Sekreti i numrit shtatë

            Sa i përket numrit shtatë, vërejmë se disa obligime, ceremoni të haxhinjve kryhen nga shtatë herë.

            A mund të thuhet, ku qëndron sekreti i numrit shtatë: notat muzikore shtatë:

            -do, re, mi, fa, sol, la, si.

            -ditët e javës, shtatë: e hënë, e martë, e mërkurë, e enjte, e premte, e shtunë, e diel

            -numri i shkallëve të spektrit të dritës, po ashtu shtatë.

            -edhe elektronet sillen rreth bërthamës së atomit në shtatë.

            -formimi i plotë i foshnjës në barkun e nënës vjen në muajin e shtatë.

            E gjithë kjo, a nuk flet se numri shtatë, megjithatë, ka njëfarë sekreti të vet.

            Kush përpiqet të bëhet dikushi

            Për çudi, mu njerëzit që nuk dinë kush janë, përpiqen të bëhen dikushi.

            Ata nuk e njohin vetveten, qenien e tyre, nuk dinë kush dhe çfarë janë.

            Por kanë qëllim të bëhen dikushi.

            Përpjekja të bëhesh dikushi është sëmundje e shpirtit (është maskë).

            Ndërkaq, ta zbulosh vetveten tënde ‑ është fillimi i jetës.

            Çdo moment është zbulim i ri.

            Secili moment i ri sjell gëzim të ri, kurse dashuria e re zë të rritet në ty.

            Jeta bëhet më e begatshme, më shumë rritet dashuria, rriten miqësitë, në mënyrë që të mos ndihesh krejtësisht i humbur dhe i mjerë, i dëshpëruar.

            Por, në botën tënde të brendshme, do të mund të vazhdonte drita, kënga dhe hareja.

            Dashuria ‑ mjekësia më e mirë

            Kur je i sëmurë, shko te mjeku, por mos harro: Dashuria e vërtetë është mjekësia më e mirë!

            Ftoji ata që të duan, dhe që i do, ata që të disponojnë, me metoda më të mira.

            Dhe po qe se njeriu e jeton tërë jetën e vet në mënyrën që çdo moment dhe çdo fazë të jetës së vet e bën gëzim‑dëfrim të bukur, jeta bëhet shumë e thjeshtë, i tërë planeti mund të jetë plot gëzim dhe hare.

            Por, disa njerëz me seriozitetin‑interesat personale dhe grupore bëjnë që jeta të mos jetë e hareshme.

            Bëjnë që askush të mos qeshet, se jeta qenka mëkat, se u dashka të vuash me seriozitetin tënd.

            Përkundrazi, ajo është shpërblim nga Zoti, për ata që dinë ta shfrytëzojnë, ta jetojnë.

            Edhe pas meje le të jetë ajo jetë më e lumtur, diçka më e bukur, më e hareshme.

            Të gjithë njerëzit duan të jetojnë plotësisht, por:

            ‑ këtë shoqëria nuk e lejon

            ‑ familja e pengon.

            Pikërisht këtu qëndron problemi.

            Njeriu i cili do të jetojë plotësisht nuk do të pijë alkool, duhan, nuk do të marrë drogë.

            Alkoolin e përdorin:

            ‑ njerëzit e mjerë

            ‑ njerëzit që kanë pësuar fatkeqësi

            ‑ njerëzit që dëshirojnë të harrojnë problemet përkohësisht

            ‑ njerëzit që mendojnë për fatkeqësinë e vet.

            Të gjëllish dhe të jetosh

            Nëse njeriu e jeton jetën plotësisht, atëherë secili moment i tij është hare dhe gëzim.

            Nëse njerëzit, që nuk kanë asgjë, jetojnë aq të gëzueshëm, pse atëherë të gjithë në Perëndim dhe në Amerikë, që kanë çdo gjë, jetojnë aq mjerueshëm (me probleme të vetmisë dhe të ngarkesës shpirtërore).

            Frikacakët ‑ qyqarët vetëm gjëllijnë, ata nuk jetojnë, tërë jeta e tyre kalojnë në frikë.

            Kurse jeta e tillë është më e keqe se vdekja.

            Ata i frikësohen ferrit‑xhehenemit, u frikësohen shpirtrave, xhindeve. Edhe më e keqja, ata i frikësohen Zotit, ata janë të frikësuar nga një mijë e një gjëra.

            Kanë aq shumë frikë, sa nuk mund të jetojnë.

            Bëhu i guximshëm, beso dhe flijo çdo gjë në interes të jetës, mos u merr me gjëra të vogla.

            Vetëm kështu lind gëzimi, vetëm kështu është e mundshme të të mbulojë lumturia.

            Ata që vërtet dëshirojnë të jetojnë, duhet të marrin mbi vete më tepër përgjegjësi.

            Fillo të japësh, ti edhe ke për të marrë

            Dashuria e do atmosferën e vet, ngrohtësinë e shpirtit e të falënderimit.

            Dhe, kur ta duash personin, mos fillo me kërkesa, se do ta humbësh përgjithmonë, do t'ia mbyllësh dyert dashurisë, pastaj mos prit asgjë.

            Para se të fillosh të mendosh si ta fitosh dashurinë, fillo të japësh, ti edhe ke për të marrë.

            Jep dhe mos prit të shohësh sa ke për të marrë.

            Kur diçka kërkon, atëherë atë e vret.

            Prandaj, afro, fillo të japësh. Në fillim kjo shkon vështirë, meqë tërë jetën je mësuar të marrësh, e jo të japësh.

            Personit që zhvillohet nuk i duhet askush, personi i tillë është i lumtur në vetminë e vet: Vetmia e tij është kënga‑dasma.

            Njeriu mund të kënaqet duke qeshur e duke bërë shaka, vetëm njeriu mund të qeshet.

            Pa shaka ‑ njeriu si pema pa lule

            Pa gaz, pa shaka, njeriu është si pema pa lule.

            A ke parë gomarë a lopë të qeshin? Nuk ke parë gomar të bëjë shaka.

            Vetëm njeriut i dhuroi Zoti këtë mrekulli, që të mund të kënaqet me shaka, dhe të qeshë.

            Po qe se njerëzit nuk do të kishin prirje për humor, nuk do të mund të ishin humanë.

            Kuptimi për humor është thelbi i inteligjencës, në çastin e humbjes së këtij kuptimi, ti e humb dhe inteligjencën.

            Humori është freskim i trupit dhe i shpirtit.

            Ti nuk bën:

            ‑ të qeshësh pranë personave të moshuar,

            ‑ të qeshësh në faltore (xhami, kishë...).

            Kjo do të thotë se serioziteti e humb kuptimin (se kisha është serioze, priftërinjtë‑hoxhallarët janë seriozë, duke hyrë në kishë, duket si të hysh në varr).

            E tërë kjo duhet të flaket, të mos praktikohet, të angazhohemi që xhaminë‑varrezat t'i shndërrojmë në lulishte, në parqe, në vende të bukura, se jeta ka qenë, është dhe edhe pas nesh do të jetë e bukur, e hareshme dhe e gëzueshme.

            Atëherë, në të vërtetë, do të bëhemi më të shëndoshë, më të qetë dhe më të lumtur.

            Po humbi gazi, ka humbur çdo gjë

            Shikoni fëmijët e vegjël, vështrojeni qeshjen e tyre, është e çiltër, e thellë, vjen nga thellësia e vërtetë e shpirtit.

            Duke qeshur, ata bëhen pjesë e shoqërisë.

            Ata duken shumë natyralë, spontanë.

            Kur nëna sheh se fëmija i saj po qesh:

            ‑ ajo bëhet e lumtur, sepse ajo qeshje paraqet:

            ‑ shëndet

            ‑ jetë

            ‑ lumturi.

            Nënës zemra i çohet peshë nga gëzimi.

            Vetëm po qeshe e qave mirë, ti jeton

            Në të vërtetë, po qe se nuk mund të qeshësh, nuk mund as të qash.

            Gazi dhe vaji shkojnë së bashku.

            Vetëm ai person që qesh plotësisht, mund edhe të qajë plotësisht.

            Po qe se ti qesh edhe qan mirë, ti je duke jetuar.

            Vetëm njeriu i vdekur është serioz (nuk qesh, nuk flet, nuk qan).

            Njeriu i gjallë mund të ankohet, mund të qeshë, mund të qajë.

            E vërteta nuk tregohet me fjalë

            Ti je eksperiment, duhet të notosh mirë, se fundosesh, e pastaj as krejt vinçat e botës nuk mund të të ndihmojnë.

            Besoji së vërtetës, se e vërteta nuk mund të tregohet me fjalë.

            Nuk ekziston kënaqësi më e madhe se të jesh në shërbim të nevojës, t'i përshtatesh kohës:

            ‑ nëse i ke dhënë dikujt diçka,

            ‑ nëse nuk ke diçka të keqe me dikë.

            Ky është gëzim i pastër, ndoshta me vlerë, ndoshta me pak vlerë.

            Kjo është rrugë e vetme.

            Po qe se e humb këtë rrugë, ti ke për të humbur edhe të vërtetën, rrugën e Zotit.

            Ilaçet më natyrore

            Tashti edhe shkenca mjekësore konfirmon se puna, gëzimi, qeshja janë ndër ilaçet më të mira dhe më natyrore, që Zoti, natyra, mund të na i ofrojë.

            Kurse jeta për të cilën ti mendon se është jetë, nuk është edhe diçka e vërtetë.

            Ajo është vetëm:

            ‑ e rreme

            ‑ ëndërr

            ‑ një çast.

            Kësaj mos iu nënshtro kurrë.

            Vetëm njerëzit inteligjentë  mund të qeshin

            Gazi yt të bën pjesë të vetme të botës që mund të jetë inteligjente, pasi vetëm njerëzit inteligjentë mund të qeshin.

            Njeriu i sinqertë mund të qeshë sinqerisht, mund të vallëzojë sinqerisht, mund të gëzojë sinqerisht.

            Në të vërtetë, vetëm fëmijët janë të gatshëm të kënaqen së qeshuri dhe të gëzohen.

            Serioziteti thjesht është sëmundje e shpirtit dhe vetëm shpirti i sëmurë mund të shndërrohet në rob.

            Vuajtja dhe nënshtrimi

            Shumë religjione kanë predikuar vuajtjen dhe nënshtrimin si shpëtim të njeriut.

            Kështu, sa më shumë që njerëzit e kanë munduar veten, aq më shumë kanë pasur respekt te të tjerët.

            Vetëm mundoje veten, predikonte kisha në mesjetë dhe njerëzit kanë për të të mbajtur në mend me shekuj dhe do t'u falen relikteve të tua.

            Ata që kënaqen me veten në këtë botë, shkojnë në ferr‑xhehenem.

            Ata që vuajnë në këtë botë, shkojnë në parajsë‑xhenet.

            Kështu, njerëzit harruan të qeshnin, të luanin, të vallëzonin.

            Atë ditë që njeriu ka harruar të qeshë, që ka harruar të luajë, ka harruar vallëzimin, ai nuk ka qenë njeri.

            Loja‑vallëzimi ia kanë bërë më të lehtë jetën njeriut, dashuria e ka kthjellur, gazi i ka dhënë krahë, kënaqësi, hare.

            Njerëzit gjithë jetën flasin spontanisht, duke mos menduar për fjalët, por për idetë.

            Vazhdon...

(1)    (2)    (3)    (4)    (5)    (6)    (7)             (9)    (10)    (11)    (12)    (13)   (14)   (15)